ศรัทธาคือความเชื่อมั่น

ศรัทธารวบรวมไว้ซึ่งเสบียงคือกุศล

       ศรัทธาคือความเชื่อ  เมื่อตั่งมั่นอยู่ในใจของผู้ใด ผู้นั้นชื่อว่าเป็นผู้รวบรวมไว้ซึ่งเสบียงคือกุศล กล่าวคือบริบูรณ์ไปด้วยทรัพย์อันประเสริฐ เหตุว่าเป็นบ่อเกิดแห่งคุณธรรมทั้งหลาย อันจะมีในเบื้องบนเป็นลำดับนับว่าเป็นอันประมวลกุศลกรรมทั้งสิ้นไว้ได้ สามารถประพฤติคุณงามความดีให้ถูกกับความประสงค์ได้ ฯ

       ศรัทธานั้นท่านจำแนกไว้โดยประเภทเป็น  ๔ อย่าง คือ

       ๑.กมฺมสทฺธา = เชื่อกรรม      ๒.วิปากสทฺธา = เชื่อผลอันเกิดจากกรรม

       ๓.กมฺมสฺสกตาสทฺธา = เชื่อความที่สัตว์มีกรรมเป็นของของตน

       ๔.ตถาคตโพธิสทฺธา = เชื่อพระปัญญาความตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า

        กรรมได้แก่สิ่งที่สัตว์ทำด้วยกาย วาจา  ใจ(เจตนา)  มีทั้งกรรมดี (บุญ) ส่วนที่เราปรารถนาแห่งคนทั่วไป  และกรรมชั่ว(บาป) ส่วนที่ไม่ปรารถนาแห่งสัพพสัตว์ทั้งหลาย

        กุศลคือคุณงามความดีต่าง ๆ ตั้งแต่อย่างต่ำตลอดสูงสุด เรียกว่าเสบียง สำหรับบุคคลที่จะเดินทางไกล แม้เราจะเข้าป่าพักแรมยังมีน้ำ ยังมีอาหาร เตรียมไปเพื่อจะเป็นเสบียง บุคคลที่จะสู่ภพหน้า  จำต้องมีกุศลผลบุญนำไปเป็นเสบียง  บุญจะเกิดได้ก็ต้องประกอบด้วย  ศรัทธา ทั้ง ๔ ข้อข้างต้นนั้น สทฺธา  สาธุ ปติฏฺฐิตา. ศรัทธาตั้งมั่นแล้วยังประโยชน์ให้สำเร็จ  สุขา  สทฺธา ปติฏฺฐิตา. ศรัทธาตั้งมั่นแล้วนำสุขมาให้ .....แล...เอวัง.....

         จากธรรมบทสังยุตตนิกา สคาถวรรค