ท้องทุ่งนาครานี้พี่ทิ้งทุ่งไปหลงกรุงหลงโนบราลืมนาหนองหลงแสงสีลืมสิ้นกลิ่นน้ำคลองลืมพวกพ้องน้องพี่ที่บ้านนาลืมกลิ่นโคลนทิ้งข้าวกล้าหาห้างใหญ่หลงแสงไฟราตรีกาลร่านตัณหาลืมกระทั่งหนังตลุง.... มุ่งมายาลืมโนราห์เคยนั่งดูคู่สองเรากลับจากนาคราเย็นไม่เห็นพี่ร้าวฤดีเดินเดี่ยวเปลี่ยวใจเหงาเคยหยอกเอินเดินคู่กันเหนื่อยบรรเทากลับไร้เงาพี่เคียงมาคราสายัณห์น้องอับอายขายหน้าคราเพื่อนถามทุ่งเคยงามกลับหม่นเพราะคนหยันพี่อย่าลืมรากเหง้าลืมเผ่าพันธุ์ท้องนานั้นคือชีวิตครวญคิดดู |
เพลง : ทุ่งนางคอย ศิลปิน : พุ่มพวง ดวงจันทร์ |
มอง ลิบลิ่วแถวทิวพนา
ใกล้ค่ำย่ำสนธยา กลุ่มชาวนาก็เริ่มจากงาน
คุณพ่อเดินหน้า เราพากันเดินกลับบ้าน
ท้ายสุดนั่นคือแฟนฉัน
เมื่อ ก่อนนั้น รักปาน จะกลืน
สอง เราเดินเคียงคู่สุขสันต์
อยู่อย่างนี้ทุกวัน เธอกับฉันรักกันหวานชื่น
เป็นบางโอกาส เรานัดพบกันกลางคืน
ว่ารักจะไม่เป็นอื่น จะยั่งจะยืนไม่จากไม่จร
แต่พอไม่นาน เธอจากบ้านเกิดเมืองเรา
ทุ่งนาดูช่างเงียบเหงา
จากบ้านเราเข้าพระนคร
คงลืมเสียแล้วน้องแก้วเคยรักมาก่อน
มันเหมือนเป็นลางสังหรณ์ ว่าต้องจรจากฉันไกล
แล้ว ต่อมามินานเท่าไร
ข่าวเธอนั้น หายไปก็กระจายอายคนแถวนั้น
จะรอจนกว่า เธอนั้นจะมาเยี่ยมบ้าน
ฉันคอยเธอนานแสนนาน
ไม่เห็นเธอนั้นผ่านมาอีกเลย
..แล้ว ต่อมามินานเท่าไร
ข่าวเธอนั้น หายไปก็กระจายอายคนแถวนั้น
จะรอจนกว่า เธอนั้นจะมาเยี่ยมบ้าน
ฉันคอยเธอนานแสนนาน
ไม่เห็นเธอนั้นผ่านมาอีกเลย
|
พุ่มพวงตอนนั้นเสียงยังแจ่มแจ๋วอยู่เลยนะครับ
สวัสดีค่ะท่าน ผศ.