ทหารเรือไทยในอเมริกา - ครั้งที่ ๑ ตอนที่ ๑๓
* ผมอยากพาท่านไปรู้จักกับบรรดาช๊อพ - ลิฟท์ติ้ง - Shop Lifting. คนที่ชอบขโมยของตามร้านค้า..ผู้เขียนเองครับ.
๕๑. ผู้เขียน - ฝึกขับรถเป็นขบวน หลักสูตรทหารขนส่งของนย.อม..
Driving for M-T class. - Convoy. 1973.
เช้านี้ผมตื่นสายอย่างสบายๆเพราะยังไม่มีใครมาชวนไปไหน ? เพื่อนๆยังมิได้ทะยอยกลับกันมาผมได้จัดเตรียมอะไรหลายๆอย่างไว้พร้อมแล้ว ปลายอาทิตย์หน้าคงจบและต้องรับประกาศฯกันแล้ว แต่ผมยังต้องย้ายไปฝึกงานที่หน่วยใหม่OJT.= On the job training. ที่หน่วยทหารขนส่งแถวแค๊มป์เลอจูนโน่น ! เช้าวันจันทร์นร.ทุกคนมารวมกันที่แหล่งรวมรถ Motor Pool. หน่วยขส.ทบ.ไทยจะเรียกว่า" แหล่งรวมยาน."เจ้าหน้าที่ได้จัดรถออกมาเรียงแถวรวม ๑๒ คัน เพื่อให้นักเรียนไปกับรถคันละสองคน.ครูฝึกส่วนใหญ่ไปกับรถส่วนตัว รถถูกนำมาจอดเรียงเป็นรูปขบวนแถวตอนเรียงหนึ่งบนถนน ครูได้อธิบายว่าจะให้นักเรียนขับไปเป็นขบวนๆละหกคันเพื่อเป็นการลดความคับคั่งบนถนน นร.ทั้งหมดเข้าใจดีเพื่อนนย.อม.กลัวผมจะไม่ได้ขับรถในสหรัฐอเมริกาจึงให้ผมขับในช่วงแรก.พร้อมแล้วตอนเดินทางที่หนึ่งจึงผ่านประตูหน้าแคมป์จอห์นสันออกไปแล้วเลี้ยวซ้ายเข้าฟรีเวย์.รถนำคันแรกมีป้ายภาษาอังกฤษว่าคอนวอย.Convoy.ติดที่กันชนหน้าเพื่อความปลอดภัยและเตือนผู้ร่วมทางว่า จะมีขบวนรถทหารผ่านมาทางนี้-อย่าไปยุ่งกับมัน ผมพูดเองครับ ! ผมมิได้ขับคันแรกจึงไม่งงอย่างที่ท่านผู้อ่านบางคนคิด. ถ้าต้องขับคันแรกอาจจะงงก็ได้ เพราะที่นี่ เขาขับรถทางด้านขวา ผมมีหน้าที่ขับรถตามคันหน้าไปเพียงอย่างเดียวไม่ว่าพี่จะตรงหรือเลี้ยวไปไหน ผมจะตามไปด้วยช่วยหนึ่งเหรียญ ! ขบวนของเรายังคงวิ่งตามถนนไฮเวย์ไปเรื่อยๆ. นร.ทุกคนต้องใช้ความเร็วตามที่กฎหมายกำหนด. เมื่อวิ่งมาได้ประมาณหนึ่งชั่วโมงก็มีการจอดพัก.มีการตรวจรถก่อนออกเดินทางในชั่วโมงต่อไป. ระหว่างพักนั้นทหารไทยหนึ่งคนกับนย.อม.ยี่สิบสามคน ก็มาสูบบุหรี่และคุยกันอยู่ในที่พักริมทางRest Area.พักกันได้ที่แล้วก็มาขึ้นรถเตรียมเดินทางต่อช่วงที่สองนั้นผมยังได้ขับต่ออีกครับ สาเหตุเพราะเพื่อนนย.อม.ของผมนั้นเขาคงไม่อยากจะขับทำไมผมจะไม่รู้ล่ะครับ?ก็พี่แกบอกว่า เฮ้ย.พงศ์ฉันขับมา จนเบื่อแล้วล่ะ ! Eh !Thai you go ahead. ระหว่างที่ผมกำลังเขียนถึง การขับรถในสหรัฐอเมริกานั้น ผมนึกถึงอดีตตอนที่มีโอกาสมาเรียนขับรถที่ รร.ขนส่งทหารเรือเมื่อปี๒๕๒๐ โน่น !ช่วงที่จบมาเป็นจ่าใหม่ผมกับเพื่อนๆ เหล่าทหารขนส่งนย. ก็พอขับรถกันได้แล้วครับ. ส่วนใหญ่ไม่ยอมทำใบขับขี่กันหรอกครับ. เพราะหวังจะมาเรียนที่รร.ขนส่งทหารเรือ กรุงเทพ ฯ เพื่อจะได้มีใบขับขี่ทหารนั่นเอง ! แต่ที่สำคัญนั้นทุกคนจะได้เบี้ยเลี้ยงตั้งสามเดือน. เอาเข้าจริงๆมักโดนรุ่นน้องแซงหน้าไปหมดเพราะความที่ไม่มีเส้นสาย. จนผมต้องขอย้ายไปอยู่ที่สงขลาโน่น ! หลายปีต่อมาทางกรมนาวิกโยธิน ได้เปิดหลักสูตรนี้ขึ้นเองเพื่อประหยัดงบประมาณ และตัวนร.ก็ไม่มีใครได้เบี้ยเลี้ยงกันเลยแม้แต่คนเดียว. กว่าผมจะได้ไปเรียนก็ถูกผู้บังคับกองพัน ดุว่า..เฮ้ย ! เอ็งขับรถพังไปกี่คันแล้วว๊ะ ?ถึงเพิ่งจะไปเรียน โธ่ !ผู้พันครับก็พอถึงคิวผมเขาข้ามไปทุกที..ดีครับเพราะเป็นหลักสูตรที่ต้องไปเรียนรวมกับพลทหาร. ช่วงที่ขับก็จะไปแถวๆราชบุรี นครปฐม ไกลสุดก็เมืองกาญจนฯ โน่น !ผมเองไม่ค่อยได้ไปไกลหรอกครับ ก็แหม ! พอไปแถวๆนครปฐม ครูก็ปล่อยลงแล้วล่ะ เอ้า ! จ่ากลับบ้านได้ครูบอก..แต่ผมก็เรียนจนจบมาด้วยดี ปัจจุบันยังไม่เคยขับรถชนใครเลยจริงๆน๊ะครับ. ถ้าไม่เชื่อให้ไปถามหมอมุกข์ได้เลย..เธอเริ่มจำอะไรได้มากขึ้นแล้ว..
๕๒.จ่าแม๊คบอกว่า..เฮ้ไทย..เมียข้าทำมาเผื่อเอ็งหนึ่งที่.- ภาพโดยผู้เขียน.
Thank you Mam. give me a big hug... Hey Mc. don't be jealous !
ขบวนรถของเรามาได้อีกราวๆ ๖๐ ไมล์ก็พักเที่ยงเรามาจอดยังที่พักริมทางเพื่อหยุดรับประทานอาหาร Rest Area. ตอนมาจากโรงอาหารผมไม่ได้ซื้ออะไรมาเตรียมไว้เลยครับ ทั้งๆที่รู้ว่าจะต้องมาขับรถขบวนเช่นนี้. ผมคิดจะมาซื้อเอาดาบหน้าแต่ก็ผิดหวังครับ.แถวๆที่พักรถไม่มีที่ซื้อ-ขายอะไรเลย. ยังดีน๊ะครับที่จ่าแมคแคนทรี่ได้ให้ภรรยาของเขาทำอาหารมาเผื่อผมด้วยหนึ่งชุด ทำให้นึกถึงภาษิตไทยขึ้นมาทันที.คนดีผีคุ้ม.เออ..มันเกี่ยวกันตรงไหน? Thanks you Mam.มิฉะนั้นผมคงหิวแน่ๆ. อิ่มแล้วมีโอกาสพักผ่อนริมทางประมาณหนึ่งชั่วโมง ก่อนที่จะหันหัวกลับโดยมาใช้เส้นทางเดิม ถ้าคิดเป็นระยะทางในการขับรถขบวนของหลักสูตรนี้ ผมประมาณว่าสัก๑๓๐ ไมล์เห็นจะได้ครับ. มาถึงตรงนี้ถ้าใครสงสัยว่าเอ๊ะ ! กี่กิโลเมตร ? ก็ให้ลองเอา ๘ / ๕ มาบวก - ลบ - คูณ - หาร เอาเองน๊ะ อย่างน้อยใครที่ได้อ่านเรื่องของผมแล้ว ยังมีโอกาสใช้สมองคิดเลขอีกด้วย ดีครับสมองจะได้ไม่ฝ่อไงล่ะ ? เอาปากกากับกระดาษมา. ผมว่าท่านอย่าไปใช้เครื่องคิดเลขเลยน๊ะ..สมองจะฝ่อเร็วขึ้น. เที่ยวกลับ.นายแมคแคนทรี่ยอมรับช่วงจากผมด้วยการขับรถจากที่พักริมทาง จนกลับถึงแหล่งรวมรถที่ซึ่งนร.ได้มารับรถกันเมื่อตอนเช้า..จบสิ้นกันทีหลักสูตรนี้. หลังจากที่ส่งรถและคืนของเสร็จแล้วนร.ทั้งหมดมารวมกันที่ห้องเรียนอีกครั้งเพื่อรับทราบเกี่ยวกับการปฎิบัติ ในเรื่องของการรับประกาศนียบัตร ฯ การแต่งกายซึ่งนย.อม.ทุกคนแต่งชุดกากีกางเกงเขียวผมไม่ทราบว่าชุดอะไร ? ถ้าเป็นนย.ไทยก็มีชุดสาม.ชุดสี่และชุดห้าหมวกเหล็ก พร้อมเป้และอาวุธประจำกาย ฯ
USMC. : Hey ! Thai ..F- - ken squid ..Ha - Ha !
Writer. : Let me tells you some ’ in spite of the Navy uniform
but if you take a look at the cross rifle on the arm that is
the Marines ’ s symbol . Understood. ?
หลังการชี้แจงแล้วนร.นย.อม.แยกย้ายกันไปได้เลย ผมต้องรอพบกับพี่เลี้ยงก่อน..เขาแสดงความยินดีที่ผมจบเสียที..พี่เลี้ยงได้แจ้งให้ทราบว่าช่วงเช้าจะมารับที่ห้องพักราว ๐๗๐๐ น.เพื่อไปดำเนินการเรื่องหนังสือส่งตัว เพราะผมต้องไปฝึกงานที่แค้มป์ถัดไปและเขาจะเบิกเบี้ยเลี้ยงให้เสร็จเสียเลย..ส่วนของใหม่ให้ไปเบิกตอนไปฝึกงานที่โน่น !จะได้ไม่ยุ่งยาก. ราว ๑๑๐๐ น.นร.ทั้งหมดมารับประกาศฯที่ห้องโถงของโรงเรียนอย่างเป็นทางการ. ผมบอกว่าเข้าใจ เขาถามผมต่อว่าจะแต่งชุดอะไร ? ชุดกลาสีสีขาว ผมตอบ. เขาอมยิ้มนิดๆถ้าให้ผมเดาเขาก็คงคิดในใจว่า ผมเป็นไอ้ปลาหมึกแน่ๆเทียว แปลกครับพวกนย.อม.นี่พอเห็นใครใส่ชุดกลาสีทหารเรือล่ะก็ ! มักจะว่าแบบดูถูกทีเล่นทีจริง. หาว่าเขาเป็นไอ้พวกปลาหมึก. F - - ken Squid. ผมอธิบายให้เพื่อนๆเข้าใจว่าที่เมืองไทยก็เหมือนกับที่นี่ แม้จะแต่งชุดทหารเรือก็จะต้องดูที่เครื่องหมายปืนไขว้ที่แขนเสื้อซึ่งหมายถึงนาวิกโยธิน ทีนี้เข้าใจบ่..? - Did you get that ? ผมออกจากห้องเรียนเป็นคนสุดท้ายครับ. คิดว่าเพื่อนๆคงกลับไปกันหมดแล้ว ที่ไหนได้จ่าแฮมเมอร์เพื่อนรักแอบมารออยู่ข้างนอก เราจึงเดินกลับที่พักพร้อมกันผมรู้ว่าเวลาฝึกงานที่นี่เขามักจะใช้ชุดหมีและมีให้เบิกยืมได้ เพื่อให้กระเป๋ามีพื้นที่มากขึ้นผมทิ้งชุดเขียวก้างปลาและลูกถ่วงลงถังขยะในห้องน้ำ.เตรียมย้ายที่อยู่ในวันรุ่งขึ้นขณะที่เพื่อนๆเตรียมเดินทางกลับต้นสังกัดของแต่ละคน ประมาณสามทุ่มจ่าแฮมเมอร์เพื่อนรักของผมเมามาจากข้างนอก และซื้อพิซซ่ามาฝากผมหนึ่งถาด ผมเดินมาพบว่าเขากำลังรื้อถังขยะเพื่อเก็บชุดก้างปลาและลูกถ่วงของผมเอาไปเป็นที่ระลึก พรางก็บ่นว่าทำไมไม่ให้เขา..เอามาทิ้งทำไม ? ผมช่วยเขาหยิบแล้วนำมาห่อให้เขาและบอกว่าผมต้องขอโทษจริงๆไม่รู้ว่าจ่าอยากได้ พอพูดถึงชุดของนย.อม.ทีไรล่ะก็แปลกน๊ะครับ ! พี่ไทยเองก็อยากได้ของเขา ในเวลาเดียวกันพี่เขาก็อยากได้ของเรา ไม่รู้จะทำยังไงดี ? สำหรับผมพอแล้วครับ ! จบจากการฝึกงานแล้วผมต้องไปจมอยู่กับชุดกลาสีอีกทั้งเดือน ที่ค่ายเกรทเลคโน่น ! ตอนเช้าเพื่อมิให้เป็นการฉุกระหุกผมจึงแต่งชุดกลาสี - สีขาวเพื่อจะได้เดินเรื่องต่างๆให้จบเพราะอย่างไรเสีย จะได้ไม่ต้องรีบร้อนในการเข้าร่วมพิธีรับประกาศนียบัตรกับเพื่อนๆ. เมื่อถึงเวลานั้นจริงๆทุกอย่างก็เรียบร้อยตามที่ผมคิดไว้. ท่านยังจำภาษิตนี้ได้ไหมครับที่เขาว่า "การเตรียมการเท่ากับเสร็จไปแล้วครึ่งหนึ่ง"
๕๓.เฮ้อ !เห็นภาพนี้ทีไรอยากกระทืบคนถ่ายทุกทีสิ..เอ.หรือว่าเป็นที่กล้อง ?
Actually I should give you a half of the Certificate.
หลังการแจกประกาศฯก็เป็นการเลี้ยง น้ำชา-กาแฟ และมีขนมชิ้นเล็กๆสำหรับนร.และครู พิธีจบลงอย่างง่ายๆตามแบบฉบับของฝรั่ง มีการถ่ายภาพไว้เป็นที่ระลึกร่วมกัน ส่วนรูปหมู่นั้นหัวหน้านร.ได้จ้างช่างมาจากร้านนอกค่าย รูปละ ๒ ดอลล่าร์. รูปขาว-ดำ.ขนาด ๘ คูณ ๑๐นิ้ว.นย.อม.แต่งชุดกางเกงขายาวสีเขียว ตัวเสื้อเป็นสีกากีบั้งสีเขียว และมีนย.ไทยรวมอยู่ด้วยหนึ่งคน แต่งกายด้วยชุดบลู - เอ. พอผมกลับมาถึงเมืองไทยผมนำมาใส่กรอบวิทยาศาสตร์ไว้ ตั้งแต่ปี๒๕๑๖ ราวๆ ๑๐ ปีต่อมาจึงเห็นว่าสีชักจะซีดๆเสียแล้ว ขณะนี้ปี๒๕๔๙ สีซีดจนดูไม่ออกแล้วว่า ใครเป็นใคร ? ที่จริงอยากจะส่งมาให้ท่านผู้อ่านได้ชมกันด้วยน่าเสียดายที่สีซีดมากครับ. ส่วนรูปเดี่ยวยังคงนอนนิ่งอยู่ในอัลบั้มเก็บรูป ซึ่งยังอยู่ในตู้เหมือนเดิมครับ นานๆจึงจะนำออกมาดูเพื่อระลึกถึงความหลังสักครั้ง. ขณะแก้ไขเรื่องนี้ ๑ มิ.ย.๒๕๕๓ ผมได้ใช้ความทันสมัยของอุปกรณ์นำมือถือมาถ่ายรูปไม่มีเครื่องแสกนนี่หว่า ! แล้วนำมาลงไว้ในคอมฯเรียบร้อยโรงเรียนจีนไปแล้ว สะดวกสิครับ !สามารถก๊อปลงในเมลและส่งให้ใครใครดูได้ในเสี้ยววินาที ด้วยการเซ้นท์-Sent.หรือส่งนั่นเอง.สะดวกจริงๆและไม่ต้องยกหรือแบกอัลบั้มรูปไปให้ใครต่อใครดูอีกแล้ว. อย่างที่หนังจีนมักจะพูดกันเสมอๆว่างานเลี้ยงต้องมีวันเลิกรา.จริงครับ.
๕๔.เป็นภาษาลาติน "จงซื่อสัตย์เสมอ." ไม่ใช่ซื่อเหมือนสัตว์.ผู้เขียนไม่ได้พูดน๊ะ.
Semper fidelis.-Sempe fi. = Always Faithful.
* วินาทีสุดท้ายที่แค๊มป์จอห์นสัน.
หลังจากที่นร.ไปกันหมดแล้วเหลือผมอยู่เพียงคนเดียว.ยืนรอรถอยู่หน้าอาคารกับกระเป๋าเดินทางสองใบ. ก่อนบ่ายโมงเพียงเล็กน้อย รถมารับผมเพื่อไปส่งที่แค้มป์เลอจูนส์ Camp Lejeune. ผมไปรายงานตัวทันที ในชุดกลาสีสีขาว. พอรายงานตัวเสร็จผบ.ร้อยบอกให้เริ่มฝึกงานเลยตั้งแต่บ่ายนี้.ผมเองได้แต่แปลกใจว่า โอ้โฮ ! เอากันทั้งชุดขาวเลยหรือผู้กอง ?สักพักผู้กองได้บอกยกเลิกโดยให้มาเริ่มพรุ่งนี้เช้าก็แล้วกันท่านลองใจผมน๊ะครับ. บ่ายนี้ให้เข้าที่พักก่อน ผมถูกนำมาที่อาคารสองชั้น เขาจัดให้ผมพักห้องเดี่ยวครับแม้จะมีห้องน้ำและห้องส้วมรวมอยู่ด้านนอก.Toilet. ถือว่าไม่เลวนักแม้ตัวอาคารจะเก่าไปตามกาลเวลา. พอหลับแล้วก็แล้วกัน ผมทราบว่าที่นี่มีทหารไทยพักอยู่ด้วยจำนวน ๒ ท่าน. ผมรู้จักทั้งสองท่าน. ที่ชั้นสองมีเครื่องซักผ้าไฟฟ้าให้ใช้แต่เครื่องอบยังเป็นแบบเก่าครับ.อบด้วยไอน้ำ. ผู้ซักจะต้องนำผ้าออกจากเครื่องซักเสียก่อนแล้วจึงนำมาแผ่ไว้ในที่อบ โดยการชักออกมาจากรางอบผ้าเมื่อตากผ้าดีแล้วก็ผลักเข้าที่เดิม ต้องรอประมาณครึ่งชั่วโมงจึงเป็นการจบขั้นตอนการอบผ้า ถ้ามีโอกาสจับดูจะรู้ว่าผ้านั้นแห้งสนิทจริงๆ ก็เหมือนกับการอบแห้งในปัจจุบัน ยังไงยังงั้นครับ ! เวลาจะซักผ้าท่านก็เพียงแต่นำผ้ามาพร้อมกับผงซักฟอก มาอ่านและดำเนินการซักตามขั้นตอนที่ได้อธิบายไว้บนตัวเครื่อง เท่านั้นจริงๆ ที่สำคัญต้องมาให้ถูกจังหวะเพราะว่าเครื่องซักที่นี่มีน้อยกว่าคน ใครที่มาก่อนก็จะได้ใช้เครื่องก่อน ใครที่มาแล้วแต่มาพบว่าเครื่องหยุดอยู่ เพราะซักเสร็จแล้ว.เขาจะนำผ้าออกมากองไว้ยังที่สะอาดแล้วก็ซักของตนเอง ถ้าเจ้าของผ้ามาพบว่าผ้ามากองอยู่ข้างนอกเขาก็จะนำเข้าที่อบต่อไป.ไม่มีการโกรธเคืองกัน แต่อย่างใด ? ส่วนการประกอบอาหารนั้นท่านจะต้องนำวัตถุดิบตลอดจนเครื่องใช้ในการปรุงมาเองทั้งหมด ที่โรงครัวนั้นมีภาชนะต่างๆให้ใช้ตามต้องการ ทำเสร็จถ้ามีของเหลือเราก็ต้องเก็บไปด้วยเพราะจะได้นำมาใช้ใหม่ในมื้อต่อไป ที่สำคัญต้องเก็บและทำความสะอาดให้ดีทุกครั้ง ก่อนออกไปจากโรงครัว ! แต่ตลอดเดือนของการฝึกงานนั้น ผมใช้บริการที่ห้องอาหารน่าจะดีกว่า เพียงแต่ต้องเดินไปใช้บริการเท่านั้น ! นอกจากจะสะดวกสำหรับผมแล้วที่สำคัญน่ะเหรอ ? คือรับประทานฟรีครับ. Free food for Thai student.
๕๕.สามนย.ไทยที่แค๊มป์เลอจูน - คาโรไลน่าเหนือ. ปี๒๕๑๖.
Thai Marines in Lejeune , N.C. 1973.
กลาง - พ.จ.อ.ภานุลักษณ์ สุริยวงค์. เคยเป็นครูฝึกของผู้เขียนที่รร.จ่านย.
ขวาสุด - พ.จ.อ.ปรีชา ฉายรัศมี. นรจ.นย.รุ่นพี่ทำงานด้วยกันที่พันป.ผส.นย.
เช้าวันรุ่งขึ้น ผมได้เบิกชุดหมีมาเพื่องานนี้โดยเฉพาะกะว่าจะส่งคืนก่อนจบการฝึกงานนั่นแหละ ! ผมมาที่ฝ่ายซ่อมบำรุงของกองร้อย. การฝึกงานของผมได้รับมอบให้ทำการเชคระบบเบรคของรถเอ็ม ๓๕ เอ ๒ Truck 2 ½ Ton M 35 A2 ผมเบิกเครื่องมือมาดำเนินการทันที รถรุ่นนี้ที่เติมน้ำมันเบรคจะอยู่ใต้ที่นั่งคนขับ มีฝาเล็กๆเป็นรูปสี่เหลี่ยมปิดอยู่ พอเปิดฝาครอบใต้เบาะแล้วจะต้องใช้กุญแจปากตายเบอร์ ๓/๔ กับเบอร์ ๑/๒ คลายน๊อตออก ถ้าใครไม่มีก็สามารถใช้กุญแจเลื่อนได้ แต่ต้องเป็นขนาดเล็กเพราะถ้าใช้ตัวใหญ่จะแหย่ลงไปในช่องนั้นค่อนข้างลำบาก เพราะพื้นที่มีจำกัด. จากนั้นก็นำบล็อกถอดล้อมาถอดล้อออกทีละข้าง. อย่าลืมนำขาตั้งมารองไว้ใต้คาน Placing the stand under the axle. เมื่อถอดล้อออกมาสองข้างแล้วให้นำล้อมารองวางไว้ที่ใต้กันชนหน้า เพื่อเป็นการป้องกันอีกชั้นหนึ่งเผื่อว่าขาตั้งอาจจะหลุดหล่นออกจากตำแหน่งนั้น ล้อทั้งสองจะได้รองรับอยู่ ปลอดภัยแน่นอน ! ตอนที่ผมมาช่วยราชการที่กรมสนช.นย. ผมไม่เคยเห็นช่างไทยทำแบบนี้เลยครับ ! สงสัยพี่แกชอบเสี่ยงดวง. ต่อมาก็ทำการตรวจเชคแม่ปั๊มเบรคแล้วจึงทำการไล่ลมเมื่อเสร็จแล้ว ก็ประกอบล้อทั้งสองเข้าที่เดิม. จากนั้นก็ย้ายมาทำล้อหลังทีละข้าง เมื่อไล่ลมเสร็จแล้วถ้าไม่มีรอยรั่วถือว่าใช้ได้ครับ. แต่ถ้าเหยียบเบรคแล้วปรากฏว่าเบรคลึกไป ก็ให้ทำการตั้งระยะเบรคเสียใหม่. จากนั้นก็นำรถไปลองเบรคจนแน่ใจว่าเรียบร้อยดี ผมใช้เวลาดำเนินการไปเกือบหนึ่งสัปดาห์ ก็แหม ! ทำคนเดียวน๊ะครับฝรั่งเองเขาก็ดูผมอยู่เงียบๆก็ถือว่าใช้ได้. ช่วงที่ผมมาฝึกงานอยู่ที่นี่ ก็ทำแต่งานอย่างเดียวจริงๆครับ ไม่มีเวลาเล่นหรือหยอกเย้ากับใครได้เหมือนตอนเรียนอยู่ในห้อง. เลิกงานแล้วก็บ้านใครบ้านมันครับ เวลาอาหารก็ต้องเดินไปเองแต่ครัวที่นี่ ใกล้กว่าที่เก่าพอสมควร บางครั้งก็เจอกับทหารไทยทั้งสองคนแต่ส่วนมากจะเจอกันในมื้อเย็น สัปดาห์ที่สองไม่ค่อยมีงานซ่อมมากนัก ผมจึงมีโอกาสได้มาช่วยปะยาง ที่นี่มีเครื่องถอดยางแบบทันสมัยที่สุดไม่ต้องออกแรงมากเหมือนที่เมืองไทย สมัยนั้นผมยังไม่เคยเห็นเครื่องถอดยางแบบนี้ ที่บ้านเราเลยครับโดยเฉพาะของทหาร ไม่มีแน่นอน. ถอดออกมาแล้วก็มาปะแบบสตีมกันเลยที่สำคัญคือการใส่ยางและเติมลมเคยลงนสพ.บ่อยๆว่ามีการเติมลมเกินขนาด จึงทำให้ลมยางดันเหล็กล๊อคยางออกมาดีดคนปะยางถึงแก่ชีวิต. ที่จริงตรงนี้มีเคล็ดลับอยู่เหมือนกันแต่หลายคนไม่รู้วิธีนั่นเอง ! จึงมีการตายเกิดขึ้นบ่อยๆ. ใครที่มีหน้าที่ต้องเกี่ยวข้อง..กรุณาอ่านและทำความเข้าใจให้ดี. ถ้ายังสงสัยจงอ่านอีกรอบ.อย่าอายน๊ะ ! เวลาที่จะเติมลมต้องนำเหล็กงัดยางมาสอดเข้าไปที่ช่องว่างในรูกระทะล้อ เพราะถ้าลมเกินเมื่อไร ? เหล็กล๊อคล้อจะดีดตัวออกมาตามแรงดันลมแต่ก็จะมาติดเหล็กงัดยางที่เราขัดไว้ ทีนี้ก็จะไม่มีทางมาดีดถูกเราได้อย่าลืมทำ ! ไม่ใช่อ่านแล้วผ่านไปเลย.
Writer. : Excuse me. Can you tell me the way to go to the head. ?
USMC. : Sure go to the left then you will see it .
Writer. : Alright thanks.
ก่อนที่จะเดินเลยห้องน้ำไปผมขอพูดสักนิดน๊ะครับ ! ในค่ายนย.อม.เขาจะเรียกห้องน้ำเป็นคำสะแลง Slang. ซึ่งใช้คำเดียวกันกับที่เรียกว่า..เฮด - ศีรษะ Head. ในภาษาอังกฤษนั้นแม้ว่าความหมายของคำว่าห้องน้ำ จะมีหลายคำก็ตามเช่น Toilet. , WC. , Rest room . etc. มีอยู่ครั้งหนึ่งเพื่อนผมเมาได้ที่ และอยากไปห้องน้ำ. ไม่รู้ว่าไปทางไหนจึงมาถามทหารนย.อม. นานพอสมควรฝ่ายนย.อม.ก็ยังไม่เข้าใจ ? What. ?...What. ? เผอิญผมผ่านมาและถามให้.จึงทำให้เขาไปห้องน้ำถูก ดีน๊ะไม่ปล่อยเรี่ยราดตรงนั้น. สถานที่ต่างๆโดยเฉพาะภายในค่ายทหารนั้น ห้องน้ำ - ห้องส้วมส่วนใหญ่สะอาดพอสมควรครับ เพราะเขามีการจัดเจ้าหน้าที่คอยดูแลนั่นเอง ! แต่ถ้าเป็นนอกค่ายล่ะก็ ! บางแห่งดูไม่ได้เลยครับ สำหรับผมน่ะเหรอครับต้องเต็มที่จริงๆจึงจะใช้ลง. ผมเองยังไงก็ได้ครับแต่ถ้ายิ่งสะอาดเท่าไร ? ยิ่งดีครับ. แล้วท่านล่ะ ? เห็นไหมครับว่าบางครั้งก็มิใช่เรื่องยากแต่ต้องคอยจำให้ดี เพราะว่าภาษานั้นเป็นเรื่องของใครของมัน แต่เวลาจะไปห้องน้ำนี่สิ ! ดันเป็นเรื่องของเราเสียฉิบ.อย่าลืมน๊ะ ! ใครที่มีโอกาสได้อ่านมาถึงตรงนี้ ถ้าจำเอาไปใช้ได้บ้างก็จะไม่ต้องมายืนหน้าเขียว.ผมจะต้องขอตัวไปเข้าห้องน้ำสักหน่อยน๊ะครับ เออ ! ไม่รู้อยู่ที่ไหนล่ะนี่ ? ไม่มีใครอยู่ตรงนี้เสียด้วยจะถามใครดีล่ะ! Excuse me sir. ? ไหนๆก็ได้พูดเรื่องห้องน้ำกันแล้ว ขออีกหน่อยน๊ะ ผู้อ่านท่านใด มีโอกาสใช้ห้องน้ำในประเทศนี้ หรือบางแห่งที่เป็นระดับอินเตอร์ล่ะก็ อย่าลืมดูที่พื้นด้วยน๊ะ เขามักจะเขียนไว้ที่พื้นว่า Flush it after use. ใช้แล้วให้กดปุ่มด้วย อาจจะมีบางคนที่ไม่ชอบความสะอาดก็เป็นได้ จึงมักง่ายเลยทำให้เขาต้องมาติดป้ายไว้ เตือนใจเสมอๆ.
๕๖. ออกไปดื่มและกินเนื้ออบกับเพื่อน.
การเข้าไปใช้ห้องน้ำแต่ละครั้งนั้นควรระวังให้ดีน๊ะครับ.. มิฉะนั้นอาจจะช๊อคตายได้น๊ะครับ ผมเคยมาราชการที่จังหวัดนราธิวาสและได้กลับมาพักที่จังหวัดสงขลา ก่อนกลับเข้าค่ายจะต้องมารอรถที่ปากทางเข้าบ้านทอน ตรงนั้นจะมีปั๊มน้ำมันอยู่ทางขวามือ น่าจะเป็นตราดาวน๊ะครับ. ผมรอจนมืดไม่มีรถผ่านมาเลยสักคัน สองทุ่มเห็นจะได้ สมัยนั้นน่ากลัวครับ ! เขามักจะปิดบ้านนอนกันหมดแล้ว ยังไม่ค่อยจะปลอดภัยนัก ระหว่างรอรถอยู่ท้องเจ้ากรรมก็ปวดขึ้นมาอย่างกระทันหันครับ. รอช้าไม่ได้แล้วผมเห็นว่ามีปั๊มน้ำมันอยู่และก็คิดว่าจะต้องมีห้องน้ำด้วยเป็นแน่ จึงเดินเข้ามาใช้บริการครับทั้งมืดทั้งเงียบ พอเข้ามาผมก็เปิดประตูค้างไว้เพื่ออาศัยแสงไฟแต่แสงก็ยังส่องมาไม่ถึงครับ พอใช้บริการเสร็จ กำลังจะก้าวออกมา. เป็นช่วงที่ลุงมุสลิมคนหนึ่งกำลังเอื้อมมือเปิดประตูเข้าไปเพื่อใช้บริการครับ. แกไม่คิดว่าผมจะอยู่ในนั้นแกจึงตกใจมากครับ.ร้องเสียงหลงอยู่หลายนาทีดีน๊ะที่แกไม่ช๊อคตายตรงนั้น!มิฉนั้นคงเป็นบาปติดตัวผมไปอีกนาน หรือไม่ก็โดนข้อหาทหารรังแกประชาชน. พ่วงท้าย. ถ้าท่านมีโอกาสไปใช้ห้องส้วมที่ไหนโดยเฉพาะในยามค่ำคืนต้องระวังให้ดีน๊ะครับ !ส่วนผู้ที่เดินทางด้วยรถบัสนั้น ห้องน้ำตามสถานีรถบัสสะดวกสบายกว่าที่บ้านเรา หลายสิบเท่าตัวครับ ผู้ใช้ต้องหยอดเหรียญก่อนใช้บริการครับ เหรียญไดม์มีค่าประมาณสองบาทไทยค่าเงินในสมัยนั้น Dime.ฝรั่งมักจะรอบคอบโดยเฉพาะในเรื่องความปลอดภัย ผมว่าเขาคงกลัวจะโดนฟ้องมากกว่า. ห้องน้ำของเขามักจะเว้นช่องว่างระหว่างพื้นกับประตูไว้ห่างประมาณหนึ่งฟุต เขาคงคิดเผื่อไว้ในกรณีย์ที่เปิดประตูไม่ออก หรือมีผู้ใช้บริการเป็นอะไรในขณะใช้ห้องน้ำ จะได้สะดวกในการช่วยเหลือถือได้ว่าเป็นข้อดีครับ ผมเคยเห็นว่าเป็นข้อเสียก็คือ.มีคนมุดเข้าไปใช้บริการเพราะไม่อยากจะหยอดเหรียญนั่นเอง ! ผู้สร้างคงจะลืมคิดกระมัง ! หมดแล้วครับเรื่องห้องน้ำผมขอวกมาอีกนิดน๊ะครับ เพราะเป็นเรื่องคล้ายๆกันคือท่านต้องหยอดเหรียญทุกครั้ง เมื่อต้องใช้บริการในการซื้อหนังสือพิมพ์ ช่วงเช้าจะมีจนท.นำนสพ.มาใส่ตามตู้ที่ตั้งไว้ในที่ต่างๆ ผู้ซื้อที่ดีเขาจะหยอดเหรียญแล้วหยิบนสพ.ออกไป ๑ฉบับเท่านั้น! แค่เงินเพียงสองบาทยังมีคนโกงเลยครับ.ใครว่าฝรั่งดี ใครที่นิยมพวกฝรั่งไปไหนกันหมดล่ะครับ ? เพื่อนผมจะหยอดเหรียญที่ตู้นสพ.ก่อนเข้าเรียนเสมอ พอเปิดฝาครอบเขาจะหยิบนสพ.ออกมาหนึ่งฉบับตามสิทธิ์ และเพื่อนอีกคน.คนละคนกับที่หยอดเงิน. มักจะยื่นมือไปหยิบนสพ.ออกมาหนึ่งฉบับ โดยไม่เคยคิดที่จะหยอดเงินเลย..นี่กระมังเขามักพูดกันเสมอๆว่า.ให้ระวังมือที่สาม.เดือนนี้ผมมีปัญหาเรื่องเงินนิดหน่อยครับ เพราะว่าได้เชคกับทางสถานทูตแล้ว ปรากฎว่าทางการเงินทร.ลืมส่งเบี้ยเลี้ยงมาให้ผมหนึ่งเดือน..ผมเลยแจ้งไปว่าไม่ต้องส่งมาก็ได้เพราะผมเหลือเวลาอีกเดือนเศษๆก็จะจบแล้ว จะขอกลับมารับที่เมืองไทยเลย. ผมไม่ได้โกรธหรอกครับถือว่าได้เก็บเงินไปด้วยในตัว.เวลาที่ผมมาซื้อของในพีเอ๊กซ์เขาจะทอนเป็นเงินเซ็นต์มาให้เสมอๆ ผมมักจะนำมาเก็บรวมไว้ในแก้วเกือบเต็มสองแก้วแล้วยังไม่เคยนำออกมาใช้เลย คงต้องเอามาใช้จริงๆแล้วล่ะ ! ที่จริงผมมีเบี้ยเลี้ยงอีกวันละ๒เหรียญก็พอได้ใช้ไปก่อน. ว่าไปแล้วก็ไม่ค่อยได้ใช้อะไรอาหารฟรีที่พักก็ฟรีตามที่บอกท่านแล้วตั้งแต่แรก จะมีก็ซื้อบุหรี่บ้างตอนนั้นผมยังเป็นพวกขี้ยาอยู่ เวลาที่จะซื้อบุหรี่ส่วนใหญ่ผมมักจะซื้อในพีเอ๊กซ์เพราะราคาถูก และมักจะซื้อแบบยกทั้งห่อเลยครับ Carton.นักสูบนิยมเรียกว่าซื้อยกแท่งนั่นแหละครับ ! มีบางครั้งต้องซื้อจากเครื่องขายบุหรี่ Cigarette Machine.แม้ว่าจะแพงกว่าเล็กน้อยแต่ว่าสะดวกครับสามารถซื้อได้ตลอด๒๔ ชั่วโมง.เครื่องขายบุหรี่หยอดเหรียญมักจะตั้งอยู่ในที่สาธารณะ เช่นตามโรงอาหารหน้าพีเอ๊กซ์หรือตามที่พัก ฯ เพียงแต่จะต้องหยอดเหรียญให้ครบตามจำนวนเท่านั้น ! เราต้องการยี่ห้อใดก็ให้ดึงปุ่มตรงยี่ห้อนั้น.ดึงแรงๆหนึ่งครั้งบุหรี่ก็จะไหลออกมาตามแรงดึง ทันทีครับ ! สมัยนั้นราคาซองละ ๕๐ เซ็นต์ถ้าจำไม่ผิด.ที่สำคัญต้องดูให้ดีดีเพราะถ้าดึงปุ่มผิด นอกจากจะไม่ได้เงินคืนแล้วยังจะไม่ได้บุหรี่ยี่ห้อตามต้องการอีกด้วย ปกติข้างๆตู้ขายบุหรี่นั้นมักจะมีตู้หยอดเหรียญ สำหรับอาหารประเภทขบเคี้ยวคู่กันเสมอ.โดยมักจะแพคใส่ถุงพล๊าสติคไว้นานาชนิดครับ อันนี้เหมาะสำหรับเป็นกับแกล้มหรืออาหารเบาๆเพื่อรองท้อง ส่วนอีกตู้มักจะเป็นอาหารกระป๋องประเภทน้ำๆเช่นก๋วยเตี๋ยวไก่ , ซุปเห็ดและอื่นๆ มีให้เลือกนานาชนิดเช่นกัน เวลาที่ดื่มเสร็จผมจะแอบมาใช้บริการบ่อยๆเพราะว่า..พอกดออกมาก็ร้อนเลยไม่ต้องมาอุ่นให้เสียเวลา ผมเคยซื้ออาหารกระป๋องพวกนี้มาตุนไว้ เวลาจะกินก็จะเอาไปแช่ในอ่างล้างหน้าเปิดน้ำร้อนจากก๊อกมาอุ่นสัก ๔-๕ นาทีก็ร้อนใช้ได้ครับ ผมต้องใช้วิธีแสวงเครื่องแบบนี้แหละเพราะผมไม่ได้ซื้อที่อุ่นอาหารไว้ใช้กับเขาหรอก ! เพราะเรียนจบแล้วไม่สามารถนำกลับมาใช้ที่บ้านเราสาเหตุเดิมเดิมครับคือระบบไฟที่บ้านเราตอนนั้นพี่แกยังเป็น๒๒๐ โวลท์เหมือนในปัจจุบัน. บ่ายนี้พอปะยางและใส่ล้อเสร็จเขาให้เลิกเร็วเพราะตรงกับวันพุธซึ่งทหารนย.อม.เขามักจะนำแถววิ่งออกกำลังกายกันรอบใหญ่ทีเดียว ผมบอกตั้งแต่แรกว่าขอออกกำลังกายเอง คือไม่ขอวิ่งรวมกับเขาก็เลยกลับเร็ว ผมแอบมาเดินในพีเอ็กซ์ ฉายเดี่ยวครับ. มีเรื่องตี่นเต้นเล็กน้อยคือผมผ่านที่ขายบุหรี่ก็เลยถือโอกาสซื้อมา ๑ ซอง. จ่ายเงินและรับใบเสร็จแล้วจึงยัดมาในซอกถุงเท้าโดยมิได้คิดอะไร ? สักพักเดียวผมถูกเจ้าหน้าที่ประกบพี่แกมากระซิบ เพื่อไม่ให้อาย. ขอเชิญไปที่ห้องทำงานเพื่อตรวจค้นหน่อยน๊ะ ! เราเห็นคุณยัดอะไรเข้าไปในซอกถุงเท้า ผมเดินตามไปอย่างว่าง่ายแล้วได้ล้วงเอาบุหรี่ และ ใบเสร็จขึ้นมาให้เจ้าหน้าที่ดู :
Inspector. : Excuse me , Please follow me to the office.
I would like to check you because of I saw you
put something into the sock.
Writer. : Yes sir , sure. Nothing go wrong.
Inspector. : Sorry for my mistaked you may go thanks.
เจ้าหน้าที่ต้องขอโทษผม และอธิบายว่าทีหลังให้ใส่ไว้ในที่อื่น เขาเสียใจที่ต้องตรวจเพราะเหตุการบังคับ เมื่อคุณไม่ผิดเราขอโทษที่เข้าใจผิดเองแล้วได้อนุญาตให้ผมไปได้..บริสุทธิ์สิครับ !
* ขโมยนั้นมีทุกแห่ง แต่ไม่ใช่ผม..
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น