เพื่อใคร..

เพื่อใคร...เพื่ออะไร..เยาวชนไทยเอ๋ย

เพื่ออะไร

 

...แน่แค่ไหนก็เอาชนะความตายไปไม่พ้น... 

  เกิดเป็นคนศักดิ์ศรีตนอยู่ตรงไหน   

อยู่ที่ใครเหยียบหยามหรือที่ใจ 

เอาชนะกันร่ำไป ได้อะไรกลับมา 

 

 คิดถึงคนข้างหลังกันเสียบ้าง 

บนเส้นทางอีกยาวไกลใครห่วงหา 

เอาอารมณ์เป็นใหญ่ใครเล่าหลั่งน้ำตา 

บุญคุณท่านเลี้ยงมาทดแทนค่าด้วยอะไร

 

ถอยหลังสักคนละก้าวมันเสียศักดิ์ศรีหรือเปล่า

เดินหน้าซัดกันเข้ามันสะใจกว่าใช่ไหม

ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งสูญเสียมันถึงจะสาแก่ใจ

เอาสมองส่วนไหนมาใช้คิดตรึกตรองกัน

 

หนึ่งชีวิตที่เกิดมามีค่ามากแค่ไหน

หากไม่คิดถึงใครก็คิดถึงพ่อแม่ที่โศกศัลย์

ทดแทนบุญคุณท่านด้วยน้ำตาหรือไงกัน

เพื่อนที่บอกรักนั้นรักกว่าผู้ให้กำเนิดหรือไร

 ยอมตายแทนเพื่อนได้ไม่เคยเดือนร้อน

เคยคิดก่อนทำกันบ้างไหม

ใครเฝ้าฟูมฟักรักแสนรักเพราะเจ้าคือดวงใจ

แต่เจ้าทำไม หัวใจไม่มีเยื่อใยให้ใครคนนั้นเลย

.........................................................

ในวันที่ได้อยู่ในเหตุการณ์นักเรียนชายจับกลุ่มจะตีกัน

ความรู้สึกแรกคือเศร้าใจแทนพ่อแม่ที่ไม่รู้อะไรเลยที่บ้าน

ถ้าพ่อแม่รู้คงรีบรุดขับรถแทบบินมารับลูกของตนกลับบ้าน

ด้วยห่วงใยชีวิตของลูกที่ตนเฝ้าฟูมฟักมาจนเติบใหญ่

แต่ความรักในกลุ่มเพื่อน และจิตใจที่ยึดมั่นจะเอาชนะ

ความอาฆาตแค้น ไม่ยอมกันมันยิ่งใหญ่กว่าความรักของพ่อแม่

ความเคารพในชีวิตของกันและกันหายไป

....................................................

ขอคำภาวนาเพื่อสันติภาพในหัวใจเยาวชนไทย

ให้พวกเขามีหัวใจรักสันติ และอยู่กันอย่างสงบสุข

ใช้พลังที่มีทำคุณประโยชน์เพื่อสังคม

และเพื่อคนรอบข้างเสมอ

ขอพระพรแห่งความรัก และจากคำภาวนานี้

ส่งผลดลบันดาลให้ความรักจากทุกมุมโลก

หลั่งไหลสู่หัวใจเยาวชนคนไทย

ให้เต็มเปี่ยมด้วยจิตใจที่อ่อนโยน

รักและรับใช้ทุกคนเสมอ

............................

ด้วยใจห่วงใยจริงๆค่ะ

น้ำผึ้งหวาน

18 สิงหาคม  2554

[สันติสุข]

ชอบมากครับ อยากให้เด็กมัธยม ปวช. ปวส.และบรรดาช่างกลทั้งหลายได้อ่านจัง

ขอบคุณมากครับ

[น้ำผึ้งหวาน]

ขอบพระคุณค่ะ...รู้สึกเศร้าใจจังเลยค่ะ...--'