ส่วนเกิน
ในบันทึกก่อนหน้านี้ก็ได้บอกกันไปแล้วนะว่าตอนนี้ได้ทำการต่อเติมศาลาในขณะนี้ก็เสร็จไปแล้วบางส่วนรอมุงหลังคาอยู่หลวงปู่ท่านสั่งให้มุงเป็นหลังคาเมทัลชีตตอนแรกสั่งแค่นั้น วันที่สองเดินมาอีกให้สีเดียวกัน วันต่อมาหุ้มกันร้อนกับตีฝ้าตรงอันใหนดีกว่ากันเราก็กราบเลยละ ตีฝ้าเพดานมันเรียบร้อยสวยดีแต่งานมันจะจุกจิกหลายขั้นตอน มุงหลังคาเก็บงานแล้วถึงจะสามารถตีฝ้าได้ใช้เวลาพอสมควร ถ้าใช้ฟรอยด์ติดฉนวนกันร้อนกับหลังมุงหลังคาเสร็จมันก็เสร็จเลย ท่านมองการถึงขั้นให้คนที่มาพักพิงตรงนี้ไม่ร้อนจากข้างนอกไปกันถึงข้างใน มองแบบคนปัญญาแคบ
ซึ่งในส่วนการก่อสร้างแน่นอนในบางชิ้นงานมันไม่สามารถให้พอดีได้ทั้งส่วนงานและเกินไว้ว่าหากหลวงปู่ให้ขยายอีกค่อยตัดออกบางชิ้นงานถ้าสั้นแล้วต่อมันทำได้ไม่สวยแต่ถ้าชิ้นงานไหนต่อแล้วไม่เสียหายตกแต่งให้สวยได้ก็ค่อยว่ากันไปทีละงาน
ในส่วนการต่อเติมก็ได้ตัดส่วนที่มันเกินออกไปหลายส่วนจะน่าจะพอดูได้บ้างแล้วก็มีรูปเท่าทีพออัพโหลดได้มาให้ดูบ้าง หากแต่จิตใจสิมันยังมีส่วนเกินของชีวิตอยู่อย่างมากหลายทั้งกิเลส ตัณหา ราคะที่มันยังเกาะกินอยู่ภายในอย่างมากมายการทำงานอย่างหนักหน่วงก็เพื่อถ่วงรั้งความอยากในกิเลส ในตัณหา ในราคะ ไม่ให้มันได้เจริญเติบโตมากไปกว่าที่เป็นอยู่อย่างปกติหากว่ามีงานบุญต่างไม่วาใกล้หรือไกลเราก็มักจะเรียกกันว่าไปเอาบุญไอ้บุญที่ไปเอามันอยู่ตรงไหน
อย่างช่วงนี้เป็นช่วงการรับกฐินซึ่งความสำคัญของมันคือผ้ากฐินและอานิสงค์กฐินที่พระภิกษุจะได้รับแต่มันกลับกลายเป็นไปว่า กฐินปีนี้ได้เท่าไรใครมากกว่ากันญาติโยมเยอะไหม ครูบาอาจารย์แจกของคลังอะไรแห่กันไป
การไปในแต่ละครั้งสิ่งที่ได้มันน่าจะเป็นการได้ไปเพื่อสงเคราะห์ให้เขาได้สร้างกุศล ไปขจัดกิเลสตัณหาราคะจากการให้ทานรักษาศีลเจริญภาวนา หรือไม่อย่างนั้นเราก็ไม่ไปดีกว่ากำจัดมันที่จุดเริ่มต้นกันละอยู่นี่มาก็หกปีกว่าไปแล้วยังได้แค่นี้ก็อย่างว่าละอาจเป็นเพราะไม่ค่อยไปกับคนอื่นละมั้งเขาเลยมองว่าไม่ได้อะไร จึงกลับกลายแทบจะเป็นส่วนเกินไปเอง
แต่เรากลับมองว่าถึงจะมีอะไรยังติดอยู่มากแต่ตัวเราดูแล้วก็ไปในทางดีขึ้นแต่ก็ยังห่างไกลมากหากมองไปถึงสุดท้ายคือนิพพานหลุดจากการเวียนวนแห่งการเกิด
ก็คงจะอดทนต่อไปยอมเป็นส่วนเกินของสิ่งหนึ่งเพื่อตัดส่วนเกินในความไม่ดีในกิเลส ตัณหา ราคะ แห่งตนเองก็คงมีหนทางเอาชนะมันซักที
เป็นส่วนเกินที่ลำบากแต่ได้สร้างประโยชน์ให้กับคนสูงส่งมีคุณค่าเชิดหน้าชูตาเวลามาวัดมันก็ได้ความดีอยู่ในใจ
ส่วนเกินตนเองนั้นไม่มองแต่มองว่าคนอื่นเป็นส่วนเกิน
ความเห็น (3)
การตัดสินใจร่วมงานสงเคราะห์นี้ย่างเข้าอีกไม่กี่เดือนจะครบสามปีเต็ม แม้อาจจะทำประโยชน์ช่วยท่านเพียงน้อยนิด แต่นั่นก็ยืนยันถึงความมั่นคงแน่วแน่ว่า วิถีนี้คือ ความงามของการเกื้อกูลคนหนึ่งคนที่หลงทาง แม้ว่าเขาจะรู้ตัวหรือไม่รู้ตัว...แต่นั่นก็ได้เห็นแล้วว่า เขาหลง
หากเรารู้แล้วไม่ลงมือช่วย...
จะได้ชื่อว่าเกิดมาเป็นคนได้อย่างไร
เส้นทางนี้งดงามเจ้าค่ะ...
อนุโมทนาสาธุเจ้าค่ะ
