ทหารเรือไทยในอเมริกา - ครั้งที่ ๑ ตอนที่ ๑๐


โตนี่ - ฟาง. GotoKnow.

* ใครไม่รู้จักหรือไม่เคยเล่นบิงโก Bingo. ตามผู้เขียนมาเลยครับ  ผมจะพาไปรู้จักวิธีเล่นของอเมริกันชน..รางวัลมีหลายแบบแต่ไม่ใช่เงิน..

นี่ถ้าผมไม่ได้พบเธอ  ก็แสดงว่าผมมาไม่ถึงวอชิงตันเหมือนกัน..ใช่ไหมครับ ? ผมต้องขอขอบคุณ.คุณ อาริยา มา ณ ที่นี้อีกครั้งน๊ะครับ  ที่ทำให้ผมและท่านผู้อ่านได้เห็นภาพจริงของอนุสาวรีย์ฯแห่งนี้. ยังมีทหารนย.ไทยอีกหลายสิบคนที่มีโอกาสมาศึกษาและดูงานที่ประเทศต้นแบบแห่งนี้  แต่ไม่มีโอกาสได้มาสัมผัสถึงถิ่นแบบผม.ในสมัยนั้นร้านอาหารไทยในต่างประเทศเฉพาะในอเมริกา.ยังมีไม่มากเหมือนในปัจจุบันครับ เธอห่วงเรื่องอาหารการกินจึงได้นำมาม่าแบบซอง.มาให้ผมจำนวนหนึ่งเพื่อนำกลับไปกินยังที่พัก.ผมจำได้ว่าเวลาไปสั่งบะหมี่กินคนอเมริกันยังใช้คำภาษาญี่ปุ่นกันอยู่เลยครับ พ่อครัวเขาเรียกว่าโซบะตอนนั้นราคาชามละ๗๕ เซ็นต์.เกือบๆยี่สิบบาท. บ้านเราตอนนั้นถ้าสั่งหนึ่งก้อนหกสลึงครับ  ถ้าสองก้อนสองบาทครับ  ผมยังจำได้ดี. บ่ายสามโมงวันอาทิตย์จ่าสเปนเซอร์เดินเข้ามาทักผมที่สถานีรถบัส  ในกรุงวอชิงตัน-ดีซี. เราจึงออกเดินทางโดยมุ่งหน้าสู่นอร์ธคาโรไลน่าตามเส้นทางเดิม.จ่าแวะมารับเพื่อนสองคนที่มาส่งไว้ตอนขาไปที่ควอนติโก้   คืนนั้นกว่าผมและเพื่อนร่วมทางจะกลับถึงที่พักก็เกือบสองทุ่ม เราเหนื่อยกับการเดินทางไกลพอสมควร  ช่วงที่เดินทางกลับนั้นเราได้ผ่านเมืองชาร์ลสตั้น Charleston.อยู่ที่คาโรไลน่าใต้. เป็นเมืองที่มีคนผิวดำอยู่กันมากที่อยากกล่าวถึงเพราะว่า ส่วนใหญ่แล้วคนมักจะอ่านชื่อเมืองนี้ไม่ค่อยถูกครับ ! นักอ่านข่าวที่มีระดับยังอ่านไม่ถูกเลยครับ ! อย่าให้ผมต้องบอกเลยน๊ะว่า.มาจากช่องไหน ? คนส่วนใหญ่มักจะอ่านคำนี้ผิดว่า ชาเลสตั้น.ที่ถูกคือชาร์ล-สะ-ตั้น ให้ออกเสียงเลสไว้ในลำคอ ลองดูน๊ะ.! วันจันทร์อีกแล้ว Yes ,It is Monday.สัปดาห์นี้เรียนอีกหนึ่งวันก็จะได้หยุดแล้วครับ ! เพราะพรุ่งนี้เป็นวันสำคัญของคนอเมริกันครับ แต่พี่ไทยอย่างผมก็มีสิทธิได้หยุดด้วย จ่าแฮมเมอร์รีบจองตัวผมทันที เราวางแผนจะไปเที่ยวที่เมืองแห่งหนึ่ง ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากนี่ ประมาณ ๖๐ ไมล์ เป็นเมืองที่คนอยากมาเที่ยวชมมากเพราะเป็นเมืองเก่าแห่งหนึ่งของรัฐนี้มีชื่อว่ามอร์เฮดซิตี้ Morehead City.หลังอาหารเช้าเราออกจากค่ายมุ่งหน้าลงไปทางใต้ทันที.  จ่าและผมไปตามเส้นทางหลักโดยใช้ถนนฟรีเวย์เหมือนสายมอเตอร์เวย์บ้านเราในขณะนี้ไม่ต้องเสียค่าผ่านทาง. เพราะความเจริญของถนนหนทาง เราใช้เวลาไม่นานนักก็มาถึงเมืองนี้เมื่อมาถึงเราพบว่า มีนักท่องเที่ยวอเมริกันหลายกลุ่มมาถึงก่อนเรา และกำลังเดินชมเมืองโบราณกันอยู่. ตัวเมืองดูจากสภาพแล้วผมประมาณว่าอายุน่าจะเกิน๑๐๐ ปีขึ้นไป  ผมเห็นปืนใหญ่ติดตั้งอยู่บนล้อหลายกระบอก วางเรียงรายอยู่ตามมุมต่างๆคล้ายกับ เป็นการป้องกันตนเอง.ในช่วงสงครามที่ผ่านมา.

๓๗.ผู้เขียน ที่เมืองโบราณ - มอเฮดซิตี้ ปี๒๕๑๖.

เพื่อนนร.ของผมเล่าว่าถนนหนทางที่เจริญรวดเร็วนั้นเป็นเพราะว่า เขามีนโยบายให้เอกชนดำเนินการ และรัฐจะจ่ายเงินคืนให้พร้อมดอกเบี้ย. โดยเก็บค่าผ่านทางจากผู้ใช้รถ.เมื่อคืนเงินครบแล้วถนนหรือสิ่งก่อสร้างนั้นๆจะต้องกลายมาเป็นของรัฐฯ  ผู้ใช้จึงมีโอกาสใช้ฟรีตามชื่อที่เรียกฟรีเวย์นั่นเอง !  Free Way.ทำไมนักวิชาการที่ชอบไปดูงานตามต่างประเทศไม่นำมาใช้กับบ้านเราบ้าง เสียดายทุนเหล่านั้นจริงๆครับ.ผมเที่ยวทั้งวันกับจ่าแฮมเมอร์ ที่จริงก็ดีครับเพราะไม่ค่อยได้ใช้เงินตัวเองเลยก็พี่จ่าแกออกเกือบหมด ทั้งๆที่พยายามจะช่วยแกออกแต่พี่แกก็ไม่อยากเอาเงินผมไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด ? ก่อนกลับที่พักผมชวนแวะที่คอร์ดเฮ้าสเบย์ Courthouse Bay.เที่ยวนี้ผมขอเป็นผู้จ่ายค่าเบียร์เสียเอง.ที่นี่ผมเคยเล่าแล้วว่าทิวทัศน์สวยงามมากทีเดียว.พอเข้าสโมสรมา จะเป็นห้องกระจกมองทะลุออกไป  ด้านหลังเป็นทะเลสาบเหมาะที่จะมานั่งดื่มมากครับ.แต่ไม่ควรมาคนเดียว.โธ่ !ก็วิวสวยขนาดนั้นคิดอย่างไร..จึงมาคนเดียว ? แม้ว่าจะเป็นเวลาเย็นแล้วก็ตามแต่น่าจะกลับมากินมื้อเย็นในค่ายทัน  ผมจึงชวนพี่จ่ากลับที่พักเออ !มีครั้งนี้กระมังที่แกไม่ขัดข้อง เราจึงเลยมาที่โรงอาหารทันทีครับ   ยังพอมีเวลาเราจึงกินไปคุยไปโดยไม่รีบร้อนนัก. อิ่มแล้วก็แวะมาเอารูปที่พีเอ๊กซ์ซึ่งเป็นรูปตอนที่ผมไปเที่ยวที่วอชิงตันดี-ซี เสร็จแล้วเป็นรูปที่สวยมากเสียดายที่บางรูปถ่ายไม่ติด เพราะแสงไม่พอ น่าเสียดายจริงๆครับมีหลายรูปซึ่งถ่ายในพิพิธภัณท์ที่วอชิงตันดี-ซี. หลักสูตรนี้นร.ต่างชาติจะได้ฝึกงานอีกหนึ่งเดือน แต่นย.อม.ต้องแยกย้ายเพื่อกลับต้นสังกัดครับ ผมได้เซ็นชื่อไว้ที่หลังรูปบางรูป  ให้จ่าแฮมเมอร์ไว้เป็นที่ระลึก.เพราะถ่ายจากบ้านพี่ชายของเขาที่ฟลอริด้า ผมจดที่อยู่ให้เขาไว้ซึ่งเป็นต้นสังกัดเดิม ที่สัตหีบ. เพื่อสะดวกในการติดต่อกันเพราะผมเชื่อว่าอนาคตนั้นเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน วันนี้เจอกันตรงนี้พรุ่งนี้อาจไปเจอกันอีกที่หนึ่ง  แถมยังเป็นคนละประเทศก็ได้.ใครจะรู้ ? ถ้าไม่เชื่อให้ไปถามพจอ.เบญจพล  พึ่งกมล ยศขณะนั้น. ช่วงที่ผมได้ย้ายมายังหน่วยใหม่ที่สัตหีบ ผมถูกส่งมาเป็นล่ามในการฝึกร่วมผสมค๊อบบร้าโกลด์ที่ค่ายแสมสาร  ผมได้ดูแลจ่าปองเป็นอย่างดีครับคนไทยที่เป็นทหารอเมริกัน ประจำอยู่ที่แคมป์เพ็นเดิลตั้น แคลิฟอเนียร์โน่น ! จ่าปองคงประทับใจและบอกว่าถ้าพี่ได้ไปอเมริกาผมจะดูแลพี่บ้าง ผมกลับไปสหรัฐฯอีกครั้ง.  เบญจพลมาตอนเป็นนายทหารแล้วเพราะมาพักที่บี โอ คิว เราจะเดินไปมาหากันเสมอๆเพราะห่างกันไม่มากนัก.เรามาเจอจ่าปองที่พีเอ๊กซ์ใหญ่ผมเห็นแค่ด้านหลังเท่านั้นก็ยังจำได้ผมบอกเบญจพลว่า เฮ้ย ! นั่นมันจ่าปองนี่หว่า.พอเดินมาดูด้านหน้า..ใช่จริงๆครับดีใจสิครับ   ที่จริงเราได้นัดเจอกันแล้วแต่ที่จ่าแกมาช้า เพราะต้องไปค้างที่ญี่ปุ่นเสียเกือบสองอาทิตย์.  คืนนั้นจ่าปองพาผมและเบญจพลไปลุยแอลเอครับ. เอาไว้เล่าอีกครั้งก็แล้วกันเพราะถ้าจบเล่มหนึ่งแล้ว ผมยังตั้งใจจะเขียนต่ออีก. ครั้งที่สองและสาม.  เพื่อให้ท่านได้มีโอกาสอ่านกัน  เป็นการประดับความรู้และเพิ่มพูนประสพการต่อไป.

๓๘.ตัวอะไรล่ะนี่ ? - ที่พิพิธภัณฑ์ ในวอชิงตันดี-ซี ปี๒๕๑๖.

ท่านจะเชื่อหรือไม่ว่า จ่าแฮมเมอร์เพื่อนซี้ของผมบ่นตลอดเวลาว่า  อิจฉาผมมากที่เป็นคนต่างชาติแท้ๆ. ยังได้ไปเที่ยวถึงเมืองหลวงของสหรัฐฯตัวเขาเองเป็นคนอเมริกันแท้ๆม่เคยไปเมืองหลวงเลย. ผมเห็นใจเขาจริงๆจึงบอกเขาว่าก็เหมือนๆกันนั่นแหละครับ ! ทุกๆวันจะมีนักท่องเที่ยวมาเมืองไทยและพวกเขาได้ไปเที่ยวตามที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อต่างๆ เช่น ภูเก็ต , เชียงใหม่  เกาะสมุย  , พัทยา ฯ  บางแห่งนั้นคนไทยแท้ๆโดยเฉพาะคนไทยอย่างผม ก็ยังไม่มีโอกาสไปเลยครับ.อย่าคิดมาก.ที่จริงเหลือเวลาอีกไม่นานแล้ว ที่เราจะต้องแยกย้ายกันทันทีที่เรียนจบ. เรื่องรูปถ่ายในสมัยนั้นรูปที่ล้างออกมาจะเล็กกว่าโปสการ์ด หนึ่งใบมีสองรูปคือใหญ่กับเล็ก - รูปใหญ่เพื่อเก็บไว้ในอัลบั้ม.Photo Album. หรือสมุดเก็บรูป  ส่วนรูปเล็กสำหรับเก็บไว้ในกระเป๋าสตางค์.ใครที่มีเพื่อนต่างชาติน่าจะลองสังเกตกันดูน๊ะครับ !ส่วนใหญ่เขามักจะพกรูปแฟน หรือรูปครอบครัวไว้ในกระเป๋าสตางค์  และถ้าสนิทกันแล้วเขาก็มักจะหยิบรูปมาอวดกัน พออวดเราเสร็จแล้วเขาก็มักจะถามว่าเออ!คุณไม่มีรูปครอบครัวของคุณเลยหรือ ? ทีนี้ล่ะเขาจะประเมินความรักครอบครัวของคุณออกทันที  ถ้าคุณมีรูปอวดเขาหรือไม่มีแม้กระทั่งรูปครอบครัวติดกระเป๋า. You are not a family man , Are you. ? อ่านมาถึงตรงนี้คงยังไม่สายน๊ะครับ ! หามาสักหนึ่งใบ..มาติดไว้ในกระเป๋าสตางค์. ก่อนนำรูปมาติดกระเป๋าผมแนะนำว่า สำรวจให้ดีก่อนว่าใช่ตัวจริงหรือไม่ ?ขืนติดผิดล่ะก็ปัญหาเกิดแน่เพราะจะกลายเป็นต๊าย..ตายจดหมายผิดซอง.ดึกแล้วผมออกจากห้องจ่าแฮมเมอร์ก็เข้านอนเลย ในขณะที่เพื่อนร่วมห้องของผมหลับไปนานแค่ไหนก็ไม่ทราบ ? ท่าทางเขาคงมีความสุขเพราะผมได้ยินเสียงกรนดังมาเป็นช่วงๆ Snore.เช้าวันรุ่งขึ้นทันทีที่ตื่นมาเจอกันจ่าวี๊คลี่ได้คืนเงินให้ผม๒๐เหรียญ ที่ยืมไปเมื่ออาทิตย์ก่อน.เราออกจากห้องพักพร้อมกันเพื่อไปกินมื้อเช้า  อิ่มแล้วก็เข้าห้องเรียนกันเลย ผมอาศัยรถของเพื่อนร่วมห้องนั่นเอง  สายๆจึงมีการสอบตามที่ทางรร.ได้แจ้งไว้เมื่ออาทิตย์ก่อน.แต่ผมไม่ห่วงครับ.เพราะปกติผมมักจะไม่ค่อยทิ้งตำรา แม้ว่าผมจะดูบ้าง -หลับบ้าง.ก็แหม !ขนาดจ่าแฮสตี้พี่แกยังไม่เคยกลัวเลย ลอกอย่างเดียวแล้วผมจะกลัวทำไมล่ะ ?พอสอบเสร็จก็เริ่มเรียนวิชาใหม่กันเลย ดีครับไม่ต้องมาคอยท่องของเก่า เรียนไปสอบไป. วิชาที่นร.จะต้องเรียนต่อไปในช่วงสองสัปดาห์นี้เป็นวิชาการกู้ซ่อมรถ.เนื่องจากพื้นที่ในค่ายนี้ส่วนใหญ่จะเป็นที่โล่งกว้าง.ยังมีบางพื้นที่เป็นหนองน้ำดังนั้น นร.จึงต้องเรียนรู้เกี่ยวกับการกู้รถ Recovery.  เมื่อรถไปติดหล่มไม่ว่าจะเป็นการฝึกหรือการปฎิบัติการจริงก็ตาม.  และนักเรียนจะต้องเรียนรู้เกี่ยวกับการใช้กว้าน Winch. และการนำไม้หรือวัสดุแข็งมาประกอบการกู้รถ  มีการฉายภาพยนตร์ให้ดูระหว่างการเรียนในห้อง  สัปดาห์หน้าจะต้องไปปฎิบัติกันจริงๆที่สนามฝึกโดยทางโรงเรียนได้จัดรถเครนมาด้วย Crane.และจัดชุดให้นร.แบ่งกันเป็นทีมเพื่อทำการกู้ซ่อมจริงตกลงเป็นอันว่าตลอดอาทิตย์นี้นร.ทุกคนได้เรียนรู้จากในห้องเรียน  และเข้าใจการกู้ซ่อมรถเป็นอย่างดี.

๓๙.ที่สนามฝึกการกู้ซ่อมของรร.- ที่แค๊มป์จอห์นสัน ปี๒๕๑๖.

บ่ายวันศุกร์ก่อนจะแยกย้ายไปจากห้องเรียน. ทางโรงเรียนได้ให้นักเรียนที่ยังไม่มีชุดหมีทำการเบิก เพื่อเตรียมไว้พร้อมใช้ในเช้าวันจันทร์ Coverall.โดยได้แจ้งให้ทุกคนไปพบกันที่สนามฝึกเลย ใครมีชุดหมีอยู่แล้วกลับบ้านได้เลย  Have a good weekend.! เมื่อคืนก่อนผมมีโอกาสเข้าไปเล่นบิงโก กับเพื่อนนร.ที่สโมสร โดยดื่มไปเล่นไปคิดว่าถ้าได้รางวัลสักอย่างก็จะเลิกครับ หลายๆท่านคงทราบกติกาการเล่นบิงโกดีน๊ะครับ.ผมจะขออธิบายตามกติกาที่นี่ให้ท่านผู้อ่านได้ทราบก็แล้วกัน เริ่มซื้อใบบิงโกก่อน Bingo Card.ไม่จำกัดว่าจะซื้อกี่แผ่น ?  เมื่อผู้เล่นพร้อมแล้วเจ้าหน้าที่ก็จะประกาศว่า รอบแรกนี้เป็นการออกแบบใด ?จะเป็นสี่มุมFour Corner.ทะแยงมุม Cross Corner.หรือทึบหมดฯBlack  Out.ผู้เล่นต้องฟังประกาศว่ากรรมการหยิบหรือขานตัวอะไร ? เช่นโอ ๑๖ O - One  Six. บี ๒๕  B -Two  Five.  แล้วรีบทำเครื่องหมายบนกระดานบิงโกที่ซื้อมา  ถ้าใครกาหมดก่อนก็รีบตะโกนคำว่าโก Go.เจ้าหน้าที่จะยุติการเล่น แล้วเดินมายังผู้ที่โกและนำกระดานไปตรวจสอบ  ระหว่างนั้นก็จะมีการซื้อขายใบใหม่ให้กับลูกค้าน่าจะเข้าใจแล้วน๊ะ. ธุรกิจจงเจริญ.  ผมขอพูดถึงรางวัลบ้างครับ  รางวัลส่วนใหญ่จะเป็นของใช้ประจำบ้านและของส่วนตัว ฯ ที่นี่ไม่มีรางวัลเป็นเงินสดแต่ เพื่อนนย.อม.บอกว่าผู้ที่ได้รางวัลสามารถขายได้แต่ ต้องถูกกว่าท้องตลาดเท่านั้น ! ของรางวัลต่างๆมักจะวางไว้บนโต๊ะ เช่นโต๊ะ เอ , บี  ซี . A : B : C  รอบนี้เป็นรางวัลจากโต๊ะ-บี พอกรรมการประกาศเสร็จ ก็เริ่มเล่นเลยครับโก ! Go.! ผมร้องด้วยความดีใจหลังจากที่ได้ตรวจถูกต้องแล้วเพื่อนผมพาไปเลือกรางวัลบนโต๊ะบี. รางวัลส่วนใหญ่จะเป็น วิทยุ  หม้อหุงข้าว ฯ  ที่สำคัญเป็นของที่นำกลับบ้านลำบาก เมืองไทย. เพราะชิ้นใหญ่ ไฟที่เมืองไทยก็คนละระบบ.

USMC.     :  Thai.  Why do you select this shit. ?

RTMC.     :  This one is good for souvenir  I  think.

                 I  will think back here anytime while watching him.

USMC.    :   Well it is your prize.  

 RTMC.   :   Eh ! I  think we better go back , because it seems to be late. 

ผมตัดสินใจเอาโล่ห์ทองเหลือง ที่เป็นสัญลักษณ์ของนย.อม.ที่เขียนคำว่า  United States  Marine  Corps. คำนี้จะอยู่ด้านล่างบนแผ่นทองเหลืองที่มีรูปวงกลม. ส่วนด้านบนเขียนว่า Department of the Navy. ท่านผู้อ่านครับ ของแท้จะต้องมีตัวหนังสืออังกฤษว่า Semper Fildelis. เป็นภาษาลาติน. Always Faitful. แปลว่าจงซื่อสัตย์อยู่เสมอ. ยื่นออกมาจากปากนกอินทรีย์.  

๔๐.โล่ห์รางวัลที่ได้มาจากการเล่นบิงโก - เครื่องหมายนย.อม.

ผมนำมาประดับบ้านตั้งแต่ยังอยู่ในทร.จนลาออกมาหลายปีแล้ว เคยมีคนมาให้ราคาครับแหม !ทำ ยังกับเช่าพระเลยน๊ะจ่า.  ผมไม่ได้ขายให้ใครหรอกครับก็แหม ! ผมสู้อุตส่าห์หามหิ้วข้ามน้ำข้ามทะเล มาจากแคมป์เลอจูนโน่น !  ใครขายได้ลงคอก็เอาเถอะ แต่ไม่ใช่ผม. เชื่อไหมครับว่ากว่าผมจะนำกลับมาได้..เจ้าเพื่อนนย.อม.และคนที่มาเล่นในคืนนั้นรวมหัวด่าผมกันยกใหญ่ว่าเฮ้ย !ของรางวัลบนโต๊ะ-บี ไอ้ที่มีค่านั้นมีตั้งเยอะทำไมเอ็งไม่เลือกว๊ะดันมาเลือกไอ้นี่!เขาเงียบกันหมดพอได้ยินว่า..ผมมาจากประเทศไทย. ผมว่าของรางวัลชิ้นนี้น่าจะเป็นของที่ระลึกที่มีค่าที่สุดโดยเฉพาะได้รางวัลมาเอง.Hey! I came from Thailand and it might be good for a souvenior. ปกติผมจะขัดถูทองเหลืองเสมอๆจะได้ดูสวยงามไงล่ะ! ต่อมามีข่าวฟ้าผ่าที่โน่นบ้าง.ที่นี่บ้าง!ที่จริงผมไม่ได้กลัวหรอกน๊ะ..แต่คนแถวๆบ้านเขาชอบสาบานกันผมจึงนำสีโอ๊คมาทาเสียเลย จะได้ไม่โดนลูกหลง ผมซื้อมาเล่นอีกหลายแผ่นแต่ไม่โกอีกเลยผมบอกเพื่อนว่า.โก.โกแบคเถอะ เกือบสองยามแล้ว. เวลาสองยามของใครหลายคนอาจจะแตกต่างกันไป บางคนว่าโอ๊ย !เพิ่งหัวค่ำอยู่เลยบางคนว่าดึกแล้วน๊ะกลับเถอะ ใครที่ชอบดื่มและมีโอกาสมาลุยอย่างผมล่ะก็ ! เจอบ่อยครับ คำว่า Last Call.กว่าจะย้ายก้นกันได้มักจะบอกว่าสุดท้ายเสมอ ในประเทศนี้เขาค่อนข้างเข้มงวดเรื่องเวลาโดยเฉพาะเวลาของการดื่ม ร้านขายเหล้ามักจะเปิดและปิดตรงเวลาจริงๆครับ.. ก่อนปิดเขาจะให้โอกาสแก่นักดื่มทั้งหลาย  โดยเขาจะประกาศว่าใครจะสั่งอีก..จะปิดแล้วน๊ะ !This is the last call.ทีนี้ล่ะก็นักดื่มมักจะสั่งกันใหญ่โดยสั่งไว้ที่โต๊ะครับ.ถ้าไฟในร้านปิดหมายถึงไม่มีการรับแขกนอกเข้าร้าน รอส่งแขกในร้านออกไปเท่านั้น ! ถ้าคนคิดเงินเลิกงานแล้วจะไม่มีการซื้อขายใดๆ เพราะจะยุ่งยากเกี่ยวกับเรื่องเงินนั่นเองผมว่าดีครับ.และที่จริงแล้วคนของเขามีวินัยดีด้วยอย่าเสียเวลาย้อนมาดูที่บ้านเราเลยน๊ะห่างกันลิบ. ปัจจุบันเริ่มดีขึ้นมากทีเดียว เพราะมีหลายฝ่ายที่ออกมาให้ความร่วมมือกัน โดยเฉพาะเมาแล้วไม่ขับถึงแม้จะมีคนแย้งว่า อ้าวแล้วกูจะกลับยังไง ? ล่าสุดนี้มีการเข้มงวดเอาก็ตอนที่มีเยาวชน ขับรถเก๋งชนรถตู้ทำให้มีผู้เสียชีวิตไปถึง ๙ ศพ ต่อไปนี้ผู้ปกครองคงจะหนาวกันเป็นแน่ เพราะทาง มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งรวมตัวกันฟ้อง เพื่อเป็นตัวอย่างต่อไปดีครับ ถ้าไม่ทำแบบไฟไหม้ฟาง. เราเดินลัดเลาะจากสโมสรกลับมาจนถึงที่พักจ่าแฮมเมอร์นั้นแม้ว่าจะไม่มีโชคใดใด ? แต่ก็สบายครับเพราะแกเดินกลับมาตัวเปล่าๆ.

๔๑. การกู้-ซ่อม. - ที่สนามฝึกแค๊มป์จอห์นสัน. ปี๒๕๑๖.

ผมมีโชคก็จริงแต่ต้องหิ้วโล่กลับมาด้วย...สู้ตายครับ.เราใช้เวลากว่าสิบนาทีก็มาถึงที่พัก  พอเข้าประตูอาคารมาผมก็เลี้ยวซ้ายเข้าห้องแรกเลย จะรอใครอีกล่ะนอนสิครับ..ผมถอดเสื้อผ้าเสร็จแล้ว.เสียงเพื่อนยังเดินอยู่เลยครับ แม้ว่าห้องเขาจะไกลจากผมแต่ดึกขนาดนี้ยังไงๆก็ต้องได้ยินเสียงเดิน.  คืนนี้ผมหลับง่ายมากครับก็แหม  !ทั้งเหล้าและเบียร์ผสมกันเลยไม่ได้นับเสียด้วยว่ากี่แก้วกันแน่ ? เช้านี้แม้ว่าจะได้อาบน้ำอุ่นแล้วก็ตามผมยังรู้สึกว่ามึนๆอยู่เลยครับ ยิ่งใส่ชุดหมีด้วยล่ะก็ไม่รู้ว่าเหงื่อมาจากไหน ? หลังผมเปียกไปหมดแล้วนี่.  ทุกคนพร้อมสำหรับที่จะกู้รถกันแล้ว แต่เขาบอกว่ากองทัพต้องเดินด้วยท้องผมว่าเราไปหามื้อเช้ากินก่อนดีกว่าน๊ะ.แล้วก็นั่งรถไปกับเพื่อนทันที สำหรับผมเหมือนเดิมครับก็มีขนมปังปิ้ง ,ไข่ดาวนมโกโก้ และเบคอน ตบท้ายด้วยผลไม้สัก ๒-๓ ผลน่าจะดีน๊ะครับ  ๐๗๓๐ น.ทุกคนมารออยู่ที่สนามฝึกการกู้ซ่อมรถ  พื้นที่โล่งกว้างเหมือนทุ่งนาบ้านเรานั่นเอง สักพักก็มีรถเครนที่ใช้ในการกู้ซ่อมมาจอดคู่กับรถสองตันครึ่ง  ที่นย.ไทยเราเรียกว่ารถเรียวนั่นแหละ! สภาพรถของเขาเก่าพอๆกับรถที่นย. มีใช้อยู่ในขณะนั้น ผมว่ารถของเขาต้องอายุมากกว่าเพราะนย.อม.มักจะใช้รถ และอุปกรณ์ก่อนชาติอื่นๆแล้วจึงส่งมาขายให้ชาติต่างๆในเครือ หรือให้ในลักษณะช่วยเหลือทางทหาร ชาติที่ได้รับก็ชอบสิครับเพราะคิดว่าได้ฟรี แท้จริงแล้วมิใช่เช่นนั้น. ขอออกนอกเรื่องสักนิด  ก่อนที่จะเริ่มเรียนรู้ถึงการกู้ซ่อม.กล่าวคือ ช่วงนั้นเป็นช่วงระหว่างสงครามเวียตนาม ประเทศสหรัฐฯ พยายามมาหาสมาชิกเพิ่มจากชาติต่างๆในเอเซีย รวมทั้งมีทหารมาประจำอยู่ทั่วเกือบทุกแห่งในแผ่นดินไทย เช่น อุดร โคราช ,นครพนม  และ ที่สนามบินอู่ตะเภา ฯ แน่นอนครับ ! พี่ไทยก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วยจึงได้มีการให้ทุนเพื่อไปศึกษาและดูงานกันเยอะไปหมด.ฝรั่งอเมริกันได้จัดให้มีที่ปรึกษาทางทหาร Advisor.มาประจำอยู่ในประเทศไทยนานแล้ว ที่หน่วยของทหารบก ทหารเรือ ,และทหารอากาศ แถมยังมีบ.ก.หน่วยจัสแม๊ค ประจำที่กรุงเทพฯอีกด้วยแถวๆถนนวิทยุ.ตั้งแต่นิสิตนักศึกษาหลายสถาบันได้พร้อมใจกันขับไล่ทหารอเมริกันออกไป.ประมาณปี๒๕๑๘  จึงเหลือหน่วยงานจัสแมคอยู่เพียงหน่วยเดียวเท่านั้น !ในสมัยนั้นที่กรมนาวิกโยธินก็ยังมีห้องทำงานสำหรับจนท.ปรึกษาทางทหารอยู่ด้วยเป็นตึกเก่าๆตรงข้ามบก.นย.ในปัจจุบัน. ติดกับแผนกเงินออมทรัพย์นย. แต่จนท.นย.อม.มีที่พักอยู่ที่กลางอ่าวดงตาล   ขณะเขียนเรื่องนี้ได้เลิกหน่วยงานนี้ไปแล้วครับใช้เป็นสำนักงานของสหกรณ์ออมทรัพย์นย.สมัยที่ผมเป็นนักเรียนจ่านย.ปีสองนั้นมีพันตรี มิลเลอร์ ผิวขาว.จ่าสมิทธ์  ผิวดำ.มีรถจิ๊ปตำแหน่งหนึ่งคันและในสมัยนั้นได้มีการสอนภาษาอังกฤษให้กับนรจ.นย.ด้วย แต่ที่สำคัญผมอยากจะกล่าวถึง คือจะมีการตรวจสอบจากหน่วยงานจั๊สแมคบ่อยครั้งและมักจะมีการเปลี่ยนชื่อในการมาตรวจเยี่ยมเสมอๆ  เช่นนย.แจ้งว่าวันนี้จะคณะจนท.จากหน่วยงานจัสแมคมาตรวจเยี่ยมที่กองพันทหารปืนใหญ่. พรุ่งนี้หน่วยมาเป็ทหรือแม็ป MAP=Military Assistant Program.จะมาตรวจที่พันบร.นย.  ความคิดผมอาจจะขัดแย้งกับใครก็ช่างเถอะน๊ะ.แต่ผมว่าทหารอเมริกันเขาจะคอยควบคุมและตรวจดูว่าหน่วยนาวิกโยธินไทย หรืออีกหลายๆหน่วย.พร้อมรบขนาดไหน?จากการตรวจเยี่ยมจะทำให้เขารู้สถานะภาพอุปกรณ์ และยุทโธปกรณ์ทางทหารของเราทั้งหมดเช่นมีปืนใหญ่กี่กระบอกที่ใช้งานได้ - รถยนต์กี่คัน - รออะหลั่ยอะไรบ้าง - เร่งด่วนเพียงไร ? เห็นไหมล่ะครับ ?รบกี่ครั้งก็แพ้เขาหมดเพราะเขารู้เราแต่เราไม่รู้เขา  ผมพูดถูกไหมครับ ? Do I  right. ?  ทีนี้พอของที่ได้รับการช่วยเหลือมา เกิดการชำรุดเพราะการใช้งานหรือเหตุใดก็ตาม ทางเราก็ต้องสั่งซื้อจากเขาแน่นอน !แถมยังต้องซื้อในราคาแพงสิครับ.ถ้าไม่สั่งซื้อก็ไม่มีใช้เพราะ หาซื้อจากที่ไหนไม่ได้แล้วนั่นเอง ! เช่นเขาให้ปืนใหญ่๑๐๕ มม.มาสิบกระบอกพร้อมกระสุน ยิงไปยิงมากระสุน หมดสิครับ แต่ปืนยังดีอยู่จะเอากระสุนที่ไหน ?  ถ้าไม่สั่งตรงจาก ยูเอสเอ.ขอโทษครับที่ผมเผลอออกนอกเรื่องมาไกล.

 ผมเห็นทางยูเทอร์นพอดี จึงขอวกกลับเข้ามากู้ซ่อมกันต่อ.นร.ทั้งหมดได้รับการป้อนปัญหาว่าขณะนี้รถติดหล่มอยู่ที่กลางทุ่ง  ตัวรถมีกว้านติดอยู่ที่กันชนหน้าและมีซุงอยู่ ๒ท่อนบนรถพร้อมพลั่ว จอบ ฯให้รีบทำการกู้-ซ่อมก่อนจะมืดเพื่อเดินทางได้ต่อไป ทุกคนช่วยกันคิดและช่วยกันดำเนินการ เพราะได้เรียนจากในห้องมาแล้ว.  สักพักใหญ่เราจึงเริ่มลงมือกันเลยครับ  ครูได้จัดให้นักเรียนแบ่งออกเป็นสามชุดๆละ๘ นาย เพราะมีรถเรียวขนาดสองตันครึ่งอยู่สามคัน นร.จึงแบ่งเป็นสามทีม คือทีม เอ ทีมบี และทีมซี.ระหว่างที่นร.ดำเนินงานกันอยู่นั้นผมว่าดีมากครับ.เพราะครูได้ปล่อยให้ทีมนักเรียนจัดการกันเอง โดยไม่เข้ามายุ่งเกี่ยวแต่อย่างใด ? เมื่อเราดำเนินการเสร็จแล้วนั่นแหละ !เขาจึงจะมาวิจารณ์การทำงานของเราว่าดี หรือไม่อย่างไร ?  มีอะไรบ้าง ? ที่จะต้องแก้ไขและชี้แนะกันเลยในตอนนั้น แถมเปิดโอกาสให้นร.ซักถามได้อีกต่างหาก.ที่สำคัญแม้จะมีการเถียงกันบ้างแต่เขาเถียงกันด้วยเหตุผล..มิใช่อารมณ์ครับ.นี่แหละที่ทำให้ทุกคนสามารถออกความเห็นได้ และอยากจะเสนอข้อคิดเห็นบ้าง ไม่เหมือนของเรา ! ออกความเห็นได้แต่พอสรุปจริงๆก็กลับมาเอาความเห็นของตัวเองเป็นใหญ่.ทั้งๆที่ไม่เข้าท่า. ถ้าใครสงสัยหนอยพี่แกดันบอกให้กลับไปดูข้อ ๑ ใครบ้างล่ะ ?ที่อยากจะกลับไปดูก็ข้อหนึ่งน่ะมันบอกว่า  นายต้องถูกเสมอ ! แต่ก็ยังมีนายที่ดีหลงเหลืออยู่บ้าง ผมเคยพบครับและอยากแบ่งความคิดเห็นนี้ให้ผู้อ่านทราบ  เพื่อให้โอกาสท่านได้นำไปทำ หรือลองปฏิบัติดูบ้าง สมัยที่ผมรับราชการอยู่ที่หมวดขนส่ง  กองร้อยบก.และบริการ พันป.ผส.นย.นั้น หัวหน้าผมเอง  ยศขณะนั้นเป็นพันจ่าเอกครับ  เจ้านายดีดีแบบนี้ถ้าไม่เอ่ยชื่อเสียบ้างใครจะรู้ล่ะครับ ?พจอ.ณรงค์ ลำเจริญ  เวลามีการประชุมท่านเปิดโอกาสให้ถามและออกความเห็นด้วยเสมอๆเช่นผมบอกว่าทำตามที่หัวหน้าบอกก็ได้แต่ข้อเสียคือ อาจจะเสียการทรงตัวเวลาใช้งาน Off Balance.ท่านรับฟังและถามว่าจะแก้ไขอย่างไรดี ? ครับนายที่ดีนั้น..ควรรับฟังความคิดเห็นของลูกน้องหรือเพื่อนร่วมงานบ้างน๊ะครับ ถ้ามีการประชุมกันแล้วในที่สุดก็เอาตามความต้องการ ของประธานล่ะก็ ! พี่จะมาประชุมกันทำไมล่ะ..พี่ปื๊ด  ? ท่านเกษียณอายุในยศนาวาโทที่กรมสนช.นย. อ้อ !ผมลืมบอกไปว่า..ยังมีนายอีกหลายๆคนที่แย่กว่านี้..ถ้าใครถามมากพี่แกมักจะถามว่า..ลื้อมาจากหน่วยไหน ? เออ..ต่อไปใครจะกล้าถามล่ะลูกเพ่..หรือเกรงว่าจะตอบคำถามไม่ได้. ใครอยากมีนายแบบนี้ก็เชิญเลยน๊ะ ! ตามกองพันทหารราบนย.มีเยอะแยะ.ไปเลือกเอาสักคนสิ.ผมขอเล่าเรื่องจริงให้ท่านทราบสักเรื่องน๊ะ สมัยที่นย.ไทยรบกับเขมร มีการสั่งให้ทุกคนประจำแนว ลงไปอยู่ในหลุมที่ขุดไว้ ตอนนั้นทุกคนต้องพร้อมรบคือใส่หมวกเหล็ก ปืนพร้อมกระสุน มีนายทหารที่จบมาใหม่ตำแหน่งผู้บังคับหมวด จะเดินตรวจรอบๆบังเกอร์และตะโกนถามพลทหารที่อยูในหลุมว่า..เฮ้ย ! ทำไมลื้อไม่สวมหมวกเหล็ก ? ทหารไทยครับและคนถามก็เป็นไทยแต่เวลาถามไม่เข้าใจว่า ทำไมต้องพูดภาษาจีน?พลทหารตอบแบบอ้อมแอ้มๆว่าหมวกผมอยู่ที่หมวดครับ..พี่หมวดสวม๒ ใบเลยล่ะ.กลัวล่ะสิ ! ผมถูกจัดมาอยู่กับทีมซีพร้อมจ่าแฮมเมอร์ซึ่งเป็นหัวหน้าทีม จ่าได้จัดคนให้ไปขุดดินเป็นหลุมกว้าง พอที่จะนำซุงไปวางลงได้โดยให้หลุมนั้นห่างไปจากตัวรถ๑๐ - ๑๒ เมตรลึกประมาณครึ่งเมตร ตัวหลุมต้องขนานกับกันชนหน้ารถต่อจากนั้นเอาสลิงหน้ารถมาผูกเข้ากับตัวซุงในหลุมที่ขุดเอาไว้ เริ่มดึงทีละนิดจนสลิงเริ่มตึงแล้วจึงออกแรงดึงกว้านอีกครั้ง  สลิงก็จะดึงตัวรถขึ้นมาจากหล่มในที่สุด.ระหว่างที่ล้อหน้าขยับเราอาจนำวัสดุที่มีอยู่ เข้ามาอัดใส่ในล้อหน้าด้วยก็ได้เพื่อช่วยให้รถขึ้นจากหล่ม ง่ายขึ้น อีกทางหนึ่งด้วย.  ที่สำคัญและห้ามทำก็คือระหว่างที่ใช้สลิงดึงนั้นห้ามมิให้มายืนอยู่ ในระยะทางของสลิง.เพราะถ้าสลิงสะบัดและขาดก็จะสะบัดมาถูกคนที่ยืนอยู่ในระยะนั้น.ถึงตายได้น๊ะ. นี่เป็นมาตรการรักษาความปลอดภัย  Safety. ระหว่างการกู้-ซ่อมถ้าทีมใดข้ามช่วงนี้ไปจะถูกวิจารณ์จากครูที่ควบคุมด้วย.ระหว่างการกู้ซ่อมก็จะเห็นว่าทีมใดตั้งใจทำงาน หรือทีมใดเอาแต่อู้ ?แต่ละทีมทำงานห่างกันราว๓๐เมตรเท่านั้น.ทีมใดที่ดำเนินการเสร็จแล้วครูก็จะเดินเข้ามาในพื้นที่ แล้วให้นักเรียนมารวมกันเพื่อเริ่มการวิจารณ์Evaluation.จบการวิจารณ์ก็ถือว่าสอบผ่านและอนุญาตให้ทีมนั้นพักอยู่ในสนามได้.ใครจะสูบบุหรี่หรือดื่มกาแฟก็สามารถทำได้ เพราะยังต้องรอทีมที่ยังไม่เสร็จ ที่สนามฝึกนี้ไกลเกินกว่าที่นร.จะกลับไปพักในห้องเรียน.ถึงแม้ว่าจะร้อนเพียงไรก็ตาม ทุกคนต้องพักกันในสนามฝึกนั่นเอง  !

* การกู้ซ่อมรถนั้นที่จริงไม่ยากนัก  ถ้าสนใจแถมยังสามารถนำไปใช้ได้จริง..ไม่จำกัดสถานที่..

หมายเลขบันทึก: 460470เขียนเมื่อ 14 กันยายน 2011 19:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 มิถุนายน 2012 15:31 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

ผู้อ่านท่านใดอ่านและเข้าใจในการกู้ - ซ่อมที่ได้เขียนมานี้ ผมว่าอย่างน้อยอาจจะนำไปใช้เวลารถติดหล่มจริงๆก็ได้..แต่ต้องระมัดระวังให้ดีดีเวลาปฎิบัติการจริง..มิฉนั้นอาจถึงตายได้..ขอบอก.

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท