ทหารเรือไทยในสหรัฐอเมริกา - ครั้งที่ ๓ ตอนที่ ๑
* ตอนนี้เป็นตอนสุดท้าย ของทร.ไทยในอเมริกาแล้ว ท่านใดที่ตามมาตั้งแต่ตอนแรกไม่ควรพลาด ท่านที่เพิ่งเข้ามาพบก็ยังไม่สายครับ.
ทหารเรือไทยใน อเมริกา - ๓. THAI NAVY IN USA. - 3
ถ้าอ่านตอนสองจบแล้วคงทราบน๊ะครับว่า แตกต่างกับตอนแรกมากใช่ไหมครับ ?ตอนนี้เป็นตอนสุดท้ายแล้วครับ หลังจากที่ผมย้ายหน่วยจากภาคใต้มาประจำที่ภาคตะวันออก ผมยังมีเวลาอีกสองปีก่อนจะสอบไปเรียนการซ่อมบำรุงเบื้องสูง ที่สหรัฐอเมริกาอีกครั้ง.ที่จริงผมมีความหวังสูงมากเพราะว่า การสอบของผมไม่ต้องแข่งกับใคร ?แข่งกับตัวเองเท่านั้น !เจ้าของทุนได้ระบุไว้แล้วว่าใครที่จะไปเรียนหลักสูตรนี้ต้องผ่านหลักสูตรเบื้องต้นมาก่อน.* ในการปฎิบัติจริงมิได้เป็นเช่นนั้น. เพราะช่วงที่ผมไปครั้งก่อนมีนายทหารท่านหนึ่ง ทำวิธีใดไม่ทราบ? สามารถนำเอาหลักสูตรของชั้นประทวนไปได้ พอเรียนจบกลับมาแล้วมิได้มาลงมือซ่อมทำแต่อย่างใด?เสียช่างไปหนึ่งคน..ถ้ากลับไปอ่านข้อ๑ ท่านต้องรู้ว่า นายต้องถูกเสมอ..คิดถึงเสธแดง..ท่านก็ถูกเหมือนกัน..คงจะเป็นข้อที่๑ด้วย.พอมีการเปิดสอบผมก็ผ่านอย่างสบายๆ และได้ถูกส่งตัวไปอบรมต่อที่ศูนย์ภาษากองทัพเรือ ตามที่ได้คาดการไว้ล่วงหน้าแล้ว. ช่วงนี้ทุนการศึกษาต่างๆถูกตัดลงมากเพราะ งบประมาณถูกตัดลงเช่นกัน ใครที่ได้ทุนในช่วงนี้ไม่ว่าจะไปประเทศใด? ต้องเรียนเพียงอย่างเดียว.
๑. ผู้เขียน มาเป็นล่าม ในการฝึกร่วมผสม ค๊อบบร้าโกลด์. - ยืนขวาสุด.
นายทหารผู้ใหญ่ได้เปิดโอกาสให้ผม ใช้ความสามารถจากการไปศึกษาและดูงานที่ต่างประเทศ มาทำหน้าที่ล่ามระหว่างการฝึกร่วมผสมต่างๆ ปีละ๓-๔ ครั้ง แถมยังมีโอกาสเป็นจนท.ติดต่อประจำทีมกระโดดร่ม จากการแข่งขันกระ โดดร่มนานาชาติที่กองทัพเรือเป็นเจ้าภาพมาแล้วถึงสามครั้งสามครา.ผมจึงมีโอกาสสะสมประสบการมากขึ้น แน่นอนครับถ้าผมขืนเกาะสมอกินต่อไป ชีวิตของผมคงจะไม่รุ่งแน่ๆ ในที่สุดก็ได้ลาออกจากกองทัพในปีพศ.๒๕๔๐ ไปทำงานให้กับบริษัทในเครือขุด-เจาะน้ำมันในพ.ท.สัตหีบ. ถ้าท่านยังอยากจะอ่านต่อ ผมยังเขียนอีกหลายเรื่องครับเช่นเมื่อผมไปเป็นล่ามที่บังคลาเทศ , กว่าจะได้งานที่ถาวร , เมี่อผมทำงานให้หน่วยงานยู-เอ็นฯ โปรดติดตามกันน๊ะครับและขอขอบคุณทุกท่านที่ได้สละเวลามาอ่านเรื่องของผมจนจบ.
ขอขอบคุณอีกครั้งครับ.
พจอ.พันธ์พงศ์ เลิศบุญชู ทร.๐๙
ศิษย์เก่าพันรนบ.พล.นย.
ก่อนไปสหรัฐอเมริกาครั้งที่สาม. MY THIRD TRIP TO UNITED STATES.
ผมกลับจากสหรัฐอเมริกาแล้ว.ครั้งที่สอง.ยังคงอยู่ที่หน่วยเดิมคือพันร.๘ผส.นย.จังหวัดสงขลา ต่อมาได้สถาปนาหน่วยเป็นพัน.ร ๘ กรมร.๓นย.พล.นย.ใหญ่ขึ้นจากเดิม แต่ต้องขึ้นตรงกับกองพลนาวิกโยธิน. Marines Division. และได้จัดอัตราขึ้นใหม่โดยได้แบ่งออกเป็นหลายหน่วย ประกอบด้วยกรมทหารราบทั้งหมดสามกรม.Infantry Regiment. ขณะที่เขียนนี้หน่วยต่างๆยังมิได้ย้ายไปที่ใด ? ดังรายละเอียดตามด้านล่างนี้ :
๑. กรมทหารราบที่ ๑ - 1ST Infantry Regiment. กองบังคับการกรม ตั้งอยู่ในค่ายกรมหลวงเจษฏาราษฎร์เจ้า หรือค่ายแสมสารเดิม อ.สัตหีบ ชลบุรี ประกอบด้วยหน่วยรองลงมาคือ สามกองพันทหารราบพันร.๑ และ พันร.๓ ตั้งอยู่ในค่ายนี้ ส่วนพันร.๒ ตั้งเป็นเอกเทศ อยู่ที่ จ.จันทบุรี.
๒. กรมทหารราบที่ ๒ - 2nd Infantry Regiment. ยังมิได้สร้างหน่วยขึ้นจริงแต่อย่างใด ? เพียงแต่เปิดอัตราว่างไว้เพื่อสะดวก ในยามที่จะตั้งขึ้นใหม่ในอนาคต. ขณะเขียนเรื่องนี้ ผู้เขียนไม่ทราบว่า ได้จัดตั้งแล้วหรือยัง ?
๓.กรมทหารราบที่ ๓ - 3rd Infantry Regiment. กองบังคับการกรมตั้งอยู่ในค่ายจุฬาภรณ์ อ.บ้านทอน นราธิวาส ประกอบด้วยหน่วยรองลงมา สามกองพันทหารราบพันร.๗ ฯ ตั้งอยู่ที่ อ.เมือง จ. ระยอง.พันร.๘ ฯตั้งอยู่ที่อ.เมือง จ.สงขลา. พันร.๙ ฯ ตั้งอยู่ที่ อ.บ้านทอน จ.นราธิวาส.หน่วยที่มิได้เอ่ยนามขึ้นตรงกับ หน่วยบัญชาการนาวิกโยธิน Royal Thai Marine Corps. เพราะจัดว่าเป็นหน่วยสนับสนุนหรือที่เรียกกันแต่เดิมว่า หน่วยช่วยรบนั่นเอง! หน่วยใหญ่นี้ตั้งอยู่ภายในค่ายกรมหลวงชุมพร ฯ สัตหีบ จ.ชลบุรี
๒.ฝึกเสร็จต้องดริ๊งค์กันหน่อย.-วิ๊สกี้ทายม์.ร้านตรงข้ามรร.วิเชียรชม : สงขลา.
ตามระเบียบของหน่วยบัญชาการนาวิกโยธิน ซึ่งได้ระบุไว้ชัดเจนว่าใครก็ตามที่ได้ไปศึกษาในทุนนั้นๆมา จะต้องกลับมาทำงานให้ตรงกับสายงานนั้นๆ ทั้งนี้เพื่อความเจริญของหน่วย ผมไม่ขัดข้องหรอกครับ ? คติของผมคืออยู่ที่ไหนก็ได้ ? ผมถือว่าผมสามารถทำงานให้เขาได้ ผมยังไม่เคยบอกใครเลยน๊ะครับว่าผมนี่แหละเป็นคนทำงาน ! ตัวจริงเสียงจริง.Working Man.สมัยผมมาอยู่ที่นี่ใหม่ๆนั้นแม้จะลาพักร้อนแต่ก็ยังต้องกลับไปทำงาน เพราะอยู่บ้านก็ไม่มีอะไรทำและในปี พ.ศ.๒๕๑๗ นั้น ทีวีอะไรก็ยังไม่มีให้ดู นอกจากช่อง๑๑ หาดใหญ่ที่ส่งด้วยภาพขาว-ดำเท่านั้นเอง! เหตุนี้เอง ทางต้นสังกัดจึงไม่อยากส่งผมไปให้หน่วยอื่น พอถูกนย.ทวงถามบ่อยๆและอ้างระเบียบดังกล่าว ผมต้องถูกย้ายให้มาทำงานที่กองรนบ.นย. ต่อมาขยายหน่วยใหญ่ขึ้นเป็น “กองพันรถสะเทินน้ำสะเทินบก” ขึ้นตรงกับกองพลนาวิกโยธิน.ก่อนจะย้ายหน่วยต้นสังกัดได้จัดให้ผม ไปเป็นล่ามในการฝึกร่วมผสมค๊อบบร้าโกลด์Cobra Gold.ในส่วนที่เกี่ยวข้องนั้น ผมต้องมาทำการแปลให้กับทหารนย.ไทยที่อ.เทพา จ.สงขลา ตลอดการฝึกร่วมผสมนั้นผมสามารถปฎิบัติ งานลุล่วงไปได้เป็นอย่างดีนอ.ทวีศักดิ์ บุรุษานนท์ รน. นายทหารผู้ใหญ่ที่ตะโกนยืนยันด้วยเสียงอันดังว่า."เฮ้ย!ไอ้ห่.แปลได้ขนาดนี้ถือว่าแจ๋วแล้ว." ตอนที่ผมเป็นจ่าใหม่เคยอยู่กับผู้กองมาก่อนท่านได้เกษียณอายุเป็นนายพล.น่าเสียดายที่ผมไม่มีโอกาสได้พบท่านอีกเลย.นท.วิม สุตะพาหะ รน.ผบ.พัน.สั่งให้ผมพาทีมนย.อม.ไปเลี้ยงโดยให้งบมาจำนวนหนึ่ง หลังการการฝึก. ท่านใช้คนได้ถูกกับงานจริงๆ He has been put the right man to the right job. ผมสนิทสนมกับจ่านย.อม.คนหนึ่งคือจ่าพลูเอ็ทSsgt. Glen Pruett.เราสัญญาว่าจะพบกันอีกในสองปีข้างหน้า แต่เรายังคงจม.คุยกันตลอด Correspondent.ช่วงที่ผมยังไม่ได้กลับไปที่นั่น.ในครั้งที่สาม.
๓.มื้อเช้าต้องกาแฟร้อน. - ที่แฟล๊ตทร.สงขลาปี ๒๕๒๘. ภาพโดยผู้เขียน.
สมัยนั้นคอมพิวเตอร์ ยังไม่ค่อยสะดวกเหมือนในยุคปัจจุบันนี้หรอกครับ ! ใครที่มีใช้ในช่วงแรกๆนั้น รู้สึกว่าราคาจะแพงมากทีเดียวครับ.ของอะไรก็ตาม..ถ้าใครมีก่อนก็มักจะแพงกว่าเพื่อนเป็นธรรมดาครับ. กว่าผมจะเป็นเจ้าของคอมพิวเตอร์เครื่องแรก ในชีวิตอายุปาเข้าไปเกือบ๕๐ ปีเห็นจะได้ ผมต้องซื้อด้วยน้ำพักน้ำแรงสิครับ ใครจะมาซื้อให้ผมล่ะ!มิฉะนั้นก็คงจะได้ส่งอีเมล์กันตลอด นอกจากจะประหยัดแล้วยังรวดเร็วอีกต่างหาก.ปัจจุบันนี้เรา-ท่านๆ สามารถหาซื้อเครื่องคอมพิวเตอร์ได้อย่างสะดวกสบายครับ.ทุกรุ่นทุกแบบ. มีทั้งในราคาเงินสดและเงินผ่อนให้เลือก. ๑.แบบตั้งโต๊ะ Stationary.* ภาษาคอมพิวเตอร์ เขาเรียกว่าเดสท๊อป Desk Top. เพื่อใช้ในสำนักงาน หรือที่บ้าน เหมาะสำหรับผู้ที่มีทุนน้อย.แต่ยังอยากจะก้าวหน้า.๒.แบบกระเป๋าหิ้ว Portable. รุ่นนี้สะดวกกว่าแบบตั้งโต๊ะ เพราะสามารถนำไปใช้ได้ทั่วสารทิศ น้ำหนักเบา บางสถานที่ยังสามารถนำไปใช้งานแบบไร้สายได้ แน่นอนครับราคาต้องแพงขึ้นอีกนิด แต่สามารถผ่อนได้ครับ.ในภาษาคอมพิวเตอร์. แบบนี้เรียกโน๊ตบุ๊คNotebook.จะซื้อแบบใด?ก็ควรพิจารณาเรื่องเงินเป็นอันดับแรกต่อมาก็ถือว่าสำคัญเช่นกันครับคือ การบริการหลังการขายนั่นเอง ปัจจุบันนี้สะดวกสบายครับร้านคอมฯผุดขึ้นมาราวกับดอกเห็ด..ขณะที่แก้ไขเรื่องนี้ท่านสามารถซื้อแบบล่าสุดได้ครับคือ I - pad.แบบไอแพ็ด น้ำหนักเบา-กระทัดรัด ราคาประมาณสองหมื่นเศษๆ. ถ้าอยากได้ราคาที่ถูกกว่านี้ ต้องใช้ของจากประเทศจีน ของถูกจะดีหรือไม่? ต้องคิดเอาเองแล้วล่ะ! การได้มาเป็นล่ามครั้งแรกของผมถือว่าสอบผ่านแล้วครับ. ปลายกันยายน๒๕๒๘ ผมจึงได้เตรียมการเคลื่อนย้ายกลับสู่ถิ่นเดิมคือสัตหีบ หลังจากที่ผมมาใช้ชีวิตอยู่แถวๆถิ่นเกิดเป็นเวลาประมาณ๑๑ ปี ช่วงแรกที่ย้ายมานั้น ผมมาซ่อนตัวอยู่กับเพื่อนรักของผม ไอ้โบ้ ! ไงล่ะครับ.
๔. ขอนำลงซ้ำ. หน้าบ้านพัก ในค่ายกรมหลวงชุมพรฯ - ธันวาคม. ปี๒๕๒๘.
เดือนต่อมา ผมได้ย้ายเข้าอยู่ที่บ้านหลังใหม่เลขที่ ๘๑๐/๗๒๓ ซอย ๙/๕ ซึ่งเป็นคิวเร่งด่วนไม่ใช่ลัดคิว. ในค่ายกรมหลวงชุมพร ฯ ก็แถวๆหน้าสนามโดดร่มนั่นแหละครับ.เมื่อก่อนนั้นกรมนาวิกโยธินต้องส่งข้าราชการตามหน่วยต่างๆ ไปเข้ารับการอบรมในหลักสูตรส่งทางอากาศ กับกองทัพบกที่ค่ายป่าหวายลพบุรีโน่น !ผู้เขียนจำไม่ได้แล้วว่ากองทัพเรือได้อนุมัติให้กรมนาวิกโยธิน เปิดหลักสูตรนี้เองตั้งแต่เมื่อไร?รร.ตั้งอยู่ที่ศูนย์ฝึกนย.ที่กองร้อยพยาบาลเก่าหรือตรงข้ามโรงฝึกที่นย.ไทยเรียกว่าดริลฮอลในปัจจุบัน.Drill Hall.ช่วงแรกมีการไปใช้สนามเพื่อกระโดดกันตามพื้นที่ใกล้เคียง ที่พัทยาบ้าง สนามบินอู่ตะเภาบ้าง แถวๆป่ามันที่สะดวกบ้าง ต่อมามีผู้เสนอให้มาเปิดสนามกระโดดร่มที่บริเวณด้านหลังพันร.๓เก่า อยู่บนเส้นทางจากลานมะรีนไปออกทางกองพันลาดตระเวน.ในปัจจุบัน.พอย้ายมาหน่วยใหม่แล้ว ผมต้องมาทำงานหาประสบการใหม่ด้านนี้ไปในตัว อีกสองปีข้างหน้ายังมีทุนจากจั๊สแมคเพื่อให้ข้าราชการนย.ไปศึกษาและดูงานที่สหรัฐฯอีก ในหลักสูตรช่างซ่อมรถสายพานสะเทิ้นน้ำ สะเทิ้นบกเบื้องสูง Intermediate AAV. Repair Man. ที่สำคัญเขาระบุว่าผู้ที่จะสมัครสอบ จะต้องเป็นผู้ที่ผ่านหลักสูตรเบื้องต้นมาแล้ว. เหตุนี้เองจึงไม่มีใครสามารถมาแย่งที่นั่งของผมไปได้เลย ซึ่งผมจะต้องสอบแข่งกับตัวเอง.สอบให้ผ่านเท่านั้นครับ.เคยมีผู้ที่ไปเรียนหลักสูตร การซ่อมเบื้องต้นก่อนหน้าผมและ ช่วงปีที่ผมเว้นว่างจึงเป็นคิวของคนอื่น.ปลายปี ๒๕๓๐ทางบก.นย.ได้จัดให้ผมไปเป็นตัวจริงและให้ประพันธ์ บ.เป็นตัวสำรอง เพื่อเข้ารับการอบรมที่ศูนย์ภาษากองทัพเรืออีกครั้ง.ที่จริงในปีนั้นมีที่นั่งอีกสามที่ เพื่อไปต่างประเทศในทุนนี้ แต่ถูกฐานทัพเรือสัตหีบแอบเบียดเอาไป.สองที่นั่ง. และอีกหนึ่งที่เป็นของข้าราชการจากกองช่างนย.พจอ.คำรณ แสงกระจ่าง. คนนี้เป็นนักเรียนจ่านย.รุ่นน้องผมครับ พอกลับมาน้องแกโชคดีครับสอบไปเป็นเสมียนทูตทหารเรือที่อินโดนีเซียรวมสี่ปี และย้ายไปทำงานที่กองการข่าวทร.ทำให้เสียบุคคลา กรไปเปล่าๆ๑คน.คือไปเรียนมาจริงแต่ไม่ได้มาทำงาน เพื่อใช้ทุนนั่นเอง !
๕.จ่าพลูเอ็ทกับหมอนวดแผนโบราณ-ที่สงขลา : ภาพโดยผู้เขียน. ปี๒๕๒๘.
* นี่คือข้อเสียที่นย.มองข้ามไป ผมในฐานะผู้เขียนที่พอมีประสพการ อยากจะชี้แจงเชิงเสนอแนะว่า ถ้าส่งคนไปเรียนมาแล้วหน่วยควรผูกมัดให้เขามาทำงานใช้หนี้ และระหว่างการทำงานใช้หนี้นั้น. ต้องมีข้อห้ามด้วยจึงจะถูกต้อง เพื่อจะได้มีคนมาทำงานทุกครั้ง หลังกลับจากการศึกษาและดูงาน และระหว่างที่ทำงานใช้หนี้นั้น ห้ามสมัครสอบเลื่อนฐานะ หรือสอบไปทุนอื่นๆเด็ดขาด เพราะถ้าผู้รับทุนกลับมาแล้วมาสอบและได้เป็นนายทหาร ก็จะทำให้หน่วยเสียคนทำงานไปหนึ่งคน ผมเห็นมามากแล้วข้อนี้มิใช่เป็นการจำกัดสิทธิ์แต่อย่างใด ? ถ้าอยากคิดเช่นนั้นผมอยากบอกว่า เราควรจะจำกัดให้ผู้ที่ไปเรียนมา ได้นำสิทธิมาซ่อมทำตามความรู้ที่ไปเรียนมาเสียก่อน แล้วค่อยสอบเลื่อนฐานะในภายหลัง.การสอบเลื่อนฐานะนั้นถ้าเราเก่งจริงๆพอใช้ทุนหมดแล้วจะสอบเมื่อไร ?ก็ต้องได้วันยังค่ำ. แต่ยุคใหม่นี้ผมไม่รับปากน๊ะครับ เพราะคนยุคใหม่เขาบอกว่า เก่งแค่ไหนจะไปสู้เด็กเส้นได้อย่างไร ? ไม่มีทาง มีบางคนบอกผมว่า มีการซื้อขายตำแหน่งกันด้วยครับในยุคนี้ ผมไม่อยากเชื่อแต่ความจริงผมก็มิได้ปฏิเสธหรอกน๊ะ! แล้วท่านล่ะครับ อ่านถึงตรงนี้แล้วไม่อยากออกความเห็นบ้างเลยหรือ?เรื่องสมองไหลนั้นมีทุกหนแห่งครับ ขอให้ท่านเก่งจริงๆเถอะ มีครับตามหน่วยงาน-ห้างร้านต่างๆ เขาอ้าแขนรับอยู่แล้วและเรื่องนี้มีมานานแล้วด้วย เพื่อนรุ่นพี่ผมไปเรียนอีเลคทรอนิคมาจากค่ายทหารเรือเกรทเลค กลับมาตัวยังอุ่นอยู่เลยจนท.บริษัทเอกชนเตรียมเงินมาใช้หนี้ทุนทร.สามเท่าพร้อมเสนอเงินให้เพียบ..พี่ผมจึงส-บ-ม-ย-ห.แปลเอาเองน๊ะแต่ขอย้ำว่า “ต้องสุภาพ” สุดท้ายนี้เป็นเพื่อนรุ่นเดียวกันจากหน่วยอีเลคทรอนิคทร. หน่วยนี้คนเก่งมีมากแต่มักจะอยู่ในราชการไม่ทน.อ่อนไหวต่อค่าตัวสูงๆ.พี่แกออกไปทำกับบริษัทโทรคมนาคมแห่งหนึ่งถ้าผมบอกชื่อต้องร้องอ๋อเป็นแน่ !..ไม่คิดจะเดาเองบ้างหรือครับ ? รุ่งไปเลยชีวิตหากินแถวบังคลาเทศบ้าง นานหน่อยก็ซ่อนตัวอยู่ที่สิงคโปร์ สิบกว่าปี..ตอนนี้ก็มานอนรับประทานเงินบำนาญอยู่ข้างๆกัน แต่รับน้อยกว่าเพื่อนที่เกาะสมอกินจนปลดเกษียณ.
๖.จดหมายจากจ่าพลูเอ็ท - ผู้เขียนมาประจำที่กองรนบ.แล้ว. ปี๒๕๒๙.
เพื่อนรุ่นเดียวกันเป็นนาวาเอกหลังเกษียณแล้วรับเบาๆที่สี่หมื่นเศษ แต่ผู้เขียนรับเศษของเพื่อน..หมื่นกว่า..เรื่องเงินนั้นผู้เขียนคิดเสมอว่าการมีเงินเดือนน้อยหรือมากไม่สำคัญ.ที่จริงสำคัญ. ใครเหลือเก็บมากกว่ากันต่างหาก. ตอนที่ทำงานบริษัทผมมีรายได้ประมาณสามหมื่นเท่านั้นเอง แต่เกือบทุกเดือนพี่ที่รับหกหมื่นมักจะมาเยี่ยมผมเสมอ แกไม่ได้มาถามข่าวคราวอะไรหรอก แกมักจะพูดเบาๆว่าเออพี่อยากจะรบกวนสักหน่อยสิ..ผมเข้าใจดีและถามกลับเสมอว่าเท่าไรละพี่..ตามด้วยว่าจะคืนเมื่อไร ?ที่แกเป็นขาประจำเพราะผมไม่เคยคิดดอก แถมต้องเลี้ยงเบียร์แกเสมอ.นายทุนแบบนี้..น่ารักฮ่า..คนไทยเราชอบเชื่อเรื่องบาปบุญคุณโทษหรือกรรมดี..ท่านล่ะเชื่อหรือไม่?ผมเชื่อครับเพราะเวลาที่ตกยากผมก็ไปออกปากกับเพื่อนเหมือนกัน ผมมีเพื่อนดีหรือมีแต่กรรมดีก็ไม่ทราบ ผมบอกว่าเฮ้ยปื๊ด ! ขอยืมเงินสักสามหมื่นผ่อนคืนสามเดือนพร้อมดอก ต้องเสนอดอกให้เขาก่อน มิฉะนั้นอาจจะอดก็ได้..ไอ้ปื๊ดเพื่อนผมบอกเมียให้ไปถอนเงินมาให้ผมทันที.อ้อ.คนละปื๊ดกับที่ยิงนายดาบตำรวจคดีเดียวกับลูกตาเหลิมน๊ะ.ทุกสิ้นเดือนผมนำเงินมาคืนนอกจากพี่ปื๊ดไม่เอาดอกแล้วยังเลี้ยงเหล้าผมอีกต่างหาก ผมเสียใจที่ทำให้เพื่อนต้องร้องไห้แต่อ่านจบแล้วท่านคงเห็นใจและไม่โกรธผมหรอกน๊ะ..คืนหนึ่งผมนำเงินมาคืนและเราดื่มกันหมดไป ๑ ขวด ฝนกำลังมาและตอนนั้นผมมีแต่คาวาคู่ใจ ผมภรรยาและลูกชายก็กลัวจะเปียกขอกลับก่อนพี่ปื๊ดไม่ยอม แต่ผมกลัวเปียกยังไงๆก็ต้องรีบกลับ ไอ้ปื๊ดเพื่อนผมร้องไห้เบาๆแล้วด่าผมว่าแม่..งกูกำลังมันเสือกหนีกลับได้บอกให้เอาอีกแบนก็ไม่ยอม..ผมจำไม่ได้แล้วว่าคืนนั้นเราต้องเปียกฝนหรือไม่ ? ตอนที่ผมได้เลื่อนยศเป็นพันจ่าเอกแล้ว ผมจำได้ว่ามีรุ่นพี่ผมคนหนึ่งดูสิครับพี่แกยังเป็นจ่าเอกอยู่เลย เผลอเดี๋ยวเดียวพี่แกเป็นนาวาเอกเสียแล้ว.
๗. วันกองทัพเรือ. - ผู้เขียนคนที่สองจากขวา.
เป็นทหารเรือจะได้ท่องโลกกว้าง."Join the Navy to see the world." ภาษิตนี้อาจจะใช้ได้กับบางคน หรือหลายๆคนแต่ผมว่า คนเรานั้นจะได้ไปต่างประเทศฟรีหรือเสียเงินก็ตาม แล้วแต่จังหวะชีวิตต่างหาก มิใช่จะมีเงินแล้วไปได้ทุกคน เพื่อนรุ่นเดียวกับผู้เขียนทำงานบนเรือมาหลายปี จังหวะที่เรือกำลังจะไปฝึกภาคนร.นายเรือ.ไปหลายประเทศ. ดูสิพี่แกสอบเลื่อนฐานะได้ ต้องย้ายไปกินตำแหน่งที่เรือลำใหม่..อดสิครับ..จนเกษียณอายุพอมาร่วมดื่มกันทีไรพี่แกโกรธ เวลาใครมาคุยเรื่องการไปต่างประเทศกับแก..ครั้งหนึ่งผมมีโอกาสคุยกับเพื่อนนายทหารรุ่นน้อง ในงานเลี้ยงของสมาคมศิษย์เก่านรจ.นย.ที่ผ่านมา จึงรู้ว่าพี่คนนั้นเงินถึงครับ..ทีนี้จะเชื่อกันหรือยังว่าเงินซื้อได้ทุกอย่าง นี่ถ้าการสอบเป็นนายตำรวจยังจับไม่ได้ล่ะก็ ! มีบรรดาจ่าหรือนายดาบได้เป็นร้อยตำรวจตรีกันอีกเพียบ ทีนี้พี่หมวดคงเรียกเงินคืนจากบรรดาแหล่งอบายมุขกันอีกมากทีเดียว..อ่านมาถึงตรงนี้คงจะเข้าใจดีน๊ะคำว่าต้องถอนทุนเสียหน่อย.เอ๊ะ ! ใครบอกว่าต้องถอนขนห่าน. บางคนเป็นแค่ชั้นประทวนแท้ๆยังไม่อยากทำงานเลย ยิ่งถ้าได้เป็นนายทหารเมื่อไรล่ะก็พี่แกยิ่งไม่อยากลงมือเลยล่ะ! แม้แต่จะกำกับดูแลก็ยังไม่ยอมทำกันเลย เผื่อบางท่านอาจจะคิดว่าถ้ามีข้อผูกมัดแล้ว Obligation.เวลานย.เปิดทำการสอบจะไม่มีคนมาสมัคร..เลิกคิดได้เลยใครล่ะครับเออ..จะมีใครบ้างที่ไม่อยากไปต่างประเทศด้วยทุนหลวง. ฟรีทุกอย่าง !..ตามใจน๊ะ. อีกเหตุผลหนึ่งซึ่งยุติธรรมกับทุกๆฝ่ายคือ ควรจำกัดขั้นเงินเดือนของผู้สอบ เช่นผู้ที่จะสอบไปทุนนั้นๆ จะต้องมีขั้นเงินเดือนที่ยังไม่สามารถสอบเลื่อนฐานะได้ ในช่วงสามถึงสี่ปี.ต่อมาก็คือเมื่อกลับจากต่างประเทศต้องมีเวลาทำงานให้หน่วย ตามที่ระบุไว้เสียก่อนทำงานใช้ทุนนั่นเอง.ลองดูเถิดครับอย่ากังวลว่า จะไม่มีผู้เข้าสอบ.เชื่อผมเถอะครับว่า.มีข้าราชการที่อยากไปต่างประเทศด้วยทุนหลวงอีกมาก. ถ้าไม่เชื่อลองเปิดรับสมัครดูสิครับ ! เหตุนี้เองในอนาคตจะทำให้ไม่มีช่างนอกมาซ่อมทำรถรุ่นนี้หรือรุ่นต่อๆไปในอนาคต ผมไม่เถียงหรอกครับว่าช่างของเราที่ไม่เคยไปต่างประเทศก็สามารถซ่อมทำได้. ช่างที่ไปเรียนมาโดยตรงน่าจะดีกว่า จากการฝึกร่วมที่ผ่านมาพอบอกว่า ผมจบ Basic.&Intermediate.เบสิคและอินเทอร์มีเดียท รุ่นโน้น-รุ่นนี้.ท่านเชื่อไหมว่า ?บรรดานย.อม.ที่มาฝึกร่วมผสม ฯ เขายกอะไหล่บางตัวที่ราคาเป็นแสนให้ได้เลย แถมพี่กันยังช่วยเหลือเต็มที่ เห็นรึยังครับว่าเลือดศิษย์เก่าแรงขนาดไหน?AAV. Alumni. ขนาดมาจากคนละประเทศน๊ะครับ.ทำไมเขาจึงจัดงานเลี้ยงรุ่น งานศิษย์เก่ากัน ? เพื่อพบปะสังสันทน์กันบ้าง คุยเรื่องงานกันบ้าง ช่วงแรกที่ผมลาออกมานั้นมีการจัดพบปะกันในหมู่ทหารเรือแตกทัพ.ชื่อนี้เพื่อนผมตั้งเองครับ.ยังไม่ได้ตั้งเป็นสมาคม.ประโยชน์คือได้ทราบว่าที่สนง.ต่างๆของเพื่อนๆ เปิดรับตำแหน่ง อะไรบ้าง ? เดี๋ยวนี้ตามที่ต่างๆมักจะไม่ประกาศรับคนตามนสพ.หรือสื่อต่างๆ หากันตามเพื่อนๆนี่แหละตรงสายงานดี จนถึงวันสุดท้ายถ้าหาไม่ได้แล้วเขาจึงประกาศทางสื่ออีกครั้งหนึ่ง ดูผมเป็นตัวอย่างก่อนออกจากกองทัพ ก็มีคนมาชวนไปร่วมงานด้วย ยังไม่เคยได้งานจากการไปสมัครเองเลยสักครั้ง..
๘. ผู้เขียน - ที่สถาบันภาษาฯลั๊คแลนด์.ปี๒๕๒๘.
ผู้เขียนกับพจอ.ประพันธ์ บัวเผื่อนน้อยตัวสำรอง.และ ตัวจริงในหลักสูตรเบสิค.ไมารับการอบรมที่ศูนย์ภาษาทร.กรุงเทพ ฯ จึงมีผู้ที่ไปเรียนจากนย.รวมสองคน หลักสูตรละคน.และจากฐานทัพเรือสัตหีบอีกสองคน หลักสูตรเบสิคสองที่นั่ง-อินเทอร์มีเดียทอีกสองที่นั่ง.ตามระเบียบและการปฎิบัติ ของทางศูนย์ภาษาฯด่านแรกคือการสอบจัดลำดับ Pre-Test.เพื่อให้นร.แยกเข้ารับการอบรมตามระดับความรู้นั่นเอง ! ผมเป็นลูกศิษย์ของอาจารย์ศิถี ไม่ทราบนามสกุลครับขออภัยจริงๆครับ.ในห้องเรียนที่ศูนย์ภาษาทร.เที่ยวนี้ ต้องอบรมรวมกันมีนร.ที่เป็นนายทหารสัญญาบัตรที่พอจะจำได้ก็คือนต.จาริก วงค์พัวพัน รน.จากกองช่างนย.ร.อ.จารึก จากกองพันสารวัตรทหารเรือ ท่านนี้ผู้เขียนจำได้ว่า เป็นนรจ.นย.รุ่นน้องต้องขออภัยเพราะจำไม่ได้จริงๆว่าน้องเขามาจากรุ่นใด?ยศขณะนั้น.ยังมีนาวาโทจากกองเรืออีกสองท่าน นาวาตรีอีกสามท่าน.ผมไปสหรัฐฯเสียก่อนจึงไม่มีโอกาสได้ทราบว่า เพื่อนนร.ที่เรียนอยู่ด้วยกันมีใครได้ไปบ้าง?และใครที่ต้องกลับไปเป็นนายทหารเวรบ้าง?ช่วงที่ย้ายกลับมาสัตหีบ..เรามีโอกาสพบกันอีกและเพื่อนนักเรียนร่วมชั้นเหล่านั้น ก็ไม่เคยรังเกียจผมเลย บางท่านเป็นนายพลเรือแล้วก็ตาม.โบ๊ทอะฮอยBoat Ahoy.ผู้เขียนยกมือไหว้ท่าน..ดีใจสิครับ ! ใครจะไม่ดีใจล่ะ? ที่มีนายทหารระดับนายพล.เรียกชื่อผมถูก. วันแรกที่มารายงานตัว ผมเข้าไปคารวะนอ.หญิง กรองแก้ว ภุมราพันธ์ รน.ผบ.ศูนย์.เพราะเราเคยไปสหรัฐอเมริกาครั้งแรก.ในเที่ยวบินเดียวกันนั่นเอง !เครื่องเหมาลำ.ตอนนั้นยังมียศเป็นเรือเอก.
หลังจากเข้ารายงานตัวแล้วเราทั้งสามเข้าเรียนห้องเดียวกัน.สอบแยกห้องแล้ว. แสดงว่าคะแนนเราอยู่ในระดับใกล้เคียงกัน และถ้าผมสอบไม่ผ่านตัวสำรอง อาจมีสิทธิ์ที่จะไปแทนผม อย่างแน่นอน ! ถ้าเขาสอบผ่าน. ขณะเดียวกันถ้าคำรณสอบไม่ผ่านประพันธ์ ก็ยังมีโอกาสไปแทนที่คำรณได้เช่นกัน..สองเด้งเชียวแหละ ! เอาเข้าจริงๆประพันธ์ไม่มีโอกาสได้เด้งเลยครับเพราะตัวจริงดันผ่านทั้งคู่.ชนะแบบขาดลอยเลยล่ะ!เนื่องจากหลักสูตรนี้จะเปิดหลังปีใหม่๒๕๓๑ จึงเหลือเวลาอีกไม่นานนักทางศูนย์ฯก็พยายามเร่งให้นร.ทำคะแนนให้ได้ดีที่สุด เพื่อจะขออนุมัตินำนร.ไปสอบตัดเชือกที่จัสแมค การเรียนของผมนั้นก็ยังราบรื่นดี เพราะว่าสอบเมื่อไร ?ก็ผ่านทุกที แม้ว่าบางครั้งตัวสำรองจะได้คะแนนมากกว่าผม แต่ไม่มีผลตราบใดที่ผมยังสอบผ่าน ตามที่ทุนกำหนดไว้คือ ๘๐ % อีก ๒-๓ วันต่อมาพจอ.อดิศักดิ์ และเพื่อนได้เข้ามาทำการอบรมที่ศูนย์ฯตามหลังเราสามคน.การอบรมในครั้งนี้ผมฝากชีวิตตัวเองไว้ที่กรมสวัสดิการทร.เป็นส่วนใหญ่.ขณะแก้ไขเรื่องนี้ทางกองทัพเรือทุบทิ้งไปแล้วเพราะนักวิชาการหลายท่านอ้างว่าบดบังทัศนียภาพของวัดอรุณฯผมพักอยู่ที่ห้องชั้นสองถ้าว่างช่วงเช้าและเย็น. ผมก็จะวิ่งออกกำลังกายรอบวัดพระศรีรัตนศาสดาราม ช่วงมาอบรมที่ศูนย์ภาษาทร.เป็นครั้งสุดท้ายนั้น ผมมีโอกาสวิ่งอีกครั้ง.ประมาณ ๗-๘ รอบ. พอแล้วครับในวัยขนาดนั้น วันศุกร์เย็นจึงกลับไปสัตหีบ และกลับจากสัตหีบช่วงบ่ายวันอาทิตย์ ถ้าจังหวะดีเช้าวันจันทร์ก็จะมากับเพื่อนรุ่นน้องพันจ่าเอกสุเมธ อินต๊ะสอน.มาเรียนหลักสูตรพันจ่านักเรียนที่ยศ.ทร.กรุงเทพฯ.ขณะแก้ไขเรื่องนี้.เราพบกันที่รพ.สมเด็จสิริกิตติ์เมื่อเดือนก่อน เขาไปรับตำแหน่งผบ.ร้อยอยู่ที่เนินมะค่า.ไม่ใช่ไม้มะค่าบอกว่าเนินมะค่า.เรื่องตำรานั้นทิ้งไม่ได้ทีเดียวครับเพราะถ้าทางศูนย์ฯประกาศสอบตัดเชือกก็ต้องพร้อมมิฉะนั้นอาจต้องเสียโอกาสให้กับตัวสำรอง พอไม่ผ่านแล้วจะมาขอสอบซ่อมน่ะหรือ ?ไม่มีโอกาสหรอกน๊ะ ! ที่จริงผมเรียนแข่งกับตัวเองและกับเพื่อนไปพร้อมๆกัน ทุกคนที่มาอบรมที่นี่..ต่างหวังที่จะไปทุนนี้กันให้ได้ชนิดที่เรียกว่า ถ้าเอ็งพลาดก็เสร็จข้าฯ. ทางศูนย์ ฯได้ประกาศตัดเชือกจริงๆในบ่ายวันพุธ.การสอบเป็นไปอย่างเรียบง่ายครับ เพราะทุกชีวิตที่มีสิทธิเข้าสอบฟิตกันมาเต็มที่แล้ว.ฟิตแอนด์เฟิร์ม.เราทั้งสามคนจึงสอบผ่านมาด้วยดี.ผมได้ ๘๙ % ส่วนตัวสำรองได้ ๘๕ % ก็ถือว่าค่อนข้างดีทั้งคู่. ส่วนคำรณ..สอบได้เกินกว่าที่ทร.กำหนด จึงลอยลำแล้วเพราะต้องสู้กับตัวเองเท่านั้น ! วันต่อมาเราก็เข้าเรียนกันตามสบาย โดยถือว่าเป็นการติวก่อนไปตัดเชือกที่จัสแมคนั่นเอง!ทางอาจารย์สอนทราบว่าเราสามคนสอบผ่านแล้ว ท่านก็มิได้ใส่ใจเรานัก.ก่อนเที่ยงเราได้รับแจ้งจากฝ่ายการสอนว่าต้องไปสอบที่จัสแมค. รถจะออกจากศูนย์ภาษาฯในเวลา๑๔๐๐น.ถึงเวลามีนาวาโท๑ ท่าน และทีมของเรารวมทั้งสิ้นสี่คน ได้มุ่งหน้าไปยังห้องสอบที่จัสแมค. ที่ห้องสอบของทางจัสแมคนั้น.เวลาสอบก็จะมีผู้เข้าสอบ มาจากหลายหน่วยงานเช่นจากกองทัพบก , กองทัพเรือ และจากกองทัพอากาศ.สอบพร้อมๆกัน. เหมือนเดิมครับคนที่ทำข้อสอบเท่านั้น ที่รู้ว่าตัวเองทำได้หรือไม่ ?
* ผู้เข้าสอบบางท่านอาจจะใจเต้นแรงผิดปกติ..แต่ผมเฉยๆครับเพราะพร้อมมานานแล้ว ตอนหน้าคงได้ทราบกันแล้วว่า..ผมได้คะแนนเท่าไร ?
ความเห็น (2)
สวัสดีค่ะไม่ได้มาติดตามนานจะตามอ่านย้อนหลังนะคะบันทึกยาวมากเพลินเลยค่ะ
สวัสดีครับ..
- หนูคงไม่รู้หรอกว่า..เรื่องนี้ลุงย่อมาเรียบร้อยแล้ว..มัวชักช้าไม่ได้หรอก..เดี๋ยวน้ำจะมาถึงแล้ว
เขียนเสร็จจะรีบไปซื้อเรือลำเล็กๆสักสามลำ.สองลำแรกเอาไว้เก็บเรื่องเขียนทั้งหมด ลำสุดท้ายเอาไว้นั่งเอง.
ฮึด - จ้ำ - บี๊ด.
ลุงโตนี่ - ฟาง.
๑๘ ต.ค. ๕๔