ดอกไม้บนทางเท้า
ดอกไม้บนทางเท้า
ดอกไม้บานแบบบางอยู่ข้างบ้าน
ล่วงเลยกาลนานไกลไม่อาจกั้น
นับแต่ปลูกยกแปลงไว้แบ่งปัน
ทุกทุกวันฉันกังวลจนอาวรณ์
เริ่มจากการรดน้ำทุกค่ำเช้า
พรวนดินเข้าใกล้โคนจนดินอ่อน
บำรุงปุ๋ยน้ำปนจนเปียกปอน
ผ่านหนาวร้อนเรียนรู้อยู่กลางลาน
เมื่อเติบโตแตกตามาตัดแต่ง
มีลมแกว่งกิ่งไกวไปถึงก้าน
ดอกน้อยน้อยลอยลมถมดินดาน
ฤดูกาลผ่านรุดจึงหลุดโรย
มองดอกไม้ร่วงหล่นบนทางเท้า
ใต้ร่มเงาแดดแรงจึงแห้งโหย
ใจเหงาเหงาเงาลางลางกลางลมโชย
ที่ปลิดโปรยดอกปวงล่วงลับไป
ลอยไปอยู่กลางย่านบนลานหญ้า
ยังดีกว่าไม่รู้ว่าอยู่ไหน
แต่บางดอกถูกปล่อยจนลอยไกล
สะท้านใจร่วงหล่นบนเส้นทาง
กลีบเหลวแหลกแยกสลายใต้รอยย่ำ
เหมือนใจช้ำถูกเมินจนเหินห่าง
รอยเจ็บจำซ้ำใจไม่เคยจาง
อยู่ระหว่างรอยเท้ากับเงาดิน
โสภณ เปียสนิท
39/3 เขาพิทักษ์ หัวหิน ประจวบคีรีขันธ์ 77110
ความเห็น (34)
เวลาเราเดินไปตามทาง
น้อยคนจะสังเกตความงาม รายละเอียด
นอกจากคนที่มองโลกอย่างลึกซึ้ง และมีสติ
ด้วความนับถือคะ
เรียนคุณธนิตย์ครับ
- ขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจเป็นรายแรก
- ยามเดินบนทางเท้าหากมีดอกไม้ร่วงหล่นอยู่
- อาจทำให้คุณแทบไม่กล้าวางเท้าลงไป
- บนความงามท่ามความเหงาเหล่านั้น
เรียนคุณ CMUpal ครับ
แนวคิดการมองโลกด้วยใจ
ตามที่เขียนไว้นั้น เป็นความ
ละเอียดอ่อนอันแท้จริงครับผม
เรียนคุณกิ่งครับ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
เมื่อเติบโตแตกตามาตัดแต่ง
มีลมแกว่งกิ่งไกวไปถึงก้าน
สวัสดีค่ะ
'ลอยไปอยู่กลางย่านบนลานหญ้า' ถ้าลอยไปอยู่เต็มลานหญ้า น่าไปนอนกลิ้งเล่นไปมาคิดว่าคงจะนุ่มมากๆเลยนะคะ อาจารย์....
@@@เห็นดอกไม้ร่วงหล่นเกลื่อนกล่นพื้น
คงไม่ฟื้นเฉกเช่นคนที่ไปลับ
ความงามเจ้าคงทำได้แค่ประดับ
สิ่งที่จับคือความสวยช่วยโลกเรา@@@
.......โอ้ว่า "เจ้าดอกไม้บนทางเท้า" ...เขาเปรียบเจ้า..ดังความเหงาแลเงาดิน... ยามเจ้าถูกเหยียบสท้านใจ..ร่วงหล่นบนเส้นทาง..ไม่ระทม..กลับเก็บเจ้า..มาดอมดม......(.ÄÄÄ....ยายธีแอบคิด..อิอิ)
เมื่อมามองมวลแมกไม้ใจเศร้าสร้อย
ต่างหลุดลอยลงผืนดินถิ่นอาศัย
หลากหลายเท้าก้าวย้างเหยียบดอกไม้ไป
จะมีใครไหนหยิบชมความงาม..เอย.
*** ... มาชมดอกไม้งามบนทางเท้าค่ะ... ***
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายอาจารย์ค่ะ
ดอกไม้ที่สวยงามเมื่อร่วงลงดินก็หมดความสวย
แต่ยังมีคุณค่าในตัวเอง
อย่างน้อยเป็นปุ๋ยให้กับต้นได้คงอยู่
เพื่อผลิดอกใหม่สวยงามให้ได้ชม
เรียน ดร. ครับช่วยอธิบายภาพเพิ่มเติมด้วยครับ
ว่าเป็นดอกอะไร เหตุใดสวยงามมากมายขนาดนี้
เกิดแนวคิดว่า หาก ดร. ถ่ายรูปมาแล้วให้กระผมเขียนกลอน
บรรยาย ทีละภาพๆ อาจได้หนังสือดีๆ สักหนึ่งเล่มนะครับ อิอิ
เรียนครูไก่ครับ
ขอบคุณสำหรับคำกวีที่มีมาฝากเสมอ
สวัสดีค่ะอาจารย์โสภณ...
แม้ดอกไม้..ไร้เรี่ยว..เหี่ยวแล้วล่วง...
ไม่เคยลวง..ว่าเต่งตึง..ดึงวัยสาว...
บรรจงเรียง ความเจริญ เดินเรื่องราว
จากวัยเด็ก เป็นสาว...เข้าชรา...
....เฮ้อ..แต่งไม่ค่อยเป็น..แต่อยากร่วมบรรยากาศนักกลอนกับอาจารย์ด้วยค่ะ....
เรียนคุณยายธีครับ
ขอบคุณที่มาแอบดอมดมดอกไม้บนดิน
ให้คุณค่าของดอกไม้ได้ทำหน้าที่เป็นครั้งสุดท้าย
สวัสดีครับอาจารย์ ดร.โสภณ..แวะมาทักทายด้วยคนครับ
อ่านคำกลอน "ดอกไม้บนทางเท้า"
พาใจเศร้าหวนคำนึกคำพระสอน
หลักไตรลักษณ์สรุปจัดไว้เป็นตอน
ของแน่นอนยากหนีหลีกพ้นสักคน...
อนิจังไม่เที่ยงแท้แน่ชีวิต
แม้ดอกนิดยังร่วงโรยไร้แห่งหน
เกิดทุกขังยากเกินสุดจะทน
สิ้นสุดจนอนัตตาไร้ตัวตน...
เรียนอ.ดร.ยูมิครับ
ขอบคุณสำหรับคำกวี
นำมาสร้างสีสรรพ์ไว้
ณ ที่นี้ เป็นการร่วมแบ่งปันตามปรัชญาของเราขาว G2K
อิอิ..ผมกะเขียนไปตามเรื่องตามราว ประสาน้อย (เรียกคนที่สึกมาจากการบวชเณร) หนาน (เรียกคนที่สึกจากการบวชพระ) จาวเหนือ (ชาวเหนือ) ละครับ....
สวัสดีอีกครั้งค่ะ ภาพดอกShiba Sakura หรือ Moss Phlox หรือ Moss Pink ได้ภาพมาจากInternet ค่ะ มีอยู่ที่เกาะฮอกไกโด Hokkaido, Japan บนเกาะนี้เขาจะปลูกดอกไม้แถบยุโรปไว้ตามเมืองต่างๆหลายร้อยเอเคอร์เพื่อให้นักท่องเที่ยวเยี่ยมชมเพราะเกาะนี้อากาศหนาวเย็นตลอดปี บางเมืองปลูกทุ่งดอก Rap มองไปก็จะเป็นสีเหลืองทั้งทุ่ง บางเมืองปลูกทุ่ง Lavender มองไปก็จะเป็นสีม่วงทั้งทุ่ง บางเมืองปลูก Arsaria มองไปก็จะเป็นสีขาวทั้งทุ่งค่ะ...ไว้ถ่ายภาพได้สวยๆจะส่งให้อาจารย์แต่งกลอนคงจะดีนะคะ...ขอบคุณค่ะ
บทกวีนี่จบด้วยความเศร้านะคะ แต่แฝงข้อคิดที่ลึกซึ้งค่ะ
กลีบเหลวแหลกแยกสลายใต้รอยย่ำ
เหมือนใจช้ำถูกเมินจนเหินห่าง
รอยเจ็บจำซ้ำใจไม่เคยจาง
อยู่ระหว่างรอยเท้ากับเงาดิน
เอ...เหมือนคนอกหักเขียนยังไม่ก็ไม่รู้สินะคะอาจารย์
เรียนคุณ K ครับ
กลับจากเนปอลแล้วยังครับ
แวะมาชมจากต่างประเทศ หรือในประเทศครับผม
- รออ่านหนังสือ "กวีหวาน ผ่านภาพถ่าย" ของ ดร.พจนา กับ อ.โสภณ อยู่ รีบทำนะคะ
- ไม่ต้องไปหาโรงพิมพ์ที่ไหน เอามาลงที่ G2K นี่แหละ ไม่ต้องจ่ายตังค์ซื้อ..อิ..อิ
สวัสดีค่ะ
ดอกไม้ร่วง เหลวแหลก แตกสลาย.....
อยากแต่งต่อแต่ไปไม่เป็นค่ะ
เรียน ดร. ครับ
เป็นโครงการที่ดีนะครับ
บางทีความแปลกตาจากต่างแดน
ที่ชาวไทยไม่เคยเห็น
หรือบางคนอาจเคยเห็นแต่ต้องเสียเงินแพงๆ
เรียนครูปอครับ
กวีของครูมีค่าสำหรับที่นี่
ช่วยมาเพิ่มสีสรรพ์ให้เกิดความสมบูรณ์
และความสมบูรณ์ไม่ใช่สิ่งเล็กน้อยเลย เช่นที่ใครบางคนกล่าวไว้ว่า
"สิ่งเล็กน้อยทำให้เกิดความสมบูรณ์ แต่ความสมบูรณ์มิใช่สิ่งเล็กน้อย"
เรียนป่าไม้เลื้อยครับ
โปรดตัดคำว่า "ดร." ออกหน่อยครับ ชักเขิน เพราะยังไม่ได้เรียน
ขอบคุณสำหรับคำกวีที่มาสร้างสีสรรพ์ร่วมสนุกกัน
เขียนแบบสบายๆ สนุกๆ ไม่นานก็ชำนาญ
คราวนี้เป็นมือชาชีพเชียวครับ
เรียนคุณบอนนี่ครับ
ขอบคุณที่แวะมาเยือนกันเสมอ
ถือว่าเป็นกัลยาณมิตรทาง G2K
ก็แล้วกันนะครับ
เรียนคุณหมอนุ้ยครับ
คนเคยอกหักครับที่เขียน ก็พอเข้าใจความ "หัก" อยุ่บ้าง
ส่วนเรื่องกวีกับภาพถ่ายน่าสนใจมาก
แต่ว่าคน อาจมีเฉพาะใน g2k เท่านั้น อิอิ
เรียนคุณวัลลาครับ
ขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจ
เรียนครูลำดวนครับ
- แต่งไม่จบไม่เป็นไรครับ
- ยอดวิทยายุทธชาวเรามีมาก
- ผ่านเข้ามาตรงนี้ เดี๋ยวก็ทนไม่ได้ดอกครับ
- แต่งต่อแน่..................
เรียนคุณธนิตย์ครับ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ
แวะมาชมดอกไม้บนทางเท้าค่ะอาจารย์
ดาวชอบมองทางเดิน...
สิ่งเล็กๆ น้อยระหว่างเส้นทาง กลีบดอกไม้บอบบาง....ใบไม้ที่แห้งเหี่ยว...ยอดหญ้า....หอยทากตัวน้อยๆ นก แมลง...
ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนดำเนินไปอย่างสัมพันธ์กันตามวิถีทาง
เป็นอีกความงามของชีวิตค่ะ
เรียนน้องดาวครับ
ตาที่มองเห็นสิ่งเล็กๆน้อยๆ
เป็นความละเอียดอ่อนของชีวิต
ถือว่าเป็นความสมบูรณ์
อ่านแล้ว เพลินจัง..
แค่ดอกไม้ ที่ร่วงหล่น บนทางเท้า
ยังเรียงร้อย เรื่องราว ได้เล่าขาน
แสดงถึง มุมมอง ของอาจารย์
จินตนาการ สมศักดิ์ศรี กวีไทย
...........คารวะอาจารย์ครับ........
หนุ่มตุ้ย