เรื่องเล่าจากการออกหน่วย

     วันนี้เดินทางออกหน่วยไปที่ศูนย์พักพิงที่โรงเรียนแห่งหนึ่งในจังหวัดปทุมธานี จัดหนัก ครบทุกรส นอกจากอากาศร้อนยังมีฝนต้อนรับ จากรถตู้...เราไปต่อรถทหารที่แยกศรีสมาน ปีนขึ้นลงบันไดลิง รถฝ่าลุยน้ำไปมองไม่เห็นขอบถนน ดูแล้วเหมือนคลองมากกว่า...ไปยังหน่วยทหารพัฒนาแล้วลงเรือเพื่อเดินทางต่อไปยังศูนย์พักพิง ผ่านสนามฟุตบอลของโรงเรียน น้ำท่วมประตูฟุตบอลจนดูเหมือนแม่น้ำกว้างใหญ่ เข้าไปแรกๆดูเงียบ จนคิดว่าไม่มีคนอยู่หรือมาผิดที่ พอเรือแล่นเลี้ยวเข้าไปก็เจอเด็ก 3-4 คน กำลังเล่นกันอยู่ พอสอบถามก็รู้ว่าเขาพักกันที่ไหน

     ชาวบ้านเห็นพวกเรามา ก็มีท่าทีดีใจเข้ามาคุยด้วย เพราะคิดว่าพวกเราเป็นหน่วยงานของฝ่ายกาย พอบอกว่ามาจากฝ่ายจิต พวกเขาทำหน้าแปลกๆ ชาวบ้านในกลุ่มก็ถามกันเองว่าพวกเรามาทำอะไรกัน แล้วก็มีชาวบ้านคนหนึ่งตอบเพื่อนว่า... เขามาดูว่าเราบ้าหรือเปล่า ต้องแก้ไขความเข้าใจผิดกันพัลวัน

     ที่ศูนย์นี้มีผู้พักพิงประมาณ 100 กว่าคน ไม่มีแกนนำ อาศัยกันตามห้องเรียน พวกเราต้องทำความเข้าใจและขอให้ชาวบ้านช่วยเราคัดกรอง แต่ส่วนใหญ่ที่เราพบมักเป็นหวัดกัน มีรายหนึ่งป่วยเป็นวัณโรค ยาหมดไป 2 อย่างแล้ว แต่เราไม่มียาของฝ่ายกายให้เขา ต้องประสานหน่วยงานฝ่ายกายเข้าไปอีกครั้ง สภาพพวกเขาอยู่กันอย่างนั้นลำบากจริงๆ เพราะต้องอยู่ชั้นสองของโรงเรียน ห้องเรียนของเด็กๆชั้นแรกน้ำท่วม แม้ระดับน้ำที่เราเห็นจะลดลงประมาณ 1 ฟุต แล้ว แต่ระดับน้ำก็ยังสูง กว่าเด็กๆจะได้กลับมาเรียนคงอีกนาน พวกเราทำงานไม่นานก็เสร็จ นับจำนวนแล้วถามชาวบ้านว่าทำไมมีน้อยจัง ไม่ถึง 100 กว่าคนตามที่บอก เขาบอกว่าไปแข่งเรือกัน ตอนแรกเรานึกไปไกลว่าแข่งเรือแบบจังหวัดพิจิตรอะไรประมาณนั้น ที่ไหนได้ เป็นเรือที่เหมือนอ่างพลาสติกใหญ่นั่นแหละ สักพักหนึ่งพวกเขาก็ถือกาละมังกันคนละใบ พอเราถามว่าจะไปไหน เขาบอกว่าจะไปรับของแจก เพราะมีคนมาบอกว่าวันนี้จะมีคนเอาของมาแจก ตอนเรานั่งเรือกลับยังเจอพวกเขามารอรับของแจกกัน แต่ใบหน้าพวกเขายังมีรอยยิ้มให้พวกเราอยู่ บางคนที่เราเจอระหว่างทางกำลังเปิดประตูบ้านของเขาที่ยังมีน้ำท่วมสูงอยู่ เขาบอกว่าไม่ได้กลับมาดูบ้านหลายวันแล้ว สวนทางกับเรืออีกหลายลำ รวมทั้งรถบรรทุกขนาดใหญ่ เราถ่ายรูปเรือลำอื่น คนอื่นก็ถ่ายรูปลำที่เรานั่ง เรือไปถึงสี่แยกรอเลี้ยวกันเหมือนรถที่ขับบนถนน ถึงท่าเรือที่แยกศรีสมาน คนรอเรือและรถเยอะมาก มีพ่อค้าแม่ค้านำของมาขายทั้งอาหาร ผลไม้ น้ำดื่ม รวมทั้งรองเท้าบูทและกางเกงแก้ว นอกจากนี้ยังมีสุขาอีกหลายห้อง และที่เยอะอีกอย่างคือถุงขยะสึดำที่เต็มไปด้วยขยะอีกกองยักษ์

     เส้นทางวันนี้ขาไปผ่านวิภาวดี ประชาชื่น สรงประภา ดอนเมืองและหลักหก ขากลับมองจากทางด่วนไปหมอชิต จตุจักร แถวกำแพงเพชร ชะแวบผ่านรัชโยธิน ชื่อที่ intrend ตอนนี้ทั้งนั้น

     trip ครั้งนี้สนุกดี นึกว่าไปเที่ยวเกาะเสม็ดกับตลาดน้ำค่ะ มีใครอยากไปเที่ยวกับเราไหม แต่พวกเราบางคนบอกว่าถ้ามาเที่ยวอีก...ไม่เอา เพราะเคยเที่ยวแล้ว ได้เรียนรู้หลายอย่าง ที่แน่ๆเลยก็คือต้องดูแลร่างกายเราให้แข็งแรงจะได้มีแรงปีนขึ้นลงบันไดลิง มิฉะนั้นพวก สว.จะอพยพลำบากมาก

 

 

         

[โสภณ เปียสนิท]

• น่าสมเพชเวทนาหรือน่าขำ
• แสดงนำทำตลกกันยกใหญ่
• เมื่อน้ำท่วมอ่วมอานบานตะไท
• ไม่มีใครรับผิดชอบประกอบการ เล้ยยยย

 

[ทองคำเปลว]

ขอบคุณสำหรับดอกไม้ ตอนนี้ยังไม่เท่าไร อาจต้องมีการเข้าไปฝังตัวกับพวกเขา หลังจากนี้หนทางยังอีกยาวไกล...

[ขจิต ฝอยทอง]

• เอาภาพที่นครปฐมมาฝาก
• นี่หน่วยไหนครับ
•