..เรื่องราวบนทางเดิน "ธรรม"
....และแล้ว วันนั้นก็มาถึง.โดยมิต้องรอคอย...."ภิกษุณี"รูปนั้น..เดินทาง..ไปกับเรื่องราวที่ไม่ได้..ถูกกำหนดขึ้น..หากแต่ย้อนรอยไปกับจินตนาการที่สร้างขึ้น"หล่อน"กังวลกับธรรมชาติที่ถูกจัดสรรค์และสิ่งแวดล้อมที่แปลกหน้า.."ภิกษุณี"รูปนั้นมีรอยยิ้มบนใบหน้าให้ปรากฎ...พร้อมกับกล่าวว่า..ทุกอย่างให้เป็นไปตาม..ธรรมชาติ....
..คราบน้ำตา..กับรอยยิ้ม..ผสมผสานอยู่บนใบหน้าที่บ่งบอกถึงความเศร้าและกังวลใจของหญิงสูงอายุหนึ่งที่เดินสวนมาบนทางเดิน..."ภิกษุณีรูปนั้น"...จับไหล่เธอราวจะโอบกอด..ถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนและแผ่วเบา "เป็นอะไรมีอะไรหรือ"..และแล้ว..คราบน้ำตาที่เลือนหาย..หากเป็นรอยยิ้มเข้ามาแทนที่...ความทุกข์เคลื่อนไป..เพราะการช่วยเหลือและแบ่งปัน...กับการขอบคุณ..ระลึกถึงเมตตาในพุทธคุณ...ของหญิงนั้นเมื่อลาจาก....
...ดอกไม้สองสามดอก..บนทางเดิน.."หล่อน" เดินข้ามไป...หากแต่ว่า.."ภิกษุณีรูปนั้น..กลับก้มตัวลงเก็บ..และวางใหม่ให้พ้นจากทางเดิน..พร้อมกับเอ่ยว่า"เสียดายความงามของดอกไม้"...."ดอกไม้เหล่านั้น"ที่ถูกได้วางไว้อย่างตั้งใจ..บนทางเดินนั้น.."หล่อน" มองเห็น รอยยิ้มบนใบหน้า..ผู้วางดอกไม้ นั้น..บนทางเดินแห่ง......"ธรรม"
ความเห็น (12)
- ช่างน่าเขียนเป็นกวีนะครับ
- ได้แง่คิดที่ดีมากเลย
- "ดอกไม้บนทางเท้า"
- สงวนลิขสิทธิ์แล้วครับผม
ความจริงแห่งความเที่ยงนั้นคือ...ความทุกข์
และการดำรงอยู่กับความทุกข์ด้วยใจแห่งเที่ยงธรรม...คือ ความงามของชีวิต
สวัสดีค่ะคุณยายธี
เรื่องราวสั้นๆ ที่สื่อถึงสิ่งต่างๆได้มากมาย และงดงาม
ตามอ่านค่ะ
สวัสดีค่ะ
แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ
ธรรมคือเครื่องดับทุกข์
ดีใจค่ะที่ได้พ้นทุกข์และพบกับความสุข
...คาระวะแด่ผู้อ่านทุกๆท่าน...ที่เห็น..ทุกข์และสุข..กับ..ความเที่บงแท้..แน่นอน..บนทางเดินชีวิต..เจ้าค่ะ..ยายธี
สวัสดีครับ ยายธี
รอยยิ้ม..ดอกไม้..ความทุกข์..แลสุข.. คือสิ่งที่ไปด้วยกันได้
เพราะสุข..ทุกข์.. อยู่ที่ตัวทำ หาใช่ใครเล่าจะยัดเยียดให้...
ธรรมเท่านั้นที่จะแก้ไข.. เพียงใจมีธรรม.. ใช้สติปัญญา..ให้ถูกที่ถูกทิศ..
โลกนี้คงน่าอยู่..เพราะทุกคนจะล้วนก้าวเดินไปบนทางเดินแห่ง "ธรรม"
สงบ งดงาม เจ้าค่ะยายธี สุขสันต์วันครอบครัวนะคะ
หวัดีจ้ะยายธี คิดถึงนะจ๊ะ สบายดีเหรอเปล่า กินข้าวเยอะ ๆ นอนพักผ่อน ออกกำลังกายเสมอ ๆ นะจ๊ะ ....
ขอ(ชิง)ลิขสิทธิ์จากอาจารย์โสภณค่ะ
..เจ้าดวงดอกไม้นั้น ฉันเห็นร่วงหล่นริมทาง
สีขาวนวลบอบบาง ก้าวย่างเกือบก้าวย่ำ
ก้มหยิบบรรจงจัด ระมัดระวังกลีบจะช้ำ
แล้วเลย ละ หลุดพลัน ดอกไม้นั้นธรรมดา
สวัสดีค่ะคุณยายธี
พยายามจะคอมเม้นท์ แต่...ไม่ทราบจะคอมเม้นท์อะไร
เลยแค่ยิ้ม ๆ ส่งความรักและระลึกถึงไว้ให้ค่ะ
รักษาสุขภาพนะคะ
เป็นปรัชญาให้คิดตาม
...
"ความทุกข์เคลื่อนไป" เพราะการแบ่งปัน
นี่คือ หัวใจแห่งการดำรงชีวิตของมนุษยชาติเลยครับ
- ใครจะฝืนจากนี้ไปได้ ทุกอย่างให้เป็นไปตามธรรมชาติ..
- ขอบคุณข้อคิดดีๆครับ และขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยือนพร้อมทั้งแสดงความเห็นครับ