ทหารเรือไทยในอเมริกา - ครั้งที่ ๑ ตอนที่ ๖
* หลักสูตรจะเปิดแล้วครับ ผมกำลังจัดข้าวของและเตรียมตัว พร้อมที่จะเข้าห้องเรียนในวันพรุ่งนี้ เพื่อนนักเรียนนย.อม. เข้ามาพักในอาคารเต็มเกือบทุกห้องแล้ว.
คนไทยโชคดีกว่าครับ..เพราะชื่อจำง่ายกว่า กาลเวลาได้เปลี่ยนไปทำให้สาวไทยหันไปนิยมใช้ชื่อสามตัวกันมากขึ้นเช่นสมศรี โพธิ์สะอาด ไทยเจริญ. อันนี้น่าจะมาจากชื่อเดิมคือสมศรี โพธิ์สะอาด. หลังจากมีครอบครัวแล้วจึงนำนามสกุล ฝาระมี : ไทยเจริญมาพ่วงท้าย. แถมบางคนมีลูกไม่รู้กี่คน ? แต่พี่แกยังอยากจะใช้สิทธิคำว่านางสาว.คล้ายๆคนในพรรคการเมืองไทย.เวลาแจกการ์ดต่างๆจึงทำความลำบากใจ ให้กับเจ้าภาพเสมอๆ. ผมเคยเห็นครับการ์ดใบหนึ่งเขียนจ่าหน้าว่า..ขอเรียนเชิญนส.สมศรีและบุตร มาเป็นแขกในงานประกวดขวัญใจสัปเหร่อ..ที่วัดข้างบ้านสังคมมั่วกันเหลือเกินในยุคอินเตอร์เน็ท ผู้เขียนเหนื่อยแทนคุณประวีณาเหลือเกิน. ขณะกำลังแก้ไขเรื่องนี้ข้างบ้านผู้เขียนกำลังจัดพิธียกเสาลงหลุม เออแปลกทั้งๆที่ลูกตัวเองก็มีหลานไม่รู้กี่คนแล้ว ? ผมได้ยินบ่อยๆว่าวิทยาศาสตร์เจริญขึ้นแต่จิตใจมนุษย์กลับต่ำและเสื่อมทรามลง มันเกี่ยวอะไรกับเรื่องชื่อหรือเปล่าน๊ะ ? หลังจาก รายงานตัวที่บก.โรงเรียนแล้วเป็นอันเสร็จพิธีอย่างเป็นทางการ พี่เลี้ยงพาผมวนไปดูสถานที่ภายในค่ายแห่งนี้ ซึ่งผมจะต้องเกี่ยวข้องด้วยทั้งทางตรงและทางอ้อม.เช่นพีเอ๊กซ์ ไปรษณีย์ , ร้านตัดผมและ โรงอาหาร. อันนี้สำคัญ ถ้าไปไม่ถูกอาจจะอดกินได้. นักเรียนส่วนใหญ่พักรวมกันที่อาคารเดียวกับผม เพราะทางรร.จัดให้พักกันห้องละสองคนห้องน้ำเป็นแบบรวมการ นร.ที่มาเรียนแบ่งเป็นสองพวกครับ.พวกแรกเป็นทหารประจำการ พวกที่สองเป็นทหารกองหนุน. Reserve. พวกหลังนี้จะถูกเรียกเข้ามาอบรมเพิ่มเติมเป็นครั้งคราวเช่น เมื่อกองทัพมีอุปกรณ์ใหม่ๆเข้ามาประจำการเพื่อจะได้ใช้งานได้ เมื่อเกิดสงครามหรือเกิดจลาจลขึ้น.War - Riot. ที่พักของผมเป็นห้องพักซึ่งมีขนาดประมาณสี่คูณสี่เมตร มีแอร์ให้ก็จริงครับแต่ช่วงหน้าหนาวทางโรงเรียนได้ตัดระบบทำความเย็นออก และสมัยนั้นยังไม่มีฮี๊ทเตอร์ หรือเครื่องทำความร้อนเดี่ยวๆหรอกครับ.Heater. มีแต่เครื่องยนต์ขนาดใหญ่.. ที่มาจากโรงทำความร้อนแล้วเดินท่อแยกมาตามห้องพักต่างๆ. หน้าหนาวจะหนาวมากสำหรับผม. แต่ทหารนย.อม.ส่วนใหญ่จะเคยชิน เพราะสภาพอากาศบ้านเขาเป็นแบบนั้นเอง.ช่วงว่างตอนบ่ายเขาจะพากันวิ่งออกกำลังกาย ผมเคยวิ่งกับเขาดูแต่ไปไม่ไหวครับแม้จะเหนื่อย..แต่เหงื่อไม่ออก เวลาวิ่งจะมีไอออกมาทางปากมากครับ ผมวิ่งไปได้ไม่ถึงสองกิโล.เออ..พอดีกว่าครับเพราะเกิดป่วยขึ้นมาเดี๋ยวจะไม่คุ้มกัน ผมนำเสื้อผ้าออกจากกระเป๋ามาแขวนไว้ในตู้. เก็บกระเป๋าเปล่าไว้บนหลังตู้ เพื่อให้เขาได้พักบ้าง.เครื่องแบบที่นำมาก็มีชุดบลู-เอที่ใช้สวมเดินทาง. ชุดกลาสีขาวนั้นผมเก็บไว้เพื่อใส่รับประกาศฯตอนเรียนจบ ชุดเขียวนย.นั้นผมนำมาไว้ใส่เรียนในแต่ละวัน สมัยนั้นคำว่า"นาวิกโยธิน"ปักติดกระเป๋าซ้ายและบั้ง หรือเครื่องหมายยศของจ่าและพันจ่านั้นทางนย.ไทยยังคงใช้สีดำอยู่. ต่อมาได้มีนักวิชาการบางท่านคงจะตกงานหรือยังหาอะไรทำไม่ได้.ได้เสนอให้เปลี่ยนมาใช้ยศสีเหลืองแทน.เมื่อก่อนนั้นเรือตรี,เรือโทและ เรือเอก ใช้เครื่องหมายดอกประดู่สีทองหนึ่งดอกสองดอกและสามดอก ตามลำดับ. ชั้นนายนาวาใช้สีเงินแถมพ่อเจ้าประคุณ !ยังมาเปลี่ยนเครื่องหมายยศจากดอกประดู่เป็นไม้หมอนแบบทหารอากาศหรือไปรษณีย์ในปัจุบัน.เหตุผลของเขาน่ะเหรอครับ ฟังแล้วยังไงๆผมก็ยังยืนยันว่า.ไม่เข้าท่า.เออ.คิดได้ยังไงจึงพูดว่าเวลาไปต่างประเทศคนมักจะไม่ค่อยรู้จักว่าข้า ฯเอ๊ยท่านคือใคร ?ทุกคนต้องศึกษากันก่อนว่าประเทศไหนใช้ยศแบบไหน ?ถ้าไม่รู้ก็ถามสิครับผมว่าเขายินดีตอบแน่ๆ ผมเคยพบนายทหารเกาหลีในอเมริกาพี่แกใช้บั้งรูปสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูนDiamond. ผมยังทราบเลยครับว่าท่านนั้นยศอะไร ? ช่วงการฝึกร่วมผสมค๊อบบร้าโกลด์ หลังจากที่ผมจะลาออกมาแล้ว. ผมมีโอกาสพบกับนายทหารสิงคโปร์ ดูสิครับพี่แกเอาปูมาแทนชั้นยศ..ผมสงสัยแต่กล้าถามครับท่านอธิบายจนผมกระจ่างทีเดียว เห็นไหมล่ะครับ ?เออ..เอาบั้งแบบไปรษณีย์มาแทนยศนายทหาร โดยไม่กลัวว่าจะเจอคำถามจากทหารใหม่..เออพี่ประจำอยู่ที่สำนักงานไปรษณีย์สาขาไหนครับ? เรื่องจริงครับทหารใหม่นย.มักจะตะโกนเกือบทุกครั้งว่า นายทหารผ่าน.เสียงดังลั่นไปหมดและมักจะมีเสียงหัวเราะตามมาเสมอ.ไอ้เหี้ยมเอ๊ย !ไปรษณีย์ต่างหาก.ปี๒๕๔๙ ที่ผมเริ่มเขียนเรื่องนี้ได้มีการกลับมาใช้ยศแบบดอกประดู่สีทองอีกครั้ง เริ่มจากยศนาวาตรีครับส่วนเรือตรี-เรือเอกนั้น ยังใช้แบบทหารอากาศหรือไปรษณีย์ไปก่อน.นายทหารผ่าน ! น่าเศร้าใจแทนบรรพบุรุษครับ.
๒๑.นย.ไทยกับเพื่อนร่วมชั้นนย.อม.- หลักสูตรซ่อมบำรุงเบื้องสูง ปี๒๕๑๖.
ทหารนาวิกโยธินไทยในสมัยนั้น ยังสวมชุดเขียวที่หลวงแจกซึ่งเป็นแบบผ้าก้างปลาส่วนท่านใดที่อยากจะโก้เก๋ก็จะต้องตัดเอาเองครับและที่นิยมกันในตอนนั้นเป็นผ้าเกาหลีครับ ผมจำได้ว่าตัวเองยังเก็บเงินไปตัดมากับเขาด้วยหนึ่งชุดไว้ใส่ออกงาน.ใครชอบแบบไหนต้องดำเนินการเอาเอง เพราะต้องใช้ทุนส่วนตัว. หลายๆท่านที่ชอบออกมาเชื้อชวนให้ประชาชนมาอนุรักษ์ของเก่า โดยอ้างว่าจะสูญหายไปกลัวชนรุ่นหลังจะไม่ทราบ เอ๊ะ !คนพวกนี้ไปอยู่ไหนกันหมด ? ไม่ยักออกมาประท้วงกัน. ผมไปเรียนที่สหรัฐฯครั้งที่สาม มีนายทหารนักเรียนต่างชาติมาดูงานที่แค๊มป์เพ็นเดิลตั้น ขณะนั้นผมกำลังเรียนอยู่ทางรร.อนุญาตให้นร.ต่างชาติคือผมและเพื่อนนร.เกาหลีชื่อ จ่าโนว์.ลงมาเพื่อพบและทักทายกับนายทหารผู้ใหญ่จากประเทศของแต่ละคน ผมได้ทักทายกับท่านขออนุญาตเอ่ยนามครับ.นอ.เชษฐ์ กมลฐิติ รน.ยศขณะนั้นต่อมาเป็นผบ.นย. และเกษียณอายุเป็นพลเรือโท. ตอนจัดงานสงกรานต์ที่ชายหาดนั้นผมออกจากราชการแล้ว ผมได้ซื้อบัตรและมาร่วมงานด้วยผมได้ทักทายตอนท่านเดินมาแวะที่โต๊ะ น่าเสียดายครับท่านจำผมไม่ได้ โรคนี้มักจะเกิดขึ้นบ่อยๆกับผู้ใหญ่โดยเฉพาะผู้ใหญ่ในวงราชการ เคยเห็นหรือไม่ครับข้าราชการชั้นผู้ใหญ่หลายๆท่านพอเกษียณอายุ ก็อยากจะเป็นสจ.บ้าง สท.บ้าง , การเมืองท้องถิ่นก็ได้. เที่ยวเดินไปยกมือไหว้เพื่อขอคะแนน เป็นนายแท้ๆมาไหว้ลูกน้องก็เอาพี่แกยอมทำทุกอย่างครับ.เลือกตั้งเสร็จสอบตกเกือบทุกราย น่าสมเพศเวทนาแท้. ตอนที่ตนเองเป็นใหญ่อยู่นั้นเคยหันมามองผู้น้อยบ้างไหมล่ะลูกพี่ ?แค่ช่วงว่างตอนเย็นถ้าได้เดินมาดูสถานภาพของผู้น้อยสักหน่อยว่า ที่อยู่อาศัยเป็นอย่างไรบ้าง ?เป็นไงเธอ ที่บ้านน้ำไหลไฟสว่างดีไหมล่ะ ? เพียงเท่านี้ล่ะครับผมพนันได้เลยว่า..ท่านต้องได้คะแนนอย่างท่วมท้น. จะมาแก้ตัวทำไมว่าผมไม่ว่าง ถ้าจะทำจริงๆก็แค่สั่งลงมาตามลำดับชั้นก็ได้นี่หว่า.ไม่ยอมทำเอง. อุ๊ย ! ออกมานอกเรื่องได้ยังไงนี่ ? ขอโทษครับขอกลับเข้าเรื่องก่อนเดี๋ยวผู้ใหญ่บางท่านจะโกรธ เป็นเสียแบบนี้แหล่ะ !เขาถึงพูดกันเสมอๆว่าความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย แต่คนพูดความจริง กำลังจะตาย.จ่าโนว์ เพื่อนนย.เกาหลีของผมได้ไปทักทายนายทหารเกาหลีของเขา .เชื่อไหมครับว่าจ่าโนว์โดนนายด่ายับเลย แม้ว่าผมจะฟังไม่ออกก็ตามแต่น้ำเสียงนั้นไม่ใช่การชมเชยแน่ๆครับ !เราได้คุยกันอีกครั้งตอนพักประจำชั่วโมงจ่าโนว์พูดกับผมว่า..นายเขาด่าว่าทำไมเธอจึงไม่รักชาติ..เหมือนไอ้คนนั้น หมายถึงผม. ดูสินายเขาบอกจ่าโนว์ที่เสื้อเขาปักคำว่านาวิกโยธินเป็นภาษาไทย แต่ดูเอ็งสิ ! เป็นเมืองขึ้นของไอ้กันตั้งแต่เมื่อไหร่ว๊ะ.?ดันติดคำว่า USMC.ไปให้พ้นหน้าข้าเดี๋ยวนี้ จ่าโนว์พูดเหมือนจะโกรธผม พอผมบอกเขาว่า That ’s not my fault. เฮ้ย..ไม่ใช่ความผิดของข้าน๊ะเขาจึงใจเย็นลงได้เยอะ.Eh. Gunny Kno. calm down ! ปัญหาที่เกิดกับผมบ่อยๆก็คือเวลาเดินไปเรียนหรือตามที่ต่างๆนย.อม.มักจะทักว่า จ่า.จ่า ติดยศผิด.
USMC. : Hey ! Sergeant. You have the chevron up side down.
Writer. : No , I am from Thailand. Thank you.
๒๒.ทหารนย.ไทย - ที่แค๊มป์จอห์นสัน.
ที่แปลกแต่จริงอีกเรื่องคือ.สมัยนั้นพอบอกว่ามาจาก Thailand.เชื่อไหมครับ ?ผู้ถามส่วนใหญ่ทำหน้างงกันเกือบทุกคน แล้วมักจะพูดแบบไม่อายว่าอ้อ !ไท่หวัน Oh! Taiwan.คนพวกนี้คงต้องเล่นของเล่นที่ส่งมาจากไต้หวันจนติดงอมแงม โดยไม่เคยซื้อของที่มาจากบ้านเราเป็นแน่ คำว่า..ไท่หวันอาจจะเขียนผิดแต่ผมอยากจะให้เป็นแบบนั้นเวลาออกเสียง.ความเป็นอยู่ของผมก็ง่ายๆจันทร์-ศุกร์๐๗๐๐-๑๖๐๐ น. ส่วนใหญ่เป็นการเรียนในห้องจะพักรับประทานอาหารเวลา๑๒๐๐-๑๓๐๐ น. วันศุกร์บ่ายมักจะเลิกเร็วกว่าปกติ เพราะทั้งครูและนักเรียนก็อยากกลับบ้านเหมือนกัน. ผมไม่มีที่ไปจะเลิกช้าหรือเร็วจึงไม่มีผลกับผมแต่อย่างใด ? ปลายธันวาคมและต้นมกราคมมีหิมะตกบางช่วงทำให้รถไม่สามารถวิ่งได้ บางครั้งทางโรงเรียนประกาศหยุดเรียนก็มีครับ พี่ไทยได้อาศัยหยุดกับเขาด้วย.การซักรีดที่นี่นร.นย.อม.นิยมนำเสื้อผ้าไปซักกับร้านหยอดเหรียญในเมือง ซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก ชื่อเมืองคือแจ๊คสันวิลล์เป็นเมืองของคนผิวสีJacksonville NC. ปีนั้นบ้านเรายังไม่มีหรอกครับ ? แค่เอ่ยชื่อว่าเครื่องซักผ้าหยอดเหรียญหลายคนคงยังนึกภาพไม่ออกด้วยซ้ำ.ผมเองซักแบบไทยไทยโดยซื้อแปลงซักผ้าและผงซักฟอก Brush. & Detergent.มาจากพีเอ๊กซ์ ครั้งหนึ่งก็ใช้ไปได้เป็นเดือนเลยล่ะ! พีเอ็กซ์ที่อยู่ข้างที่พักของผมนั้นไม่ใหญ่โตจึงมีของให้เลือกซื้อไม่มากนัก. ใครอยากซื้อหลายๆอย่างต้องไปที่พีเอ๊กซ์ใหญ่ที่แค๊มป์เลอจูนส์โน่น !Camp Lejeune.แต่จะต้องใช้เวลาไป-กลับ อย่างเร็วก็ราวหนึ่งชั่วโมง. ที่สำคัญจะต้องอาศัยรถเขาไปน่ะสิ ! จึงซื้อเฉพาะที่จำเป็นแถวนี้ดีกว่า เสื้อผ้าที่ซักเสร็จผมจะนำมาผึ่งไว้ใกล้กับฮี๊ทเตอร์ คืนเดียวก็แห้งสนิทแล้วครับ.ช่วงว่างก็ยืมเตารีดจากเพื่อนสนิทมารีดเพื่อให้พร้อมใส่.จะซื้อใช้เองก็ไม่อยากเสียเงินเพราะเรียนจบแล้วไม่สามารถนำกลับไปใช้ที่บ้านเราได้ เนื่องจากระบบไฟของเขาแค่ ๑๑๐ โวลท์ ตอนกลับมาผมซื้อวิทยุนาฬิกามาหนึ่งเครื่องก็ใช้ได้ไม่ดีครับเพราะไฟบ้านเรา ๒๒๐ โวลท์. แม้ว่าจะใช้หม้อแปลงไฟก็ยังใช้ไม่ได้ครับ รอบไม่เท่ากัน.ใช้ไปสักอาทิตย์นาฬิกาจะเดินช้าไปหลายชั่วโมงทีเดียว แต่พออาศัยฟังเพลงได้หลายปีก่อนที่หล่อนจะพัง เพราะเสื่อมสภาพ.ความเป็นอยู่ที่นี่ของผม ถือว่าสะดวกสบายดีครับเพราะเพื่อนร่วมชั้นดูแลด้วยดีนั่นเองช่วงวันหยุด เขามักชวนผมไปเที่ยวใกล้ๆบ้าง ชวนไปพักที่บ้านต่างรัฐบ้าง. ชวนไปเที่ยวในเมืองบ้าง เหมือนเราอยู่เมืองไทยเวลามีทหารต่างชาติมาฝึกร่วม ก็อยากพาเขาเที่ยวอาจเป็นเพราะดูแปลกดีก็เป็นได้หรือใครมีเหตุผลอื่นที่น่าฟังกว่า ?ว่ามาเลยครับ ยินดีรับฟังครับ.ผมเป็นนร.ต่างชาติเพียงคนเดียวในห้อง แต่ผมเองต้องแปลกใจเสมอเพราะไม่ค่อยมีคนเรียกชื่อผมถูกเลยสักคน เขาจะเรียกชื่อผมว่า พิงพองบ้าง. ไทยพงษ์บ้าง. พุนพงษ์บ้าง. แต่เอาเถอะครับยังไงๆผมก็รู้ว่าเขาจะเรียกผม.การเรียนในห้องก็จะเป็นภาคทฤษฏีบ้าง มีการฉายภาพยนตร์บ้างและเรียนไป..สอบไป สำหรับนักเรียนต่างชาตินั้นเขาจะไม่ตัดสินเป็นคะแนนให้ เพียงแต่เขียนว่าพอใจ ดี หรือดีมาก เท่านั้น ! ไม่ทราบว่าเคยมีนร.ไทยที่มาเรียนที่นี่ได้คะแนนต่ำหรือสูงเกินเจ้าของภาษาหรือไม่ ? เกรงว่านร.ต่างชาติจะได้คะแนนดีกว่าทางนี้กลัวจะอายจึงไม่ตัดสิน ท่านว่าจริงไหมครับ ?เอ๊ะ!ผมกลายเป็นเลือดรักชาติไปตั้งแต่เมื่อไร ? อย่างไรก็ดีหลักสูตรการซ่อมบำรุงที่ผมมาเรียนนี้ผมสามารถเรียนและสอบผ่านไปได้อย่างสบายๆครับ เพราะมันตรงกับสายงานของผม ที่เมืองไทย. MOS. = Military Occupational Specialty.
๒๓.ผู้เขียนกับน้องดำดอทคอม - ที่พีเอ๊กซ์ในค่าย..What can I do for you , sir ?
อ้าว !เผลอเดี๋ยวเดียววันศุกร์อีกแล้วเหรอนี่ ? เรื่องการไปโรงอาหารนั้นปกติเริ่มจากมื้อเช้า พอแต่งตัวเสร็จแล้วผมจะติดรถไปกับเพื่อนร่วมห้อง อิ่มแล้วก็เข้าห้องเรียนกันเลย พอพักเที่ยงก็ไปด้วยกันแล้วมาแวะซื้อของที่พีเอ๊กซ์บ้าง ไปรษณีย์บ้างตามโอกาส.มื้อเย็นก็คอยอยู่ที่หน้าอาคารเพราะที่อาคารพักนี้ มีรถให้เลือกหลายคันโดยเฉพาะในช่วงที่เพื่อนร่วมห้องยังไม่พร้อม.บางโอกาสเพื่อนซี้หิ้วไปละเลียดเบียร์ที่บาร์ในตัวเมืองโน่น !เขาจ่ายบ้างผมจ่ายบ้าง พอเมาได้ที่ก็กลับมานอน ส่วนใหญ่จะกลับกันหลังเที่ยงคืน.นานๆจะสว่างกันเสียที. กลับมาอาบน้ำแต่งตัวแล้วเข้าห้องเรียนไปเลยก็ยังเคยครับ ถ้ายังง่วงก็มีกาแฟครับ ! ชงแก่ๆหน่อยสิครับเพราะจะทำให้ตาบอด เอ๊ย !ตาสว่างไปได้หลายชั่วโมงเชียวล่ะ !ถ้าดื่มครั้งละแก้วๆละ๑๐ เซนต์ ประมาณสองบาท มีแก้วกระดาษให้ แต่นร.ต้องServe Yourself.หรือบริการตนเอง. ใครเป็นสมาชิกทั้งเดือนจ่ายเพียงสองเหรียญเท่านั้น !ผมเลือกเอาแบบหลังครับ เพราะดูจะเป็นการประหยัดกว่าแถมกินเต็มที่ครับไม่มีอั้น ถ้าไม่กลัวท้องผูก. ส่วนเรื่องการง่วงนอนในห้องเรียนนั้น ท่านผู้อ่านไปดูเถอะมักจะมีทุกหลักสูตร ทุกระดับนั่นแหละครับ !หรือว่าตอนเรียนท่านไม่เคยหลับเลย ?เอ๊ะ !ทำไมเก่งอย่างนั้นล่ะ ? ผมมีเพื่อนร่วมชั้นเรียนอยู่คนหนึ่งพี่แกหลับเป็นประจำครับ ช่วงที่มีการฉายภาพยนตร์ เกี่ยวกับการเคลื่อนย้ายทางยุทธวิธีหรือเรื่องอื่นๆ จะต้องดับไฟก่อนการฉายเสมอครับ เสียงดังโครม !พอเปิดไฟทีไร ?จ่า แฮสตี้ Ssgt. Hasty. มักจะค่อยๆเลื้อยขึ้นมาทุกทีจะอะไรเสียอีกล่ะ ! พี่แกนั่งหลับ แล้วหล่นลงมาทุกที! มีเรื่องขำๆของพี่แกบ่อยครับ จ่าคนนี้มักจะไม่ค่อยสนใจเรื่องการเรียนเลยพี่แกมักจะหลับตลอด แต่เวลาสอบทีไร ?พี่แกคะแนนสูงทุกทีครับเพราะพี่แกลอกเก่งครับ. ช่วงใดที่ผมแกล้งไม่ให้แกลอกแกจะพูดเสียงอ่อยๆ เฮ้ !พงศ์ขอลอกหน่อยเถอะน๊ะ Hey! Let me copy , please. เขาไม่ใช่คู่แข่งของผมเลยต้องทำเป็นเฉย.ลอกได้ลอกไป. ไม่มีใครรู้ว่าแกลอกหรือไม่ ?พี่แกตาเหล่ครับ !โต๊ะหนึ่งนั่งสามคน พี่แกมักจะนั่งตรงกลางพอดีมองซ้ายที-ขวาทีเห็นหมดสิครับ พี่แกจึงผ่านทุกวิชา Good.ผมพยายามค้นภาพเก่าๆที่ถ่ายไว้ตอนมาเรียนหลักสูตรนี้เออ..สงสัยจะถ่ายไม่ติดครับ หาเท่าไรก็ไม่เจอ.สมัยนั้นผมเองยังสูบบุหรี่อยู่ครับ Eh ! Thai. Give me one cigaratte.และก็จ่าคนนี้แหละที่ชอบขอบุหรี่ผม พี่แกมักจะขอเป็นประจำจนน่ารำคาญ. ให้บุหรี่ไปหนึ่งมวนดูสิครับ..พี่แกเดินกลับมาขอไฟแช๊คเสียด้วยน๊ะ Eh ! Thai. Give me the lighter.เออ..ไม่มีอะไรเป็นของตัวเองเลยหรือ?คนแบบนี้ยังมีเหลืออยู่ในหน่วยนาวิกโยธินอเมริกันด้วยหรือ ?เช้านี้เพื่อนร่วมชั้นผมมาบอกว่าเห็นทหารไทยมาใหม่อีกหลายคน ผมยังไม่เจอแต่พอจะเดาได้ว่ามีใครบ้าง ? เลิกเรียนตอนเย็นผมจึงรู้ว่ามีจอ.สมศักดิ์ วงษ์สิงโต จอ. สวัสดิ์ เชื้อจาด และ พจอ. สมบุญ อินทมาน มาเรียนหลักสูตรทหารขนส่งเหมือนกัน อ้อ ! ที่จริงเราเจอกันก่อนแล้วครับตอนเรียนที่ศูนย์ภาษาทร.น่ะ !สาเหตุที่ต้องมาทีหลังพราะหลักสูตรเขาเปิดหลังผมครับ สามคนนี้พักอยู่ที่ตึกเดียวกับผมแต่อยู่คนละด้าน จ่าคนแรกนั้นมาจากร้อยขส.พันบร.นย.สองคนหลังมาจากพันป.ผส.นย.สังกัดเดียวกันกับผม.ต่อมามีทหารไทยมาเรียนในสายพลาธิการอีกหนึ่งคนชื่อ พจอ.ภานุลักษณ์ สุริยวงค์ท่านนี้เป็นครูฝึกของผมตอนที่ผมยังเป็นนักเรียนจ่าชั้นปีทีสอง น่าเสียดายพอกลับเมืองไทยได้ไม่นานครูผมได้ประสพอุบัติเหตุทางรถยนต์ และเสียชีวิตพร้อมลูกชายที่กำลังน่ารักทีเดียว !อีกท่านหนึ่งผมเคยร่วมงานด้วย มาจากแผนกสื่อสารพันป.ผส.นย.คือ พจอ.ปรีชา ฉายรัศมี เราเคยซื้ออาหารแล้วมาทำกินที่แค้มป์เลอจูนโน่น ! Camp Lejeune. ช่วงที่อยู่ไกลบ้านนั้นทำได้แค่นี้ก็ถือว่าหรูแล้วล่ะ !กินไปคุยไปและแลกเปลี่ยนประสพการกันบ้าง !นร.ไทยที่มาที่นี่เอาเข้าจริงๆก็แทบจะไม่ได้ไปไหนด้วยกันเลย เช้ามาต่างคนต่างไปเรียน-ห้องใครห้องมัน.ผมเองค่อนข้างจะอิสระครับ.เพราะมีคนเดียว ทหารไทยที่มาทีหลังนั้นมาเป็นทีมครับไปไหนมาไหนจึงเป็นทีมเสมอๆ วันไหนที่เป็นวันหยุดทหารไทยเราโดยเฉพาะผู้เขียน.จะถูกเพื่อนนักเรียนนย.อม.จองตัวเสมอๆครับพอวันพุธก็จะมีเพื่อนๆมาเรียบเคียงว่า..เฮ้ย !ไทย..วันหยุดนี้พี่จะไปไหนรึเปล่า ? ถ้าผมเห็นว่าน่าจะไปเที่ยวด้วยผมจะรีบรับปากทันที บางครั้งอยากจะพักผ่อนบ้าง.ผมก็จะค่อยๆปฎิเสธไปเพื่อไม่ให้เสียน้ำใจครับ..เดี๋ยวเพื่อนจะไม่ยอมมาชวนอีก อดสิครับ.ที่จริงในรุ่นที่มาไล่ๆกันนี้ ผมยืนยันได้ว่า ผมเที่ยวมากกว่าใครเลย.
Classmate. : Hey. ! THAI. Where do you plan to go this weekend ?
Writer. : I did not decide yet , Why.? I will let you know later.
๒๔.เบียร์เย็นๆกับเพื่อนนักเรียน - ที่อาคารพัก.
ผมไปมาหลายแห่งแล้วเช่น ที่Florida.-ฟอริด้า.Washington D.C.-วอชิงตันดีซี. Ohio.-โอไฮโอ.และอีกแห่งคือแมรี่แลนด์ Maryland.นี่เป็นการเที่ยวข้ามรัฐน๊ะครับ. ถ้าเที่ยวในพื้นที่ล่ะก็เกือบทุกคืนทีเดียว ผมจะค่อยๆเล่าให้ฟังก็แล้วกันน๊ะ ผู้ที่มาเรียนส่วนใหญ่ตอนนั้นมีครอบครัวกันหมดแล้วจึงตั้งใจที่จะมาเพื่อเก็บเงินกัน.ในปี ๒๕๑๖ ผมเพิ่งอายุ๒๔ปีและโสดเต็มตัว เลยไม่รู้ว่าจะเก็บเงินไปเพื่ออะไร ?กลับไปก็เหลือเงินเดือนอีกตั้งหกเดือน จึงคิดแต่จะเที่ยวเพื่อหาประสพการณ์.วันนี้ผมผ่านไปที่พีเอ๊กซ์ พนักงานสาวผิวหมึกที่ผมเคยคุยด้วยบ่อยๆเธอบอกว่า.ช่วงสายๆเธอเห็นมีทหารไทยมาซื้อของที่นี่คนหนึ่ง สงสัยว่าจะเป็นนายทหารผมไม่ทราบว่าเป็นใคร ?เพราะที่อยู่ด้วยกันมีแต่นายทหารชั้นประทวนทั้งหมดจนถึงมื้อเที่ยง ผมจึงได้พบน้องกับใหม่ท่านนั้นนต.อร่าม สุทธิชาติ รน.ยศขณะนั้น. มาดูงานสามเดือน. ผมมีโอกาสแวะมาทักทายกับท่านสอง-สามครั้งก่อนที่ผมจะย้ายไปฝึกงานยังที่ใหม่ ต่อมาเมื่อได้กลับมาเมืองไทย พบว่าท่านได้เกษียณอายุตอนเป็นนายพลเรือ.เดือนมกราคมเป็นช่วงหิมะตก คนที่นี่เขาเชื่อพยากรณ์มากทีเดียวครับซึ่งทางอุตุฯที่นี่เขาได้พยากรณ์ไว้ว่า ปลายสัปดาห์นี้จะมีหิมะตกลงมาอย่างแน่นอน และถ้าใครฟังวิทยุที่นี่จะต้องได้ยินเสมอๆว่า News on the hour , Weather every half hour. มีข่าวทุกต้นชั่วโมงและรายงานอากาศทุกครึ่งชั่วโมง. สาเหตุที่เขาต้องแจ้งเตือน เรื่องสภาพอากาศทุกๆครึ่งช.ม.นั้น เพราะสภาพภูมิประเทศของเขากว้างใหญ่และอาจจะเกิดพายุต่างๆที่ร้ายแรงขึ้นได้อย่างรวดเร็ว เขาจึงแจ้งเตือนภัยให้กับคนอเมริกันได้ทราบเพื่อเตรียมการป้องกันได้ อย่างทันท่วงทีTen minutes brake.ช่วงบ่ายขณะพักประจำชั่วโมง ผมถือกาแฟออกมาดื่มข้างนอกอาคารและกำลังคุยกันผมได้ยินเพื่อนถามว่าเออ !บ้านคุณที่เมืองไทยมีหิมะตกบ้างไหม ? ผมปฎิเสธไปและได้อธิบายเพิ่มเติมไปว่า ทางทวีปเอเชียนั้นเป็นเมืองร้อน ไม่เคยมีหิมะตกมาก่อน.แม้ว่าเคยมีคนไทยอีกหลายคนอยากให้หิมะตกในเมืองไทย.ผมว่าถ้าถึงเวลานั้นจริงๆคงจะมีคนหนาวตายกันมากทีเดียว คิดดูเถอะว่าที่บ้านเราขนาดอากาศหนาวธรรมดาๆ ทางเหนือมีคนหนาวตายกันเกือบทุกปี.หน่วยงานต่างๆแจกผ้าห่มกันไม่ไหวเลยครับพี่-น้อง. แค่นี้ยังไม่พอหรือยังไง ? จะมาเรียกร้องเอาหิมะอะไรกันอีก.
Classmate. : Hey ! Thai . Do you have any snow in Thailand . ?
Writer. : No never.
นี่ถ้าเกิดมีหิมะจริงๆนอกจากจะแจกผ้าห่มแล้ว คงต้องบริจาคเครื่องทำความร้อนกันอีกแน่ๆ หรือไม่นายทุนก็คงทำลายป่าเพิ่มขึ้นอีก อ้างว่า..เอาไม้มาทำฟืนเพื่อผิงไฟกันหนาว. พวกมอดไม้ยิ้มกันใหญ่จะเอาไม้สักทองมาทำฟืน คิดได้ยังไงกันล่ะ ! คนที่ถามผมนั้นไม่พูดเปล่าเขาชี้มือไปที่ชายคา ผมแหงนหน้าตามไปดูมีหิมะกำลังลอยลงมา ผมว่าคล้ายๆนุ่นพอตกถึงหลังคาก็จะสะสมกันมากขึ้น และเริ่มย้อยลงมาเป็นลักษณะแหลมๆ หิมะเริ่มตกหนาขึ้นอีกขณะที่เรากลับเข้าห้องเพื่อมาเรียนต่อ. พอเลิกเรียนออกมานอกห้องจึงพบว่าหิมะเริ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ. นี่ถ้าหิมะไม่หยุดตกไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไรบ้าง ? เรารีบอาบน้ำแล้วไปทานอาหารเย็นกันเลย ก่อนที่จะหมดโอกาส.โชคดีครับพอกลับจากโรงอาหารหิมะได้ลงมาหนามาก. เกือบหนึ่งทุ่มแล้วยังคงสว่างอยู่ ผมถูกเพื่อนๆชวนให้ออกมาดูหิมะนอกอาคาร ปรากฏว่าเขาหลอกให้ผมออกมาแล้วปาด้วยหิมะ ก็เลยต้องปาต่อสู้กันอย่างสนุกสนานครับ คนอเมริกันที่นี่ไม่ว่าจะเป็นทหารหรือชาวบ้าน เมื่อใดถ้าหิมะตกเขามักจะออกมาเล่นหิมะกันโดยจะนิยมเล่นสโนว์บอลล์ Snow ball.- สโนว์บอลล์ก็คือการเอาหิมะมาทำเป็นรูปคน ตั้งไว้กลางแจ้ง แล้วนำหิมะมาปั้นกลมๆขว้างไปที่คนหิมะ หลังจากนั้นก็มักจะหันกลับมาขว้างกันเองเป็นที่สนุกสนาน เพราะเขาถือว่านานๆทีจึงจะมีหิมะให้เล่นกัน บางแห่งหิมะอาจตกทุกปี บางแห่งหลายปีจึงจะมีหิมะตกให้เห็นสักครั้ง.ผมโชคดีครับไปสหรัฐฯสามครั้ง มีโอกาสเหยียบหิมะทุกครั้ง.เริ่มรู้สึกหนาวแล้วสักพักใหญ่จึงย้ายตัวเองเข้ามาในตัวอาคาร ค่อยอุ่นขึ้นหน่อยครับดูสิหิมะตกขนาดนั้นยังมีเพื่อนที่เป็นหัวหน้านักเรียนของผม พี่แกอุตส่าห์ออกไปเที่ยวข้างนอกกันอีกฝรั่งพวกนี้ถ้าเขาอยากจะเที่ยวกันล่ะก็ ! ผมเห็นมามากแล้วไกลแค่ไหน ? เขาก็ยอมเดินครับโบกรถก็เอา.Hitch Hike.การโบกรถที่นี่ต่างกับที่บ้านเรามากคือ เขาจะเดินถอยหลังไปยังที่ที่เขาจะไป แล้วก็ยื่นแขนขวาออกโดยยกหัวแม่มือตั้งขึ้น ถ้าทำเช่นนั้นนานแล้วแต่.ยังไม่มีใครจอดรับ พอเริ่มจะเมื่อยเขาก็เปลี่ยนมาใช้มืออีกข้างหนึ่ง. รถที่แล่นผ่านมานั้นถ้ายังเป็นภายในบริเวณค่ายทหาร ส่วนใหญ่เขาจะจอดรับเพราะยังรู้สึกว่าปลอดภัยถ้าไปทางเดียวกัน. แต่ถ้าออกไปนอกค่ายแล้วการจอดรับก็มักจะไม่ค่อยเห็นบ่อยนักเพราะ เริ่มจะไม่ค่อยปลอดภัยนั่นเอง !เมื่อจอดรับแล้วคนขับและผู้โดยสารก็จะคุยกัน ถ้าถูกใจก็ส่งถึงที่เลย บางครั้งคอเหล้าด้วยกันก็ไปดื่มด้วยกันก็มีดีครับมิตรภาพจะได้งอกงาม. ภาษิตจีนบอกว่ามีมิตรเพิ่มหนึ่งคนดีกว่ามีศัตรูร้อยคน. เพื่อนฝรั่งบอกผมว่าเมื่อหลายปีก่อนเขานิยมหยุดรถรับกันแต่ในปัจจุบันไม่ค่อยมีใครรับใครแล้ว สาเหตุหนึ่งคือเมื่อมีการหยุดรถตรวจค้นปรากฏว่าผู้โดยสารหลายคนมีของผิดกฎหมายติดตัว..ทำให้ผู้ที่จอดรับมีปัญหาไปด้วยแม้ว่าจะบริสุทธิ์แต่ก็ต้องเสียเวลาไปศาล. ต่อมาจึงไม่ค่อยจะมีการจอดรับกันบ่อยนัก..ผู้โดยสารบางท่านพอไปถึงที่หมาย นอกจากเขาจะขอบคุณแล้วมีผู้โดยสารบางคนเขาก็ให้เงินครับ มากหรือน้อยก็อยู่ที่ระยะทางที่อาศัยมา.อันนี้ผมเคยทำตอนที่โบกไปกับเพื่อน ออกจากค่ายเข้าไปในเมือง พอเราให้คนขับเขาก็ยินดีรับถือว่าช่วยค่าน้ำมัน..ก็ดีครับจะได้สบายใจกันทั้งสองฝ่าย..บุญคุณไม่ต้องทดแทนและแค้นไม่ต้องชำระ.นึกไม่ออกว่า ภาษิตของใคร ?ผู้ที่ต้องการจะโบกไปไกลๆเขามักจะถือป้ายเขียนชื่อสถานที่ตัวโตๆยืนอยู่ริมถนน. เช่นถ้าเรายืนอยู่แถวๆรังสิตและถือป้ายคำว่าเชียงใหม่.สถานที่ที่ต้องการจะไป.แน่นอนครับหารถไปเชียงใหม่โดยตรงยากครับ.แต่บางครั้งมีรถที่ไปสุโขทัยเขาอาจหยุดและถามว่าน้อง..พี่ไปแค่สุโขทัยจะไปไหม ? ผู้โบกมีสิทธิ์ที่จะเลือกว่าจะไปต่อเอาข้างหน้าหรือจะรอให้มืดอยู่ที่นี่.ผมว่าในบ้านเราขณะนี้ค่อนข้างจะหาคนที่มีน้ำใจยากเพราะความกลัวเป็นเหตุ.รถยนต์ส่วนใหญ่ต้องมีอุปกรณ์ประจำรถให้พร้อมครับ เพราะกฎหมายที่นี่มีการบังคับ เมื่อหิมะตกรถที่ออกมาวิ่งบนถนนทุกคัน จะต้องมีโซ่สำหรับพันล้อเพื่อป้องกันการลื่นไหล ไม่ใช่รอให้ลื่นเสียก่อนแล้วค่อยออกมาโบกเพื่อยืมจากรถคันอื่น บนถนนเมื่อพบว่ารถคันใดติดหล่มหิมะอยู่ก็ยังมีให้เห็นครับ เขาจอดให้ความช่วยเหลือซึ่งกันและกัน. มีทุกที่นั่นแหละครับ ! เกิดเป็นคนจะมีน้ำใจหรือไม่ต้องถามตัวเองดู จากการที่ผมมีโอกาสได้เหยียบหิมะที่หน้าอาคาร รู้สึกว่านิ่มเหมือนน้ำแข็งใสที่นำมากองถมกันไว้.ในใจแอบคิดว่าน่าจะนำน้ำหวานมาราดแล้วกินแบบน้ำแข็งใสเสียเลย แต่จริงๆแล้วผมว่าไม่มีใครเคยทำแน่ๆ และผมคิดว่าน่าจะมีรสเค็มแม้ยังไม่ได้ชิมก็ตาม. เวลาเดินลุยหิมะทำไมรองเท้าที่ผมนำไปจากเมืองไทย ขาดง่ายเหลือเกิน หรือเป็นเพราะหนังรองเท้าของไทยไม่ดีเท่าหนังของเมืองนอก น่าจะจริงน๊ะ ! มิน่าล่ะ ? ทำไมคนไทยจึงนิยมของนอกกันนัก.
* ใครที่ยังไม่เคยสัมผัสหิมะของจริง ลองนึกถึงน้ำแข็งกดที่บ้านเรา.
ความเห็น (4)
- สงสัยจะจริงตามที่เขาบอกว่า..คนไทยอ่านหนังสือน้อยลง..แปลกน๊ะไม่ยักมีใครพูดว่ายังมีคนไทยบางคนที่เขียนหนังสือมากขึ้น
ผู้เขียนได้แต่เศร้าใจเพราะเด็กไทยยุคนี้..ตกคัดไทย..แต่ยังอยากจะเรียนภาษาเกาหลีเอย..ภาษาจีนเอย..
- จากประสบการณ์ของผู้เขียนเคยพบกับตัวเองมาแล้ว..คนเราไม่ต้องรู้หนังสือก็เอาตัวรอดได้ ตอนทำงานบริษัทที่สามผมมีลูกน้อง
ขับรถฟ๊อล์คลิฟท์ ๑ คน พี่แกเขียนที่ข้างฝาและตกไม้โท ลูกชายผมมาวิ่งเล่นตอนปิดเทอมมาเห็นเข้าแล้วเติมไม้โทให้ คนเขียน
ตะโกนถามว่าใครมาเติมสระอู - ว๊ะ ?เดี๋ยวนี้ลูกน้องคนนั้นมีรายได้ราวสามหมื่นต่อเดือน..ไม่เชื่อก็อย่าลบและหลู่.
- ผมแน่ใจว่านายเบิ้มลูกน้องเก่าคนนี้..ไม่สนด้วยว่าปริญญาตรีจะต้องได้รับเท่าไร ? เพราะพี่แกคงแอบดีใจเงียบๆอยู่ก็ได้ว่า..หัวหน้า
ครับผมจบแค่ป.๖ ยังได้เท่านี้ นี่ถ้าผมเรียนต่อถึงป - ตรี..คงจะรับเละเป็นแน่ !..
* ปัจจุบันคงต้องเลือกกันเอาเองแล้วว่า..จะเอาคนฉลาดแต่ขี้โกง หรือเอาคนที่ฉลาดน้อยแต่ซื่อเหมือนสัตว์ คำนี้หัวหน้าเก่าชอบพูด
กับผมเสมอๆ นายเบิ้มมักนำกระเช้ามามอบให้ผมในวันปีใหม่เสมอๆ จนผมต้องห้ามไว้ว่า..เออเบิ้มเราออกจากงานแล้วน๊ะเบิ้มไม่
ต้องเอากระเช้ามาให้ก็ได้..เขาจึงหยุดไปเอง..
สวัสดีค่ะ 
แวะมาอ่าน...แล้วก็แก้คำให้ด้วย... มีคำว่าสัปเหร่อ, น้ำแข็งกด และ ประสบการณ์...เขียนหนังสือถูกจะได้รวยเร็วๆ...
สวัสดีครับดร. ขอบคุณครับ พอดีผมกลับมาเปลี่ยนคำสำคัญ เลยมาพบเข้า ขอบคุณที่แก้ไขมา แต่ยืนยันว่า..โผะ มิ ช่าย พะ หม้า..
เขาะคุง.
โตะ นิ ฟัง.
๒๙ พ.ย.๕๔