กลอนปลอบใจตัวเอง
วันนี้ไปทำ case มาเหนื่อยมากๆๆๆๆๆๆๆๆกลับมาถึงหอก้อดึกหิวข้าวก้อหิวกลับมาถึงร้านข้าวก้อดันปิดชีวิต..............เป็นอะรัยที่รู้สึกว่าเหนื่อยใจมากๆๆๆๆแต่ก้อต้องทำให้มันผ่านพ้นไปได้เพราะว่าไม่ได้ทีเราคนเดียวที่รู่สึกแบบนี้มีบ้างครั้งที่รู้สึกว่าท้อและเหนื่อยๆมากๆแต่ก้อยังมีคนที่เหนื่อยมากกว่าเราคือพ่อกับแม่เราที่ยอมเสียทำงาน หนักๆเพื่อให้เราได้มีความรู้แม้จะเหนื่อยยากแค่ไหนก้อยอมทนทำทุกอย่างก้ออยากทำอะไรดีๆๆให้พ่อกับแม่ได้ชื่นใจบ้างหลายๆๆครั้งที่ตั้งใจทำอะไรสักอย่างหนึ่งแล้วผลที่ออกมาไม่ได้ตามที่คิดไว้ฉันก้อรู้สึกเสียใจนะเวลาที่รู้สึกเสียใจคนที่คอยให้กำลังใจและอยู่ข้างๆๆๆตลอดเวลาคือแม่ไม่ว่าจะทำได้ดีหรือว่าไม่ดีท่านก้อเข้าใจเสมอเวลาท้อแท้หมดกำลังใจฉันชอบอ่านกลอนกลอนนี้เสมอ
อย่าท้อแท้..........หมดหวังในชีวิต
จงพยามคิดให้ใจสู้
อย่าเชื่อว่า.......เราทำไม่ได้
...ถ้ายังไม่ได้ลงมือทำในสิ่งนั้น.
อย่าท้อแท้ตราบใดที่เรายังไม่ได้พยายาม
อย่าสิ้นหวังตราบใดที่เรายังมีกำลังใจ
อย่ายอมแพ้ชีวิตตราบใดที่ใจเรายังมีหวัง
จงอย่าทำลายความเพียงแค่คิดว่าตัวเองทำไม่ได้
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น