ไร่เลื่อนลอย : ตราบาปของคนกะเหรี่ยง
อ่านเรื่อง "กะเหรี่ยงกลิ้งหิน" ของ คุณอักขณิช ศรีดารัตน์ http://www.gotoknow.org/blog/akkhanich/453460?refresh_cache=true แล้วผู้เขียนอดไม่ได้ที่จะถ่ายทอดความรู้สึกอัดอั้นตันใจ ในฐานะที่เป็นกะเหรี่ยงแม้เนื้อหาในบันทึกจะเป็นบวก เพราะคุณอักขณิช เขียนชื่นชมกะเหรี่ยงสองพ่อลูกไว้ได้อย่างน่าฟังยิ่งนัก แต่ก็เชื่อว่าน้อยคนนักที่จะเห็นเช่นนี้
เพราะที่ผ่านมาสังคมภายนอกยังมองภาพการทำไร่เลื่อนลอย (แท้จริงคือไร่หมุนเวียน ที่ทำขึ้นเพื่อปลูกข้าว และพืชผักนานา การหมุนเวียนจึงเป็นการพักเพื่อให้ดินได้ฟื้นตัว) ตามที่ วุฒิ บุญเลิศ ได้อธิบายไว้ http://prachatai.com/journal/2011/08/36409 แต่กระนั้นการตัดไม้ทำลายป่าที่ถูกสื่อผ่านการทำไร่เลื่อนลอย ของชนเผ่ากะเหรี่ยง ก็ยังเป็นตราบาปให้กะเหรี่ยงถูกมองว่าเป็นผู้บุกรุกและทำลายป่าอยู่วันยันค่ำ ซึ่งความเป็นจริงการบุกรุกทำลายป่าในไทยส่วนใหญ่มีที่มาจากการเปิดสัมปทานป่าของรัฐบาลซึ่งเริ่มดำเนินการมานานแล้ว http://guru.sanook.com/encyclopedia/%E0%B8%81%E0%B8%B4%E0%B8%88%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%9B%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B9%84%E0%B8%A1%E0%B9%89%E0%B8%AA%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B9%83%E0%B8%99%E0%B8%AD%E0%B8%94%E0%B8%B5%E0%B8%95/
ล่าสุดปฏิบัติการกวาดล้างชาวกะหร่าง (แท้คือกะเหรี่ยงนั่นเอง) ที่อุทยานแห่งชาติแก่งกระจ่างที่ส่งผลให้เกิดโศกนาฎกรรมครั้งใหญ่กับกองทัพบกไทย จากภาพที่ปรากฏตามสื่ออาจจะมองว่าเป็นความเลวร้ายที่ชาวกะเหรี่ยงเหล่านั้นบุกรุกและแผ้วถางป่า หากแต่เมื่อเทียบกับป่าที่หมดไปกับการสัมปทานของรัฐ และป่าที่ถูกบุกรุกโดยกลุ่มนายทุนแล้ว คงจะเทียบกันไม่ติด (เขียนเช่นนี้ใช่สนับสนุนให้มีการแผ้วถางป่า) เพราะด้วยปริมาณของไม้ กอรปกับอุปกรณ์ที่ใช้ในการแผ้วถางแล้วยิ่งเทียบกันไม่ติด เพราะกลุ่มทุนจะใช้เลื่อยยนต์ในการตัด หากแต่ชาวกะเหรี่ยงใช้มีด - พร้า ในการแผ้วถาง
กับวันนี้แม้การสัมปทานป่าจะถูกปิดลง หลายองกรค์รณรงค์ให้อนุรักษ์ป่า เพิ่มการปลูกต้นไม้.. จนผ่านมาหลายสิบปี แต่เพียงเพราะการทำไร่เลื่อนลอยเพื่อปลูกข้าวไร่ และพืชพันธุ์นานาไว้เลี้ยงชีพ...กะเหรี่ยงตลอดจนพี่น้องชาวไทยภูเขาส่วนใหญ่ที่อาศัยอยู่ตามป่าเขา และบนยอดดอยสูง ก็หนีไม่พ้นการยัดเยียดความเป็นเป็นแพะให้อยู่ดี เหตุผลเพียงเพราะเขาเกิดและอาศัยผิดที่ผิดทาง และที่สำคัญวัฒนธรรมการดำรงชีวิตของเขาไม่เหมือนชาวเมือง และชนพื้นราบเท่านั้นเอง....
เดินท่องมองดินฟ้ากว้าง
เวิ้งว้างนทีภูผา
หลายร้อยพันปีผ่านมา
มีกะลากะเหรี่ยงดงดอย
อาศัยธรรมชาติเลี้ยงชีพ
ไม่รีบไม่เร่งใช้สอย
มีข้าวกินเพราะไร่เลื่อนรอย
เฝ้าคอยหมุนเวียนทำไป
จวบจนสัมปทานป่าไม้
เข้าไปแผ้วถางเนินใหญ่
บุรุกป่าดงพงไพร
แล้วใส่ไฟว่ากะเหรี่ยงทำลาย
ผืนป่าน้อยนิดทำไร่
อาศัยปลูกพืชข้าวไว้
เพียงเพื่อเลี้ยงใจและกาย
ยืนได้อยู่ไปวัน - วาน
มักน้อยสันโดษเหลือขนาด
ใจไม่ขลาดเมตตาสงสาร
สัตว์ป่าสัตว์น้ำเต็มลำธาร
บนบานผีสางเทวดา
ต่อเมื่อคนเมืองรุกล้ำ
เยียบย่ำดงดอยผืนป่า
เจ้าป่าเจ้าเขาเทวา
คงด่าทอพี่น้องเอาอา..(เอาเป็นภาษาเหนือ แปลว่า "น้า")
เทวดาฟ้าดินจึงพิโรธ
ลงโทษหมู่เหล่ามนุษา
คนรับกรรมกลับเป็นชาวพนา
ปกาญอพี่น้องผองเรา.....
ความเห็น (32)
แต่งกลอนได้เพราะมาก....
ผมเคยไปหมู่บ้านคนกะเหรี่ยงครับ
ด้วยความที่อยู่กับธรรมชาติ
ผมมองเห็นความรักของคนกะเหรี่ยงกับการรักธรรมชาติ
และทำวิถีชีวิตให้กลมกลืนกับธรรมชาติครับ
สำหรับผมแล้ว....เราทุกคนคือพี่น้องกันนะครับ
และเราทุกคนต่างก็เป็นเพียงเศษเสี้ยวของธุลีฝุ่นแห่งจักรวาลเหมือนกันทั้งหมด
ขอเป็นกำลังใจให้อีกหนึ่งคนนะครับ
สวัสดีครับอาจารย์ อักขณิช ผมขอบคุณครับที่มองกะเหรี่ยงด้วยความเข้าใจ อันที่จริงแล้วอนัตตาคือสิ่งนิรันด์ สำหรับชาวพุทธอย่างแท้จริงครับ แต่คงน้อยคนนักที่คิดและมองเหมือนอาจารย์... แม้ทุกวันนี้ ไร่เลื่อนลอย ก็เป็นตราบาปของชนชาวกะเหรี่ยงจริงๆ ครับ ผมเชื่อเช่นนั้น (ความเห็นคนส่วนตนครับ)
- สวัสดีครับ
- เข้าใจในความรู้สึกครับ บ้านเราอยู่ที่ไหนก็ต้องใช้ผืนดินที่นั่นทำมาหากิน สำหรับผมเอง มองว่าเป็นการอยู่ร่วมกันกับผืนป่ามากกว่าครับ
- ป่าไม้ถูกทำลายทุกวันนี้ ส่วนใหญ่เรารู้ดีว่ามาจากการทำสัมปทานป่าไม้ ทั้งที่ทำให้เหมือนถูกต้อง ที่บอกว่าไม้นำเข้าจากพม่าความจริงเขารู้ดีว่ามาจากไหน ป่าไม้ของไทยปัจจุบันจึงลดลงอย่าน่าใจหาย แต่ผลร้ายคือเราได้รับผลกระทบกันทั้งเมือง และส่วนใหญ่ กว่าเราจะรู้ว่าเกิดผลร้ายก็เกือบสายนั่นเองครับ
การตัดไม้ทำลายป่าที่ถูกสื่อผ่านการทำไร่เลื่อนลอย ของชนเผ่ากะเหรี่ยง ก็ยังเป็นตราบาปให้กะเหรี่ยงถูกมองว่าเป็นผู้บุกรุกและทำลายป่าอยู่วันยันค่ำ
เป็นเรื่องน่าเสียใจคะ ภาพดีๆ กว่าที่คนจะจดจำใช้เวลานาน การจะขจัดภาพไม่ดี ก็ใช้เวลานานเช่นกัน ขอบคุณที่ให้ได้รับฟังความจริงอีกแง่หนึ่ง..แต่..
ขอให้มีกำลังใจ สร้างภาพลักษณ์ใหม่ต่อไป นะคะ
สวัสดีครับ คุณ
|
ชำนาญ เขื่อนแก้ว ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยมเยียน และแลกเปลี่ยน
|
ขอบคุณ อาจารย์ โสภณ เปียสนิท ที่แวะมาเยี่ยม และนำบันทึกมุมมองความต่าง ของ คุณ อักขณิช มาฝากครับ
สวัสดีคุณหมอ CMUpal ครับ ตี้แวะเวียนมาหา ขอบคุณในน้ำใจ๋ตี้หื้อครับ และจะพยายามทำตามถ้อยคำตี่คุณหมอฝากไว้ครับ
ขอให้มีกำลังใจ สร้างภาพลักษณ์ใหม่ต่อไป
น่าเห็นใจที่ชาวเขา ชาวดอยกลายเป็นแพะในหลายๆปัญหาสังคม
ทั้งๆที่แท้จริงแล้ว เราต่างรู้ๆกันดีอยู่ว่าเพราะ ... น้ำท่วม ... มังคะ
ส่งกำลังใจ รวมตัวสร้างพลังกลุ่ม ปรับมุมคิดผู้นำชุมชนใหม่ให้ได้ค่ะ
- สวัสดีค่ะ คุณป่าไม้เลื้อย
- ป่าไม้เมืองไทย เราทุกๆ คนก็คงรู้กันอยู่ว่าเพราะอะไรป่าหมด
- ทุกครั้งที่มีการรณรงค์ปลูกป่าจากภาครัฐ ก็ตั้งหน้าตั้งตา ปลูกกัน แต่ไม่มีซักครั้งที่รณรงค์ให้ "ปลูกและรักษาป่าให้เจริญเติบโต"
- ไฟไหม้ฟางซะทุกครั้งไป ปักป้ายถ่ายรูป แล้วก็จากไป
- สงสารประเทศไทยค่ะ
- เป็นกำลังใจในการทำงานให้กับองค์กร รั้วของชาติต่อไปนะคะ
- ขอบพระคุณมากนะคะ ที่แวะไปทักทายค่ะ
มาเชียร์ชาวปกากะญอ บางทีคนที่ไม่รู้ว่าปกากะญอทำอะไร ก็ไม่เข้าใจวิถีชีวิตของพี่น้องปกากะญออย่างแท้จริง ตะบลือๆๆๆ
ได้สื่อสารบอกสังคม ก็ทำให้เข้าใจนะครับ
สวัสดีค่ะคุณ'พาดีซอ'
แวะมาอ่าน'ไร่เลื่อนลอย : ตราบาปของคนกะเหรี่ยง'...นึกถึงเจอ flight cancle ตกเครื่องนานหลายชั่วโมง ได้คุยกับคนไทยที่อยู่ Missouri USA มา 40 กว่าปี เป็นอาจารย์สอนมวยไทย และมีร้านขายอาหารไทยที่นั่น
เล่าให้ฟังว่า 'พวกชาวเขาจากพม่าไปอยู่ที่นั่น ขยันมากทำสวนปลูกผักเก่ง ขายจนรวย... ' เมืองไทยชาวเขายังทำไร่เลื่อนลอยอยู่ แล้วชาวไทยก็ยังตัดไม้อยู่...เลยไม่รู้ว่าโลกเขาพัฒนาไปถึงไหนแล้ว...
สวัสดีครับ คุณ บังอร แก้ววิไล ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นดีๆ ครับ "ไฟไหม้ฟาง" เป็นคำจำกัดความที่ดีทีเดียวครับ
ขอบคุรอาจารย์ ขจิต ฝอยทอง ครับ เอ... ต้องบอกว่า "ตะบลึ" เช่นกันครับ
*** "ตะบลึ" เป็นภาษากะเหรี่ยงครับ แปลว่า ขอบคุณ แต่ว่าไปภาษากะเหรี่ยงมีอีกคำที่คล้ายๆ กับ "ตะบลึ" คือ "ต่าปลื้อ" แต่คำหลังนี่ แปลว่า "ผีบ้าครับ" 555
สวัสดีครับ คุณ นาย เพชร พรหมสูตร์ ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ยังไงก็ต้องช่วยกันสื่อสารต่อไปครับ
สวัสดีครับ ท่าน ดร. พจนา - แย้มนัยนา
ขอบคุณครับที่แวะมาเยือน แต่น่าเสียดายครับที่เกิดมาผมยังไม่เคยไปต่างประเทศ (แม้ลาวกับพม่า) จีังไม่รู้ว่าต่างประเทศเขาเป็นยังไง
แต่ถ้าเป็นในประเทศไทย ชาวเขา (ม้ง เย้า กะเหรี่ยง ลีซู ลาหู่ อาข่า ฯลฯ) ก็ยังเป็นชนชาวเขาที่ต่ำต้อย ในสายตาคนส่วนใหญ่อยู่ดีครับ อาจจะมีส่วนน้อยที่เข้าใจ ด้วยใช้จิตใจสัมผัสอยางแท้จริง (หากแต่ก็เป็นส่วนน้อยอยู่ดี)
ขอบคุณสำหรับเรื่องม้งดีๆ ที่นำมาฝากครับ เชื่อว่าโดยธรรมชาติชาวเขาทุกเผ่าพันธุ์มีความขยันอยู่ในสายเลือดอยู่แล้วครับ แต่ด้วยวัฒนธรรมประเพณีของแต่งละเผ่า อาจจะมีวิถีการดำรงชีวิตที่แตกต่างไปครับ...
สวัสดีค่ะ
- วันหยุด มีเวลาแวะเข้ามาอ่านบันทึกดี ๆ
- จริง ๆ แล้วก็เคยแวะเข้ามาอ่าน เพื่อทำความรู้จักเจ้าของนาม "ป่าไม้เลื้อย/พาดีซอ" อยู่บ้าง แต่มิได้ทิ้งร่องรอย
- วันนี้ขอทำความรู้จักอย่างเป็นทางการ คริ...คริ
- อ่านบันทึกนี้แล้วก็อดคิดถึง น้องหนานเกียรติ ที่ล่วงลับไปแล้วไม่ได้
- เพราะเขาก็คือหนึ่งในชาวเขาเผ่าลีซอ แห่งดอยมูเซอ ที่เผยแพร่เรื่องราวของชาวปกากะญอ และเป็นผู้ที่รักบ้านเกิดเป็นอย่างยิ่ง
- เรื่องการตัดไม้ทำลายป่า เราก็รู้กันอยู่ว่า เป็นอย่างไร ใครคือคนทำ
- ชาวบ้าน ชาวเขา ทำไปก็เพื่อการประกอบอาชีพ เพื่อทำมาหากิน เลี้ยงชีพมิได้หวังร่ำรวย
- แต่ต้องมาเป็นแพะรับบาป แทนพวกนายทุน ผู้มีอิทธิพลทั้งหลาย ซึ่งถ้าโยงใยให้ดีแล้ว พวกนี้ก็ไม่แคล้วที่จะเป็นผู้เพ่นพ่านอยู่ในสภานั่นแหละ
- ขอบพระคุณค่ะ เป็นกำลังใจให้กับทุก ๆ คน ขอให้มีความสุขเสมอ ๆ นะคะ
- มีภาพนี้มาฝากค่ะ เพื่อขออภัยที่นำบทกลอนมาใช้โดยมิได้รับอนุญาต
ต้องกราบขอบพระคุณ ท่านอาจารย์ อิงจันทร์ ณ กระท่อมอิงจันทร์ เป็นอย่างสูงครับ ที่แวะเวียนมาเยี่ยม และให้โอกาส (ทิ้งร่องรอยในวันนี้)
ว่าไปแล้ว GotoKnow ก็ทำให้ผมได้เปิดโลกทัศน์ และเพิ่มกัลยาณมิตรใหม่ๆ หลากหลายอาชีพ เพศ วัย ครับ (ความดีนี้ขออุทิศแด่ดวงวิญญาณขออาจารย์เกียรติ) ที่เป็นผู้ชักนำผมให้เข้ามาสู่ชุมชนแห่งนี้ แม้จะไม่ใช่การชักนำโดยตรง (แต่แรงบันดานใจเริ่มจากท่านจริงๆ) http://www.gotoknow.org/blog/noi-1/439435
แม้วันนี้อาจารย์เกียรติ จะล่วงลับไปแล้ว แต่ศิษย์ขอปฏิญาณว่า จะอยู่เป็นส่วนหนึ่งของสมาชิก GotoKnow เพื่อตอบแทน คุณงามความดีของอาจารย์ ที่ไม่ลืม และทอดทิ้งพี่น้องชาวดอย และตอบแทนที่อาจารย์ไม่เคยปิดบังว่าอาจารย์มีเชื้อสายลีซู/ลีซอมาโดยตลอด อีกทั้งยังยอมรับว่าผูกพัน และชื่นชอบในความเป็น ปกาเกอญอ ด้วยครับ.....
ส่วนเรื่องการตัดไม้ทำลายป่า เชื่อว่าแท้จริงแล้วสังคมรู้กันดีว่าใครเป็นต้นตอ....จึงไม่ต้องอธิบายให้มากความ
สวัสดีค่ะ
ครูอิงลืมแจ้งไปว่า ภาพที่นำมาฝากนั้น ครูอิงได้ใช้ประกอบบันทึกในบล้อกที่จัดทำสำหรับรำลึกถึงน้องหนานเกียรติโดยเฉพาะ ที่นี่ค่ะ
http://www.gotoknow.org/blog/yoddoi/451738
ขออนุญาตย้อนไปอ่านบทกลอนก่อน ๆ หน้านี้ และขออนุญาตนำชื่อ ป่าไม้เลื้อย/พาดีซอ ขึ้นทำเนียบนักกลอนที่ บ้านกลอนไฉไลด้วยนะคะ ที่นี่ค่ะ http://www.gotoknow.org/blog/yodsapon/450867
มาชม
มีสาระน่าสนใจดีแท้ ๆ
ขอบคุณ อิงจันทร์ ณ กระท่อมอิงจันทร์ ที่แวะเวียนกลับมาทักทายอีกรอบ และนำบันทึกดีๆ มาฝากครับ และ อ.umi ครับที่แวะมาเยี่ยมชม
สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักกับศิษย์พี่สถาบันเดียวกันค่ะ
สวัสดี ศิษย์น้อง "แรงบันดาลใจ" เช่นกันจ๊ะ
ยินดีที่แวะเวียนมาเยี่ยม ยังไงก็หมั่นแวะมานะจ๊ะ
สวัสดีค่ะ..คุณป่าไม้เลื้อย
ได้อ่านแล้ว..ค่อนข้างสลดใจ เพราะโดยส่วนตัวไม่เคยคิดเช่นนั้น
ตราบาป..มันดูรุนแรงและน่ากลัวมิใช่น้อยกับการที่มิได้เป็นผู้กระทำ
อย่างไรเสีย..สวรรค์ มีตา..คงนำพาให้ทุกอย่างผ่านพ้นไปได้ด้วยดี
เรา..เชื่อในความบริสุทธิ์ใจของท่าน โลกนี้กว้างใหญ่นัก
มีอีกหลากหลายมุม..ที่เรายังเข้าไม่ถึง
แวะมาเพียงเพื่อให้..กำลังใจ..แก่ คุณป่าไม้เลื้อย รั้วของชาติ
ถ้าพอเพียง..ก็เพียงพอ
สวัสดีครับ ครูเล็ก ขอบคุณครับที่แวะมาให้กำลังใจ เห็นด้วยครับ ถ้าพอเพียง..ก็เพียงพอ..
อีสานไม่มีกะเหรี่ยงแต่ป่าอีสานถูกทำลายมากกว่าภาคอื่น พวกที่ทำลายป่าอย่างแท้จริงคือพวกที่บุกรุกเข้าไปครอบครองแล้วปลูกเพียงพืชไร่ในฤดูฝนหลังจากนั้นก็ปล่อยให้หญ้าขึ้นรกพอปีถัดไปก็ทั้งใช้ไฟเผาและยาฆ่าหญ้าทำลายสิ่งแวดล้อมสาหัสยิ่งกว่าวิธีที่กะเหรี่ยงใช้ไม่รู้กี่สิบกี่ร้อยเท่า แต่ถ้าเจ้าหน้าที่รัฐไม่ละเลยหรือรู้เห็นเป็นใจป่าก็คงไม่ถูกทำลายมากขนาดนี้ ทุกวันนี้ฝนตกทีไรก็ต้องระวังน้ำท่วม ขนาดแถวบ้านเราที่แต่ไหนแต่ไรไม่เคยมีน้ำท่วมเหมือนอย่างปีนี้ก็กลับท่วม อยากเห็นการยึดคืนพื้นที่ป่าอย่างจริงจังและทั่วถึง ข้อสำคัญเอาตัวคนผิดทั้งคนบุกรุกและเจ้าหน้าที่ที่ละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบมาลงโทษด้วย
สวัสดีครับ คุณหัวใจสีเขียว
ต้องขอบคุณเป็นอย่างยิ่งครับ ที่แวะมาให้กำลังใจ และแสดงความคิดเห็นให้กำลังใจ และอยากให้เจ้าหน้าที่รัฐทำหน้าที่อย่างจริงจัง...