สอบได้เป็นเรื่องตลก สอบตกเป็นเรื่องธรรมดา
สอบได้เป็นเรื่องตลก สอบตกเป็นเรื่องธรรมดา
นักเรียนนักศึกษายุคปี 2011 นี้ พูดกันแบบเป็นเรื่องปกติ เพราะหลายคนเรียนแบบเล่นๆ ไม่ค่อยใส่ใจหรือตั้งใจเรียนเหมือนกับเล่นแชทกัน ที่ครูกล้าพูดเช่นนี้เพราะเห็นเด็กนักเรียนที่สอนอยู่ระดับมัธยมศึกษา ทั้งมอต้นมอปลาย เรียนกันแบบนั้นจริงๆ ส่วนเด็กมหาวิทยาลัยก็มีเหมือนกัน พอได้เข้าไปเรียนก็เรียนแบบสนุกสนานกับกิจกรรมการเที่ยวเตร่เฮฮา คบพาเพื่อนฝูง จนได้ผลเกรดไม่ถึงขั้นต่ำที่มหาวิทยาลัยกำหนดต้องอำลาแวดวงเพื่อนในมหาวิทยาลัยออกไปตั้งต้นใหม่ ยิ่งนักเรียนมัธยมปลายที่ครูสอนอยู่ยิ่งห้องKING(คิงลี่คงรู้นะว่าคิงจริงหรือปลอม) ละก้อ นั่งลุกนั่งเรียนสนุกไปวันๆผลาญเงินพ่อแม่ให้มา แล้วการเรียนสมัยนี้ก็เอื้อให้กันอีก ติด 0 กี่ตัวก็ซ่อมได้ แก้ได้ ยังไงๆก็ผ่านหลายคนคิดแบบนี้ เวลาไปสอบ โอเน็ทกันก็ไปแบบไม่ใส่ใจจะได้เท่าไรก็ชั่ง ไม่สน ว่าผลการสอบจะทำให้สถานศึกษาตนเองมีสถิติต่ำกว่าเกณฑ์ที่กำหนด
ช่วงนี้ผลการเรียนหลายคน รู้ผลแล้ว และหลายคนก็เริ่มแก้ 0 กันแล้วสำหรับนักเรียนมัธยม มีนักเรียนหลายคนที่มาเรียนเหมือนเสียไม่ได้ พ่อแม่ต้องมาเฝ้าหลังลูกสอบเสร็จรอลูกสอบซ่อมหรือสอบแก้ตัว ดูๆก็น่าสงสารจริงๆ บางรายไม่รู้ใครเป็นลูกใครเป็นพ่อแม่ กันแน่ พูดจาใส่พ่อแม่ ฟังแล้วคนที่ไม่มีลูกบอกว่าดีแล้วไม่มีลูกคงดีกว่าเจอกับลูกแบบนี้ เหมือนเพลงลูกเทวดาที่เขาแต่งขึ้นมาร้องกันนั้นแหละ บางคนเขียนว่าพ่อแม่จ้างมาเรียน เฮ้อ..เห็นแล้วเศร้าใจนะเมื่อเจอลูกแบบนี้ แต่ก็มีบางคนที่เกิดมาโชคดี มีลูกดีสร้างชื่อเสียงดีเป็นหน้าเป็นตาให้พ่อแม่ได้ชื่นใจ ยืดอกคุยได้ว่าเนี่ยลูกฉันนะ เรียนเก่งติดท้อปเท็น ได้ทุนเรียนดี ใครเห็นใครชม ใครเห็นใครชอบ
อย่างว่าละนะ เด็กที่มาเรียนหนังสือมาจากร้อยพ่อพันแม่ ก็มีดีมีเลวปะปนกันไป คนเป็นครูก็พยายามชักจูง หว่านล้อม หล่อหลอมให้เป็นพิมพ์ที่ดีต่อไป ช่วงนี้สอนนักเรียนก็ยกตัวอย่างจากคนกรุงเทพเกิดอุทกภัย ในช่วงนี้ นักเรียนที่ครูสอนส่วนมากมักจะเกิดน้ำท่วมทุกปีเป็นเรื่องปกติ สงสารแต่คนกรุงเทพเท่านั้นที่ร้อยวันพันปีไม่เคยเจอก็ต้องมาเจอ แต่เด็กนักเรียนของครูจากรอบนอกไม่ว่าจะอยู่บางระกำ พรหมพิราม วังแร่ วังอิทก ฯลฯ ล้วนเจอน้ำท่วมเต็มๆทุกปี แต่ทุกคนก็ปรับตัวใช้วิกฤตเป็นโอกาส ทำนาไม่ได้ก็หาปลาขายเอา หน้านี้ปลากำลังขึ้นและราคาก็ถูกด้วย บางบ้านไม่ต้องซื้อกับข้าวเลย มีปลา มีผักก็ทำกินกันได้ตามประสาคนชนบท ไม่ต้องไปแออัดกันอยู่ในกรุงเทพ แย่งกันกินแย่งกันใช้ บ้านนอก เอ้ย..ชนบทเราเดี๋ยวนี้ก็ไม่ธรรมดาแล้วนะ มีห้างดัง (เซ็นทรัล)มาเปิดอีกที่ ถนนหนทางเดี๋ยวนี้รถติดกันเป็นแพค่อยๆขยับเหมือนในกรุงเทพเลย ร้านค้าอาหารในห้างผู้คนต่างเข้าไปแย่งกันรอคิวรับประทานอาหารต่างชาติกันเหมือนกับจะแจกให้กินฟรี ทั้งๆที่เสียเงินหัวละสองสามร้อยบาท คิดดูก็แล้วกันค่าแรงขั้นต่ำเท่าไร คนที่เข้าไปนั่งกินมีทั้งนิสิตนักศึกษา ยังหาเงินไม่ได้ทั้งนั้นเลย
ความเห็น (4)
คุณครูสบายดีหรือครับ
ชื่นชอบและยิ้มให้กับบทความของคุณครูเกือบทุกบทความ
เพราะมันเป็นสัจธรรมจริงๆ ไม่ค่อยจะมีครูคนอื่นกล่าวถึง
ชอบมากๆ
ขอบคุณคุณโสภณที่เข้ามาให้ดอกไม้แถมชวนสมาชิก KM ร่วมลอยกระทงขอขมา อย่าให้น้ำท่วมอีก หลายคนที่เจอน้ำท่วมตอนนี้หากทำใจได้ก็ลอยกระทงในบ้านหรือหน้าบ้านมันเลยเลยดีไหม คนบ้านน้ำท่วม...อย่าเพิ่งโกรธ โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า ดิฉันก็เคยเจอน้ำท่วมเหมือนกันปี 38 ปีนี้ไม่เจอ ตอนนั้นลูกยังเล็ก 5 ขวบอยู่ น้องหมาก็เต็มบ้านร่วมๆ 8 ตัว คนหนีอยู่ชั้นสอง พอเขาตัดไฟเท่านั้นอยู่ไม่ได้ต้องหนีไปอยู่บ้านญาติ่ต่างจังหวัด รู้ซึ้งถึงปัญหาดี อะไรมันจะเกิดก็ต้องยอมรับปรับอารมณ์ให้ดีจะมีสุขมากกว่าทุข์ ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนสู้ชีวิตต่อไป สู้สู้สู้
ขอบคุณคุณคนบ้านไกลค่ะที่เข้ามาให้กำลังใจ ดิฉันสบายดี เป็นห่วงคนภาคกลางที่กำลังน้ำท่วม ผู้คนที่ไม่ญาติต้องไร้ที่พักบางคนต้องทนอยู่ในบ้านน้ำท่วม เด็กๆที่โรงเรียนต้องปิดยาว คนทำงานคนค้าขายไม่สะดวกการเดินทาง อยากให้กำลังใจทุกคนสู้ต่อไป อย่าเพิ่งท้อ อย่างน้อยก็เห็นคนไทยช่วยเหลือกันดี แม้ว่าจะมีคนชั่วที่แอบแฝงทำร้ายและหาโอกาสกับคนน้ำท่วมอยู่บ้าง เราคนไทยต้องช่วยกันเป็นหูเป็นตากันดีกว่า อย่าทำร้ายกันหรือเห็นแก่ตัวฉวยโอกาสทั้งเรือรับจ้าง อาหารน้ำที่ขายขูดรีดราคาแพงเกินเลย ขอทีเถอะ