ไปเยี่ยมโรงเรียนที่เชียงใหม่แถบดอยหล่อ - แม่วาง อดเปรียบเทียบกับโรงเรียนทางอีสานที่ไปอยู่บ่อยๆไม่ได้
มีเรื่องหนึ่งที่เก็บมาสงสัย โรงเรียนอำเภอรอบนอกของเชียงใหม่ หาครูที่เป็นคนอยู่ในหมู่บ้านนั้นเองแทบไม่มี ต่างจากอำเภอรอบนอกของอีสาน มักมีครูเป็นคนในหมู่บ้านโรงเรียนละ 2-3 คนเป็นอย่างน้อย เลขาฯลองตั้งสมมุติฐานว่า คนรุ่นที่ทำงานในยุคปัจจุบัน ทางเหนืออาจมีคนเรียนครูมากกว่า ทำให้ครูจากในเมือง หรือในอำเภอที่เจริญแล้วมีจำนวนมาก จนหลากไหลเข้าไปประจำอยู่ในโรงเรียนรอบนอกด้วย หลายคนหากเดินทางได้ไม่ไกลนักก็ไม่คิดย้ายไปไหน ส่วนทางอีสานอาจยังมีคนเรียนครูน้อย ขอย้ายจนได้กลับมาถึงบ้านไม่ยากนัก
หรือจะเป็นเพราะแถบดอยหล่อ-แม่วาง พื้นที่ส่วนมากเป็นที่จัดสรรใหม่ให้คนเข้ามาทำกิน? คนในพื้นที่ยังมีการศึกษาน้อย
หรือจะเป็นเพราะคนอีสานติดบ้านเกิดมากกว่าคนทางเหนือ?
ใครทราบช่วยให้คำตอบด้วยนะคะ
ใหนๆวันนี้ก็ว่างแล้ว เอาเป็นว่าในฐานะที่หนูเป็นคนอิสาน และอยากจะเป็นครูจะขอตอบพี่มุลองดูนะคะ
( แต่ตอบตามความรู้สึกนึกคิดของหนูเองนะคะไม่ได้หมายความรวมถึงคนอิสานทุกคน )
ที่ทางภาคอิสานมีครูในพื้นที่ที่สอนในรร.มากกว่าทางภาคเหนือนั้นอาจจะเป็นเพราะว่าคนอิสานมีความผูกพันกับถิ่นที่อยู่อาศัย และไม่ยุ่งยากในการเดินทางไปสอนหนังสือและกลับบ้าน จากที่เคยถามอาจารย์สมัยเรียนมัธยมมานั้นก็ได้คำตอบกลับมาเกือบจะเหมือนกันทุกคน คือ คิดถึงบ้านเกิดไม่อยากเดินทางไกลๆคือ ถ้าบ้านอยู่ที่มุกดาหารแล้วได้บรรจุที่กทม.แล้วเวลาเดินทางกลับบ้านเพื่อมาเยี่ยมญาติหรือทำธุระต่างๆนั้น ไม่สะดวก และเสียค่าใช้จ่ายเยอะ และอีกอย่างคืออยากอยู่กับครอบครัวมากกว่าที่จะอยู่กับคนอื่นๆ นะคะ และสิ่งที่หนูคิดเอาไว้คือถ้าหนูเรียนจบแล้วถ้าสอบครูได้ก็จะไปเป็นครูสอนที่รร.ที่เคยเรียนในหมู่บ้านค่ะ
อาจจะเป็นคำตอบที่ไม่ช่วยให้พี่มุหายสงสัยได้แต่ก็ตอบจากประสบการณ์และความรู้สึกนะคะ