ศีลบริสุทธิ์

การสำรวมกาย วาจา ใจ ของพระภิกษุ

ความบริสุทธิ์ของศีล

        ศีล  หมายถึง  การสำรวมกาย วาจา ใจ ให้เรียบร้อย  ในทางพระพุทธศาสนานี้ ศีลธรรม มาคู่กันเสมอ เมื่อด่างพล่อยในศีล  ธรรมทั้งหลายย่อมเศร้าหมอง พระภิกษุในศาสนานี้  แม้ท่านประพฤติผิดศีล (วินัยโทษไม่มาก) แต่โลกวัสสะ ละ ความเสียหาในกลู่มพุทธบริษัท ๔  เคยคิดไหม คนเราเมื่อเป็นปุถุชน ก็คือ ปุถุชน  พ่อแม่ครูบ่าอาจารย์กล่าวสอนเสมอว่า  เมื่อศีลด่างพล่อย จะบำเพ็ญสมณะธรรมเท่าใดก็ไม่อาจบรรลุมรรค ผลนิพพาน ได้  แต่พระสงฆ์ในศาสนานี้  ยังอยากดัง  

       พระพุทธเจ้าตรัสว่า  ดูก่อนพระภิกษุทั้งหลาย ท่านทั้งหลายจงเป็นผู้มีศีลถึงพร้อมมีปาฏิโมกข์ถึงพร้อมอยู่เถิด จงสำรวมในปาฏิโมกข์ ถึงพร้อมด้วยมรรยาทและโคจร มีปกติเห็นภัยในโทษมาตรว่าน้อย สมาทานศึกษาอยู่ในสืกขาบททั้งหลายเถิด

บทบัญญัติ ว่า ภิกษุพึงเดินสำรวม  ยืนสำรวม  นั่งสำรวม นอนสำรวม คู้อวัยวะเข้าก็สำรวม เหยียดก็สำรวม  พิจารณาดูความเกิดขึ้นความเสื่อมไปแห่งธรรมและขันธ์  ๕ คือรูป  เวทนา  สัญญา  สังขาร  วิญญาณ และธาตุ ๔ ดิน  น้ำไฟ ลม ทั้งหลาย ใน ความไม่ประมาท  เทอญฯ

พระไตรปีฏก  เล่ม ๓๕ หน้า ๓๖

[วราภรณ์]

• อนุโมทนา สาธุ ค่ะ