...รอยไม้ที่ขีดลงในแม่น้ำ...
...รอยไม้ที่ขีดลงในแม่น้ำ...
Original : http://proshot4u.blogspot.com/
...รอยไม้ที่ขีดลงในแม่น้ำ...
รอยไม้ที่ขีดลงในแม่น้ำ
ใบไม้ที่หลุดร่วงจากขั้ว
ต่างถูกลบเลือนและปลิดใบ
รวดเร็วเกินกว่าที่จะยับยั้งไว้ได้ฉันใด
เฉกเช่นชีวิตมนุษย์และกาลเวลา...
ที่หมุนผ่านและร่วงโรยอย่างรวดเร็ว
เกินกว่าที่จะฉุดรั้งไว้ได้เช่่นกัน...
เหมือนเช่นพุทธพจน์ที่กล่าวไว้
“ยถาวาริวโห ปูโร...คัจฉัง นะ ปริวัตตต
ิ เอวมายุ มนุสสานัง...คัจฉัง นะ ปริวัตตติ"
"ห้วงน้ำที่เต็มเปี่ยมมีแต่ไหลลง
ย่อมไม่ไหลกลับฉันใด
อายุของมนุษย์ทั้งหลายมีแต่ล่วงไป ๆ
ไม่ถอยหลังกลับเลยฉันนั้นเหมือนกัน”
และเมื่อคุณจากไปเพียงไม่นาน...
ผู้คนรอบข้างก็จะลืมเลือนคุณ
เช่นดั่งรอยไม้ที่ขีดลงในแม่น้ำ...
และใบไม้ที่หลุดจากขั้ว...
สิ่งที่จะทำให้พวกเขาจดจำคุณได้ไม่ลืมเลือน...
ก็คือความดีและรอยประวัติศาสตร์
อันทรงคุณค่าที่คุณสร้างไว้เท่านั้น...
กาญจน์มุนี ศรีวิศาลภพ (ร้อยตะวัน)
7 มิถุนายน 2548
Kanmunee@Copyright 2007
หมายเลขบันทึก: 459399เขียนเมื่อ 9 กันยายน 2011 06:36 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 20:36 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (2)
- ขีดเส้นตรงลงไปในแม่น้ำ
- ย่อมไม่นำรอยไหนทิ้งให้เห็น
- เหมือนความดีที่ทำด้วยลำเค็ญ
- คนมองหาไม่เห็นไม่เป็นรอย
ขอคุณค่ะ อ.โสภณ เปียสนิท ...บทกวีที่อาจารย์เขียนนี้อ่านแล้วรู้สึกดีจริง ๆ ค่ะ