ระเบียบวิธีวิจัย

การทดสอบความมีนัยสำคัญทางสถิติ

       การทดสอบความมีนัยยสำคัญทางสถิติ เป็นวิธีการตัดสินใจโดยอาศัยสถิติพิจารณาว่า ค่าสถิติจากกลุ่มตัวอย่างแตกต่างจากค่าพารามิเตอร์ของประชากรหรือไม่ ซึ่งเป็นการทดสอบสมมุติฐานการวิจัยในเชิงปริมาณ

        ในการทดสอบสมมุติฐาน เราจะทดสอบสมมุติฐานสูญ(H_o) เมื่อทดสอบแล้วจะมีทางเลือก2 ทาง คือ 1) รับ H_o ซึ่งเท่ากับปฏิเสธ H₁ หรือ 2) ปฏิเสธ H_o ซึ่งเท่ากับปฏิเสธ H₁ เพราะเราเขียนลักษณะ H_o และ H₁ ในลักษณะที่ตรงกันข้ามกันไว้แต่ไม่ว่าการทดสอบนั้นจะรับหรือปฏิเสธ H_o นักวิจัยก็อาจจะตัดสินใจผิดได้ ซึ่งคำว่าอาจผิดนี้ไม่ได้แปลว่าต้องมีความผิดเสมอไป บางครั้งอาจเป็นการตัดสินใจที่ถููกต้องอย่างสมบูรณ์ แต่ความจำกัดในการเข้าถึงความจริงที่นักวิจัยไม่ได้ศึกษาจากประชากร จึงเป็นเพียงสันนิษฐานว่า ในการตัดสินใจนั้นอาจมีความผิดเกิดขึ้น 2 ชนิด คือ

            1. ความผิดชนิดที่ 1 (Type I Error) เป็นความผิดเนื่องจากผู้วิจัยปฏิเสธ◊éßสมมุติฐานสูญที่ถูกต้อง กำหนดให้มีความน่าจะเป็นเท่ากับ α

            2. ความผิดชนิดที่ 2 ( Type II Error ) เนื่องจากผู้วิจัยรับสมมุติฐานที่ผิดกำหนดให้มีความน่านจะเป็นเท่ากับ ß

            ความผิดที่อาจเกิดขึ้นทั้ง 2 ชนิดนี้นักวิจัยจึงควรกำหนดความน่าจะเป็นในการทำความผิดให้น้อยพอที่จะมั่นใจว่าความผิดพลาดที่เกิดขึ้นนั้นยอมรับได้ หรือไม่ถึงกับอันตราย