เมื่อวานมีโอกาสได้ลงจากดอยผาผึ้ง
กลับไปบ้านที่ตาก ก็พอดีได้บำเพ็ญประโยชน์ก่อนเข้าบ้าน
คือว่า บ้านย่าเทือง(น้องคนเล็กของปู่บุญ)
ที่อยู่ริมแม่น้ำปิง ปากทางเข้าวัดดอนมูลชัยถูกน้ำท่วมขึ้นมา
ถึงพื้นห้องนอนประมาณ 1 เมตร นอกชานที่อยู่ติดริมน้ำไม่ต้องถามถึง
เกินความสูงของผู้ชายอกสามศอก มาตรฐานคนไทย
ย่าเทืองอยู่คนเดียวไม่มีใครช่วยเลย
หลานชายกับหลานสะใภ้(ผู้เขียน)ก็เลยต้องไปช่วยกัน
ลำเลียงสัมภาระ ตั้งแต่เครื่องครัวจนถึงที่หลับที่นอน
ขนไปไว้บ้านหลัง(บ้านย่าอ้อน)ที่อยู่ไกลน้ำ
ประจวบเหมาะกับเจ้าหน้าที่เทศบาลกำลังมาสำรวจ
และนำกระสอบทรายมาอุดท่อน้ำ ก็เลยเข้ามาช่วยกัน
ขนตู้เสื้อผ้าขึ้นมาไว้ที่ศาลาท่าน้ำ งานนี้เหนื่อยเลย
เป็นห่วงบ้านน้องกรณ์เหมือนกัน เพราะอยู่ใกล้น้ำ
และเหนือขึ้นไปทางเขื่อน โทรไปถามก็ทราบว่ากำลังเฝ้าระวังอยู่
ขนของบ้านย่าเทืองเสร็จก็มืดแล้วแอบไปดูบ้านกรณ์กำลังนำกระสอบทรายมากั้น
เห็นมีคนอยู่มากมายก็เลยกลับบ้านกินข้าว ที่น่าเป็นห่วง เพราะผู้ว่าฯประกาศ
ว่าคืนนี้เขื่อนภูมิพลจะปล่อยน้ำอีก ระดับน้ำอาจจะสูงอีก 1 เมตรจากระดับเดิม
คิดแล้วน่าเป็นห่วงทุกหลังคาเรือนที่อยู่ริมน้ำ ไม่ใช่นอนอยู่พอตื่นขึ้นมาแช่น้ำพอดี
วันนี้ช่วงหลังเที่ยงน้องติ๊กบอกว่าดูข่าวเห็นน้ำแม่ปิงขึ้นมาเกือบถึงใต้สะพานแขวน
สมโภชน์ 200 ปีที่ตากแล้ว ซึ่งนับว่าสูงมากทีเดียว ทำให้รู้สึกเป็นห่วงที่บ้าน
เพราะเป็นบ้านชั้นเดียวและวางของไว้กับพื้นบ้านเยอะมาก โดยเฉพาะหนังสือ
แต่วันนี้ไม่มีโอกาสลงไปข้างล่างก็คงมีญาติช่วยกันดูแล
ก่อนปิดภาคเรียนที่ 1/2554 ในวันที่ 11 ตุลาคม 2554
ยังมีภาระกิจต้องทำอีกมากมาย พรุ่งนี้ (6 ต.ค. 54)best โรงเรียน-ผู้บริหาร-
ครูรักการอ่านที่โรงแรมเวียงตากริเวอร์ไซด์ วันมะรืน(7 ต.ค.54)
แข่งทักษะวิชาการนักเรียนงานศิลปหัตถกรรมระดับกลุ่มโรงเรียนวังเจ้า
และงานสุดท้ายก่อนปิดเทอม(11 ต.ค. 54)งานมหกรรมนิทรรศการ "ปฐมวัย"
ที่หน้าศาลตากสิน ซึ่งผอ.บอกว่าเป็นงานแสดงแสนยานุภาพ
ก็ทนเหนื่อยอีกนิดเดี๋ยวก็จะได้พักผ่อนเติมกำลังใจให้กันและกันในครอบครัวแล้ว
มาให้กำลังใจค่ะ ติดตามข่าวด้วยความห่วงใย
ขอบคุณมากค่ะ ช่วยกันภาวนาให้น้ำลดเร็วๆนะคะสงสารพี่น้องชาวไทยเหลือเกิน