บันทึกย้อนหลังเกือบ 3 เดือน สิ่งดีๆ ที่ควรจดจำในช่วงเดือน มิถุนายน 2549 มีอะไรบ้างน้อ
- เดือนแห่งการเปิดเทอม วงจรการเรียนการสอนเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง ปีนี้นิสิตชั้นปีที่ 1 เกินเป้า จากที่ตั้งไว้สาขาละ 60 คน ทะลุไปถึง 80 ทีเดียวเจียว สาขาที่เป็นที่นิยมมาก คือ เทคนิคการแพทย์ และกายภาพบำบัด จะว่าไปก็น่าปลื้ม แต่อาจารย์ที่เหลืออยู่น้อยนิดแต่ละท่านคงจะแปล้
- วันที่ 12 มิ.ย. ร่วมเดินทางไปกับคณะผู้บริหารมหาวิทยาลัย เพื่อร่วมบริจาคเงิน สิ่งของ และหารือกับ อบจ. อุตรดิตถ์ ในการช่วยเหลือผู้ประสบอุทกภัยน้ำท่วม ที่จังหวัดอุตรดิตถ์ เห็นภาพแล้วน่าสงสารจริงๆ ปีนี้น้ำไม่รู้มาจากไหน ฝนตกหนัก แต่เราไม่ได้ประโยชน์จากน้ำเลย ถึงอย่างไรก็มีเรื่องที่น่าประทับใจ คือเมื่อตอนไปเยี่ยม ม.ราชภัฎอุตรดิตถ์ ท่านอธิการ ม.ราชภัฎฯ ฉายวีดีโอแสดงสภาพตอนน้ำท่วมใน มหาวิทยาลัยให้ชม ช่างรอบคอบดีแท้ แม้ขณะกำลังผจญความลำบากก็ไม่ลืมที่จะบันทึกภาพไว้ ทำให้คนที่ไม่ได้ประสบเหตุได้รับทราบความลำบากได้อย่างแจ่มแจ้ง
- วันที่ 14 มิ.ย. ดิฉันได้รับโล่เกียรติคุณด้านการประกันคุณภาพ "NUQA Academic staff of the year 2005" คณบดีที่ช่วยขับเคลื่อน QA2KM ทั้งในระดับมหาวิทยาลัยและคณะวิชาอย่างเสมอต้นเสมอปลาย จากมหาวิทยาลัย ในที่ประชุม กบม. พร้อมกับ คุณบอย (คุณอนุวัทย์ เรืองจันทร์) โล่เกียรติคุณด้านการประกันคุณภาพ “NUQA Non - academic staff of the year 2005” บุคคลสำคัญที่นำ KM มาต่อยอด QA ในสำนักงานเลขานุการคณะ พร้อมกับอีกหลายๆ ท่านจากหลายหน่วยงาน สิ่งที่น่าสังเกต คือ มหาวิทยาลัย ให้ชื่อรางวัลแต่ละรางวัลยาวเหยียดทีเดียว และไม่มีรางวัลเป็นลำดับที่ 1 2 3 ทุกรางวัลมีคุณค่าเท่าเทียมกัน แต่ความหมายของคุณค่าต่างๆ กัน จึงยิ้มหน้าบานกันทุกคน
- สัปดาห์ที่สามปลายเดือน เป็นสัปดาห์แห่ง IQA ของ 5 หน่วยงานย่อย : 4 ภาควิชาและ 1 สำนักงานเลขา ที่ดิฉันประทับใจเป็นพิเศษงวดนี้เห็นจะเป็นเรื่องสปิริทของภาควิชา ที่แม้จะเพิ่งทราบเกณฑ์การประเมินของ สมศ. ล่าสุด ที่แสนจะยุ่งยากซับซ้อน แต่ทุกภาคสามารถปรับตัวและพร้อมรับการประเมินตามเกณฑ์ใหม่นี้ได้ นับถือ ๆ
- งานใหญ่ที่ต้องเตรียมการอย่างหนักในเดือนนี้อีกอย่าง คือ การเตรียมการเรื่องการจัดประชุมวิชาการฉลองครบรอบ 10 ปีคณะฯ ทั้งต้องแห่กันไปดูสถานที่ที่จะจัดงาน ทั้งต้องเตรียมร่างโครงการ และกำหนดการต่างๆ และการประชาสัมพันธ์ เป็นครั้งแรกที่เราจัดแบบ 4 สาขารวมมิตร จึงต้องวางแผนอย่างพิถีพิถัน ร่วมมือกันทั้งคณะ ปลอบใจตัวเองว่าแล้วมันก็จะผ่านไปด้วยดี เพราะทุกอย่างต้องมีครั้งแรก......