เคาะประตูสู่ “มหาลัย”

                                                                                                    

“...แผ่นดินใด  ไร้คน  แผ่นดินนั้นเป็นป่าชัฏ
แผ่นดินใด  มีคนที่ไร้การศึกษา
แผ่นดินนั้น  เกิด  จลาจล
แผ่นดินใด   มีทั้งคน  มีทั้งการศึกษา
แผ่นดินนั้น  เป็นแผ่นดินธรรม  แผ่นดินทอง…”
การศึกษา  สร้างคน  คนสร้างชาติ
ชาติพัฒนา   ได้  จากการศึกษา  ของคนผู้มีการศึกษา
 โอกาสทองของคนในจังหวัดเชียงรายมีแล้ว   เมื่อ   มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย  วิทยาเขตพะเยา ห้องเรียนวัดพระแก้ว จังหวัดเชียงราย     ให้โอกาสต่อผู้ไม่มีโอกาส – ผู้ด้อยโอกาส – ได้มีโอกาสมีการศึกษา 

       เหมือน ประตูที่ถูกปิดมานาน  ถ้าไม่มีการเปิดให้ใช้สอย  สนิมจะเกาะหนาแน่นเปิดได้ยาก  กว่าจะเปิดประตูได้  ต้องหมดพลังไปมากโข  ประตูวัดเปิดตลอด  แต่ไม่ค่อยมีคนเดินเข้าไป  ทำให้ประตูวัด  ไร้ฝูงชนที่หนาแน่น ไม่เหมือนประตูวิก – ผับ – บาร์  เป็นประตูที่ปิดมียามเฝ้าดูแลอย่างใกล้ชิด  ยังมีฝูงชนไปออขอเปิดประตู  เพื่อเข้าไปหาความรู้ในความมืด  “เป็นความรู้คู่ความมืด”  ความมืดให้อะไรได้บ้าง  ถามใจดูก่อน  เพราะความมืดให้อวิชชา มิได้ให้การศึกษา แต่เป็นการก่อปัญหา  ในชีวิตของนิสิต
 “...นิสิตผู้ใฝ่การศึกษา…”  เมื่อมีโอกาสอย่าปล่อยโอกาสให้พลาดไป  จงใช้โอกาสให้เป็นโอกาสในการศึกษา  มาช่วยกันเคาะประตู  ค่อยๆ แกะประตูให้เปิดอ้า เปิดกว้างๆ  จะได้เดินเข้าไปอย่างสง่างาม  ตามด้วยความรู้  ความสามารถมีความประพฤติดีตามมา
            ประตูมหา “ ลัย ” เปิดแล้ว  เปิดอย่างถูกต้อง เปิดเพื่อรอ  ท่านทั้งหลาย  ให้เดินเข้าสู่ประตูมหา “ลัย”  เหมือนเดินเข้าไปสู่ประตูวิวาห์  เดินด้วยความสุขใจ  ใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส  ภายใต้มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
                 โอกาสทองของชาวเชียงรายและพื้นที่ใกล้เคียงมาถึงแล้ว  นับได้เป็นโชคดีอย่างมหาศาลดุจได้รางวัลแจ๊คพอต 1 ใน 100 หรือ 1 ในพื้นที่วัดพระแก้ว ห้องเรียนวัดพระแก้ว เปรียบเสมือนเด็กกำลังเดินเตาะแตะ  ต้องช่วยกันพยุง  ช่วยกันเลี้ยงดูอุปถัมภ์ ค้ำชู เพื่อให้ยืนได้ – เดินได้ – จักให้มีโอกาสวิ่งได้ – วิ่งแข่งกับเขาได้  จะเป็นวิ่ง 100 เมตร  1000 เมตร ก็เป็นการวิ่งเพื่อเข้าสู่เส้นชัย  แล้วความชนะก็จะตามมา  จะได้เป็นเอกภาพอันน่าประทับใจของผู้ศึกษา  ผู้บริหาร  ตลอดถึงคณาจารย์
                 “..การศึกษาไม่มีพรมแดน...”  ไม่มีขีดคั่นกั้นกาล  และไม่ขวางทางใคร  อายุ – วัย – เวลา  มิใช่เป็นอุปสรรคในการศึกษา แต่การไม่ศึกษา ทำให้ไม่มีการศึกษา เมื่อหมดโอกาสในการศึกษา  ความก้าวหน้าของชีวิต ก็จะเป็นไปตามอัตภาพ  เป็นภาพเก่าเก็บ  เป็นความเจ็บปวดที่ไม่ได้ศึกษา  ไร้การศึกษา  ทำให้โอกาสกลายเป็นวิกฤติในชีวิต  “..โกยเถอะโยม..”
                 เด็ก – หนุ่ม – สาว – เฒ่า – แก่ – ชรา   ทุกคนหวังการศึกษา  ชีวิต คือ การศึกษา  การศึกษาเพื่อชีวิต  อิฐเป็นพื้นฐาน เป็นที่รองรับในการสร้างตึก  ชีวิตที่ดีต้องมีการศึกษา  การศึกษาเป็นพื้นฐานของชีวิต
 “..นกไม่มีขน คนไม่มีการศึกษา บินสู่ที่สูงไม่ได้..”  ไปในที่สง่างามไม่มี  การศึกษาทำให้ไม่เคอะเขิน  มีความแกล้วกล้า  องอาจ  ในสังคม  สมาคม  เดินเข้าสู่สังคมได้อย่างสง่าผ่าเผย  โดยไร้ผู้คนดูถูกเหยียดหยาม
 ท่านทั้งหลาย  จงมาดูการศึกษาเถอะ  การศึกษาให้ความรู้มากมาย หลายสถาน  ให้อำนาจวาสนา  บารมี  ให้มีกิน  มีงาน  มีบริวารมากมาย  ให้ความก้าวหน้า  ให้อนาคตที่ดีงาม  ให้ทุกๆ อย่างที่ต้องการ แล้วท่านละ  จะไม่เข้ามาศึกษาหรือ  มาเถอะ ท่านมีผู้มีโอกาสทั้งหลาย  มาเคาะประตูสูมหา “ลัย”  ด้วยกันเถอะ  แล้วจะเจอแต่ความดี - สิ่งดี – เพื่อนดี – มีดีเป็นที่รองรับ  แน่นอนมีการศึกษาดี – ดีกรีดี – ปริญญารออยู่ข้างหน้า  ต้องไขว่คว้าเอาเอง
  “...ลืมเถิดชีวิตที่ต้องผิดหวัง
  ลบความหลังลิขิตชีวิตใหม่
  หากสำเร็จตามฝันในวันใด
  จะก้าวไปเทียมบ่าปัญญาชน…”
                 อย่ารอช้า  การศึกษามิรอใคร  ใครศึกษาก่อน  จบก่อน  ปริญญาก็มาก่อน  คนศึกษาทีหลังต้องรอความหวังต่อไป  บางคนรอจนหมดหวัง  บางคนรอโดยไม่มีที่หวัง  และบางคนหวังอย่างลมๆ แล้งๆ  ฉะนั้นโอกาสมาถึงพึงใช้โอกาสให้เป็นโอกาส  อย่าให้โอกาสพลาดไป  ใจจะได้มีปริญญามาครอบครอง วันที่รับปริญญา  คือ  วันที่ทำให้ชีวิตมีค่า  มองเห็นค่าของชีวิต  ชีวิตนี้มีค่าเพราะการศึกษา  ให้คนมีปัญญา เป็นบัณฑิต – มหาบัณฑิต  ตามโอกาส
                 มาเถิดบัดนี้  ประตูมหา “ลัย”  เปิดรอท่านแล้ว  รอด้วยใจหวัง  หายั้งหยุดไม่  ชักชวนกันมา เหมือนชวนกันไป  ไปสู่ประตูมหา “ลัย”  ด้วยการพลิกดินสู่ดาว  พัฒนาจากรากหญ้าสู่รากแก้ว  ผลิตจากเหตุให้มีผล  ผลสัมฤทธิ์ที่ดลบันดาลให้ผู้ศึกษา  มีการศึกษา  มีใบปริญญาเป็นรางวัลแห่งชีวิตตลอดกาล  แล้วจะได้รับการขนานนามว่า “บัณฑิต”  ผู้พิชิตประตูวิกสู่ประตูวัด  ด้วยการมาช่วยกันเคาะประตูสู่มหา “ลัย”

                         กระต่ายใต้เงาจันทร์