วันนี้ได้ไปออกกำลังกายที่สวนป่าเฉลิมพระเกียรติเหมือนเช่นทุกวัน ขณะที่ฉันเดินสลับกับการวิ่งมาตามช่องวิ่งอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงสนทนาระหว่างปู่กับหลาน ๆ ที่มาออกกำลังกายเช่นเดียวกับฉัน
หลานชาย : ปู่ต้นไม้ที่สวนป่านี่มีเยอะแยะเลยนะครับ
ปู่ : ใช่ซิหลานเพราะเป็นสวนป่าที่เขาอนุรักษ์ไว้
หลานสาว : ปู่คะต้นนี้ชื่อว่าอะไร
ปู่ : ลองอ่านซิเขาเขียนชื่อติดไว้นั่นไง
หลายชายและหลานสาวอ่านพร้อมกัน : ยอป่า
ปู่และหลานหยุดที่ต้นยอป่า พร้อมกับได้ยินเสียงหลานสาวถามปู่ว่า : ปู่คะยอป่ากับยอที่บ้านเราไม่เห็นเหมือนกันเลย
ปู่ : มีอะไรบ้างล่ะที่ไม่เหมือกัน
หลายชาย : ลำต้นครับต้นยอป่ามันแตกเป็นสเก็ต (หลานชายเอามือไปแกะที่ร่องของลำต้น) มองแล้วเหมือนงูนะครับ
หลานสาว : ใช่ต้นยอบ้านเราไม่เป็นร่องแบบนี้ และสีของต้นก็ไม่เหลืองเหมือนต้นย่อป่าด้วย ปู่ค่ะ ใบต้นยอป่าก็เล็กกว่ายอบ้านเรา แล้วใบมันเอาไปทำห่อหมกได้ไหม
ปู่ : ไม่ได้หรอก แต่ใบสดนำมาตำพอกศีรษะเป็นยาฆ่าเหา ส่วนอื่นของต้นยอป่าก็มีประโยชน์อีกมากมาย เช่นราก ผล เปลือก ราก เนื้อไม้ เกือบทุกส่วนมีประโยชน์
หลานสาว : ปู่เล่าให้ฟังหน่อยซิ
หลานชาย : เดี๋ยวกลับบ้านเราไปค้นหาจากอินเตอร์เน็ตก็ได้ แต่ผมสงสัยว่าทำไมจึงเรียกยอป่า มันเหมือนยอบ้านตรงไหน
ปู่ : ผลมันเหมือนกัน แต่ผลยอป่าจะเล็กกว่า เราจะเห็นผลของยอป่าก็ราว ๆ เดือนธันวา มกรา ไว้ถึงเดือนนั้นเราก็จะเห็นของจริง แต่ถ้าอยากดูตอนนี้เราจะดูได้ที่ไหนเอ่ย
หลานสาว : รีบกลับบ้านเถอะ หนูจะไปเปิดอินเตอร์เน็ตดู
ปู่ : เดี๋ยวค่อยกลับ เรายังเดินได้ไม่ถึงรอบเลย วันนี้เราจะเดินรอบเดียวก็พอ
ฉันชื่นชมคุณปู่คนนี้จริง ทำยังไงน่ะครูเราจะเป็นเหมือนคุณปู่คนนี้
ไม่มีความเห็น