กอดงู
เมื่อ ๒-๓ วันก่อน ดูข่าว ๓ มิติ ที่เข้าไปช่วยเหลือคุณยายวัย ๗๙ ปี ซึ่งกำลังป่วย และนอนแช่น้ำ ทั้งยังอดอาหารมาเกือบทั้งวัน เพื่อนบ้านได้แจ้งให้ทางผู้สื่อข่าว นำเรือเข้าไปช่วยเหลือ และปลอดภัยในที่สุด
ต่างก็ตกใจ เมื่อเปิดกระเป๋าที่คุณยายนอนกอดเอาไว้ ระหว่างที่รอคนมาช่วย ปรากฏว่า มีงูเข้าไปอยู่ตัวหนึ่งในนั้น
งูก็คงหนีตายมาพอๆกัน กับการถูกน้ำท่วมที่อยู่อาศัย ได้แอบซุกกายในกระเป๋าผ้าของยายให้ได้รับความอบอุ่นบ้าง ประทังๆกันไป ในยามทุกข์เช่นนี้ ทั้งคนทั้งสัตว์ ก็ไม่ได้ทำร้ายกัน นอนกอดกันไปทั้งคืนก็ได้
ระยะนี้ ทั้งคนทั้งสัตว์ ต่างก็เดือดร้อน หนีเอาตัวรอดกันโกลาหล หลายครั้งวงเวียนชีวิต ก็พาให้วกกลับมาเจอกัน ด้วยสัญชาตญาณความกลัว ผู้คนก็ไล่ล่า เด็ดชีวิตสัตว์ผู้มีกรรม ที่ทำให้ได้อัตตภาพน่าเกลียด น่ากลัว เห็นแล้วพาให้โดนโทษประหาร อาจมองเป็นเรื่องธรรมดา แต่สำหรับผู้ถูกไล่ล่า ย่อมอาฆาตแค้นกันต่อไป ถ้าจะไล่ ก็เอาแค่เบาะๆ อย่าถึงแก่ชีวิตกันเลย มองให้เป็นเพื่อนร่วมทุกข์ ก็คงเมตตาได้บ้าง
กอดงู เพราะไม่รู้จึงไม่กลัว ไม่เกลียด หรือเป็นเพราะเคยเกี่ยวข้องกันมา จึงได้มาอยู่ร่วมกัน ในวันอันโดดเดี่ยวเช่นนั้น ไออุ่นจากอกยาย คงทำให้งูขอพักพิง ไม่ทำร้ายแต่อย่างใด คิดให้สวยงามก็มีความสุข และลดการทำร้ายกัน แม้จับได้ก็อย่าให้รับโทษเป็นจำเลยสถานเดียว เป็นไปได้ ก็ปล่อยๆให้เขาได้มีโอกาสใช้ชีวิตหลังน้ำท่วมอีกสักครั้งนะตะ
ความเห็น (15)
สวัสดีค่ะพี่รุ่ง
กอดงู ฟังดูอาจน่ากลัวแต่การมองอีกมุมต่างได้พึ่งพาอาศัยไออุ่นกันยามเดือดร้อน สรุปได้น่าคิด ชอบจังค่ะพี่รุ่ง
อ่านแล้วคิดถึงชาวนากับงูเห่าครับ
- มองทางไหนไม่เห็นดิน
- ทั่วทุกถิ่นมีแต่น้ำ
- ล้นหลากวิบากกรรม
- เคราะห์คอยซ้ำกรรมใดเอย
- ดูข่าวครั้งแรกก็ตกใจแทนคุณยาย
- แต่เมื่อพิจารณาดูก็ให้รู้สึกอุ่นใจ
- ที่เพื่อนร่วมโลกต่างได้ร่วมทุกข์ร่วมสุขกัน
- โชคดีที่งูอยู่ในกระเป๋าคุณยายคนนี้
- หากมีผู้พบเห็นที่อื่นก็คงต้องถูกจัดการ
- ตามสัญชาตฌานของคนส่วนใหญ่ค่ะพี่รุ่ง.
ดูข่าวก็คิดเหมือนๆกันว่าคุณยายกับงูคงได้เคยช่วยเหลือเกื้อกูลกันมาก่อน
ชอบครับ
กอดงู เพราะไม่รู้จึงไม่กลัว ไม่เกลียด .......
ทุกชีวิต...ต่างต้องการอยู่รอด
ขอขอบคุณดอกไม้กำลังใจจากทุกท่าน ที่กรุณานำมามอบให้บันทึกนี้ ผู้เขียนตั้งใจให้เกิดความเมตตาต่อกันบ้าง อย่างเพื่อนร่วมทุกข์ แต่บางครั้งก็เป็นไปได้ยาก ด้วยกรรมเฉพาะบุคคล ทั้งคนและสัตว์ ที่จะมาพบเพื่อเกื้อกูลหรือทำร้ายกัน ขอบคุณนะคะ
คุณ วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
คุณ Usablelabs,
คุณ ธนิตย์ สุวรรณเจริญ
สวัสดีค่ะคุณถาวร
ขอบคุณดอกไม้น้ำใจและข้อคิดที่แบ่งปัน
ความคิดของมนุษย์ปรับปรุงได้ตลอด
ทั้งกลับจากร้ายกลายเป็นแง่ดีก็ได้
เผื่อนนะคะ เผื่อว่าบางครั้งที่เราพบกับสิ่งที่น่าเกลียดน่ากลัว
แต่สภาวะเดียวกันก็เจริญเมตตากันได้ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณโสภณ เปียสนิท
ขอบคุณดอกไม้และบทกลอนอันไพเราะมีความหมาย
วิบากกรรมอันใดที่ทำให้มาพบกัน
ในยามวิกฤตเช่นนี้
ก็ขอให้เป็นพื่อนผู้เกื้อกูลกันชั่วคราวนะคะ
รอวันสิ้นกรรม แล้วต่างก็เดินจากกันไปอย่างสันติเถิดคะ
สวัสดีค่ะน้องครูแป๋ม
คิดเหมือนพี่รุ่งเลย
ว่าแต่ว่า
วันนี้งูยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่าหนอ?
การมีมุมมองโลกอีกแง่หนึ่ง
ก็ทำให้เกิดสิ่งที่ดีๆ และอบอุ่นไปได้นะคะ
สวัสดีค่ะคุณพ.แจ่มจำรัส
เป็นไปได้นะคะ
เพราะถ้าเป็นผู้จองล้างกันมาก่อน
เป้านิ่งอย่างคุณยาย
และใกล้ชิดขนาดนี้
ก็คงไม่พลาดจากการถูกทำร้าย
แต่..งูเขาก็ไม่ทำอันตราย
เพียงขอพักพิง ให้คลายหนาวเท่านั้นเอง
เรียกว่า เขาทั้งสองอยู่กันอย่างเพื่อนก็ได้นะคะ
สวัสดีค่ะคุณทิมดาบ
ในยามทุกข์นั้น
ต่างก็ไม่มีความคิดอื่นไป
คุณยายก็คงไม่เห็นงู
ส่วนงูก็ขอบคุณกระเป๋าผ้าอุ่นๆของคุณยาย
ไม่เห็น ไม่รู้ ไม่เกลียด
เลยอยู่กันได้อย่างสันติ
ดีจังเลยนะคะ
สวัสดีค่ะคุณครู ป.1
ทั้งสองเหลือความคิดเพียงการอยู่รอด
คุณยายก็กอดห่อผ้าอบอุ่น
งูน้อยก็แอบมาซ่อนตัวเงียบๆ
แล้วก็รอดกันไปได้โดยไม่มีปัญหาตลอดคืนนั้น
ต่อไปแยกย้ายกันแล้ว ก็สุดแท้แต่กรรมไปค่ะ
....ยายธีสงสัย..นิดหนึ่ง..ตอนที่คนเจองู...ในห่อผ้า...(แอบคิดว่า..งูคงถูกปล่อยไป..อ้ะ)...และดีใจที่เป็นคุณยาย..ไม่ใช่ชาวนา..ที่ใช้เจตตนาดีช่วย..งูเห่า..อิอิ...(เลยลงเอยด้วยดี..ในมวล..แห่งธรรมชาติ)..."แอบคิดไปตามประสา..ยายธี..ว่า..งูเสือจรเข้..กับน้ำหลาก..คงเป็น..เรื่อง(ไม่)ธรรมดาๆ..เท่าไรนัก..อ้ะ....
สวัสดีค่ะคุณยายธี
ก็เป็นเรื่องจริงนะคะ
เมื่อพบเห็นสัตว์เหล่านี้ในยามปกติและวิกฤต
ก็คงไม่พ้นการกำจัดชีวิตเขาไป
สัญญาตญาณของสัตว์ ก็คงดุร้ายพอๆกัน
เพราะกำลังหวาดหวั่น และหวาดกลัว
เพียงแต่ว่า หากมีโอกาส สบช่องที่พอไปกันได้
ก็แอบๆ เมตตากันไป
เห็นเป็นเพื่อนร่วมทุกข์ชั่วคราวบ้างนะคะ
ขอบคุณดอกไม้กำลังใจด้วยค่ะ คุณยายธี