R2R : การเรียนรู้จากการทำ R2R ณ วันนี้

เราได้"ใจ"...ของคนทำงานร่วมเป้าประสงค์เดียวกัน...แม้จะมีท้อ มีเหนื่อยบ้าง.

ช่วงเช้าของเมื่อวานได้ M2M กับคุณชายขอบ...หลายเรื่องหลายประเด็น..
ประเด็นหนึ่งคือ เรื่อง R2R ที่เข้าร่วมกับทาง มสช.จัดให้มีขึ้นในวันที่ 1-2 กันยายนที่จะถึงนี้...ประเด็นหนึ่งที่เราคุยกัน คือ การขยายผลและร่วมผลักดันให้...คนทำงานลุกขึ้นมาพัฒนางานประจำของตนด้วยการทำวิจัย (R2R)...

...
สิ่งที่เราได้เรียนรู้จากกระบวนการที่เกิดขึ้นในโรงพยาบาลยโสธรนี้...เราไม่ต้องรอให้บุคลากรของเราต้องจบ ป.โทหรือมีประสบการณ์การทำวิจัยก่อนแล้วค่อยทำ..เพราะหากจะรอถึงวันนั้นก็ไม่ทราบว่าจะอีกนานแค่ไหนถึงจะได้ลงมือทำ...สู้เราทำไปเลยแล้วค่อยๆ สอดแทรกสิ่งที่เป็นความรู้เพิ่มเติมเข้าไปเรื่อย...เป็นการเรียนรู้อย่างต่อเนื่อง...ค่อยๆ ก้าวเดินอย่างที่พี่อื้อบอกและเน้นย้ำเสมอ...

...
มีหลายคนที่เริ่มมีความเชื่อมั่นในตนเองเกี่ยวกับการทำวิจัย ที่เราพยายามสร้างและให้เกิดคือ การทำเรื่องยากให้เป็นเรื่องง่ายและการเนียนเนื้อเข้าไปในชีวิตของเรา...ตลอดเวลา..จากการก้าวเดินที่ผ่านมาตลอดระยะของการเริ่มต้นของเรา 3 เดือนที่ผ่านมานี้...ก็น่าจะเป็นพิสูจน์ได้อย่างหนึ่งว่าเราได้"ใจ"...ของคนทำงานร่วมเป้าประสงค์เดียวกัน...แม้จะมีท้อ มีเหนื่อยบ้าง...แต่ไม่ว่าจะเป็นคุณเอื้อ คุณอำนวย...คุณกิจ...ต่างมีความรักที่อยากจะพัฒนาในงาน...ทั้งสิ้น

สิ่งที่ได้เรียนรู้และมีการปรับกระบวนการอยู่ตลอดเวลา สิ่งหนึ่งนั้นน่าจะเป็นเรื่องของความยืดหยุ่นและปรับตามสถานการณ์ โดยเรายึดคนทำงานเป็นหลักมุ่งเน้นให้เขามีความสุขจากการทำงานภายใต้โครงการ R2R ของเรานี้...

มาถึง ณ วันนี้...ความกลัวต่อการทำวิจัย...ลดลง..ความรักในการวิจัยเริ่มซึมซับไม่เป็นรักที่หวือหวาหากเป็นความรักที่เพิ่มขึ้นทีละนิดละหน่อย...จากใจคน R2R ...

การเริ่มต้นใดใด...หากไม่เริ่มต้นเลย..เราก็จะไม่เกิดการเรียนรู้

เขียนใน GotoKnow โดย Ka-Poom
ใน KM & R2R

คำสำคัญ (Tags): #r2r#researcher#feeling#ความคุ้มค่า#กำลังใจ#ความสุขใจ#r2rโรงพยาบาลยโสธร

หมายเลขบันทึก: 46231เขียนเมื่อ 25 สิงหาคม 2006 04:12 น. ()แก้ไขเมื่อ 29 ตุลาคม 2013 06:49 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (8)

แขก

เขียนเมื่อ 25 สิงหาคม 2006 10:21 น. ()

สวัสดีครับ ...คุณกะปุ๋ม

..ท่าทางคุณกะปุ๋ม และทีมเริ่มจะมีความพร้อมและความมั่นใจที่มากขึ้น สังเกตุจากคำบอกเล่าที่ว่า .....

"ความกลัวต่อการทำวิจัย...ลดลง..ความรักในการวิจัยเริ่มซึมซับไม่เป็นรักที่หวือหวาหากเป็นความรักที่เพิ่มขึ้นทีละนิดละหน่อย"

...จริงครับ หากเราไม่เริ่มก็ไม่เกิดการเรียนรู้ และเมื่อเราเริ่มความมั่นใจและความสำเร็จเล็กๆ ก็จะตามมาเอง

ขอเป็นกำลังใจครับ

ปล.ผมยังไม่ได้เมล ที่คุณปุ๋มส่งมาเลยครับ รบกวนส่งอีกทีได้มั๊ยครับ ที่ [email protected]

Ka-Poom

เขียนเมื่อ 25 สิงหาคม 2006 10:50 น. ()

ขอบคุณคะ...คุณแขก...

การทำงานอะไรสักอย่าง...ปัญหาและอุปสรรคก่อให้เกิดการเรียนรู้ของชีวิต...และหากเรามัวท้อแท้...ไม่แก้ปัญหา...ที่เราเจอเราก็จะขาดการเรียนรู้...กะปุ๋มเชื่ออย่างนั้นนะคะ

....

เดี๋ยวกะปุ๋มจะส่ง Road Map ไปให้นะคะ...

ขอบคุณคะ

กะปุ๋ม

^ - ^

เขียนเมื่อ 25 สิงหาคม 2006 15:21 น. ()

คุณกะปุ๋มครับ อยากทราบว่าเมืองานแต่ละชิ้นสรุปผลแล้วจะมีการนำเสนอหรือพิมพ์เผยแพร่หรือไม่ ผมเสียดายจัง อยากให้งานดีๆ ได้มีการเผยแพร่บ้าง เพราะว่า evidence based practice ในสายเราหายากมากเลยครับ จึงอยากให้มีการขยายผล เพือเป็นข้อมูลสำหรับการพัฒนาและวิจัยต่อไป ดูจากศักยภาพของคุณแล้วคิดว่าคงไม่ยาก

ยังไงช่วยพิจารณาลงวารสารด้วยนะครับ หรือจะติดต่อลงวารสารหน่วยงานของผมก็ได้นะครับ ยินดีประสานงานให้ครับผม

Panda

เขียนเมื่อ 25 สิงหาคม 2006 16:27 น. ()

แวะมานำเข้า Panda Learn List ครับ
สนใจ R2R อยากจะนำมาปรับใช้ เป็น T2R (Teaching to Research) ของตัวงเองบ้างครับ เพราะ งานประจำ ในปัจจุบันคือ Teaching ( เป็น Facilitator หรือ คุณอำนวย มากกว่านะครับ ในปัจจุบัน )