ทหารเรือไทยในอเมริกา - ครั้งที่ ๑ ตอนที่ ๑๒
* ผมถูกเพื่อนนย.อม.จองตัวไปเที่ยวที่มลรัฐโอไฮโอ Ohio State. ในวันหยุดหน้านี้จะปฎิเสธก็ไม่ได้ครับ เพื่อนบอกว่ารร.ใกล้จะจบแล้วเดี๋ยวจะไม่มีโอกาส..พี่ไม่ขู่ผมก็ตั้งใจจะไปอยู่แล้ว..แท๊งค์ - ฟอร์ยัวร์อินวิเทชั่น.
ผมมักจะเป็นผู้ลงมือทำเพื่อหาประสพการเสมอ. การถอดชิ้นส่วนก็ต้องถอดออกจนหมดทุกชิ้นเลยครับ แล้วนำมาทำความสะอาด. ทีมใดที่ถอดออกหมดต้องรอทีมอื่นด้วยเพื่อจะได้ไปพร้อมๆกัน ส่วนใหญ่จะเสร็จใกล้เคียงกัน. และระหว่างที่ทุกทีมถอดเสร็จหมดแล้วทางครูสอนได้ให้หยุดงานนี้ไว้ก่อน และครูบอกให้นร.ทุกทีมนำชิ้นส่วนที่ถอดออกมานั้นแช่น้ำมันไว้เพื่อกันสนิมก่อน และจะทำการประกอบกลับคืนในต้นสัปดาห์หน้า Reassembly. โดยได้นำการสอนเกี่ยวกับ การเชื่อมประสานมาสอนแทนก่อน Welding.ทุกคนจะต้องเชื่อมชิ้นงานมาคนละหนึ่งชิ้นเพื่อส่งเอาคะแนนเป็นการเชื่อมไฟฟ้า-แก๊ส ผมทำเป็นที่เขี่ยบุหรี่รูปสี่เหลี่ยมยังไงๆก็ผ่านครับที่จริงเคยเชื่อมมาบ้างแล้วตอนอยู่ที่บ้านเรา.ที่นี่เขาเอาจริงเอาจังมากในเรื่องความปลอดภัย ขนาดนร.ใส่ชุดหมีแล้วเขาต้องให้นร.ที่ทำการเชื่อมทุกคนเบิกผ้ากันเปื้อน.ทำด้วยหนังสัตว์.มาสวมไว้บนชุดหมีอีกชั้นหนึ่ง. เป็นหนังอ่อนๆหนาประมาณสองมิลเป็นรูปผ้ากันเปื้อนคลุมจากหน้าอกลงไปถึงครึ่งหน้าแข้ง. ผู้ที่จะทำการเชื่อมจะต้องสวมแว่นทุกคนGoggles.และต้องสวมถุงมือหนังด้วยGloves.จึงทำการเชื่อมได้ใครเชื่อมเสร็จแล้วถ้าพร้อมก็ส่งได้เลย คนต่อไปจะได้มาทำต่อเพราะเครื่องเชื่อมมีจำกัด.ปรากฏว่าการเชื่อมทั้งสองแบบก็บรรลุจุดประสงค์ ทั้งครูและนักเรียนต่างพอใจกันคนละแบบตามหน้าที่ซึ่งต่างกันออกไป. อาทิตย์นี้ก็ผ่านไปอย่างราบรื่น เย็นนี้ผมพร้อมเดินทางไกลตามที่รับปากเพื่อนไว้ตอนต้นสัปดาห์เป็นทหารกองหนุน. Marines Reserved.เขาถูกเรียกมาอบรมในหลักสูตรเดียวกันนี้ มาชวนผมและบอกว่าใกล้จบหลักสูตรแล้วถ้าไม่ไปจะไม่มีโอกาสอีกแล้ว ผมเห็นใจและเห็นด้วยเลยตั้งใจว่ายังไงๆต้องไปครับ.ผมและเพื่อนร่วมชั้นสองคนมาพร้อมในรถแล้ว ในที่สุดเราก็ออกจากนอร์ธคาโรไลน่าผ่านมาทางเซ้าท์คาโรไลน่า ตัดมาออกทางเมืองอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ของสหรัฐฯที่ชื่อว่าเมืองดีทรอย Detroit. เมืองนี้ถ้ามองจากรถที่ผมนั่งอยู่จะเห็นควันไฟลอยละล่องเต็มไปหมด ข้างหน้าผมบางพื้นที่เป็นเนินเขาสูง เรายังคุยกันไปเรื่อยๆรถมาแวะที่ปั๊มน้ำมันเพื่อให้ผู้โดยสารเข้าห้องน้ำ.คนขับโทรแจ้งให้ครอบครัวทราบว่าน่าจะมาถึงเมื่อไร ? พอเข้าเขตโอไฮโอ Ohio. เพื่อนทั้งสองก็ได้ลงรถแล้วแยกทางกันเหลือผมสองคน ที่จะต้องไปให้ถึงเมืองเดย์ตั้น Dayton.อีกสองชั่วโมงเศษๆ เราก็มาถึงปลายทางซึ่งเป็นเวลาประมาณตีหนึ่ง ตามเวลาท้องถิ่น. ภรรยาของเพื่อนนำกาแฟและของว่างมาให้ผมเราคุยกันสักพักใหญ่ จึงได้แยกย้ายกันเข้านอน. เช้าวันรุ่งขึ้นลูกสาวเพื่อนสามคนคงอยากจะคุยกับผม เพราะเธอมาเดินอยู่ในห้อง.
๔๗.ผ้ากันเปื้อนรุ่นล่าสุด ผืนละ๖ สองผืนสิบ-ดอลล่าร์น๊ะไม่ใช่บาท. ผู้เขียนเอง.
Ssgt. Spencer USMC.& Ssgt.Panpong RTMC.- Welding Shop.
ผมจึงตื่นมาโดยยังรู้สึกว่านอนยังไม่เต็มอิ่ม เธอชวนผมออกไปเดินเที่ยวนอกบ้านคล้ายๆกับจะพาไปอวดเพื่อนบ้านว่า มีคนต่างชาติ มาเที่ยวที่บ้านฉันด้วยย่ะ !เราก็คุยกันตามภาษาเด็กกับผู้ใหญ่.ช่วงเย็นเพื่อนพาผมและครอบครัวออกไปทานอาหารนอกบ้าน Eat Out. คือการไปทานอาหารนอกบ้านเช่นวันนี้เป็นวันแม่ขอให้แม่พักสักวันน๊ะ ! พ่อจะพาครอบครัวไปกินมื้อเย็น.ที่ภัตตาคารมีชื่อในเมือง. คำนี้จะต่างกับคำว่า Eat Outside.คำหลังนี้หมายถึงการนำอาหารมากินนอกบ้าน เพราะบางทีภายในบ้านนั้นอาจจะทึบไปหน่อย ขนไปกินนอกบ้านดีกว่าจะได้ดูพระอาทิตย์ตกไปด้วย พยายามจำและอย่าใช้ให้ผิดความหมายก็แล้วกันน๊ะ ! ไม่ทราบว่าภรรยาเขาจะอายฝีมือทำกับข้าวหรือไม่ ? ก็ผ่านไปด้วยดีครับ ผมไม่ได้ดื่มแอลกอฮอล์เลย. ตั้งแต่เดินทางมาโอไฮโอเที่ยวนี้.เพราะว่าเพื่อนคนนี้ไม่ดื่มครับไอ้เราจะมาดื่มอยู่คนเดียวก็ดูจะกระไรอยู่. เขาว่าการเกรงใจกันนั้น เป็นบ่อเกิดของมิตรภาพที่ดี.เช้าวันอาทิตย์ เพื่อนพาไปชมเมืองครับเราไปกันทั้งครอบครัว โดยลูกสาวเพื่อนคอยบรรยายให้ทราบถึงความเป็นมาของสถานที่ต่างๆ รู้บ้างไม่รู้บ้าง ! ก็เด็กๆทั้งนั้นที่เป็นผู้บรรยาย.ผมจำได้ว่าเขาพามาที่ฐานทัพอากาศแห่งหนึ่งที่มลรัฐโอไฮโอ ผมมีโอกาสซื้อกระเป๋าเดินทางยี่ห้อหนึ่งของอเมริกัน จากพีเอ๊กซ์แห่งนี้. แข็งแรงและทนทานมากครับ สมัยนั้นใครที่มีกระเป๋าแบบผมก็ถือว่า..เป็นนักเดินทางที่มีระดับทีเดียวราคา ๓๕ เหรียญ ยี่ห้ออเมริกันทัวร์ริส.AmericanTourist.หลายปีต่อมา กระเป๋าใบนี้มีโอกาสกลับมาที่อเมริกาอีกถึงสามครั้ง โดยตัวผมเองสองครั้ง รุ่นพี่ที่เคยกินและเที่ยวด้วยกันมาตลอด อีกหนึ่งครั้ง.หลังอาหารเที่ยงนอกบ้านแล้ว เราได้กลับมาส่งครอบครัวเขากลับบ้าน เเละนำของมาขึ้นรถกลับโรงเรียน ก่อนกลับผมแจกเงินลูกสาวเพื่อนคนละ ๕ เหรียญ รวมสามคนและเสนอว่าใครอยากจะจูบลาผมบ้าง ? เด็กๆแย่งกันใหญ่เลยครับ Goodbye Kiss.เด็กก็ไม่เว้น..ใครพูดว๊ะ ? เรามุ่งหน้าสู่ที่พักของเราที่คาโรไลน่าเหนือ North Carolina. เราต้องวิ่งย้อนเส้นทางเดิม โดยมาแวะรับเพื่อนร่วมทางสองคนเดิม.ซึ่งมายืนรออยู่แล้ว ผมช่วยค่าน้ำมันรถให้เพื่อนไป ๔๐ เหรียญสบายใจทั้งสองฝ่ายครับ. ดึกพอสมควรที่เรากลับมาถึงห้องพักโดยสวัสดิภาพ การเดินทางลักษณะนี้ภาษาไทยถ้าแปลแบบง่ายๆ น่าจะใช้คำว่า ช่วยกันจ่าย. ในอเมริกาเรียกเป็นภาษาอังกฤษว่า Share a ride. ดีกับทุกฝ่าย ปกติก่อนการเดินทางมักจะมีผู้นำป้ายมาติดไว้ตามที่สาธารณะ โดยจะแจ้งราคา , ปลายทาง , เวลาที่ออกเดินทาง และต้นทางที่ขึ้นรถ หรือจะให้แวะรับก็ยังได้. ถ้าอยู่ในเส้นทางเดียวกัน
๔๘.จ่า..เพื่อนซี้ของผู้เขียน - ที่ห้องเครื่องยนต์.
Ssgt. Willard E Hammer & Ssgt.Panpong. - Engine room.
ป้ายนี้จะติดไว้ตามพีเอ๊กซ์บ้าง และที่สาธารณะต่างๆ ใครสนใจก็ให้โทรประสานกัน ก่อนเดินทาง. LEAVING FOR ATLANTA 0100 PM. ON FRIDAY 10 MAR. 2006. NEED 3 PERSONS CALL 041 – 11201 – 5466. วิธีนี้อยากบอกว่าดีมากครับจะได้มีเพื่อนร่วมทางด้วย และจะได้ไม่เหงาไงล่ะครับ ! แถมยังมีคนช่วยออกค่าน้ำมันรถด้วย ประหยัดดีน๊ะครับ.วิธีนี้ที่จริงถือว่าสะดวกสบายมากเพราะ..ผู้โดยสารจะไม่ต้องไปต่อรถสามสี่ทอด เพื่อไปยังสถานีรถบัสหรือต้นทาง. สำหรับค่ารถนั้นน่าจะถูกกว่าด้วยซ้ำถึงแม้จะเสียเงินเท่ากัน แต่ประหยัดเวลากว่ากันมากครับ ที่น่าเสียดายก็คือไม่สามารถนำวิธีนี้มาใช้ในบ้านเราได้ ไม่ทราบว่าเพราะเหตุใด? แต่ลองคิดกันง่ายๆดูสิครับถ้าใช้ได้จริงๆ ป่านนี้คงมีคนนำมาทำกันแล้วล่ะครับ ! อีกสาเหตุหนึ่งที่น่าจะจริงคือ คนไทยหลายๆคนยังชอบของฟรีกันอยู่. ช่วงที่ผมย้ายไปอยู่ทางใต้และมีรถขับไปทำงาน พอออกจากบ้านพบว่ามีเด็กนร.ในซอยเดียวกันจะไปรร.ผมจึงจอดรับเพราะคิดว่าเป็นทางผ่าน กลายเป็นว่าผมต้องจอดรับประจำสาเหตุเพราะ ผู้ปกครองเขาจะนำเด็กมายืนรอ เพื่อจะได้ไม่ต้องไปส่งลูกตัวเอง นี่เป็นสาเหตุหนึ่งที่ไม่สามารถนำสิ่งดีดีมาใช้ในบ้านเราก็เป็นได้จริงไหมครับท่าน ? ตราบใดที่คนไทยส่วนใหญ่ยังไม่ค่อยจะลงทุน. ไม่อยากพูดว่าเห็นแก่ตัว เพราะฟังแล้วจะไม่ดี.ยังไม่เคยเห็นใครทำตามสโลแกนที่ว่าได้เลยสักคน.ไปทางเดียวกัน ให้ใช้รถคันเดียวกัน.ดูสิครับ..ต่างคนต่างไปแม้กระทั่งเจ้าของสโลแกน แล้วจะมาชวนทำไมล่ะไอ้ปื๊ด ? เช้าวันจันทร์อีกแล้วครับทุกคนซ่อนร่างมาในชุดหมีสีเขียว ซึ่งเบิกไปจากทางโรงเรียน. และพร้อมที่จะประกอบเครื่องยนต์. เพื่อนำกลับไปไว้บนแท่นเครื่องทุกทีมมาพร้อมที่แท่นของตัวเอง และเริ่มปฎิบัติงานทันที บางทีมทำตามตำราแต่บางทีมทำตามประสบการ เพราะมีหลายนายที่มาจากหน่วยทหารขนส่งใกล้ๆนี่เอง !ครึ่งวันผ่านไปทุกทีมได้ทำการประกอบเสร็จในเวลาใกล้เคียงกัน เพราะก่อนที่ครูจะปล่อยให้นร.ไปทานมื้อเที่ยง ผมเห็นเครื่องของทุกทีมถูกนำมาติดตั้งอยู่บนสแตนด์เรียบร้อยแล้ว อย่างน้อยช่วงบ่ายนี้หลายทีมคงจะนำลูกสูบเข้าที่ได้ แต่ดูแล้วผมคิดว่าไม่น่าจะเสร็จในวันนี้. การประกอบนั้นจะต้องค่อยๆทำตามขั้นตอน โดยเริ่มจากชโลมน้ำมันภายในกระบอกสูบให้ทั่ว แล้วนำลูกสูบใส่ลงในกระบอกสูบ.ขั้นตอนต่างๆต้องประณีตครับ การนำแหวนลูกสูบมาใส่นั้น ต้องใช้เข็มขัดรัดลูกสูบมาช่วยรัดด้วยและต้องจำไว้ว่า จะต้องวางแหวนให้มีช่องห่างกันประมาณ๑๒๐องศาเป็นรูปสามเหลี่ยม.แล้วค่อยๆใช้เหล็กทองเหลืองเคาะบนไม้เนื้ออ่อน ที่วางรองไว้บนลูกสูบเบาๆ ต้องระวังให้ดีน๊ะครับในขณะที่ลูกสูบกำลังเลื่อนตัวลงไป Bottom dead center. ในตำแหน่งเกือบสุด. ถ้าทุกอย่างเรียบร้อยดีเข็มขัดจะหลุดออกมาเองอย่างง่ายดาย ทำเช่นนี้จนครบหกสูบแล้วจึงค่อยหันกลับมายุ่ง กับการประกอบส่วนล่างของก้านสูบเข้ากับข้อเหวี่ยง ที่สำคัญอย่าลืมนำช๊าร์ฟ Shaft.มารองไว้ทุกช่องก่อนการกวดน๊อต และขั้นตอนนี้ถือว่าสำคัญที่สุดคือการกวดน๊อตจะต้องใช้กุญ แจปอนด์ เพราะตามตำราเขาจะบอกไว้โดยละเอียดว่า น๊อตขนาดไหน ? ให้กวดได้กี่ปอนด์?มิฉะนั้นน๊อตอาจหลุดออกได้ ถ้ากวดไม่ครบตามปอนด์ที่กำหนดหรือตัวน๊อตอาจจะขาดได้ถ้ากวดมากกว่ากำหนด เห็นไหมว่าไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ? ขอทบทวนภาษาอังกฤษวันละคำให้ผู้อ่านบางท่านทราบหน่อยน๊ะครับ คำว่าเซ็นเตอร์นั้นอาจจะมีคนสงสัยว่าเอ๊ะ ! คำไหนถูกกันแน่เพราะมีลงท้ายทั้งอีอาร์ และอาร์อี ลงท้าย Center ; Centre. ที่จริงแล้วถูกทั้งสองคำนั่นแหละครับ ! แบบอเมริกันจะลงท้ายด้วยอีอาร์ ที่เหลือก็ต้องเป็นแบบอังกฤษครับ..เพราะลงด้วยอาร์อี พอรู้แล้วจะเขียนแบบไหนก็เลือกเอาเองน๊ะครับ ที่สำคัญควรอธิบายต่อด้วย. มีผู้ที่ไมรู้จริงอีกมาก.แม้ชาวต่างชาติจะบอกว่าภาษาอังกฤษง่ายนิดเดียวก็จริง..แต่คนไทยมักจะชอบพูดต่อท้ายว่า.ยากเยอะ. กลับมาดูช่างไทยแถวๆกรมสนช.นย.ดูบ้างดีไหมครับ?หลายๆคนที่หน่วยนี้มีประสบการณ์มาก จริงครับการที่มีประสพการนั้นถือว่าดีแต่ทำอย่างไรจึงจะเอามารวมกับวิชาการได้ ทั้งตำราและประสพการถ้ารวมกันได้เมื่อไรแล้วลองเปิดอู่ดูสิ !ผมว่าลูกค้ามาไม่ขาดแน่ๆ.ผมเองเคยมาประจำอยู่ที่กรมสนช.นย.นี้ แม้จะเป็นช่วงสั้นๆ.ที่นี่มีช่างที่เก่งเยอะครับเก่งแต่ซ่อมรถนาย.นายสั่งต่างหาก. นายหลายคนพี่แกชอบไปขนรถส่วนตัวมาซ่อมทำโดยใช้งบของหลวง.แล้วเมื่อไรชาติจะเจริญล่ะครับ..เจ้านาย!เวลารถหลวงเสียไม่เคยเห็นหัวเลย มีบางคนเป็นใหญ่ขึ้นมาได้ก็จริงแต่ทำอย่างอื่นไม่เป็นนอกจากขับรถรับ- ส่งลูกและเมียนายเท่านั้น !ผมล่ะเศร้าใจแทนจริงๆ ผมเคยเห็นนายทหารท่านหนึ่งพี่แกยืนคุมทหารตัดหญ้าอยู่ที่ท่าราชวรดิษฐ์ พอเดินมาดูใกล้แล้วจึงเห็นใจครับ.เพราะท่านได้ตำแหน่งจากการสร้างชื่อเสียง ให้กับกองทัพเรือด้วยการชกมวย.แค่สั่งให้จ่ามาคุมก็จบแล้ว ถ้าท่านยังทำแบบนี้ต่อไปคงไม่มีใครอยากจะสอบเป็นนายทหารแน่ๆ.เอ้าออกนอกเรื่องมายังไงล่ะนี่ ! ขออภัยมือมันพาไปครับ บางท่านเริ่มจะไม่ชอบผู้เขียนแล้วสิ. ตกลงช่วงบ่ายนี้ยังไม่เสร็จตามที่ผมคาดไว้จริงๆ ก็ไม่เป็นไรหรอกแหม ! ยังมีเวลาเรียนในห้องอีกตั้งหลายวันครับ และต่อมาทุกทีมก็ได้ประกอบกันจนเสร็จ มองกลับมาเหมือนกับวันแรกที่นร.เข้ามายังห้องเครื่องครูจึงให้เวลานักเรียนตรวจสอบขั้นตอนต่างๆที่ถูกต้อง จนได้เวลาอาหารเที่ยงและปล่อยให้นร.พักเพื่อไปทานอาหาร. ตอนบ่ายทีมใดคิดว่าพร้อม ครูให้ไปนำแบตเตอรี่มาพ่วงและสตาร์ท ถ้าติดเครื่องได้ไม่มีอะไรรั่วซึมก็ถือว่าผ่าน.ไม่ยากใช่ไหมครับ?
๔๙.ทีมใดตืดเครื่องยนต์ได้ - ถือว่าสอบผ่าน.
..1 - 2 - 3 Start the Engine..
บ่ายวันพฤหัสบดีนี้ นร.ทุกทีมสามารถผ่านไปได้ด้วยดี ทุกทีมสามารถติดเครื่องยนต์ได้ แม้ว่ามีบางทีมอาจจะใช้เวลานานไปบ้าง เก็บของส่งคืนแล้วครูได้ปล่อยนร.กลับไปเพื่อทบทวนตำราที่ได้เรียนในห้อง เพื่อสอบเป็นการปิดท้ายก่อนที่จะมีการขับรถขบวนไปนอกสถานที่ในสัปดาห์หน้า Convoy.ก่อนกลับห้องพัก ผมขอวกมาเรื่องกุญแจปอนด์ ให้บางท่านได้ทราบดังนี้ครับ Torque Wrench.กุญแจปอนด์ มีหลายขนาดเพื่อใช้ให้เหมาะกับงาน เล็ก กลาง ใหญ่ ตัวกุญแจจะเป็นด้ามจับยาวพอประมาณ ด้านบนเป็นหน้าปัทม์มีตัวเลข สามารถตั้งปอนด์ได้ตามต้องการ.เช่น ๐ - ๒๕๐ ปอนด์..ด้านล่างจะเป็นตัวก้านต่อ..เพื่อนำกุญแจบล๊อค Socket. ขนาดที่เราต้องการใช้มาเสียบ ถ้าเกิน๒๕๐ปอนด์ ห้เบิกอีกขนาดมาใช้. เวลาใช้ให้ตั้งค่าไว้ก่อนใช้ เช่นต้องการขันน๊อต๑๕๐ปอนด์ ให้ตั้งจากสูงลงมาต่ำเช่นตั้งจาก ๑๕๐ ปอนด์.พอเราเริ่มขันมาจากร้อยห้าสิบ ตัวเลขก็จะลดลงมาที่ศูนย์ก็ให้หยุด. แต่ถ้าตั้งจากศูนย์ไปจะหยุดได้ไม่ตรง. พอขันจริงๆตัวเลขก็จะเพิ่มไปเรื่อยๆจนถึง ๑๕๑ปอนด์หรือมากกว่า เข้าใจ ไหมครับ ? ทำให้ไม่ตรงตามที่ต้องการ. ที่สำคัญการขันน๊อตนั้นจะต้องขันเป็นขั้นตอน Step. เช่นถ้าต้องการขันจำนวน ๑๕๐ ปอนด์ก็จะทำได้สามขั้นตอนคือช่วงที่หนึ่งควรขันจาก ๒๐มาหยุดที่ ๐ ,ช่วงที่สองขันจาก ๕๐ มาหยุดที่ ๐ และช่วงสุดท้ายจึงขันจาก ๘๐ มาหยุดที่ ๐ ปอนด์. มีกุญแจขนาดใหญ่ที่ใช้กับรถแทรกเตอร์ หรือ รถตักขนาดใหญ่ก็มี ปกติต้องใช้คนแบก ๑-๒ คน. วันหนึ่งขณะที่เรากำลังปฏิบัติงานอยู่ในห้องเครื่องยนต์ เขาให้ผมไปเบิกกุญแจปอนด์เพื่อมาขันน๊อตโดยจดใส่กระดาษ แล้วให้ผมเป็นผู้ไปเบิกพอผมไปยื่นกระดาษให้เจ้าหน้าที่คลัง ผมเห็นเขายิ้มๆก็พอจะรู้เลยว่าถูกจ่าแฮมเมอร์แกล้งเสียแล้ว ! ก่อนที่เขาจะปีนขึ้นไปหยิบกุญแจปอนด์ขนาดใหญ่ลงมาให้ผม แต่ยังหัวเราะอยู่เขาถามว่าคุณแน่ใจหรือว่าจะเบิกอันนี้ ? Are you sure you need this one. ? ผมเซ็นชื่อรับของเสร็จแล้ว ก็แบกมาช้าๆแต่มายังไม่ถึงกลางห้องนักเรียนและครูหัวเราะกันใหญ่ จ่าของผมรู้ตัวดีพี่แกรีบเดินหนีไปหัวเราะอยู่ไกลกว่าเพื่อน God damn. ! ผมสบถเบาๆแต่ก็ต้องแบกไปคืนเพราะได้ไปเซ็นรับมา. เรื่องของกุญแจปอนด์จึงต้องจบลงด้วยความขบขัน.
๕๐.ผู้เขียนพบครอบครัวสาวไทย - นย.อม. พี่แกเลี้ยงไม่ดูกำลังแขก..
Thanks for your warm Welcome..ขอบคุณครับ...
เย็นนี้นักเรียนเกือบทั้งหมด มารวมตัวกันที่ห้องทีวีออกเงินกันซื้อเบียร์มาดื่มไปคุยไปเพราะรู้ว่า เวลาของการจากกันใกล้จะมาถึงแล้วบางคนคิดไปไกลว่าอาจจะมีโอกาสมาที่เมืองไทย จึงได้ขอที่อยู่ของผม. ผมจดที่อยู่เดิมให้. สมัยผมยังประจำอยู่ที่ร้อย ๓ พันป.ผส.นย.สัตหีบ ชลบุรี.สมัยนั้น บ้านเรายังไม่มีรหัสไปรษณีย์แต่อย่างใด ? Po1. 3rd Btry. Arty. Bn. , RTMC. Sattahip , Chonburee Thailand. - Zip Code. ผมรออยู่นาน..และไม่มีใครมาพบผมด้วยตัวเองเลยครับ ! มีแต่จดหมายจากเพื่อนนย.อม.ร่วมห้องเท่านั้น ต่อมาผมขอย้ายข้ามฟากเพื่อไปดังแถวปักษ์ใต้บ้างและจดหมายก็ได้เงียบหายไป.นยไทยและนย.อม.คงเหมือนๆกันครับ..ขี้เกียจเขียนจม.พอวอร์มคอได้ที่แล้วก็แยกย้ายกันไป ใครมีรถก็สะดวกหน่อยใครไม่มีรถก็เฝ้าอาคารไป.ผมไม่คิดจะออกไปไหนเพราะจ่าแฮมเมอร์ของผมหายตัวไปเสียก่อน. ดังนั้นผมควรอาบน้ำแต่งตัวไปกินมื้อเย็นดีกว่า.พอออกมานอกอาคารก็ถูกเพื่อนร่วมอาคารเกี่ยวตัวไปโรงอาหารด้วย อาหารฝรั่งก็ยังเป็นของชอบของผม. เคยมีรุ่นพี่ผมคนหนึ่งซึ่งมาศึกษาและดูงานที่นี่ก่อนผม ตอนมาใหม่ๆเขากินอาหารฝรั่งไม่ได้เลย กินทีไรอาเจียนออกหมดแต่ที่อยู่ได้คงจะ เป็นช่วงที่มีข้าวผัดกระมัง ! ราวสามเดือนจึงปรับสภาพได้ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย แต่ในที่สุดพี่แกก็อยู่เรียนจนจบ ผมว่าคราวหน้าแกอาจจะเข็ดแล้วก็ได้ลองตามดูสิ !ไม่ใช่เผลอเดี๋ยวเดียวมาสมัครสอบเป็นคนแรกเลยน๊ะ.ผมไม่มีปัญหาเรื่องอาหารการกินหรอกครับ. ถ้าต้องจ่ายค่าอาหารเอง..มีปัญหาแน่! หลังอาหารเย็นผมออกไปนอกค่ายกับเพื่อนร่วมชั้นอีกคน เผอิญพบผู้หญิงไทยซึ่งมาได้สามีอยู่ที่นี่กับน้องคนเล็ก.น้องชายมาอยู่จนเริ่มพูดภาษาอังกฤษได้คล่องกว่าภาษาไทยแล้วล่ะ! ผมถามอะไรเขาเข้าใจดี แต่ตอบเป็นภาษาไทยไม่ได้แล้วครับ บ้านที่เธออยู่เป็นแบบตู้คอนเทนเนอร์มีล้อเพื่อสะดวกในการเคลื่อนย้าย ไป-มา ตามที่เจ้าของบ้านต้องการ.น่าจะเป็นตู้แบบเดียวกับที่เคยเป็นข่าวดังอยู่พักใหญ่ ที่จมน้ำอยู่แถวๆช่องแสมสาร นั่นแหละครับ ! สุดท้ายก็ไม่มีหน่วยงานไหนจะกู้ขึ้นมาจริงๆ อ้างโน่นอ้างนี่.เสียดายเงินหรือกลัวว่า..น้ำลดแล้วตอจะผุด. ก็ไม่ทราบ ?
ปกติเขาจะนำเอาแท่งซีเมนต์ มารองตัวบ้านไว้เพื่อให้ล้อลอยอยู่ กรณีย์ที่เจ้าของบ้านตั้งใจ จะปักหลักอยู่ที่ใดนานๆ. อเมริกันชนส่วนใหญ่จะเอาความสะดวกเข้าว่า เช่นถ้าฝั่งตะวันออกมีหิมะตกมาก เขาจะหนีหนาวข้ามไปอยู่ที่ฝั่งตะวันตก. บางครั้งต้องใช้เวลาเดินทางหลายวันแต่ก็ยังไม่ยอมย่อท้อเพราะเขาพยายามมากันทุกปี.การอาศัยอยู่กับบ้านแบบนี้มีข้อจำกัดก็คือ.จะต้องอยู่เฉพาะในพื้นที่ซึ่งเขาจัดให้เท่านั้น ! เพราะถ้าไปจอดนอกพื้นที่จะไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวก. ในพื้นที่จะมีท่อน้ำ ท่อแก๊ส , ท่อส้วมและ ไฟฟ้า ฯ เมื่อรถมาถึงพื้นที่แล้วต้องติดต่อกับเจ้าของที่พอวางมัดจำหรือจ่ายเงินแล้ว จึงจะได้รับอนุญาตให้ต่อท่อต่างๆ ลองคิดดูมิฉะนั้นจะอยู่กันได้อย่างไร ? ถ้าไม่สามารถใช้สิ่งอำนวยความสะดวกได้. สามีอเมริกันนั้นเขาดีใจมากที่ผมแวะมาและได้บอกว่า เมียผมกำลังเหงาเนื่องจากไม่ได้พูดภาษาไทยนานแล้ว เราได้คุยกันไปดื่มกันไปเรื่อยๆเพราะสามีเธอเป็นระดับคอทองแดงทีเดียว ผมว่าจะอยู่ไม่นานเพราะไม่อยากรบกวน. เนื่องจากเธอกำลังท้อง Pregnant. ที่ไหนได้เธอกลับเป็นฝ่ายขอร้องผมว่า..อย่าเพิ่งกลับเลยน๊ะพี่ สามีเธอก็ตามใจดีมากเพราะคอยเอาเบียร์มาเติมให้ผมอยู่เรื่อย.เผลอเดี๋ยวเดียว สองยามกว่าแล้วหรือนี่ ? เห็นจะต้องกลับเสียทีน๊ะครับผมเกรงใจเพื่อนสิครับ. เพราะเพื่อนเจ้าของรถนั้นจะลืมตาไม่ขึ้นอยู่แล้วครับ.ไม่นานนักเราก็กลับถึงที่พัก.คืนนี้ที่พักของผมเงียบพอสมควร เนื่องจากหลักสูตรใกล้จบนั่นเอง ! และมีหลายคนเริ่มทยอยขนของกลับ บางคนกลับทางรถยนต์ บางคนกลับโดยเครื่องบินทหาร. เพื่อนนร.อม.เล่าให้ฟังว่าทุกคนมีสิทธิจองโหลดเพื่อเดินทางกับเครื่องของทหารได้ เพราะพื้นที่นี้จะมีการจัดเครื่องบินข้ามฝั่งทุกสัปดาห์.เหมือนเครื่องทหารอากาศ. สมัยก่อนที่บินจากสงขลามาลง ดอนเมือง ผมเคยอาศัยมาด้วยบ่อยๆ ตอนมาราชการที่สัตหีบ เขาจะมีที่นั่งให้ข้าราชการต่างเหล่าทัพอาศัยมาด้วย จริงๆแล้วใครอยากมาก็มาได้หมดครับ. ถ้ามีคนฝาก. ตอนผมประจำที่สงขลา. ผู้ที่มาเที่ยวเดียวกับผมก็มีตั้งแต่ พระ , อาแป๊ะ และพนักงานขายเครื่องสำอางค์ ฯ อ้อ ! สมัยนั้นเครื่องของทหารเรือก็ไม่น้อยหน้าครับ บินระหว่างสงขลามาลงที่สนามบินอู่ตะเภา เรื่องผู้โดยสารหญิงนั้นมีเกือบทุกเที่ยว มาห้ามเอาจริงจังตอนเมียน้อยกับเมียหลวงไปเจอกันนั่นเอง ! ไม่ทราบว่าเจอกันบนเครื่องหรือเปล่า ? ความแตกสิครับถ้าอยากรู้ว่า จริงหรือไม่ไปถามครูประทินดูน๊ะ ? ถ้าใครยังสงสัยอยากจะถามอยู่ล่ะก็ ! คงต้องตามไปถามกันเอาเองน๊ะครับ เพราะท่านได้เกษียณ ไปหลายปีแล้วครับ. เพื่อนร่วมชั้นเคยชวนผมบ่อยๆ ให้บินข้ามฝั่งไปเที่ยวในช่วงวันหยุด แต่ผมไม่เอาด้วย..เกรงไปต่างๆนานาเพราะถ้าเกิดอะไรขึ้นเขาจะว่าเอาได้..และที่จริงนั้นเขาให้มาเรียนมิใช่ให้มาเที่ยว..ก็จริงของเขาเสียด้วย ส่วนเรื่องการเที่ยวนั้นทร.เขามีระเบียบอยู่แล้ว โดยอนุญาตให้นร.ทุนต่างๆพักผ่อนได้ ๑๕ วันเมื่อเรียนจบ เพียงแต่จะต้อง..
* เรื่องการพักผ่อนหลังเรียนจบนั้น ผมยังไม่อยากคิดเพราะเกรงว่า จะขาดวิตามิน - งอ. เพราะยังกินและเที่ยวแบบไม่ค่อยจะบันยะบันยัง..สงสัยเค้าจะขาด ทางใต้บ้านเราเรียกว่า..พื้น..เออ..ฝรั่งเขาก็มีครับแต่ดันบอกว่าสะอาด - White.
ความเห็น (1)
- ตรวจทานบทที่ ๑..มาถึงตอนที่ ๑๒แล้ว..และถือโอกาสเดินหน้าตอนที่สองของบทที่สองค่อไปเสียเลย..ที่สัตหีบฝนฟ้าคะนองบ่อยๆ ถ้าเกิดเครื่องมือชำรุดเพราะฟ้าลง..คงต้องขาดช่วง..
โตนี่ - ฟาง.
๓๐ ก.ย.๕๔