เรียนรู้จากนิทาน สร้างจินตนาการ สู่ประสบการณ์และทักษะชีวิต
นิทานเป็นวรรณกรรมที่มีคู่กับสังคม ในทุก ๆ สังคม
เป็นทั้งเรื่องเล่าที่มีเป้าหมายเพื่อความบันเทิง
สนุกสนาน ส่งเสริมให้ผู้ฟังเกิดจินตนาการ
ปลูกฝังคุณค่าแห่งการกระทำ ปฏิบัติ และความดีงามที่ปรากฏในนิทานนั้น ๆ ด้วย
การส่งเสริมให้นักเรียนได้อ่าน ได้ฟัง มีความหมายเพื่อ
๑. นำไปสู่การสร้างจินตนาการ แบบมีส่วนร่วมต่อเหตุการณ์และพฤติกรรมที่ปรากฏในนิทาน
๒. นำไปสู่การสร้างแรงจูงใจในฐานะที่เป็น “ต้นแบบ” (สิ่งสำคัญ) ถ้านิทานนั้นสามารถสร้างแรงจูงใจให้นักเรียนเกิดจินตนาการในลักษณะเก่ง ดี มีน้ำใจ และรับผิดชอบต่อส่วนรวม
๓. นำไปสู่การฝึกปฏิบัติ และสร้างทักษะและประสบการณ์ตัวเองไปสู่ความสำเร็จ ในแบบอย่างที่นักเรียนประทับใจ อย่างตั้งใจ และใส่ใจ
นิทานนอกเหนือจากเป็นความบันเทิง
สนุกสนานสมวัยเด็กนักเรียนแล้ว
ยังมีคุณค่าและความหมายเป็นการเสริมสร้างจิตนการ
รู้คิด รู้ทำ ในฐานะแบบอย่าง แรงจูงใจ
จนกระทั่งเป็นทักษะและประสบการณ์ชีวิตที่มีคุณค่าและความหมายต่อนักเรียน...!!!
(ครูเล่า หนูฟัง ครูนิ่ง หนูถาม)
(การเล่านิทานประกอบการเรียนเสริมทักษะการเรียนห้องสมุด)
คำควรรู้
นิทาน คือ เรื่องเล่าที่เล่าสืบต่อกันมา มุ่งให้เห็นความบันเทิงแทรก แนวคิด คติสอนใจ จนเป็นมรดกทางวัฒนธรรมของคนไทยอย่างหนึ่ง นิทานมีกำเนิด พร้อม ๆ กับครอบครัวของมนุษยชาติ มูลเหตุที่มาแต่เริ่มแรก คงเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง แล้วเล่าสู่กันฟัง มีการเพิ่มเติมเสริมแต่งให้พิสดารมากยิ่งขึ้น จนห่างไกลจากเรื่องจริง กลายเป็นนิทานไป
ปิยะดา แพรดำ บันทึก
27 สิงหาคม 2554
โรงเรียนวัดกิ่งแก้ว
ไม่มีความเห็น