KRISUM Model...Practical Ways To Improve Myself


...ไม่ยอมให้ฟ้า หรือใครลิขิต...

KRISUM Model…Practical Ways To Improve Myself

 

 

ขอขอบคุณ GotoKnow...ตั้งแต่เริ่มหัดเดินเตาะแตะ...ทีละก้าว

 

บ้านหลังนี้ที่ให้ทุกอย่าง... 

บ้านที่ไม่เคยมี... แม้คำพูดให้ท้อแท้ 

ให้เพื่อนที่คอยเป็นกำลังใจเสมอ

ให้พลังวาจาและมิตรภาพให้ก้าวไปข้างหน้า...เพื่อเป็นผู้ให้และผู้ทำให้ โดยไม่เหน็ดเหนื่อย

จนเป็นเช่นทุกวันนี้ 

ขอขอบคุณ...ขอบคุณ และขอบคุณ

ด้วยความจริงใจ

หมายเลขบันทึก: 454481เขียนเมื่อ 17 สิงหาคม 2011 19:18 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 พฤษภาคม 2012 16:43 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

แหม เท่ห์จริงๆ เลยพี่ติ๋วโมเดล KRISUM นี้ เดี๋ยวจันคิดบ้างนะพี่ :)

พี่ติ๋วของน้อง.....สุดยอดค่ะ ชอบจังเลย

สร้างกำลังใจดีมากเลยค่ะ พี่ ทำให้รู้สึกว่าเราต้องทำโมเดลบ้าง

พี่ติ๋วถอดบทเรียนตัวอย่างได้แจ่มไปเลยค่ะ ได้เห็นการพัฒนาและเรียนรู้ตัวเอง

ให้ดอกไม้ 100 ดอกเลยพี่ ^___^

เก่งจริง เห็นประกายในตัวคุณติ๋วตลอด พี่สบายใจที่มีคนแบบคุณติ๋วในองค์กร

ศ นพ สมบูุรณ์ เทียนทอง..จะคอยถามและบอกฝากพี่เสมอ

ให้หาคน model แบบคุณติ๋ว แบบน้องเกด แบบคนนั้นคนนี้..ที่เป็นตัวอย่างในองค์กร. โดยฝากให้แต่ละคนขยาย model ดีดีให้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ก่อนที่พวกเราจะเกษียณไป

สวัสดีค่ะ อ.จัน ดร. จันทวรรณ ปิยะวัฒน์

ขณะเราก้าวเดินไปนั้น เราเองก็ไม่ทราบว่า "ทำไมต้องเลือกทางเดินนี้"... ตอนนั้นคิดแต่เพียงว่าไปตามใจที่ปรารถนา คืออยากให้มีคนรู้จัก "วิสัญญีพยาบาล" ว่าเป็นกลุ่มผู้ดูแลผู้ป่วยกลุ่มหนึ่งที่พยายามทำงานทุ่มเทโดยไม่แม้จะตะโกนบอกใครๆในการเรียกร้องสิ่งตอบแทนที่ใครๆพูดถึงว่า "เป็นความคุ้ม"...

เรายินดีทำงานเพื่อช่วยวิสัญญีแพทย์ในการร่วมดูแลผู้ป่วยด้านนี้อย่างเต็มที่... เราคิดบวก และเราทำเพื่อผู้ป่วยจริงๆค่ะ

Model นี้เกิดภายหลังจากการได้ทบทวนตนเอง... เกิดเมื่อวันที่บอกตนเองว่า ประสบความสำเร็จขั้นหนึ่งของชีวิตการทำงาน ได้ลุกขึ้นยืนเคียงคู่ไปกับพยาบาลสาขาอื่นบ้างในการเป็น "ขั้นสูง"... แม้ไม่มีค่าตอบแทนเพิ่มเติม มีแต่เพียงภาระงานที่มากขึ้น ซึ่งก็ยินดีและเต็มใจทำ

... มองตนเอง ...สะกัดความคิดตนเอง แล้วออกมาเป็น Model นี้ เผื่อเป็นประโยชน์ต่อน้องๆรุ่นหลังค่ะ

KRISUM เป็นคำที่ชอบใช้แทนตนเอง

...

อาจารย์จันเองก็เป็น Model ที่ดีให้แก่ลูกศิษย์มากมายค่ะ เป็นภรรยาและแม่ที่ดีที่สุดของพวกเขา... รวมถึงเป็น "ผู้ให้โอกาสทุกคน" ใน GotoKnow ค่ะ

ผลงานนี้ของพี่ติ๋ว ...อาจารย์จันและทีมงาน G2K มีส่วนอย่างมากค่ะ

พี่ติ๋วชื่นชมอาจารย์จันเสมอ

ด้วยรักและผูกพัน

พี่ติ๋ว.

สวัสดีค่ะ น้องมะปราง มะปรางเปรี้ยว

แต่ละคนก็มีรูปแบบของตนเองค่ะ... หาให้พบเพื่อให้มีกำลังใจในการยืนอยู่และก้าวเดิน เพื่อทุกคนในสังคมค่ะ

น้องมะปรางเป็นรูปแบบของเด็กรุ่นใหม่ที่มีความน่ารัก...สามารถปรับตัวและเข้ากับผู้ใหญ่รายรุ่น หลายสมัยได้ดี  อดทนต่อการให้คำแนะนำ (สอน) ผู้ใหญ่ที่ไม่รู้เรื่องเทคนิคสมัยใหม่อย่างพี่จนทำได้ทุกวันนี้ ซึ่งสังคมที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็วทำให้หาวัยรุ่นแบบน้องมะปรางได้ยากขึ้น

...น้องมะปราง ผู้ทำงานด้วยความทุ่มเทและมีหัวใจที่รัก...มากกว่างาน

ขอให้กำลังใจน้องมะปรางเสมอค่ะ

พี่ติ๋ว.

สวัสดีค่ะ พี่แก้วแก้ว..อุบล จ๋วงพานิช

สิ่งที่อ.สมบูรณ์ และพี่แก้วห่วงใย คือความอยู่รอดและอยู่ได้ขององค์กรค่ะ

...

คนที่มีพลังขับในตนเองสูงมักมีฝันต่างๆของตนเองซ่อนอยู่ค่ะ สุดแต่เขาจะแสดงออกมาในรูปแบบใด...

ความสำเร็จของคนเหล่านั้นหากไม่นำออกมาเล่าสู่กันฟังก็คงจบและจางหายไปพร้อมกับชีวิตที่เกษียณ... อย่างว่า... น่าเสียดายค่ะ... นำความสำเร็จมาเล่าตอนเกษียณ...ก็ช้าไปแล้วค่ะพี่แก้ว

...

บทเรียนของเรา เริ่มจากน้ำพักน้ำแรงและหัวคิดของคนอย่างเราๆ...กันเอง...

ขอบคุณพี่แก้วและอาจารย์สมบูรณ์ค่ะที่ทำให้มีพลังขับในตัวติ๋วเพิ่มขึ้นอีก

หากองค์กรจะใช้เป็นบทเรียน... ก็ต้องไม่ปล่อยให้คนรุ่นใหม่ออกวิ่งโดยไม่รู้ทิศทางค่ะ เพราะไม่เช่นนั้นจะหมดแรงและหมดกำลังใจไปก่อน... ทีมผู้บริหารมีส่วนสนับสนุนและให้กำลังใจอย่างมาก

อย่าปล่อยให้เขาต้องฝ่าฟันอุปสรรคมากมายจนเกินไปและอย่าลดทอนกำลังใจไม่ว่าจะด้วยรูปแบบใดๆมากนัก เพราะคนรุ่นใหม่ๆ "ไม่อึด" เหมือนรุ่นเก่าค่ะ

...

ด้วยความปรารถนาดี

ติ๋ว.

พี่แก้ว Ico48 แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช ...เป็นแบบอย่างที่ดีของน้องๆพยาบาลที่รักความก้าวหน้า

เป็นบุคคลที่ทำงานอย่างมีแบบแผน มีการวางแผนและมีเป้าหมาย มีความสุขในผลลัพธ์ที่เกิดจากงานและทีมงานเสมอ

พี่แก้วยิ้มง่าย ยิ้มเก่ง...ใครคุยด้วยแล้วมีความสุข เป็นเสน่ห์ที่หาตัวจับได้ยากค่ะ สมควรเป็น buddy ที่อ.สมบูรณ์เองก็ชื่นชมค่ะ

ติ๋วชื่นชมด้วยความจริงใจค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ติ๋ว จาก มช.นะคะ เยี่ยมมากๆเลย ยกนิ้วโป่งให้เลยคะ ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆที่ทำให้น้องๆค่ะ

สวัสดีค่ะ

ดีใจมากๆค่ะที่ได้ยินเสียงน้องๆมาจากแดนไกล... เสียดายที่ไม่ได้อยู่คุยกันมากกว่านี้นะคะ

ยินดีมากๆเสมอค่ะหากทำอะไรให้น้องๆได้

ฝากความรักและคิดถึงชาว มช.ทุกคนด้วยค่ะ หวังว่าโอกาสหน้าคงได้พบกันอีกนะคะ

อ้อ...

พี่ติ๋วเขียนบันทึกถึงพวกเราที่นี่ค่ะ  

การประชุมวิชาการวิสัญญีวิทยา ส่วนภูมิภาค ครั้งที่ 6 ประจำปี พ.ศ. 2554 : บรรยากาศ

ไปอ่านมาหรือยังคะ...มีรูปน้องๆด้วยแหละ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท