ค่าวเอ็นดูครูจูหลิง

โดย หนานอ้วน ขันทะวงศ์

                       

 

            แสนโสก๋า      น้ำต๋าหลั่งย้อย                           ตึงใหญ่ตึงหน้อย   ไหลย้อยเป๋นสาย

ข่าวโทรทัศน์        ใจ๋ต๋กอกหาย                                   ว่าครูเจียงฮาย   ต๋ายตี่ปักข์ใต้

คุณครูจูหลิง               จายยิงนั่งไห้                              หัวอกปายใน  ต่ำก๊อย

            ญาติมิตรวงศา   น่ำต๋าหม่าย้อย                                    ตุ๊กข์โศกเศร้าสร้อย   ซมซาน

เอ็นดูเจ่นล้ำ        เกิ๋นกำกล่าวขาน                               เมื่อดวงวิญญาณ   ออกจากร่างเจ้า

คำมี พ่อสูน            น้ำต๋าหม่าเบ้า                                 เศร้าโศกอาลัย   ลูกรัก

            จูหลิง ลูกเหย   สังมาด่วนนัก                          จากป่อ แม่ เจ้า     มารดา

ญา -ติ ปี่น้อง      ต่างนองน้ำต๋า                                                ลุงป้า น้า อา   เด็กขาอ่อนหน้อย

เปื่อนฝูงใกล้ ไกล๋     จิตใจ๋ใฝ่ห้อย                                เศร้าสร้อยอาดูร   ทั่วทิศ

            แปด มกรา    ห้าศูนย์  จีวิต                              จูหลิง ขาดขว้ำ   ลาไป

หัวอกกั่งกั๊ด        น้ำต๋าจึมไหล                                                ครูต้นแบบไทย   บ่ปิ๊กงว้ายหน้า

สี่โมง ยามแลง      ปล๋ายสามสิบห้า                             จูหลิงครูมา   พรากละ

            โฮงบาล สงขลา   อุตส่าห์มานะ                      ฮักษาผ่อเฝ้า  หยุกยา

แปดเดือนไคว่ครบ   คุณหมอฮักษา                             แต่พฤษภา   สองห้าสี่เก้า

สับป๊ะว่ายา                  ฮักษาผ่อเฝ้า                             จูหลิงครูเฮา   บ่ฟื้น

            ถูกเปิ่นบุบตี๋    เลือดต๋กนองปื๊น                       ตั๊ดในตี่ห้อง  โรงเรียน

กูจิงลือป๊ะ            สอนเปิ่นอ่านเขียน                          จูหลิงคนเปียร  สอนลูกจาวบ้าน

โทร.บอกปิ๋ต๋า       มารดา อย่าหย้าน                            เหตุก๋ารณ์ดูดี   เรียบร้อย

            คำมี ป่อสูน        อุ่นใจ๋บ่น้อย                           ได้ฟังลูกหน้อย  โทร.มา

แต่ว่าเคราะห์ฮ้าย     ต่องผ้ายมาหา                               เดือนพฤษภา  วันที่ สิบเก้า

ครูจุ๊ย จูหลิง               ตุ๊กข์จิ๋งโศกเศร้า                                    ถูกเปิ่นจับเอา   ขังไว้

            ถูกบุบถูกตี๋    ของแข็งค้อนไม้                         สลบเหมือดได้   ทันที

ฮักษาบ่ฟื้น               มาข้อนเกิ่งปี๋                                องค์ราชินี   เมตต๋าไจ้ ๆ

ทรงฮับจูหลิง              ไว้เป๋นคนไข้                            สมเด็จองค์ใน  เปิ่งป๊ะ

            หมอในโฮงยา   เอาเป๋นธุระ                             ฮักษาผ่อเฝ้า    ดูแล

ยาจุ๊ ยาจ๊ำ             น้ำยาล้างแผล                                   อยู่ในห้องแอร์   ปั๊มหัวใจ๋หื้อ

ปี่น้องวงศา         เตียวมาผ่อหยื้อ                                  หื้อโศกอาดูร  สว่างวะ

            แต่ก๋รรมปางหลัง  มัจจุราจ๊ะ                           บ่ปล๋งปล่อยได้  มายลา

มาเอาครูจุ๊ย          จากแม่มาต๋า                                                ปี่น้องอาวอา   ปิ๋ต๋าหมองเศร้า

หมู่ญา-ติก๋า            ตึงหนุ่มและเถ้า                             เศร้าโศกอาลัย  เจ่นล้ำ

            คำมี ป่อสูน     เบ้าต๋าปอจ๊ำ                              อินดูลูกเจ้า  คนดี

มากาพรากปั๊ด      จากไปเมืองผี                                  แต่ป๋าระมี    จ่วยหื้อสว่างแจ้ง

ทรงพระเมตต๋า         น้ำต๋าจึ่งแห้ง                               ดอยหลวงเจียงฮาย  แห่งนี้

            ปี่น้องตังหลาย   บ่ได้หลีกลี้                            มาฮ่วมอยู่หนี้  พยาน

เป๋นบุญเหลือล้ำ   เกิ๋นกำกล่าวขาน                             องค์ราชกุมาร   เสด็จมาได้

ข้าบาทน้อมสา       วันตากราบไหว้                            ปาต๊ะองค์ไจย   กู่นั้น

            องค์ราชินี     ในหลวงเจื่องจั้น                         เมตต๋าก่อเกื้อ   การุญ

บุญกุณหนนี้          บ่มีหายสูญ                                                โผด กัมปงมูล   ขะกู๋ลม่อนข้า

วิญญาณจูหลิง         สถิตโลกหน้า                              สุขี ตีฆา   จื่นจ๊อย

            กุศลความดี      ตี่ตั๋วลูกน้อย                            สะสมก่อสร้าง   เมินมา

ในโลกมนุษย์        ซาวเจ็ดวะสา                                 แล้วมรณา   ไปยังฟ้ากว้าง

คำมี ป่อสูน             ทำบุญอยู่สร้าง                              กุศลตานไป   หยาดน้ำ

            ข้าราชก๋าร     วงศ์วานจ่วยก๊ำ                          กุศลส่งหื้อ   ตวยไป

สุขเต๊อะ สุขเต๊อะ        จูหลิง สุขใจ๋                             ครูต้นแบบไทย  สุขในโลกหน้า...ๆ

 

.........................................................................................................

พระราชทานเพลิงศพ  คุณครูจูหลิง   กัมปงมูล  วันที่ ๑๖ เดือน มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๐

[สันติสุข]

        เธอคือครูผู้มีอุดมการณ์ เป็นครูต้นแบบ เป็นสตรีตัวอย่าง ที่ยังอยู่ในความทรงจำของคนไทยทุกคน ผมก็ยังระลึกถึงความเสียสละและคุณงามความดีของเธอ ครับ

[ณรงค์ฤทธิ์ ไชยะวุฑฒิกุล]

ขอบคุณครับคุณครูสันติสุข คุณครูจูหลิงเป็นแรงบัลดาลใจของคนอีกหลาย ๆ คนครับ

[ขจิต ฝอยทอง]

• แต่งได้ไพเราะมาก
• วันก่อนไปลำปาง
• อดเจอกันเลย
• อบรมครูภาษาอังกฤษลำปาง อำเภอแจ้ห่ม(1)
• อบรมครูภาษาอังกฤษลำปาง อำเภอแจ้ห่ม(2)
• อบรมครูภาษาอังกฤษลำปาง อำเภอแจ้ห่ม(3)