ความเรียงเรื่องแม่....แม่คือ....
เขียนความเรียงเรื่องแม่ ในหัวข้อ แม่คือ... ความยาวไม่ต่ำกว่า 15 บรรทัด ด้วยภาษาที่สุภาพและใช้ความคิดสร้างสรรค์
กำหนดส่งวันจันทร์ที่ 8 สิงหาคม 2554 ก่อนเวลา 21.00 น.
ความเห็น (48)
เมษิณี ชีวินศิริวัฒน์
แม่คือ...
‘แม่’ คำคำนี้เป็นคำที่ใช้เรียกผู้เป็นมารดา ฉันเองก็เรียกมารดาของฉันว่าแม่เช่นกัน แล้ว ‘แม่’ คืออะไรล่ะ... สำหรับฉันแล้ว แม่คือที่พักพิง ไม่ว่าจะเป็นเวลาเศร้า ทุกข์ สุข หรือเสียใจ แม่จะมีคำปลอบใจดีๆ ให้ฉันเสมอ... แม่คือบ้าน บ้านที่เราอยู่ด้วยแล้วอบอุ่นที่สุด บ้านที่ฉันรัก และไม่จากไปไหน... แม่คือรถยนต์ รถที่คอยมารับและส่งฉันไปที่โรงเรียนเสมอโดยไม่บ่นสักคำหนึ่ง... แม่คือพจนานุกรม ที่เมื่อฉันถามอะไรท่านก็จะตอบ และไม่เคยกล่าวหาว่าฉันถามมากเกินไป... แม่คือผู้มีพระคุณ ที่ให้ชีวิตแก่ฉัน ให้ฉันเกิดมาดูโลก... แม่คือครู ครูที่สอนให้ฉันพูด สอนให้ฉันเดินมาตั้งแต่ฉันยังเป็นเด็กเล็กๆ เป็นครูที่ช่วยฉันทำการบ้านอยู่เป็นประจำ คอยชมเมื่อฉันทำสิ่งที่ดี และคอยสั่งสอนยามที่ฉันทำสิ่งที่ย่ำแย่... แม่คือน้ำ ที่คอยหล่อเลี้ยงชีวิตของฉันให้มีความสุข... แม่คืออาหาร ที่ทำให้ฉันเติบโตและแข็งแรงสมบูรณ์... แม่คือผ้าห่ม ที่ให้ความอบอุ่นแก่ฉันมาตลอด... แม่คือยา ที่ดูแลฉันในตอนที่ฉันไม่สบายไม่ว่าจะหนักหรือเบา แม่จะเป็นห่วงฉันเสมอ... แม่คือทุกๆ สิ่ง ทุกๆ อย่างในชีวิตของฉัน ฉันไม่รู้ว่าหากวันหนึ่งแม่จากฉันไป ฉันจะเป็นอย่างไร แต่ในตอนนี้ วินาทีนี้ ฉันมีแม่ให้กอดทุกครั้งที่หนาว มีแม่ให้ไหว้ทุกครั้งที่จะจากกัน มีแม่ที่คอยอบรมสั่งสอน มีแม่ที่คอยรัก และเลี้ยงดูฉันจนมาถึงปัจจุบันนี้... แม่มีมือที่อบอุ่นที่สุด มีอ้อมกอดที่สบายที่สุด... วันพรุ่งนี้เป็นอย่างไร ไม่มีใครล่วงรู้ แต่... แค่มีแม่อยู่กับฉันในตอนนี้ เพียงเท่านี้ฉันก็มีความสุขมากที่สุดแล้ว... ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว...
ด.ช.กษิดิศ คุณุปการ
มีคนๆนึงที่เลี้ยงดูแลผมและคนๆนั้นเป็นคนที่สำคัญที่สุด คนๆนั้นคือ “แม่” สำหรับผมแม่ของผมคือคนที่สำคัญที่สุด แม่เป็นคนคลอดเราออกมาจากท้อง เมื่อตอนเด็กผมเคยคิดว่าแม่ทำไมต้องมาสั่งให้เราอ่านหนังสือ ทำงาน หรือห้ามเล่นเกม ห้ามดูทีวี ทำโทษเมื่อเราขัดคำสั่ง เค้ามีสิทธิ์อะไร แต่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าแม่รักเรามากจึงทำเช่นนี้ เมื่อผมอยากกินอะไรแม่ก็หามาให้ เมื่อไหร่ที่ผมอยากได้อะไรแม่ก็ซื้อให้ เพราะแม่ยินดีที่จะทำเพื่อเราทุกอย่าง แม่เป็นผู้อบรมสั่งสอนผมไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ตาม แม่ยอมทนที่จะไม่นอนเพื่อเลี้ยงดูเราตอนเด็กๆ เวลามีอะไรแม่ก็บอกให้ปรึกษาแม่และปัญหาก็จะจบลงเพราะแม่เป็นผู้ช่วยแนะนำ แม่คือทุกสิ่งทุกอย่างสำหรับผม ถึงแม่จะขัดในสิ่งที่เราอยากทำแต่บางทีสิ่งที่เราอยากทำมันก็ไม่ควรที่จะทำแม่จึงห้ามไว้ คำว่า “แม่” สำหรับผมคือผู้ที่มีบุญคุณ ถึงแม้แม่จะดุเรา ว่าเรา หรือตีเรา แต่ที่แม่ทำอย่างนี้เพราะแม่อยากให้เราเป็นคนดี แม่ทำทุกอย่างให้เราไม่ว่าจะสอนการบ้านให้เราเมื่อที่เราทำไม่ได้ แม่จ้างครูมาสอนพิเศษเมื่อที่ผมคะแนนไม่ดี แม่ชอบบอกผมว่าแม่ห่วงลูกมากที่สุด ตอนนี้ผมเชื่อแล้วครับว่าแม่รักลูกที่สุด ไม่ว่าผมจะห่างกับแม่หรืออยู่ใกล้แม่ผมก็รู้ว่าแม่รักผมตลอดเวลา ต่อไปนี้ผมจะตอบแทนแม่ทุกอย่างที่ผมทำได้ที่ทำให้แม่ผมมีความสุข เช่น เชื่อฟังคำสั่ง ดูแลแม่ ถึงแม้ผมจะเรียนไม่เก่งแต่ผมก็จะพยายามให้มากที่สุด โดยการตั้งใจเรียน อ่านหนังสือเมื่อสอบ เล่นเกมน้อยลง และผมจะทำทุกอย่างที่แม่ต้องการ ผมจะทำให้แม่ภูมิใจ และเมื่อโตขึ้นผมจะเลี้ยงดูแม่ให้ดีที่สุดเท่าทีผมจะทำได้
ธมน สว่างเนตร
คำว่าแม่ไม่ได้มีไว้ให้เคารพเพียงอย่างเดียวแต่คำว่าแม่มีพระคุณมากมายไม่ใช่เพียงวันแม่เพียงวันเดียวที่เราจะให้ความสำคัญกับแม่แต่ทุกๆวันเราควรให้ความรักและความสำคัญกับแม่ แม่คือคนที่เลี้ยงดูเราตั้งแต่เล็กจนโตวันที่แม่เจ็บที่สุดสำหรับแม่แต่เป็นวันที่ดีที่ดีที่สุดของเรา แม่ทำทุกอย่างเกือบทุกเรื่องในบ้าน เพราะแม่ต้องคอยดูแลคนในครอบครัว คอยดูตั้งแต่ความเรีบยร้อยของบ้านและคอยเป็นห่วงคนในครอบครัว และเป็นคนที่คอยไปรับไปส่งเราทุกวันในตอนเช้า และตอนเย็นก็ไปรับ พอขึ้นรถแม่จะคอยถามทุกครั้งว่า “วันนี้เรียนเป็นไงบ้างลูก”และแม่จะเป็นคนที่ฉันคอยปรึกษาในทุกเรื่องเพราะแม่จะเป็นคนที่เข้าใจเรามากที่สุด อยากได้อะไรแม่ก็ให้ แต่ บางครั้งที่เราต้องคอยให้แม่ถาม ว่าทำการบ้านรึยัง? มีงานอะไรไหม? แม่ต้องพูดหลายๆครั้งจนทำให้แม่เบื่อ และหลายครั้งที่เราต้องทำให้แม่เสียใจแต่แม่คอยสอนและแม่ไม่เคยที่จะบ่นว่าเหนื่อยแต่เราสามารถรู้ได้ว่าเราที่ทำให้แม่ต้องเหนื่อยใจมากกว่าเหนื่อยกาย เมื่อเราประสบความสำเร็จในการเรียนแม่มักจะภูมิใจเสมอและให้คำชมแต่เมื่อไหร่ที่เราพลาดแม่ก็ไม่เคยที่จะดุด่า แต่แม่ให้กำลังใจแทน แม่ให้อภัยเราทุกครั้งที่ทำผิดและคอยตักเตือน แม่ไม่ได้เข้าข้างลูกมากเกินไปแม่มักฟังเหตุผลทั้งสองฝ่ายเพราะแม่เข้าใจว่าลูกเราไม่ได้ดีไปทุกอย่าง บางครั้งต้องมานั่งคิดว่าที่แม่ทำไปไม่ใช่เพราะหวังดีแล้วแม่จะทำไปทำไม ถ้าเราไม่ทำให้แม่เป็นห่วงแม่ก็คงไม่ต้องมาคอยถามแบบนี้ เวลาทำผิดบางครั้งก็อายที่ไม่กล้าจะขอโทษแม่ แต่ตอนนี้ไม่เคยที่จะอายเมื่อแม่กอดหรือหอมแก้มหรือจะต้องขอโทษที่ทำผิดเพราะที่ทำไปทั้งหมดเป็นการแสดงความรักที่แม่มีต่อเรา เมื่อโตขึ้นอยากจะเป็นฝ่ายเลี้ยงดูพ่อและแม่และทำหน้าที่ของลูกให้ดีที่สุด
ด.ญ.สลิล เกิดโรจน์วงศ์กุล
แม่คือผู้ให้กำเนิดเรา แม่ทำให้เรามีหน้าตาที่สวยงาม แม่ทำให้เรามีสมองที่ชาญฉลาด แม่ทำให้เรามีร่างกายที่ครบสมบูรณ์ แม่คือผู้ที่คอยสั่งสอนเราให้เราเป็นคนดีของสังคม แม่คือผู้ที่เป็นแบบอย่างที่ดีกับเรา แม่จะคอยเป็นแบบอย่างที่ดีในการปฏิบัติตนเป็นคนดี แม่คือผู้ให้ที่ยิ่งใหญ่ แม่เป็นผู้ให้ชีวิตแก่เรา แม่เป็นผู้ให้ความรักแก่เรา แม่คอยให้คำปรึกษาเมื่อเรามีปัญหา แม่คอยปลอบโยนเมื่อเราถ้อหรือเสียใจ แม่ให้สิ่งของที่เราต้องการ แม่่ให้ของขวัญเราเมื่อเราประสบความสำเร็จหรือถึงวันเกิดของเรา แม่ให้การศึกษา แม่พาเราไปเรียนหนังสือ แม่พาเราไปเรียนพิเศษ แม่คอยสอนการบ้านให้เราเมื่อเราทำไม่ได้ แม่ช่วยทบทวนบทเรียนก่อนสอบ แม่คอยกล่อมเราหรือเล่านิทานเมื่อเรานอนไม่หลับ แม่คอยดูแลเราเมื่อเราป่วยไข้ แม่คอยถามความเป็นอยู่ของเราในทุกๆวัน แม่นำเงินซื้ออาหารดีๆมาให้เรารับประทาน แม่พาเราไปเที่ยวสถานที่ต่างๆ แม่อดทนเมื่อเราว่าท่านหรือเมื่อเราโกรธแล้วเรามาพาลใส่ท่าน แม่คือผู้ที่ให้อภัยลูกเสมอ แม่ให้บ้านเราได้อยู่อาศัย แม่ให้เรามีเสื้อผ้าไว้ใส่ แม่คือผู้ให้ความสะดวกสบายต่างๆแก่เรา เช่น โทรศัพท์มือถือ รถยนต์ และแม่ให้ความเอาใจใส่กับเราในทุกๆวันที่เราเป็นอยู่ หนูรักแม่ค่ะ
ครูอ่านข้อความข้างต้นแล้ว ก็อดดีใจแทนแม่ของนักเรียนไม่ได้ เพราะนักเรียนได้แสดงให้เห็นความตั้งใจและส่งผ่านความรู้สึกดีๆ ให้กับคุณแม่ของตนเอง นักเรียนที่จะเข้ามาส่งงานต่อไป ก็ขอให้แสดงความคิดเห็นให้เต็มที่ ขอเน้นให้เขียนตามหัวข้อนะครับ เพราะเรากำหนดว่า "แม่คือ..." ดังนั้นต้องเขียนให้ชัดเจนว่า ในความคิดของนักเรียน คุณแม่คืออะไร เป็นหัวใจ เป็นเทียนไข เป็นน้ำเย็น เป็นท้องฟ้า เป็นห้างสรรพสินค้า หรือเป็น....แล้วแต่นักเรียนจะคิดได้ พร้อมให้เหตุผลประกอบที่จะทำให้ครูรู้สึกเชื่อในความคิดของคุณ
อย่าลืมว่า การเขียนครั้งนี้ไม่ได้หมายถึงคะแนน แต่สิ่งที่มีค่ากว่า งานเขียนเรื่องนี้จะหมายถึงความรักที่ตัวของนักเรียนเองมีต่อคุณแม่ ดังนั้นจงเขียนด้วยความสุข และจบเรื่องด้วยความรักนะครับ ตั้งใจเขียนนะครับทุกคน
ด.ช.ภวัต อมรพิทักษ์พันธ์
แม่คือ...
คำว่า เป็นคำที่ใช้เรียกมารดา แม่เป็นได้ทุกอย่างของลูกทุกคน โดยในความคิดของผมแล้วแม่คือผู้ให้กำเนิด ให้เกิดลูกเติบโตขึ้นมาถึงปัจจุบันนี้โดยบริสุทธิ์ใจ และพร้อมที่จะเลี้ยงดูเราเสมอแม่คือร่มโพธิ์ร่มไทรที่ให้ลูกคอยพักพิงหลบแสงแดดหลบสายฝนลมหนาว แม่คือผ้าห่มที่แม้ว่าเราจะเหน็บหนาวขนาดไหนก็ทำให้เราอุ่นใจขึ้นมาก แม่คือครูคนแรกที่คอยชมเชยเวลาเราทำสิ่งที่ดีคอยตักเตือนเวลาเราทำอะไรผิดลงไปและสอนสั่งเราให้ทำในสิ่งที่ถูกต้องอยู่เสมอ แม่คือพระในบ้านที่คอยสอนให้เราเป็นคนดี ไม่ทำชั่ว แม่คือผู้ที่คอยเกื้อหนุนเราอยู่ตลอดเวลา แม่คือผู้ที่เลี้ยงดูเรามาตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่ แม่คือผู้ที่คอยรับฟังปัญหาทุกอย่างที่เราข้องใจ
แม่คือผู้ที่คอยรับรู้ถึงความรู้สึกต่างๆของเรา แม่คือผู้ที่คอยปลอบเราอยู่เสมอ แม่คือผู้ที่คอยนำอาหารมาให้เรารับประทานอยู่เสมอ แม่คือผู้ช่วยที่ช่วยเราทุกอย่าง เห็นไหมว่า แม่ของเราเป็นได้ทุกอย่างที่ลูกต้องการ เพราะฉะนั้น วันแม่แห่งชาติปีนี้เรามาบอกรักแม่และตอบแทนที่ท่านทำให้เรามาโดยตลอดกันเถอะครับ และเมื่อโตขึ้นผมจะดูแลแม่ให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ครับ
และสุดท้ายนี้ผมขอบอกว่า ผมรักแม่มากเลยครับ
..........
ด.ญ.ธนภรณ์ ตรีจรูญ
แม่ของฉันเป็นคนที่ใจดี แต่ในบางครั้งที่แม่โมโหแม่จะกลายเป็นนางยักษ์ แต่แม่ก็ไม่ใช่นางยักษ์ที่โหดร้ายหรือนางยักษ์ที่ทำให้ตนเองมีความสุข แต่เป็นนางยักษ์ที่ให้ความรัก ความอบอุ่น ความถูกต้องและความใส่ใจแก่ฉัน เมื่อฉันดื้อแม่จะเป็นคนแรกที่ตีฉันและเป็นคนแรกที่บอกฉันว่าฉันควรทำอย่างไรจึงจะถูกต้อง เมื่อฉันไม่สบายแม่จะเป็นคนแรกที่คอยเฝ้า คอยเช็ดตัว จนบางครั้งเฝ้าฉันจนไม่ได้นอนทั้งคืน เมื่อฉันทำการบ้านไม่ได้แม่จะเป็นคนแรกที่สอนฉันเท่าที่ท่านทำได้ เมื่อฉันทำการบ้านไม่ทันแม่จะเป็นคนแรกที่ช่วยฉันทำ จนบางครั้งแม่นอนเกือบตีหนึ่ง เมื่อฉันกลับมาถึงบ้านแม่จะเป็นคนแรกที่คอยถามว่าเหนื่อยไหม กินข้าวหรือยัง วันนี้เรียนสนุนไหม มีการบ้านเยอะไหม เมื่อฉันไปเรียนพิเศษแม่จะเป็นคนแรกคอยรับ-ส่งฉัน เมื่อฉันตื่นนอนแม่จะเป็นคนแรกที่ถามฉันว่าตอนเช้าอยากกินอะไร อยากได้อะไรเป็นพิเศษไหม เมื่อก่อนสอบจะเป็นคนแรกที่ถามฉันว่าอ่านหนังสือหรือยัง อ่านไปกี่รอบแล้ว เมื่อสอบเสร็จแม่จะเป็นคนแรกที่ถามฉันว่าข้อสอบยากไหม ทำได้ไหม แต่มีบางสิ่งที่แม่ไม่เคยพูดกับฉันคือแม่เหนื่อย แม่ทำไม่ได้ แม่ไม่ว่าง แม่ง่วงนอน และมีบางสิ่งที่ฉันถามแม่แล้วแม่ไม่ตอบคือแม่อยากได้อะไร แม่ชอบทานอะไร สุดท้ายนี้ฉันอยากบอกแม่ว่าฉันขอโทษที่ทำให้แม่เสียใจในทุกครั้งที่ฉันดื้อ ฉันงอน และขอบพระคุณที่ทำให้ฉันมีวันนี้ เป็นวันที่ฉันมีพร้อมทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นแม่ที่ดี พ่อที่ดี บ้านที่ดี ครูที่ดี เพื่อนที่ดี โรงเรียนที่ดี ฉันขอสัญญากับแม่ว่าฉันจะเป็นคนดีและคนเก่งตามที่แม่ได้สั่งสอนฉ้นจนวันนี้ หนูรักแม่ค่ะ
ด.ญ. รมิดา ธีรวชิรกุล
แม่คือ…
แม่ในความคิดของฉันคือ ผู้ที่อบรมเลี้ยงดูเรามาตั้งแต่เล็กจนโต เป็นคนที่สามารถทำทุกอย่างเพื่อเราได้ เป็นผู้ให้กำเนิด เลี้ยงดูเรามาตั้นแต่เล็กจนโต แม่เป็นผู้ช่วยอธิบายในสิ่งที่เราไม่เข้าใจได้ ช่วยอธิบายในสิ่งที่เราไม่เข้าใจ ให้จนเข้าใจได้ แม่เป็นคำที่เรียกแทน มารดา ผู้ให้กำเนิดเรามา แม่จะตักเตือนเวลาเราทำผิด หรือไม่ก็จะดีเวลาเราซนเราดื้อ เราเกเร แต่เวลาแม่ตีเราแม่ก็เสียใจไม่อยากตีลูก เพราะความรักทำให้แม่ต้องตีเพื่อตักเตือน สั่งสอนเราให้เป็นคนดี เป็นคนที่ตั้งใจเรียน แม่ทุกคนอยากเห็นคะแนนของลูกในด้านดี คือ ไม่ต้องสอบซ่อม แต่พอสอบตกก็ตักเตือนและให้กำลังใจเราอยู่เสมอ ว่าต่อไปให้ตั้งใจเรียนตั้งใจฟังอาจารย์จะได้เข้าใจ และพูดตอนท้ายเสมอว่า แม่เอาใจช่วย เมื่อถึงวันสอบ แม่จะพูดให้กำลังใจอีกว่า วันนี้แม่เอาใจช่วยให้สอบให้ได้นะ เมื่อแม่ตักเตือนเราไม่ควรโกรธแม่หรือหงุดหงิดแม่ แต่เราควรคิดว่านี่เป็นคำสอนของแม่ที่กำลังช่วยเราให้เดินในทางที่ ถูกต้องเสมอ ไม่มีแม่คนไหนอยากให้ลูกเดินไปในทางที่ไม่ดี แม่จะคอยชี้นำทางในวันที่เราคิดอะไรไม่ออกเช่นคะแนนสอบครั้งนี้แย่มากแม่จะบอกกับเราว่าควรอ่านหนังสือให้มากกว่าเดิม ทำแบบฝึกหัดให้เยอะๆจะได้รู้ว่าเราผิดอะไรบ้างตรงไหนสุดท้ายนี้ฉันอยากบอกแม่ว่า …จะตั้งใจเรียนหนังสือให้ได้เกรดดีๆ อ่านหนังสือให้มากขึ้นไม่ว่า จะสอบหรือไม่สอบก็ตาม ปฏิบัติตามคำสั่งสอนของแม่ เมื่อโตขึ้นจะดูแลพ่อ และ แม่ให้ดีที่สุด เหมือนกับที่ท่านดูแลฉันมาตั้งแต่เล็กจนโต
ณัฐภูมิ นิยมเสถียร
สวัสดีค่ะครู'เฉลิมลาภ'
แวะมาอ่านและชื่นชมเรียงความ'ความเรียงเรื่องแม่'ค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์'เฉลิมลาภ'
แวะมาอ่านและชื่นชมเรียงความ'ความเรียงเรื่องแม่'ค่ะ
ด.ญ. ญาญิศา กิตติธเนศวร
เเม่คือ...
เเม่สำหรับฉันเเล้วเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่คอยอุ้มท้องมานานถึง 9 เดือน ตลอดระยะเวลา9เดือนเเม่ต้องคอยทดเจ็บปวดกว่าจะคลอดฉันออกมาได้ เเม่คอยทำทุกสิ่งที่ฉันต้องการเเม้เเม่จะเหนื่อยมากก็ตามเพราะว่าเเม่อยากเห็นลูกมีความสุข บางครั้งที่เเม่ดุหรือสั่งสอนเเม่ต้องการจะให้ลูกเป็นคนดีทุกคำสอนของเเม่นั้นมีความหมายที่ดีงานเสมอ เเม่ต้องเหนื่อยมารับฉันตอนเช้าเเละเย็นเเต่เเม่ไม่เคยท้อ เวลาฉันมีปัญหาอะไรเเม่ก็จะคอยให้กำลังใจเเละให้คำปรึกษาที่ดี เเม่คอยเอาใจใส่ฉันเสมอในทุกเรื่องราว เเม่คอยอบรมเลี้ยงดูลูกให้เป็นคนดี
เเม่เปรียบเสมือนครูคนเเรกที่อบรมสั่งสอนเรา เวลาที่ฉันมีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องการเรียนเเม่คอยให้กำลังใจเเล้วบอกว่า"วันหลังทำให้ดีนะ"
ก่อนออกจากรถทุกครั้งเเม่จะพูดว่า''ตั้งใจเรียนนะลูก'' บางครั้งที่ฉันทำตัวไม่ดีเเม่ก็จะคอยสั่งสอนเเละสอนไปในทางที่ดี เเม่ไม่เคยสั่งสอนฉันไปในทางที่ผิดเลยเพราะเเม่ทุกๆคนอยากให้ลูกเป็นคนดี บางครั้งการที่เเม่อบรมเรา เราอาจจะไม่ค่อยชอบที่โดนดุเเต่การที่เเม่ดุนั้นเเม่ไม่คอยคิดอยากให้ลูกทำไปในทางที่ผิดอีก เเม่อยากให้ลูกทำตัวดี เเม่บอกฉันเสมอว่าไม่จำเป็นต้องเรียนเก่งเรียนดีให้มากมายเเต่เเม่เเค่อยากเห็นฉันเป็นคนดี ทุกวันนี้เเม่เป็นคนที่อบรมสั่งสอนฉันมาเสมอ ฉันจะจดจำคำสอนของเเม่เสมอไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าใด ฉันก็จะไม่มีทางลืมคำสอนของเเม่เด็ดขาดเเละฉันจะพยายามปฏิบัติตามคำสอนของเเม่ให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ ถ้าไม่มีเเม่ฉันก็คงไม่มีวันนี้เเละวันที่ดีๆมากมายสุดท้ายนี้ฉันอยากว่าว่า ''ฉันรักเเม่มากๆเเม่เป็นผู้หญิงที่ฉันรักที่สุดในโลก"
ด.ญ. ยุรดา บูรณสัจจะ
คำว่า “ แม่ ” นั้นมีความหมายมากมาย แต่ทุกความหมายของคำที่มีคำว่าแม่นั้นมักจะยิ่งใหญ่และมีคุณค่า เช่น แม่น้ำ แม่ของแผ่นดิน และและแม่ผู้ให้กำเนิด แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง... ใครหนอรักเราเท่าชีวัน... อุ่นใดๆโลกนี้ไม่มีเทียบเทียม... ทุกครั้งที่พวกเราร้องเพลงนี้อย่างพร้อมๆกันกับพี่ๆน้อง คุณแม่จะยิ้มและรู้สึกมีความสุขมาก พวกเรารักแม่มาก ทำไมหรือ... เพราะเรารู้ว่าไม่มีใครรักเราและไม่ต้องการผลประโยชน์ตอบแทนจากเราเลย ตั้งแต่เราเกิดมาในท้องแม่ แม่ก็จะทะนุถนอมดูแลเราทังยังที่มาได้เห็นหน้าเราเลยว่าเราจะเป็นเด็กดีและน่ารักไหม จนเมื่อเราและแม่ได้พบกันแม่ก็ทุ่มเทความรักให้เราจนหมด ดูแลเราทุกนาที ทุกวินาที ให้เราเติบโตเป็นเด็กที่แข็งแรง มีความสุข ท่านจะจัดสรรทุกสิ่งที่มีประโยชน์ให้เราทุกเรื่องทั้งอาหาร เสื้อผ้า การศึกษา การกีฬา ดนตรี และเวลาของแม่ให้เราจนหมด แม่จะอยู่เคียงข้างเราตลอดทั้งเวลาสุข เวลาทุกข์ เวลาที่เราผิดหวัง เวลาที่เรามีปัญหา แม้แต่เมื่อเราไม่เชื่อฟังหรือดื้อรั้นกับแม่ แม่ก็ให้อภัยและให้โอกาสเราทุกครั้ง แม่จะคอยแนะนำให้กำลังใจเราตลอดเวลา แม่คอยอบรมเพื่อให้เราเป็นเด็กดี แม่บอกว่าแม่สามารถสอนลูก อบรมลูกให้เป็นคนดี เป็นที่ปรึกษาลูกและช่วยเหลือลูกได้ตลอดชีวิตของแม่
ฉันจะรักแม่ของฉันมาก
ด.ญ.ชินภัทร ลีนะบรรจง
แม่ของฉันคือ
แม่ของฉัน ก็เป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาๆ คนหนึ่ง ซึ่งให้กำเนิดฉัน เลี้ยงดูฉันด้วยความโอบอ้อมอารี คอยให้ความรักซึ่งปะปนมากับน้ำเสียงที่คอยดุด่าว่ากล่าวตักเตือน ฉันรู้ว่า แม่ของฉันดุด่าว่ากล่าวฉันเพราะฉันรู้ว่าท่านอยากให้ฉันได้ดี เป็นคนดีของสังคม"แม่" เป็นผู้หญิงที่พร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อฉัน
บางครั้งแม่พยายามจะช่วยฉันทำการบ้าน หรือ ทำงานต่าง ๆ ฉันรู้ว่าแม่เหนื่อย แต่ แม่ของฉันก็ไม่เคยบ่น หรือ ท้อแท้ หรือไม่พยายามช่วยฉันเลยสักครั้ง แม่ของฉันอยากให้ฉันเป็นเด็กดี ไม่ดื้อไม่ซน เรียนเก่ง ๆ แม่จึงคอยตักเตือนฉัน
เวลาฉันทำผิด แม่ก็จะบอกกับฉันว่า " ไม่เป็นไร คราวหลังอย่าดื้อ อย่าซนนะ " แม่ึืคือคนที่คอยให้โอกาสฉันทุกครั้ง แม่ไม่เคยไม่ให้อภัยฉันเลย
แม่ ต้องมานั่งกังวลว่า วันนี้ฉันจะทำข้อสอบได้มั้ย .. จะกลับบ้านดึกมั้ย.. จะทำการบ้านจะทำการบ้านเสร็จหรือปล่าว.. แม่จะคอยนั่งรอฉันให้กินข้าวให้เสร็จแล้วท่านค่อยนั่งกินหลังจากฉัน เพราะกลัวว่า ฉันจะกินไม่อิ่ม บางครั้งพี่ ๆ ฉัน และน้องของฉัน กินกับข้าวจนหมด ไม่มีเหลือให้แม่กิน แม่ก็ไม่เคยบ่นว่า ทำไมไม่เหลือให้แม่.. แม่ก็จะนั่งกินอาหารที่้เหลือไป โดยไม่บ่นและไม่ว่าพวกฉันเลยสักคำ..
แม่เป็นคนที่คอยให้ึความหวังฉันเรื่อยมา คือ เวลาที่ฉันเจ็บป่วย แม่ก็จะมานั่ง หรือ นอนเฝ้าที่โรงพยาบาล แม่ไม่เคยห่างฉันไปไหนเลย แม่ต้องทนนอนบนโซฟาแข็ง ๆ เพื่อนอนเฝ้าฉัน แม่ไม่อยากให้ฉันอยู่ลำพังเวลาฉัน เจ็บป่วย..ท้อแท้.. หรือสิ้นหวัง แม่จะคอยให้โอกาส คำตักเตือน คำแนะนำ และกำลังใจฉันตลอดเวลา
"ฉันจึงอยากจะบอกแม่ว่า ฉันรักแม่ที่สุดในโลก"
สิรรัฐ ชัยสัมฤทธิ์โชค
แม่คือ....
แม่คือผู้สร้างสรรค์ แม่ผู้ออกแบบและลงมือทำ แม่ออกแบบชีวิตของเราและแม่ลงมือช่วยเราในทุกๆด้าน แม่คือทุกสิ่งทุกอย่างสำหรับลูก แม่ไม่เคยคิดจะย้อท้อ ไม่ว่าจะเหนื่อยกายใจมากเท่าไร แม่ก็มุ้มให้ลูกสุดตัว แม่เปรียบเหมือนสถาปนิกและวิศวกร การที่แม่ทำทุกสิ่งทุกอย่างให้เรานั้นมันยิ่งใหญ่มาก หากเปรียบเทียบกับจุกเริ่มต้นที่แสนจะเล็ก คุณรุ้ไหมว่าสิ่งที่แม่ทำให้เรามายังทุกวันนี้ จุดเริ่มต้นที่เป็นแรงขับเคลื่อนของท่านคืออะไร เป็นคำสั้นๆ ที่มีความหมายที่อยู่เบื่องหลังมากมาย คำที่ไม่ต้องจะพจนานุกรมก็รู้แล้วไม่ได้หรูหราหรือสะกดยากอะไรมากมาย คำที่คนทั้งโลกควรมีให้แก่กัน
แม้เพียงน้อยนิดก็ยังดี คำที่ทำให้คนที่เคยเห็นแก้ตัวกลับเป็นคนที่มีน้ำใจขึ้น เพียงแค่เขามีสิ่งนี้ การที่เรามีสิ่งนี้คนละเล็กคนละน้อยกับแม่ก็กลายเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่อย่างไม่น่าเชื่อ คุณรู้ไหมว่าคำๆนั้นคืออะไร คำที่มีความหมายเหนือดันทั่วโลก คำที่ทุกศาสนาสอนให้รู้จักมัน เป็นสิ่งที่เข้าถึงง่ายมาก ก็คือคำว่า รัก ไง คำที่พูดแล้วเราทั้งโลกเข้าใจกันแม้จะแตกต่างภาษาถิ่นหรือแม้แต่ความคิด แต่ก็เข้าใจคำๆนี้ตรงกัน อย่างไม่น่าเชื่อ รัก คำที่เป็นสายสัมพันธุเส้นหนึ่งที่เมื่อผ่านพ้นเวลาไม่นานก็จะยิ่งรักกันมากขึ้น คุณคิดว่ามันแปลกไหมที่คนๆหนึ่งทำทุกอย่างเพื่อคนอีกคนหนึ่งได้ ทั้งที่พวกเขาไม่เคยเจอหน้ากักมาก่อน ในบางครั้งก็ไม่มีใครเข้าใจหรอกทำไมแม่ถึงต้องทำเพื่อลูกขนาดนี้หากไม่อธิบายด้วยคำว่ารัก แต่หากอธิบายด้วยคำว่ารักก็จะเข้าใจทุกที ในโลกนี้ยังมีสิ่งที่ยิ่งใหญ่แต่อธิบายได้ด้วยคำสั้นๆก็มีอยู่
รักคือสิ่งที่ไม่ต้องอธิบายอะไรมากมายก็เข้าใจซึ้งกันและกันอยู่แล้ว ที่นี้คุณรู้หรือบางว่าผู้หญิงที่แสนจะธรรมดาในสายตาของคนอีก แต่ยิงใหญ่ที่สุดในชีวิตของเราคือใคร คนที่ทำทุกอย่างเพื่อเราอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
แม่ของเรานั้นเอง และ ฉันก็รักแม่มากที่สุดเอกภพ
ณัฐภูมิ นิมเสถียร
แม่
แม่คือบุคคลที่ให้กำเนิดเรามา แม่ต้องเจ็บขณะคลอดเพียงเพราะแค่ต้องการให้เราคนคนนึงลืมตาออกมาดูโลก ในวันที่เราเกิดเป็นวันที่แม่เจ็บปวด ปิติยินดี ปลาบปลื้ม ที่จะได้มีเรามาคอยช่วยเหลือ แม่นั้นได้เลี้ยงดูเราตั้งแต่เกิด ทำงานหาเงินช่วยส่งให้เราไปเข้าเรียนโรงเรียนดีๆ ให้เรามีอาหารกิน ในเวลาที่พวกเราดื้อ ซน และเกเร แม่ก็จะอบรมสั่งสอนเรา บางครั้งก็อาจจะตีเราได้ บางคนรู้สึกคับแค้นแม่ แต่ขอให้รู้ไว้ว่า แม่จะต้องเจ็บปวดในภายหลังเพราะว่าแม่นั้นไม่อยากที่จะทำร้ายร่างกายของลูกแม้แต่น้อย แต่ที่ต้องทำไปเพราะเพื่อให้ลูกจำว่าอะไรดี อะไรไม่ดี และให้เราเป็นคนดีของสังคม ของประเทศ และของตัวเราเอง ดังนั้นอย่าทำตัวไม่ต่อแม่ของเรา
ทุกวันแม่จะมาถามเราว่าเหนื่อยไหม ซึ่งการกระทำนี้แสดงว่าแม่ยังรักเรา แต่ว่าแม่อาจจะถามเราแบบอื่นก็ได้ แม่ส่งเราไปเรียนพิเศษที่หลายคนคิดว่า น่าเบื่อ เซ็ง เรียนที่โรงเรียนก็ได้แล้วนี่ เสียเวลา ไม่มีประโยชน์ไร้สาระ ขี้เกียจ แม้แต่ตัวผมเองก็ยังคิดเช่นนั้น แต่จงรู้ไว้ แม่ส่งเราไปเรียนเพราะให้เรามีวิชาความรู้เพิ่มขึ้น ในภายภาคหน้าจะได้ไม่ต้องลำบากมากจนเกินไป
สุดท้ายผมขอมอบโคลงนี้ให้แม่
รักเราเท่าผื่นฟ้า พระคุณ
แม่ ช่วยดูแลเรา ท่านนั้น
ที่ คลอดเหล่าเรามา ให้ชื่น บานใจ
สุด ที่ได้มารัก เหล่าน้อยเราได้
ณัฐชยา ยิ้มถนอม
แม่คือ...
แม่คือผู้มีพระคุณที่สุดในชีวิตของฉัน แม่คือผู้ให้กำเนิดฉัน เป็นผู้เลี้ยงดูฉัน คอยสั่งสอนในทางที่ถูก เ็ป็นครูคนแรกของฉัน คอยเลั้ยงดูแลเราให้เราเป็นคนดี บางคนไม่ชอบแม่เพราะดุแต่ฉันไม่คิดอย่างนั้น การที่แม่ดุเราหมายถึงแม่รักเรา แมาอยากให้เราเป็นคนดีจึงสั่งสอนและดุเรา เมื่อไหร่ที่แม่ดุฉันฉันจะคิดว่าเป็นคำสอนเหมือนคำสอนของคุณครู แม่ของฉันมักจะคอยไถ่ถามฉันเกี่ยวกับเรื่องเรียนและเรื่องการบ้านทุกครั้งเพราะไม่อยากให้ฉันมีงานค้างและเป็นห่วงเรื่องการเรียนว่าเรียนรู้เรื่องไหม แสดงให้เห็นว่าแม่เ็ป็นห่วงเรามากขนาดไหน
ในบางเวลาที่แม่ของฉันถามว่าอยากทานอะไร เมื่อฉันบอกแม่จะทำให้เสมอ แม่รู้ว่าฉันไม่ชอบกินอะไรและมักจะทำให้ตามใจฉันและพี่เสมอ บางเวลาที่ฉันคิดว่าอยากช่วยแม่ทำงานบ้าน แม่ของฉันมักจะบอกว่า ไม่เป็นไร ไม่ต้องทำหรอกและแม่จะทำเองเสมอ
ฉันคิดว่าฉันโชคดีมากที่ได้เกิดมาเป็นลูกของแม่ เพราะแม่สอนให้เราพูดได้ เดินได้ ใช้ชีวิตเองได้ ฉันจึงคิดว่าแม่คือผู้มีพระคุณของฉันมากที่สุดในชีวิตนี้
ถ้าจะให้เปรียบเทียบความรักของแม่ที่มีต่อเรา คงจะยิ่งใหญ่กว่าโลกใบนี้เสียอีกแน่ๆ เวลาใดที่แม่ของฉันเกิดปัญหาเช่น ใช้คอมพิวเตอร์ไม่ได้ ฉันและพี่จะเป็นคนช่วยท่านเสมอเพราะเราต้องตอบแทนบุญคุณที่ท่านเลี้ยงดูแลเรามาทั้งชีวิต ฉันอยากจะให้แม่ภูมิใจที่มีพี่และฉันมาเป็นลูก จึงพยายามตั้งใจเรียน และถึงแม้ว่าคะแนนจะออกมาไม่ดีเท่าที่ควร แม่ของฉันก็จะบอกว่า ครั้งหน้าพยายามให้ดีขึ้นนะ
การที่เราคิดจะทำอะไรสักอย่างเพื่อแม่ ก็ถือว่าเป็นความดีของเราแล้ว แล้วยิ่งถ้าเราทำได้ตามที่ต้องการและตั้งเป้าหมายไว้ ก็เป็นการดีที่สุดแล้วเช่นกัน และแม่จะภูมิใจที่ได้เรามาเ็ป็นลูกของแม่ การที่จะเขียนอธิบายพระคุณของแม่ แม้จะเอาผืนแผ่นดินมาเป็นกระดาษ เอาน้ำทะเลมาเป็นน้ำหมีก ก็คงไม่สามารถเขียนได้หมดอย่างแน่นอน สุดท้ายนี้ฉันอยากบอกว่า ฉันรักแม่ที่สุดในโลกแห่งนี้
จงอรมน ทาบโลหะ
แม่คือ
แม่เป็นผู้ให้กำเนิดฉันมาแม่เป็นนางฟ้าที่อยู่ในใจของฉันบางครั้งแม่ก็อาจจะโมโหง่ายแต่บางครั้งแม่ก็จะเป็นนางฟ้าเวลาฉันทำการบ้านไม่ได้แม่ก็จะมาช่วยฉันทำแต่ถ้าอันไหนที่ต้องทำด้วยตัวเองแม่ก็จะเป็นคนที่คอยแนะนำให้แล้วฉันต้องทำเองแต่ถาเวลาฉันทำอะไรผิดแม่ก็จะเข้ามาช่วยฉันเสมือถ้าฉันร้องให้แม่ก็จะเข้ามาหาฉันแล้วก็มาปอบฉัน ฉันจึงรักแม่มากที่สุดในโลกพอเวลาฉันจะไปเรียนพิเศษแม่ก็จะต้องไปรับไปส่งฉันเวลาที่ฉันจะมาเรียนที่โรงเรียนแม่ก็จะมาส่งฉันที่หน้าโรงเรียนที่ฉันเรียนอยู่ทุกวัน พอตกเย็นแม่ก็จะมารับฉันกลับบ้านพร้อมกับพี่สาวพอฉันกลับถึงบ้านแม่ก็จะนำกับข้าวมาให้ฉันรับประทานอาหาร พอฉันรับประทานอาหารเสร็จฉันก็จะไปช่วยแม่ล้างจาน ถ้าฉันล้างจานเสร็จฉันจะชอบขึ้นไปดูโทรทัศน์กับแม่แต่ว่าฉันจะเป็นคนที่หลับเป็นคนสุดท้ายแต่ว่าฉันเป็นคนที่ไม่ข่อยได้ปิดโทรทัศน์เพราะจะนอนหลับก่อนแม่จึงเป็นคนแรกที่ต้องลุกขึ้นมาปิดโทรทัศน์ให้ฉันแม่คือผู้ที่คอยสั่งสอนฉันมาตั้งแต่ฉันยังเป็นเด็กอยู่แม่คือคนที่คอยช่วยเหลือฉันจนถึงตอนนี้แม่คือผู้มีพระคุณของฉันตั้งแต่เล็กจนฉันโตแม่เป็นครูคนที่สองที่อยู่ที่บ้านคอยตักเตือนสั่งสอนให้ฉันเป็นคนดีแม่จะสอนให้ฉันตอบแทนบุญคุณคนอื่นๆที่ช่วยเหลือฉันและสอนให้ฉันไม่รับของจากคนแปรกหน้าถ้าจะเปรียบเทียบโลกใบนี้
กับความรักของแม่ที่มีให้กับฉัน ฉันคิดว่าความรักของแม่ยิ่งใหญ่กว่าโลกใบนี้มากฉันอย่ากบอกแม่ว่าฉันรักแม่เพราะแม่ไปไหนก็จะซื้อขนมมาฝากทุก ๆ ครั้งและจะถามทุกวันว่ากินข้าวหรือยัง กินกับอะไร “กินไก่อีกแล้วหรือ” และแม่ก็จะถามว่าเป็นหมูแล้วยังไม่หยุดกินอีก เดียวอ้วนมากกว่านี้นะ แต่แม่ก็ยังซื้อไก่มาฝากตามเคย และเป็นไก่ที่ ฉันชอบมาก ๆ คือ KFC ฉันว่าอ้วนตาย ดีกว่าอดตาย ก็เลยกินหมดเลยสุดท้ายนี้ฉันขอให้แม่มีความสุข และอยากบอกแม่ว่าฉันรักแม่มากที่สุดในโลกเลย
- ไม่มีแม่วันนี้ไม่มีลูก
- แม่ผู้ปลูกไม้ต้นจนเติบใหญ่
- โดยไม่หวังแสวงหาค้ากำไร
- น้อมดวงใจให้แก่แม่ของเรา
ปรัชญ์ โยธาประเสริฐ
แม่........................แม่คือผู้หญิงคนนึงที่ทำให้ผมเกิดมามีชีวิตอยู่ได้จนถึงทุกวันนี้แม่คอยเลี้ยงดูผมแม่ไม่เคยรักใครมากกว่าเราถึงบางครั้งเราจะดื้อจะทำให้แม่เจ็บจะทำให้แม่ต้องร้องให้แต่แม่ก็ไม่เคยถือโทษโกรธเราเลยแม้แต่ครั้งเดียวแม่เป็นคนที่พร้อมจะให้อภัยเราเสมอที่แม่ชอบตีเราชอบว่าเรานั่นก็เป็นเพราะว่าแม่รักเราที่เราโกรธแม่เวลาแม่แต่ถ้าเราคิดไปก่อนหน้านั้นใรที่ทำให้แม่ต้องดกรธเราตีเราทั้งที่ตริงๆแม่ไม่อยากจะตีเราเลยแม่คอยเลี้ยงดูสั่งสอนผมมาตั้งแต่เล็กคอยสอนให้ผมอ่านหนังสือเขียนหนังสือคอยสอนผมทุกเรื่องมาไปเรียนหาของดีดีมาให้ทานโดยไม่เคยหวังผลตอบแทนแต่อาจจะหวังอยู่อย่างเดียว
คือ...."อยากให้เราเป็นคนที่ดี"....แม่คือผู้หญิงเเละผู้หญิงเป็นเพศที่บอบบางแต่เด็กก็เป็นวัยที่เปราะบางเหมือนกันเวลาเราสดุดก้อนหินเดินชนเสาเหยียบขี้หมาแม่ก็จะหาอะไรมาทำให้เราหายเจ็บแม้กระทั่งเราตกเตียงตอนตีสี่แม่ยังวิ่งออกไปซื้อยามาให้เราทานเลย
เวลาเราอยากได้อะไรแม่ก็จะไปขนขวายมาให้เราอยากเรียนอะไรแม่ก็ไปหามาให้แต่แม่ของพวกเราขอสิ่งตอบแทนแค่อย่างเดียวคือ
...."อยากให้เราเป็นคนที่ดี"....เป็นคำขอเล็กๆทำไมเราถึงจะทำให้แม่ไม่ได้แม่เป็นคนที่ดีมากรรักเรามากแม่ยอมเจ็บแทนเราได้เสมอ
สมมุติว่าเรากำลังเดินอยู่ได้ตีนสะพานในวันที่ฝนตกท้องฟ้ามืดครึ่มมีสัดร้ายอย่างยุงบินอยู่รอบกายอย่ากันยุงก็ไม่มีกำลังจะเดินไปหาแม่ที่ฝั่งตรงข้ามเเล้วทันใดนั้นอาจารย์เฉลิมลาภก็กระโดดออกมาเกาะหน้าเราทำเราตกใจแทบตายแม่ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามยังอุตรส่าบินข้ามมาอีกฝั่งเพื่อที่จะมา.........................ตบยุงให้เห็นรึยังว่าแม่รักเรามากแค่ไหนขนาดเป็นแค่สัตว์........ตัวเล็กๆอย่างยุงแม่ยังวิ่งมาหาเราเพื่อแค่จะมาตบยุงให้ไม่มีคำอธิบายใดหรือคำๆใดที่จะให้ความหมายยาวได้มากกว่าคำว่ารักที่ออกมาจากปากที่ใหญ๋ๆยาวๆและมีกลิ่นแรงแร๊งของแม่ได้ในวันเกิดของเรานั้นพวกเราชอบขอของขวัญจากแม่แต่มีอยู่สามเรื่องที่พวกเราไม่รู้เลยในวันนั้นคือ ในวันนั้นเป็นวันที่แม่ต้องเบ่งเราออกมาลองคิดดูว่าแม่จะปวดตูดแค่ไหน และ แม่หาเงินมาลำบากมากแค่ไหนกว่าจะได้ซื้อของขวัญวันเกิดให้เราอีก และที่สำคัญแม่ต้องเดินไปหาของขวัญมาให้เราจากทุกเขตจังหวัดทำให้น่องของแม่ใหญ่ขึ้นใหญ่ขึ้นจนกลายเป็นน่องไดโนเสาร์ไปในที่สุด ยังไงสิ่งที่แม่ทำให้เราในวันนี้ก็เพื่อวันข้างหน้าของพวกเรา แม่รักเราที่สุดและผมก็รักแม่มากที่สุด.....................
ด.ช.สิทธิพัทธ์ เกรียงศักดาชัย
สำหรับฉันแล้วแม่คือ ผู้สร้าง ผู้ให้ ผู้อดทน ผู้เก่งกาจ ผู้มีความรู้และสติปัญญาที่ดี และอื่นๆ ที่ฉันได้พูดถึงแม่ขนาดนี้เพราะฉันรู้ดีว่าแม่นั้นมีความอดทนจากการทำงานอีกทั้งยังต้องมายุ่งเพิ่มในการเลี้ยงดูเราอีก และแม่ยังเป็นผู้สร้างตัวต้นของเราขึ้นมาโดยการที่เราไปทะเลาะกับพ่อแม่นั้นอาจทำให้เขารู้สึกไม่ดีไม่สบายใจกับการกระทำของเราและบางทีเขาอาจคิดว่าทำไมลูกของเราทำแบบนี้และการที่เราได้กระทำเช่นนั้นกับแม่ของเรามันไม่สมควรอย่างยิ่งกับแม่ของเราทั้งเป็นบาปติดตัวตนไปจนตาย อย่างที่พระพุทธเจ้าเคยพูดไว้ว่าบาปที่หนักที่สุดคือการเถียงพ่อเถียงแม่แต่หลายๆคนที่อยู่ในโลกปัจจุบันก็ต่างทะเลาะพ่อทะเลาะแม่เป็นชีวิตจิตใจและผมหลายๆคนในโรงเรียนสาธิตจุฬาก็เป็นอย่างที่ผมได้พูดไว้ผมจึงอยากให้คนหลายๆคนที่ไดอ่านข้อความได้เปลี่ยนความคิดใหม่ว่า แม่คือผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเราและเราควรจะตอบแทนท่านด้วยการตั้งใจเรียนให้มากๆซึ่งผมเชื่อว่าคุณแม่ของทุกๆคนคงจะเคยกล่าวเอาไว้นะครับและผมเชื่อว่าหลายๆคนก็ไม่ทราบว่าแม่พูดไปทำไม แต่ผมรู้ครับ ซึ่งนั่นก็เพราะแม่ของเรานั้นต้องการให้เรามีการมีงานดีๆทำจะได้นำเงินมาเลี้ยงตนแต่จริงๆแล้วแม่แค่ต้องการให้เรามีความสุข สุดท้ายนี้ฉันอยากบอกแม่ว่าผมรักแม่ที่สุดเลย
แม่คือ...... แม่คือผู้ให้ ให้เราเกิดมาดูโลก ทำให้เราทุกอย่างตั้งแต่ อบรมสั่งสอน ดูแล ให้ทุกอย่างที่ชาตินี้เราก้ไม่สามารถทดแทนบุญคุณท่านได้หมด คำว่าแม่เป็นคำที่ดูธรรมดาแต่ความหมายนั่นยิ่งใหญ่มาก แม่เป็นคนที่ให้เราเกิดมากว่าเราจะมีชีวิต แม่ต้องอุ้มท้องถึง9เดือน และแม่ดูแลเอาใจใส่และดูแลเราเป็นอย่างดี ถ้าไม่มีแม่เราก้คงไม่มีทุกวันนี้ คงไม่ได้ลืมตาดูโลก หรือไม่มีคนอบรมและเลี้ยงดู แม่คือผู้มีพระคุณที่เราต้องทดแทน แม่ทำทุกอย่างให้เรา เราคงต้องทำอะไรให้แม่บ้าง ซึ่งข้อความที่เขียนให้แม่ แม่ก็คงจะดีใจ เพราะต่อให้เราทำสิ่งใดให้แม่เพียงเล็กน้อย แม่ก็มีความสุขทุกๆครั้ง แม่เป็นที่ปรึกษาให้กับเรา ทุกครั้งที่เรามีปัญหาหรือเจออุปสรรคใดๆ แม่ก้พร้อมจะรับฟังปัญหาและช่วยแก้ไขและหาทางออกให้กับเรา
ด.ช. ชวิน บุญปราโมทย์
ถ้าเราพูดถึงคำว่า”แม่” เราอาจนึกถึงหลายๆอย่างเช่น แม่น้ำ แม่แบบ เป็นต้น ซึ่งคำที่ขึ้นต้นด้วย”แม่” เหล่านี้ล้วนมีความหมายลึกซึ้ง แม่น้ำ มีประโยชน์ต่อมวลมนุษย์คือให้เราได้ดื่ม ใช้ในชีวิตประจำวัน แม่แบบก็คือต้นแบบของทุกๆอย่าง สิ่งที่กล่าวมาเหล่านี้ล้วนแต่มีคำว่า”แม่”นำหน้าทั้งสิ้น ส่วนใหญ่เราจะใช้คำว่า”แม่” กล่าวถึงสิ่งที่มีประโยชน์กับเราหรือมีความยิ่งใหญ่ แต่หากเราพูดถึงคำว่า”แม่” อย่างเดียวสิ่งแรกที่เราอาจนึกถึงคือ ผู้หยิวที่อุ้มท้องมาเป็นเวลา 9 เดือนและให้กำเนิดลูกออกมา ก็คือเรานั่นเอง แม่คือรักแท้ คือรักที่บริสุทธิ์ เป็นผู้ที่ไม่หวังผลตอบแทนใดๆ หวังเพียงแค่ว่าทุกๆวันที่แม่ดูแลเรานั้น ในเมื่อเราเติบโตเป็นผู้ใหญ่เราจะเป็นคนดีของสังคมและไม่ทำความเดือดร้อนต่อผู้อื่น แม่คือคนที่ปกป้องคอยดูแลเราตั้งแต่วันแรกที่เราลืมตาดูโลกและแม่ก็จะยังคอยเป็นห่วงเราจนวันตาย แม่เปรียบเสมือนทุกสิ่งทุกอย่างของเรา แต่เมื่อเรามีอายุที่เพิ่มขึ้นเราจะลืมให้ความสำคัญกับแม่ไป เราติดเพื่อนมากขึ้น นึกถึงเพื่อนมากขึ้น ให้ความสำคัญกับความรู้สึกของคนข้างนอกมากขึ้น จนเราลืมคนใกล้ตัวของเราไป แต่แม่ไม่ว่าเราจะลืมท่านหรือไม่มาหาท่านก็ตามท่านก้ไม่เคยลืมเรา เราอาจะทำอะไรที่ผิดพลาดจนคนอื่นไม่อาจจะให้อภัยเราแต่คนที่พร้อมจะให้อภัยเราไม่ว่าจะทำผิดมามากแค่ไหนก็คือแม่ ต่อไปนี้เราควรนึกถึงแม่ให้มากๆแต่รักแม่ให้มากๆนะครับ
วชิรวิทย์ รักษาราษฎร์
คำว่า “ แม่ ” นั้นกว้างใหญ่มาก และ มีความหมายมากเหมือนกัน โดยส่วนใหญ่คำว่าแม่นั้นจะใช้กับสิ่งที่ยิ่งใหญ่ มีพระคุณมากมายล้นพ้น เช่น พระแม่ธรณี พระแม่โพสพ พระแม่คงคา
แต่ในครั้งนี้ ฉันจะเขียนเรื่อง แม่คือ .... ในความคิดของฉัน แม่ของฉันคือ ผู้มีพระคุณที่ฉันคิดว่าฉันรักที่สุดในบ้านที่ตั้งท้องฉันมาทั้งหมด 9 เดือน แล้วก็เลี้ยงดูฉันจนอายุ 12 ปี ท่านต้องลำบากเลี้ยงฉัน ดูแลฉันมาทั้งที่ท่านไม่ต้องมีฉันขึ้นมาก็ได้ แต่ ท่านก็ตัดสินใจมีฉันขึ้นมา
โดยที่ท่านคอยดูแลเอาใจใส่ คอยประคบ ประหงม คอยเลี้ยงดู สั่งสอนให้ฉันเป็นคนดีมา
แต่เมื่อไรที่ ฉันดื้อ ฉันซน ท่านก็ตี หรือ ทำโทษ ฉัน เพื่อให้ฉันจำ และ เข้าใจว่าไม่ควรทำอย่างนี้ แต่ในความรู้สึกจริงๆนั้นท่านไม่อยากตีเราเลย และ ท่านก็รู้สึกเจ็บเหมือนกันที่ท่านตีเรา ในชีวิตของเรานั้นแม่มีความสุขมาก แม้ว่า ท่านต้องลำบากตื่นเช้าขึ้นมา
ทำกับข้าว – อาหาร ให้เราทาน คอยลำบากไปรับ – ไปส่ง คอยอบรมสั่งสอนเราให้เป็นคนดี
และ แม้ว่าท่านต้องลำบากใจที่ลูกถูกอาจารย์เรียกพบ หรือ ลูกดื้อ – ซน เอาแต่ใจตนเอง
ท่านก็ไม่เคยโกรธ และ คิดว่าไม่น่าทำเกิดมาเลย! ไม่เคยแม้แต่จะคิดว่า ลูกคนนี้เนรคุณ ไม่เคยคิดเลย แม้ว่าเราจะด่าแม่ ว่าแม่ ทำร้ายแม่ แม่ก็ไม่เคยโกรธ แม่จะคิดแต่ว่า ลูกของฉันนั้นเป็นเด็กดี เป็น คนดีจังเลย ในบางเวลาที่เราลำบาก ทุกข์ใจ เศร้าใจ ท่านก็คอยให้คำปรึกษาพวกเราตลอด ให้คำปรึกษาว่าควรทำยังไง แล้วทำอย่างไรถึงจะหาย ในยามที่เราป่วยท่านก็คอยดูแลเรา เช็ดตัวเราให้หายไข้ หรือ บางครั้งถ้าเราป่วยมาก ท่านก็อุ้มเราไปโรงพยาบาล โดยที่ท่านตั้งจิตอธิษฐาน ขอให้เราหายทุกครั้งที่เราป่วย เพราะ ฉะนั้น เราจึงควรคิดถึงพระคุณแม่ทุกครั้ง แม้ว่าถ้าท่านอาจจะตายไปแล้ว เราก็ยังควรคิดถึงพระคุณแม่ตลอดเวลานะครับ กลอนนี้มีไว้ให้รำลึกถึงพระคุณแม่นะครับ “พระคุณแม่เปรียบใหญ่เทียบผืนฟ้า ช่างล้ำค่ามากมายเหลือล้นพ้น คณนาหาที่สุดมิได้” ครับ ขอบคุณครับ
ด.ช.นรวิชญ์ เลิศวิริยจิตต์
สำหรับผมแม่คือทุกทุกสิ่งไม่ว่าจะเป็นคุณครู อาจารย์ พยาบาล หรือหมอและที่สำคัญแม่คือผู้ให้ชีวิตกับผม ถ้าผมขาดคุณแม่ชีวิตของผมอาจจะมีวันนี้ไม่ได้เพราะท่านจะให้การช่วยผมในด้านต่างต่างอยู่เสมอ เช่น การทวนข้อสอบ การทำการบ้าน หรือแม้แต่เรื่องเล็กเล็ก เช่น การห่อปกหนังสือ การทวนข้อสอบบางครั้งเราอาจจะอ่านเพลินจนเผลอหลับไปแม่ก็จะมาช่วยปลุกและทวนให้เสมอ การทำการบ้านถ้ามีข้อสงสัย หรือไม่เข้าใจแม่มักจะช่วยสอนและบอกผมอยู่เสมอ ถึงแม้ว่าบางครั้งผมจะทำให้แม่เสียใจแต่แม่ก็จะให้อภัยและกล่าวตักเตือนผมในสิ่งที่ผมทำผิดไปบางครั้งแม่ก็อาจจะมีการว่าบ้างเล็กน้อยแต่ผมก็เข้าใจว่าแม่อยากให้ผมเป็นคนดี ถ้าผมมีโอกาสผมก็อยากจะขอโทษคุณแม่ด้วยใจที่บริสุทธิ์และนอบน้อมในสิ่งที่ผมทำผิดไป ฉะนั้นผมจะตั้งใจเรียน ไม่ดื้อไม่ซนกับพ่อแม่ และจะทำทุกอย่างตามที่คุณแม่ต้องการ ไม่ว่าจะเป็นการช่วยล้างจาน ดูแลบ้าน ช่วยรับโทรศัพท์ หรืออื่นอื่น สุดท้ายนี้ผมอยากจะบอกความในใจกับคุณแม่…คุณเป็นคนที่ผมรักมากที่สุด เป็นคนดีที่ผมเอาเป็นแบบอย่าง ผมอยากจะเดินตามรอยเท้าแม่ และเมื่อคุณแม่แก่แล้วผมสัญญาว่าจะคอยเลี้ยงดู คุณแม่ไม่ปล่อยให้คุณแม่เหงา และผมจะหาเงินมาเลี้ยงคุณแม่ให้ได้มากมาก แต่ที่สำคัญผมจะเป็นคนดีเพราะผมรู้ว่าแม่ต้องการอย่างนั้นไม่ว่าผมจะรวย หรือจน.....รักคุณแม่ที่สุด
ด.ญ. ยุรดา บูรณสัจจะ
คำว่า “ แม่ ” นั้นมีความหมายมากมาย แต่ทุกความหมายของคำที่มีคำว่าแม่นั้นมักจะยิ่งใหญ่และมีคุณค่า เช่น แม่น้ำ แม่ของแผ่นดิน และและแม่ผู้ให้กำเนิด แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง... ใครหนอรักเราเท่าชีวัน... อุ่นใดๆโลกนี้ไม่มีเทียบเทียม... ทุกครั้งที่พวกเราร้องเพลงนี้อย่างพร้อมๆกันกับพี่ๆน้อง คุณแม่จะยิ้มและรู้สึกมีความสุขมาก พวกเรารักแม่มาก ทำไมหรือ... เพราะเรารู้ว่าจะไม่มีใครรักเราเท่าแม่และแม่ผู้ที่ไม่ต้องการผลประโยชน์ตอบแทนจากเรา ตั้งแต่เราเกิดมาและอยู่ในท้องแม่ แม่ก็จะทะนุถนอมดูแลเราทั้งที่ยังไม่ได้เห็นหน้าเราเลยว่าเราจะเป็นเด็กดีและน่ารักไหม จนเมื่อเราและแม่ได้พบกันแม่ก็ทุ่มเทความรักให้เราจนหมด ดูแลเราทุกนาที ทุกวินาที ให้เราเติบโตเป็นเด็กที่ แข็งแรงและมีความสุข แม่จะสรรหาทุกสิ่งที่มีประโยชน์ให้เราทุกเรื่องทั้งอาหาร เสื้อผ้า การศึกษา การกีฬา ดนตรี และเวลาของแม่ให้เราจนหมด แม่จะอยู่เคียงข้างเราตลอดทั้งเวลาสุข เวลาทุกข์ เวลาที่เราผิดหวัง เวลาที่เรามีปัญหา แม้แต่เมื่อเราไม่เชื่อฟังหรือดื้อรั้นกับแม่ แม่ก็ให้อภัยและให้โอกาสเราทุกครั้ง แม่จะคอยแนะนำให้กำลังใจเราตลอดเวลาแม่คอยอบรมเพื่อให้เราเป็นเด็กดี แม่บอกว่าลูกของแม่ว่า “ แม่สามารถสอนลูก อบรมสั่งสอนลูกให้เป็นคนดี เป็นที่ปรึกษาลูกและคอยช่วยเหลือลูกได้ตลอดชีวิตของแม่ ” ฉันรักแม่ของฉันมากจริงๆ ฉันรู้สึกผิดและเสียใจทุกครั้งที่ทำให้แม่เหนื่อยกับการดื้อรั้นของฉัน ฉันยังเคยคิดว่าถ้าวันหนึ่งฉันขาดแม่ ฉันจะทำอย่างไร และถ้าวันหนึ่งฉันเป็นแม่บ้าง ฉันจะทำได้เช่นแม่คนนี้ของฉันหรือเปล่า
ด.ญ. ยุรดา บูรณสัจจะ
อาจารย์เอาเรียงความอันที่๒ที่สองไปวันที่ ๗ สิงหาคม เวลา22.23 พอดีอันแรกไม่สมบูรณ์
วรภูมิ์ กุลมงคล(โหล)
ในชีวิตหนึ่งของคนเรามีอยู่คนๆนึงที่รักเราอย่างที่สุดคนๆนั้นคือแม่ของเราทุกคน แม่ต้องเจ็บปวดมากกว่าจะมีเราได้ฉะนั้นเราควรรักแม่ให้มากๆ เราจะรักแม่ไม่ใช่เฉพาะวันแม่เท่านั้น
แต่ทุกวันเราก็รักแม่ได้มีคำว่ารักแล้ว เราก็ต้องเคารพและเชื่อฟังแม่ด้วย
เพราะทุกสิ่งที่แม่สอนเรามานั้นผมก็เชื่อว่าเป็นสิ่งที่ดี เมื่อเราทำอะไรผิด แม่จะเป็นคนๆนึงที่เข้าใจและให้อภัยเรา และสั่งสอนให้เราเป็นคนดี เมื่อเรามีปัญหาคนๆแรกที่คิดถึงก็คือแม่
เพราะแม่นอกจากรักเราแล้วยังเป็นแบบอย่างที่ดีให้แก่ลูกทุกๆคนด้วย
ถือบางครั้งแม่จะโกรธ จะว่า จะดุ เรา เราก็ไม่ควรโกรธแม่ เพราะ ทีแม่ทำไปเพราะว่ารักเรามาก และแม่ยังเป็นคนที่ห่วงใยลูกด้วย ทุกๆครั้งที่เราป่วย คนที่ดูแลเราก็คือแม่
สำหรับผมแล้ว แม่คือ ผู้มีพระคุณเป็นอย่างยิ่ง ทั้งชีวิตถ้าไม่มีแม่ก็คงไม่ได้มาอยู่ตรงนี้
บางครั้งแม่ป่วย แม่ก็ไม่ไปหาหมอเพราะคิดว่าเอาเงินที่ไปหาหมอไปเป็นค่าการศึกษาให้ลูกดีกว่า แม่ยอมลำบาก อดทน และ เสียสละ เป็นอย่างมากเพื่อให้ผมได้มีความสุก
แต่บางครั้งเมื่อแม่มีปัญหาผมก็ไม่ค่อยได้สนใจเลย ทำให้ผมได้รู้สึกว่าผม เอาเปรียบแม่อยู่มาก ทำไมเราไม่เสียสละ อดทน เพื่อแม่บ้าง ผมจึงพยายามปรับตัวใหม่ให้ดีกว่าเดิม เพื่อแม่จะได้มีความสุข สุดท้ายนี้ผมคิดว่า ไม่ใช่แค่แม่ที่จะรักเรา เสียสละ อดทนเพื่อเรา แต่เราก็สามารถ รักแม่ และ ทำให้แม่มีความสุขได้
ด.ช.เสฏฐิภาคย์ สุทธิธนาคม
ผมคิดว่าแม่คือผู้ให้ทุกสิ่งและเป็นผู้สร้างเราดูแลเราอย่างดี ให้ในสิ่งเราอยากได้ เช่น ซื้อของเล่น ขนม เกมส์ และอื่น ๆ ให้ แต่ที่สำคัญคือแม่ให้ความรักแก่เรา และแม่ก็ยอมเสียสละทุกอย่างเพื่อเรา เช่น แม่เสียเวลาทั้งชีวิตเพื่อเลี้ยงดูเรา แม่ยอมทนความเจ็บตอนคลอดเรา และอื่น ๆ อีกมากมาย เราจึงควรตอบแทนแม่ เช่น เป็นเด็กดีให้แม่ ตั้งใจเรียน และเราควรรักแม่แบบที่แม่รักเรา แม่คือคนที่มีความหมายมากที่สุดกับเรา แม่คิดถึงเราเสมอ แต่บางคนอาจไม่รู้ว่าแม่รักเรา และคิดถึงเราเสมอซึ่งไม่ใช่ พระคุณของแม่ไม่สามารถเปรียบเทียบกับสิ่งใดได้ เพราะพระคุณของแม่และความรักจากแม่เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่เหนือสิ่งอื่นใด แม่คอยช่วยเราในทุก ๆ สิ่ง แม่เป็นเหมือนเปลวไฟที่ให้ความอบอุ่นแก่เรา ถ้าไม่มีแม่เราก็เกิดมาไม่ได้ แม่จึงเป็นผู้สร้างชีวิตให้เรา แล้วยังเลี้ยงดูเราอย่างดีตลอดชีวิต ถ้าดูว่าแม่ทำอะไรในแต่ละวันจะเห็นว่าแม่ดูแลเราตลอด และไม่เคยหยุดพัก สำหรับแม่ทุกวันเป็นวันของลูก เริ่มจากแม่คลอดเรา คอยอาบน้ำ ป้อนอาหาร ป้อนนม และอื่น ๆ ให้เรา เวลานอนก็ห่มผ้าห่มให้เรา จนถึงตอนนี้ แม่เราก็ยังดูแลเราอยู่ทุกว้น เช่น ไปส่งเราที่โรงเรียน ซื้อข้าวให้กิน ตอนนอนหลับแม่ก็ยังเอาผ้าห่มมาห่มให้เราโดยเราไม่รู้ตัว เมื่อแม่เห็นลูกมีความสุขแม่ก็มีความสุขด้วย แต่ถ้าลูกมีความทุกข์แม่ก็มีความทุกข์ด้วย และผมขอให้ลูกทุกคนกตัญญูต่อแม่นะครับ สุดท้ายนี้ผมอยากบอกแม่ว่า “ผมรักแม่ครับ”
ส่งใหม่คับ (ที่ส่งผิด)
แม่ของฉันคือ…พรหมสี่หน้าของฉัน
เคยมีคนบอกฉันว่า แม่ของทุกคนมีสี่หน้า คือ หน้าเมตตา หน้ากรุณา หน้ามุทิตา หน้าอุเบกขา ซึ่งก็เปรียบเสมือนเป็นพระพรหมของลูกๆ ทุกคน และฉันก็คิดว่าคุณแม่ของฉันก็มีสี่หน้าเหมือนกันแต่อาจจะไม่ค่อยเหมือนของคนอื่นๆ สำหรับหน้าแรกของคุณแม่ของฉันคือหน้าบ่น ซึ่งเป็นหน้าที่ฉันมักจะพบอยู่เสมอเวลาที่ฉันทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้อง เช่น พูดไม่เพราะ ไม่ตั้งใจทวนหนังสือ ทานอาหารได้น้อย ส่วนหน้าที่สองคือหน้าดุ ซึ่งฉันมักจะพบหน้านี้เวลาที่ฉันทำผิดในสิ่งที่เคยทำผิดมาก่อนแล้วทำผิดซ้ำ หรือ ทำอะไรให้คนอื่นเดือดร้อน ส่วนหน้าที่สามคือหน้าขนมหวาน ซึ่งเป็นหน้าที่ฉันชอบมากๆ และมักจะพบบ่อยๆ หลังจากที่โดนดุ ซึ่งคุณแม่ของฉันเป็นคนที่หายโกรธเร็วมาก และหลังจากหายโกรธก็มักจะมีขนมอร่อยๆ มาฝากฉันเสมอ ซึ่งคุณแม่ของฉันจะรู้ว่าฉันชอมกินขนมอะไร ส่วนหน้าสุดท้ายเป็นหน้าที่ฉันภูมิใจมากที่สุด เพราะมันคือหน้าการให้อภัย ไม่ว่าฉันจะทำผิดอะไรหรือทำให้คุณแม่เสียใจแค่ไหน คุณแม่ของผมจะให้อภัยผมเสมอ ไม่เคยมีสักครั้งที่แม่จะโกรธผมนาน และผมก็รู้ดีว่า ไม่ว่าคุณแม่จะอยู่ในหน้าไหน คุณแม่ก็รักผมมากที่สุด คุณพ่อมักจะบอกกับผมบ่อยๆ ว่า คุณแม่ของผมเป็นคนที่เสียสละให้ผมมากมาย คุณพ่อเคยเล่าให้ฟังว่า สมัยก่อนคุณแม่เป็นคนที่ชอบแต่งตัว และมักจะซื้อเสื้อผ้าสวยๆ ที่ค่อนข้างมีราคาใส่เสมอ ชอบไปเที่ยว และชอบไปทานอาหารอร่อยๆ อยู่บ่อยๆ แต่หลังจากที่มีฉัน คุณแม่ก็เปลี่ยนไปซื้อเสื้อผ้าที่ไม่แพงนัก และมักจะบอกกับคุณพ่ออยู่เสมอว่า ไม่รู้จะซื้อเสื้อผ้าแพงๆ ใส่ไปทำไมสู้เก็บเงินไว้ให้ลูกใช้ดีกว่า เวลาไปเที่ยวก็มักจะถามและให้ฉันเลือกเสมอว่าฉันอยากไปเที่ยวที่ไหน หลายครั้งที่ฉันก็รู้ว่าที่ๆ ฉันเลือกก็เป็นที่ๆ คุณแม่เคยไปมาแล้ว และอยากไปเที่ยวที่อื่นมากกว่า แต่คุณแม่ก็ยังพาฉันไปในที่ๆ ฉันอยากไปเสมอ จนบางครั้งฉันก็รู้สึกว่าฉันเป็นคนเห็นแก่ตัวและรู้สึกไม่สบายใจ แต่คุณพ่อก็บอกกับฉันว่า อยากให้ฉันจำและภูมิใจในสิ่งที่คุณแม่ของฉันทำให้ฉัน เพราะทำให้ฉันรู้ว่าไม่ว่ายังไงฉันก็ยังมีคุณค่าและสำคัญเสมอสำหรับพ่อกับแม่ และอีกหน่อยฉันจะได้รู้จักเสียสละให้กับคนที่ฉันรักเหมือนกับที่คุณแม่เคยทำให้ฉัน
ด.ญ.สิรินดา ลิมทรง
แม่คืออะไร...แต่ละคนคงมีความคิดที่แตกต่างกัน สำหรับฉันแล้ว แม่คือผู้ให้... แม่ให้ทุกสิ่งแก่ฉัน ด้วยความเสียสละ ด้วยความอดทน แม่ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้สิ่งดีๆแก่ฉัน ตั้งแต่ฉันอยู่ในท้องแม่ แม่ก็ให้เลือดเนื้อ แม่ให้ชีวิตฉัน ให้กำเนิดฉัน แม่ให้ความรัก ความเมตตา ความอบอุ่นแก่ฉัน เลี้ยงดูฉัน ฉันรู้สึกปลอดภัยเสมอเมื่ออยู่กับแม่ แม่ให้การศึกษาแก่ฉัน แม่สอนหลายสิ่งหลายอย่าง แม่ซื้อหนังสือให้ฉัน แม่ให้ฉันได้เรียนหนังสือ ทำให้ฉันมีความรู้ แม่พาฉันไปเรียนกิจกรรมพิเศษ ทั้งกีฬา ดนตรี ศิลปะ และภาษา แม่ให้ความช่วยเหลือฉัน แสดงความห่วงใย และดูแลฉันเสมอ เวลาฉันมีปัญหาหรือไม่เข้าใจสิ่งใด แม่ก็ให้คำปรึกษา ให้คำแนะนำ เมื่อฉันท้อแท้ เสียใจ หรือผิดหวัง แม่จะปลอบโยน ให้กำลังใจ ให้ความรู้สึกดีๆแก่ฉัน ทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้น เวลาฉันทำผิด แม่ก็จะตักเตือน และให้อภัยฉันเสมอ แม่เป็นต้นแบบให้แก่ฉัน แม่คอยผลักดันให้ฉันเป็นคนดี ได้เดินไปตามเส้นทางที่ถูกที่ควร ถ้าไม่มีแม่ ฉันก็คงไม่มีวันนี้ เพราะแม่เป็นเบื้องหลังเเห่งความสำเร็จของฉัน
แล้วฉันให้อะไรกับแม่ของฉันบ้าง...สิ่งที่ฉันให้กับแม่นั้นน้อยมาก ซึ่งก็เทียบไม่ได้เลยกับสิ่งที่แม่ได้ทำให้ฉัน แถมหลายครั้งฉันยังทำให้แม่เสียใจ เศร้าใจ ผิดหวังในตัวฉัน ฉันจะพยายามปรับปรุงตัว ฉันจะยิ้มให้แม่และพูดกับแม่ดีๆ ไม่ทำหน้าบึ้ง ไม่หงุดหงิดเวลาแม่ตักเตือนหรือสั่งสอน เป้นเด็กดี เป็นคนดีของสังคม และ ฉันจะตอบแทนพระคุณของแม่ให้มากขึ้น จริงๆแล้วฉันรู้ดีว่าแม่ไม่เคยหวังสิ่งใดตอบแทนจากฉันเลย แม่ให้ทุกสิ่งแก่ฉันเพื่อให้ฉันมีชีวิตที่ดี แม่ทุกคนย่อมอยากให้ลูกมีความสุข ประสบความสำเร็จในชีวิต การให้ของแม่เป็นการให้ที่บริสุทธิเสมอ
แม่...คือผู้ให้อย่างแท้จริง
ธนัชชา พูลสมบัติ
แม่คือใคร?คำถามนี้เป็นคำถามที่มีคำตอบมากมายจนนับไม่ถ้วนเพราะแม่เป็นได้ทุกอย่าง เช่น ครูคนแรก ผู้ให้กำเนิด ผู้เลี้ยงดู ผู้ปกป้อง ผู้รักษา ฯลฯ สำหรับฉันพระคุณของแม่เป็นพระคุณที่ยิ่งใหญ่ที่ตอบแทนยังไงก็ไม่มีวันหมด แม่ของฉันท่านเป็นคนมีเมตตา ใจดี แม้จะบ่นไปบ้างแต่แม่ก็เลี้ยงดูฉันจนโต โตแล้วก็เลี้ยงดูต่อไป เวลาแม่มีขนมก็แบ่งให้ฉันทานด้วย แม่ช่วยสอนฉันทำการบ้าน แม่สอนให้ฉันทำงานบ้านเป็น แม่มาส่งฉันที่โรงเรียนทุกวัน แม่ให้ตังค์ค่าขนมฉันทุกวัน พาฉันไปซื้อของ พาฉันไปเที่ยว สอนสิ่งต่างๆให้ฉัน แม่ให้ความรักความอบอุ่นแก่ฉัน สอนให้ฉันเป็นคนดีเรียนเก่ง ฯลฯ ใครๆก็รักแม่เพราะแม่ดีอย่างนี้นั่นเองฉันก็รักแม่และแม่ก็รักฉันของขวัญวันเกิดแม่ก็ให้ฉันและวันแม่และวันเกิดแม่ปีนี้ฉันก็จะให้ของขวัญแม่เหมือนกันและฉันก็หวังว่าทุกคนจะให้ของขวัญแก่แม่เหมือนกันและของขวัญที่ง่ายที่สุดและดีที่สุดที่พวกเราจะให้แม่ได้ก็คือการเป็นเด็กดีนั่นเองและฉันก็ขอให้คุณแม่ของฉันและทุกคนมีสุขภาพแข็งแรงมีความสุขมากๆนะคะ และก็อย่าลือนำพวงมาลัยไปกราบคุณแม่ในวันแม่ด้วยนะคะ หนูรักแม่เสมอ
ด.ญ.ภัคจิรา
แม่ คำคำนี้สื่อความหมายสำหรับฉัน ทุกครั้งที่ฉันได้ยินคำคำนี้ฉันจะรู้สึกอบอุ่น และนึกถึงใบหน้าของผู้หญิงคนสำคัญ คนพิเศษที่สุดในชีวิตของฉัน
แม่ของฉันอาจไม่ใจดีเหมือนกับแม่ของคนอื่นๆ อาจไม่มีเวลาว่างให้ฉันเท่ากับคนอื่นๆ แต่สำหรับฉันไม่ว่าแม่ของฉันจะเป็นยังไงฉันก็ยังรักท่านอยู่เสมอ แม่ของฉัน ทำงานเป็นรองศาสตราจารย์อยู่ที่โรงพยาบาลจุฬา ท่านทำงานหนัก และไม่ค่อยมีเวลาว่างสอนการบ้านฉันเท่ากับคนอื่นๆ ตอนเด็กๆ บางทีฉันก็รู้สึกน้อยใจบ้าง ที่แม่เอาแต่ไปสอนการบ้านน้อง ไปช่วยแต่น้อง แต่ไม่เคยสอนการบ้านฉันเลย แต่พอโตขึ้นฉันก็รู้ว่า ที่แม่ไม่คอยมาจ้ำจี้จ้ำไชฉันให้ทำการบ้านเหมือนน้อง ไม่คอยมาสอนการบ้านฉันเพราะว่าแม่รู้และแม่เชื่อว่าฉันทำได้เอง และไม่ได้หมายความว่าแม่รักน้องมากกว่าฉันแต่อย่างใด
แม่เป็นคนคอยรับส่งฉันอยู่เสมอ ถึงแม้ว่าแม่จะไม่ค่อยได้ถามฉันว่า เหนื่อยไหม วันนี้เรียนอะไรบ้าง ฯลฯ เหมือนแม่ของเพื่อนๆ คนอื่นๆ แต่ฉันก็รู้ว่าแม่ รักฉันอยู่เสมอ สังเกตได้จากที่เวลาฉันมีปัญหา แม่จะรู้ได้ทันที แม่จะคอยถามว่ามีอะไรยังไงเกิดขึ้น และช่วยฉันสุดความสามารถถึงแม้ว่าบางเรื่องฉันจะเป็นฝ่ายผิด จนบางครั้งฉันก็รู้สึกว่าฉันเป็นคนเห็นแก่ตัวและเอาแต่ได้ไปเลย..
แม่เป็นคนที่ให้อภัยฉันนับครั้งไม่ถ้วน ทุกครั้งที่ฉันทำผิด ทำแม่เดือดร้อน ทำให้แม่เสียใจมากแค่ไหน ฉันกล่าวขอโทษ แม่ไม่ดุฉัน แต่จะพูดเพียงว่า อย่าทำอย่างนี้อีก อย่าดื้อ อย่าซนนะลูก แต่ไม่เคยตีฉันเลยสักครั้งในชีวิต บางทีฉันก็สงสัยว่าทำไมแม่ไม่เคยตีฉันและน้องเลย ทั้งๆ ที่บางครั้งฉันกับน้องก็ซน ดื้อ เกเรมาก แต่ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว เพราะแม่รักฉันและน้องมากเกินกว่าจะตีหรือทำให้ฉันและน้องเจ็บตัวได้ และฉันก็จะเป็นเด็กดี และเชื่อฟังแม่ เพื่อนตอบแทนความรักที่แม่มีต่อฉัน
สำหรับฉันแล้ว แม่คือทุกสิ่งทุกอย่างที่เมตตาต่อฉัน..
สิริกาญจน์ ยอดวานิช
แม่คือ....
คำว่า 'แม่' ไม่ได้เป็นแค่คำคำหนึ่งในพจนานุกรม ซึ่งแปลว่า ผู้ให้กำเนิด แต่คำว่า 'แม่ สำหรับฉันแล้ว หมายถึง ผู้ที่สร้างให้ฉันมีชีวิต มีร่างกาย และ ที่สำคัญ...มีหัวใจ ท่านคอยอบรบสั่งสอนฉันให้เป็นคนดี ดูแลและเลี้ยงดูฉันให้เติบโตขึ้นมาเป็นคนที่สมบูรณ์ ให้ความรัก ความอบอุ่นแก่ฉัน เป็นที่ปรึกษาให้ฉันเสมอในเวลาที่มีปัญหาและไม่สบายใจ เป็นผู้ที่พร้อมจะเสียสละทุกสิ่ง
ทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อลูกคนนี้ บางครั้งเวลาที่ฉันทำผิดแม่ก็จะคอยตักเตือนและดุบ้าง แต่ฉันก็รู้ว่าที่แม่ทำไปเพราะแม่รักฉัน แต่ก็มีหลายหลายครั้งที่ฉันไม่เข้าใจในความรักและหวังดีของท่าน แสดงกิริยาไม่ดี พูดไม่ดี ทำให้ท่านเสียใจ
แต่ในวันนี้....ฉันรู้แล้วว่าทุกๆสิ่งทุกๆอย่างที่ท่านทำก็ทำเพื่อฉัน ชีวิต ร่างกาย หัวใจ ของฉันที่มีก็เกิดมาจากความรักที่ท่านมีให้ ต้องแลกด้วยความเจ็บปวด และ ทรมาน แต่ท่านกลับอดทน และ เข้มแข็งเสมอมา ไม่เคยท้อถอยกับชีวิต ทำให้ฉันรู้ว่าทุกคนไม่ได้มีแม่ที่ดีที่สุดแต่ทุกคนมีแม่ที่รักคุณที่สุดต่างหาก♥
เด็กน้อยในก่อไผ่
ฮิฮิฮิฮิฮิฮิ
ถ้าพูดถึงผู้ให้กำเนิดเราแล้วคนส่วนใหญ่จะคิดถึงมารดาหรือแม่ก่อนเป็นคนแรก คนบางคนอาจจะคิดว่าแม่เปรียบเสมือน...ตู้เย็น...ธนาคาร...ฯลฯ แต่สำหรับฉันแล้วแม่คือทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของฉันที่ฉันคิดเช่นนี้ก็เพราะว่าตั้งแต่ฉันยังเป็นแค่สิ่งมีชีวิตเล็กๆในร่างกายของแม่โดยที่ท่านก็ไม่รู้ว่าฉันเป็นใครแต่ท่านก็ยังดูแล”ครรภ์”อย่างสุดความสามารถ ให้ครรภ์ของท่านปลอดภัยที่สุด จนกระฉันได้มีโอกาสเกิดขึ้นมาลืมตาดูโลกแม่ก็ยังคงดูแลฉันเรื่อยมา ตั้งแต่วันแรกที่ฉันเกิด แม่มักจะพูดกับฉันเสมอว่า”ตอนที่แม่ได้ยินเสียงร้องครั้งแรกของฉันแม่มีความคิดว่าเสียงนั้นเป็นเสียงที่ทั้งชีวิตของแม่ปราถณาที่จะเป็นผู้ให้เสียงแรกแห่งชีวิต...”
จนกระทั่งฉันเข้าโรงเรียนอนุบาลเป็นวันแรกท่านก็ยังเป็นห่วงอยู่ดูแลฉันตั้งแต่7.30น.จนกระทั่งได้เวลาเข้าแถวเคารพธงชาติท่านก็ยังอยู่ดูจนฉันเดินเข้าห้องเรียนไปจนลับตาท่านจึงเดินทางกลับบ้าน พอฉันเลิกเรียนท่านก็มารับฉันก่อนใครเพราะกลัวว่าฉันจะร้องไห้ วันที่ท่านภูมิใจที่สุดก็คงจะเป็นวันที่ฉันได้รับรางวัลคะแนนสูงที่สุดในระดับชั้น
แต่วันที่แม่ภูมิใจมากที่สุดก็คงจะเป็นวันที่ฉันสอบเข้าโรงเรียนสาธิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ฝ่ายประถมผ่าน
ในปัจจุบันท่านก็ยังคงดูแลฉันตลอดเวลาอ่างเช่นตอนนี้แม่ก็จะคอยเดินลงมาถามว่าเมื่อไรงานจะเสร็จอยู่บ่อยครั้ง ลองคิดดูสิถ้าวันหนึ่งคุณตื่นนอนขึ้นมาแล้วคุณหาแม่ไม่พบคุณจะใช้ชีวิตที่เหลือของคุณต่อไปเองโดยไม่มีแม่ให้อยู่รอดได้หรือไม่???
(ด.ญ.เมธาวี อรรถอุดมพร ม.2/3 เลขที่22)
ด.ช.ชวัลวิทย์ นิตยะ
แม่สำหรับผมคิดว่า เหมือนแสงสว่างที่ส่องนำทางออกจากป่าดงดิบ อุโมงค์ลึก ดงอสรพิษ(เอ่อ)พูดง่าย ๆ ก็คือช่วย เพียงแค่มันแตกต่างออกไป คุณอาจเคยได้รับความช่วยเหลือต่าง ๆ นานา แต่สำหรับผม มันมีสิ่งหนึ่งที่แฝงไว้ นั่นคือความรักที่ยิ่งใหญ่ ความรักที่ไม่มีวันหมดอายุ (ไม่ใช่นมบูดนะ)“คุณคิดว่าใครที่สร้างมันล่ะ!!”
“ก็คุณแม่ ไง!!”ผมพิสูจน์ได้จากการที่คุณแม่ดูแลปกป้องผมจากอันตรายต่างนานา
เมื่อผมเกิดคุณแม่ก็ยังไม่หยุดที่จะดูแลเราคอยช่วยผม คอยดูผมเมื่อเราเริ่มตั้งไข่(อย่าหื่น !!) คอยเช็ดอุจจารระปัสสาวะให้ผม(บรึ๋ย) คอยให้นมผม(ไม่ใช่นมบูดอีกนะ) คอยปลอบเวลาผมหกล้ม(ซี้ด)หรือโดนประตูหนีบนิ้ว(อู้ย) คอยช่วยผมอธิบายการบ้าน(จั๊ดไห่) คอยทำอาหารให้ผม(แซ่บหลาย) คอยซักผ้า ถูบ้าน(อย่าเติม
คำว่านอก)กวาดบ้าน เช็ดกระจก กวาดนอกบ้าน ล้างจาน ทำความสะอาดส้วม(หวาย)ทิ้งขยะ ให้อาหารแมว
(มีตั้ง2ตัว) เก็บของที่ตกแตก (ชีต้า!!)เก็บอุจจาระ(น้องพู!!)จัดการกับพรมอันน่าเวทนา(ทั้ง2ตัวเลย!!)คอย ทำงาน หาเงินที่หอพักคาราเมลแมนชั่นอยู่ที่เชียงใหม่(ใครอยากไปยกมือ!!)คอยอยู่เวรกะดึกเพื่อตรวจสอบ
ความเรียบร้อย บางวันก็กลับดึกเที่ยงคืนแต่เพราะผมอยู่กรุงเทพ(ม่ายยย!!)จึงไม่ได้เจอกันระยะใหญ่แต่
ถึงอย่างไรผมก็รู้ว่าคุณแม่ก็ยังรักผมผมนั้นถ้าขาดคุณแม่ไปชีวิตผมคงจะมืดมนสับสนและวุ่นวายสุดท้ายนี้
ผมต้องขอกราบขอบพระคุณคุณแม่ที่เป็นทั้งครู แม่บ้าน พี่เลี้ยง และ ทุกอย่างในชีวิตผม ที่จะอยู่ในใจผมไป
อีกนาน ขอบพระคุณ ครับแม่
จาก ด.ช.ชวัลวิทย์ นิตยะ
ไกรวิชญ์ สุโภภาค
สำหรับเเต่ละคนคำว่าเเม่อาจจะต่างกัน เเต่สำหรับผมคำว่าเเม่ เเปลว่า ผู้ที่ให้เเละดูเเลเราทุกอย่างกับเราโดยไม่หวังสิ่งตอบเเทนไม่ว่าวันไหนก็ตาม เเม่ดูเเลผมตั้งเเต่ผมอยู่ในท้องจนถึงทุกวันนี้ เเม่เป็นผู้ให้กำเนิดเเละเลี้ยงดูผมมา เเม่ให้ความรู้ผมมากมาย ทั้งสอนหนังสือผม ตั้งแต่เด็ก ซื้อหนังสือเเละอุปกรณ์กาเรียน พาไปเรียนพิเศษ เเม่ให้อภัยผมไม่ว่าผมจะทำผิดเพียงไหนเเละไม่ว่าเเม่ จะโกรธผมเเค่ไหนก็ตามที เเม่ให้สิ่งของกับผม เเม่ปกป้องผมเวลาผมอยู่ในอันตราย เเม่ห่วงใยผมทุกเวลา เเม่ยอมเสียสละบางอย่างเพื่อผม แม่ปลอบผมเวลาที่ผมร้องไห้ เเม่พาผมไปหาหมอเวลาที่ผมป่วย เเม่พาผมไปเที่ยวในวันหยุดพักผ่อน เเม่อดทนสิ่งต่างๆเพื่อผม เเม่ให้ความสะดวกสบายเเก่ผม แม่ทำความสะอาดบ้านเเละทำกับข้าวให้ผมกิน เเม่เป็นผู้ให้คำชมผมเวลาผมทำดี แม่ให้ความสนับสนุนผมเวลาทำงาน แม่ตักเตือนผมเวลาที่ผมทำผิด เเม่สั่งสอนผมให้เป็นคนดี เเม่เเนะนำสิ่งดีๆให้กับผม เเละสุดท้ายเเม่เป็นผู้ให้ความสุขเรา
เเม่นั้นมีค่ากว่าสิ่งไหนก็ตาม เเต่เราเคยทำดีให้เเม่ภูมิใจหรือยัง เเต่สำหรับผม ผมเเทบไม่ได้ทำอะไรให้เเม่ภูมิใจเลย เเต่ผมกลับทำให้เเม่เสียใจมากกว่า ผมเลยต้องพยายามปรบปรุงตัวให้ดียิ่งขึ้น เเละไม่ให้แม่เสียใจอีก ที่ผมพูดมาทั้งหมดนี้ก็ยังเทียบไม่เท่าพระคุณของเเม่ที่ทำให้กับผมเเม้เเต่เศษผงเลยทีเดียว เเต่สิ่งที่เเม่ต้องการน้อยเเค่นิดเดียวเอง ก็คือให้ลูกเป็นคนดี ไม่ลำบาก เเละสิ่งที่สำคัญที่สุด ก็คือ ความรักที่ได้จากลูก
สำหรับผม เเม่ไม่ใช่เเค่ผู้ให้เเละดูเเลเรา แต่เเม่เป็นผู้ที่รักเราที่สุดและเป็นสิ่งสำคัญที่สุดของผม
สาธิต สุขในใบบุญ
แม่คือ... สำหรับผมแม่คือผู้ให้กำเนิด เป็นคนที่ดูแลเรามาตั้งแต่เล็กจนโต แม่ซื้อขนมให้ผมกิน แม่สอนหนังสือให้ผมสามารถอ่านออก เขียนได้ แม่คอยเฝ้าดูแลผมเวลาป่วย แม่ตักเตือนเวลาที่ผมทำผิด แม่ปกป้องผมจากเรื่องอันตราย แม่เสียเงินพาผมเข้าเรียน แม่ไม่เคยขอค่าตอบแทนจากผม ไม่ว่าผมอยากทำอะไรแม่ก็จะให้ถ้าเป็นเรื่องที่ถูกต้อง หรือถึงแม้แม่จะไม่ชอบก็ตาม ตอนเด็กๆผมเคยคิดไม่ชอบหรือเกลียด ที่แม่ต้องให้ผมเรียนหนังสือ เรีอนพิเศษเยอะแยะ หรือต้องทำโทษ เวลาผมทำผิด ตอนนี้ผมรู้แล้ว ว่าแม่รักผมและอยากให้ผมเป็นคนดี มีความรู้ความสามารถ ถึงแม้แม่จะไม่ได้ใจดีและดุผมบ่อยๆ ผมก็รู้เสมอว่าแม่รักผมมากไม่ว่าจะกำลังโกรธหรือใจดี แม่ทุกคนรักลูกมากที่สุด ตอนน้องของผมเพิ่งเกิด ผมก็เคยอิจฉาที่แม่ไปอยู่กับน้องไม่อยู่กับผมเลย แต่พ่อก็บอกเสมอว่าแม่รักผมเท่าๆกับน้องนั่นแหละ แต่น้องยังดูแลตัวเองไม่ได้จึงต้องอยู่กับแม่ และ ถามว่าผมรักแม่หรือเปล่า ผมไม่ได้ตอบ แต่ผมก็รักแม่มากที่สุด หลังสอบแม่ถามทุกครั้งว่าได้คะแนนเท่าไหร่ แม้จะได้คะแนนไม่ดี แม่ก็ไม่ว่า แค่บอกให้ตั้งใจเรียน ผมไม่มีโอกาสบอกรักแม่บ่อยนัก แต่แม่ก็รู้ว่าผมรักแม่ และแม่ก็รักผม
นักเรียนครับ ขอขอบใจทุกคนที่เข้ามาเขียนงานส่งครูอย่าเรียบร้อยดี
ได้อ่านผลงานของนักเรียนแล้ว ครูรู้ได้ทันทีว่า คุณแม่ของนักเรียนจะไม่ผิดหวังที่มอบความรักอย่างสุดหัวใจให้กับพวกคุณทุกคน
พวกคุณรับรู้ได้ สัมผัสได้ถึงความรักของคนที่ดูแลคุณตลอดมาทั้งชีวิต
คนเราในบางครั้ง ก็ให้ความสำคัญกับคนอื่นๆ ทั้งที่เขาก็ไม่ได้ใกล้ชิดและให้ทุกอย่างกับเรา และเรามักจะเสียใจที่เขาไม่รัก ไม่ชอบ
แต่..นักเรียนครับ....
คนที่พร้อมจะรักเรา แม้ว่าเราจะอยู่ในยามที่ไม่พร้อม คนที่ไม่เคยรังเกียจเรา แม้ว่าบางครั้งเราอาจจะเกลียดสิ่งที่เขาแนะนำ
คนคนนั้น ก็คือ...แม่....
แม้วันนี้จะผ่านวันที่สังคมเรียกว่าวันแม่มาแล้ว แต่ทุกวันนักเรียนก็มีแม่อยู่ข้างๆ มาตลอด ขอให้ความรักและความเชื่อมั่นที่มีคุณมีต่อแม่ จงย้อนกลับไปเป็นพลังในการทำความดี เป็นลูกที่ดีและเป็นคนดีของสังคมไทย
สาธิตจุฬาฯ จะไม่เป็นแบบอย่างของการสอนของครูหรอกนะครับ
แต่จะเป็นแบบอย่างของคน ที่เรากำลังแสวงหา และหวังว่าพวกเขาจะกอบกู้สังคมที่กำลังล้มลงเรื่อยๆ ของเรา
ในฐานะครู และในฐานะลูกคนหนึ่ง ก็ขออุทิศบทความดีๆ ที่ลูกมีถึงแม่ให้แก่โลกใบนี้ และขอพลังนี้จงสร้างสันติสุขและความรักที่แท้จริงให้กับโลกของเรา
ครู.....
ณัชพล สัมพันธ์พานิช
แม่.....คือผู้ให้กําเนิดเรามาและแม่เป็นผู้เลี้ยงเรามาตั้งแต่เล็กจนโต แม่เป็นคนที่ช่วยสอนการบ้านมาตั้งเเต่เด็กๆ
แม่เคยสอนผมว่าห้ามใช้เงินฟุ่มเฟือยเพราะถ้าเรามีของที่ต้องการเราจะไม่มีเงินซื้อ เพราะเราใช้อย่างฟุ่มเฟือยไปแล้ว
แม่ผมเป็นคนที่รักผมมาก แม่จะคอยช่วยเหลือผมตลอดเวลา เมื่อเป็นคนที่คอยปกป้องผมทุกๆ เรื่อง หายาให้ผมทานเมื่อผม
ไม่สบาย และตอนนี้แม่ผมเปิดร้านบริการซัก อบ รีด ที่หน้าหมู่บ้าน ทำให้แม่ไม่ค่อยมีเวลาดูเเลผม แต่ผมรู้ว่าแม่รัก และ
คอยดูแลผมอยู่ตลอดเวลา แม่พยายามทำงานเพื่อเก็บเงินมาเป็นค่าขนม และหนังสือให้ผม โตขึ้นผมจะดูแลแม่
ตอนนี้แม่ผมจะคอยปกป้องผม และเมื่อผมโตขึ้น ผมจะคอยปกป้องแม่จากอันตรายต่างๆ แม่ผมเป็นคนที่ยอมสละชีวิตแทนผมได้ แม่ผมจะตีผมตอนผมทําผิด แต่ผมก็ไม่เคยจะโกรธแม่เลย เพราะรู้ว่าแม่รักและเป็นห่วงผมมาก โดยเฉพาะเรื่องการเรียน และการทำการบ้าน ผมรักแม่มาก
แม่......คือผู้ให้อภัยผมตลอดเวลา บ่อยครั้งที่ผมจะทำตัวที่ไม่ดี ไม่สนใจเรียน ไม่ชอบทำการบ้านส่งอาจารย์ แม่ต้องคอยถามเพื่อนๆ ถามอาจารย์ ถามแม่เพื่อนๆ ทำให้ผมมีงานส่ง และบางครั้ง แม่ก็ร้องไห้ด้วย ผมรู้สึกไม่มีเวลาเมื่อร้องไห้เรื่องผม
ผมบอกแม่ว่า ผมจะปรับปรุงตัวให้ดีขึ้น แต่ก็ยังไม่ดีเท่าไร ผมรักแม่ตลอดเวลา แม่ชอบกอดผม ทำให้ผมมีความสุขเมื่ออยู่กับแม่
ผมจะรักแม่ตลอดไปและจะคอยดูแลแม่เมื่อแกแล้ว ให้เหมือนกับที่แม่คอยดูแล และปกป้องผมมาตลอด.....
ผมรักแม่ที่สุดในโลกเลย
เด็กลึกลับ
มีคนๆนึงที่เลี้ยงดูแลผมและคนๆนั้นเป็นคนที่สำคัญที่สุด คนๆนั้นคือ “แม่” สำหรับผมแม่ของผมคือคนที่สำคัญที่สุด แม่เป็นคนคลอดเราออกมาจากท้อง เมื่อตอนเด็กผมเคยคิดว่าแม่ทำไมต้องมาสั่งให้เราอ่านหนังสือ ทำงาน หรือห้ามเล่นเกม ห้ามดูทีวี ทำโทษเมื่อเราขัดคำสั่ง เค้ามีสิทธิ์อะไร แต่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าแม่รักเรามากจึงทำเช่นนี้ เมื่อผมอยากกินอะไรแม่ก็หามาให้ เมื่อไหร่ที่ผมอยากได้อะไรแม่ก็ซื้อให้ เพราะแม่ยินดีที่จะทำเพื่อเราทุกอย่าง แม่เป็นผู้อบรมสั่งสอนผมไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ตาม แม่ยอมทนที่จะไม่นอนเพื่อเลี้ยงดูเราตอนเด็กๆ เวลามีอะไรแม่ก็บอกให้ปรึกษาแม่และปัญหาก็จะจบลงเพราะแม่เป็นผู้ช่วยแนะนำ แม่คือทุกสิ่งทุกอย่างสำหรับผม ถึงแม่จะขัดในสิ่งที่เราอยากทำแต่บางทีสิ่งที่เราอยากทำมันก็ไม่ควรที่จะทำแม่จึงห้ามไว้ คำว่า “แม่” สำหรับผมคือผู้ที่มีบุญคุณ ถึงแม้แม่จะดุเรา ว่าเรา หรือตีเรา แต่ที่แม่ทำอย่างนี้เพราะแม่อยากให้เราเป็นคนดี แม่ทำทุกอย่างให้เราไม่ว่าจะสอนการบ้านให้เราเมื่อที่เราทำไม่ได้ แม่จ้างครูมาสอนพิเศษเมื่อที่ผมคะแนนไม่ดี แม่ชอบบอกผมว่าแม่ห่วงลูกมากที่สุด ตอนนี้ผมเชื่อแล้วครับว่าแม่รักลูกที่สุด ไม่ว่าผมจะห่างกับแม่หรืออยู่ใกล้แม่ผมก็รู้ว่าแม่รักผมตลอดเวลา ต่อไปนี้ผมจะตอบแทนแม่ทุกอย่างที่ผมทำได้ที่ทำให้แม่ผมมีความสุข เช่น เชื่อฟังคำสั่ง ดูแลแม่ ถึงแม้ผมจะเรียนไม่เก่งแต่ผมก็จะพยายามให้มากที่สุด โดยการตั้งใจเรียน อ่านหนังสือเมื่อสอบ เล่นเกมน้อยลง และผมจะทำทุกอย่างที่แม่ต้องการ ผมจะทำให้แม่ภูมิใจ และเมื่อโตขึ้นผมจะเลี้ยงดูแม่ให้ดีที่สุดเท่าทีผมจะทำได้ "ผมรักแม่ครับ"
เด็กลึกลับ
"ผม♥แม่ครับ"
Wassana Supab
แต่ละคล เขียนดีมากเลยค่ะ
วรรณิษา เกษมสุข
ดีค่ะ
วรรณิษา เกษมสุข
เรารักเเม่ที่สุดในโลก
แม่...คือคนที่ให้กำเนิดเรา คือคนที่สอนเราทำการบ้าน ทำงานต่างๆ แม้ว่าท่านจะไม่ใช่ ครู แต่ท่านก็เป็นให้ได้ แม่คือผู้หญิงคนเดียวที่ไม่ว่าเราจะทำถูกหรือผิด ท่านก็จะยังอยู่ข้างๆเราเสมอ แม้ว่าวันที่เราเสียใจที่สุด ท่านก็ยังเป็นคนที่มาปลอบเราเสมอ ถึงแม้ว่าท่านจะเจ็บช้ำไปกับเราด้วย คำว่าแม่ถึงอาจจะเป็นคำสั้นๆที่มีแค่สองสามคำแต่ก็มีความหมายที่ลึกซึ้งและยิ่งใหญ่ไม่แพ้คำอื่น ใดในโลกนี้
แม่ของผมนั้นเป็น ผู้หญิงที่เก่งไม่แพ้คนอื่นใด ที่สามารถเลี้ยงผมมาได้ถึงทุกวันนี้ตั้งแต่ที่แม่ตั้งท้องผมมาไม่เคยมีวันใดที่แม่จะสบายแม่ผมเล่าว่าตอนที่ ตั้งครรภ์ผม แม่ลำบากมากเวลาจะทำอะไรก็ไม่สะดวก และยังต้องไปทำงานอีก ถึงจะเหนื่อยแต่แม่ก็ไม่เคยบ่นสักคำ ทั้งในยามนอนยังต้องทรมาน แต่ท้ายที่สุดผมก็เกิดมาได้อย่างสมบูรณ์ ตั้งแต่ผมเกิดแล้ว ที่แม่ผมทำงาน ค่อนข้างหนักและไม่ค่อนมีเวลาพักผ่อน บางทีผมรู้สึกอยากเรียนจบให้ไว้และหางานทำ แม่ก็บอกกับผมอยู่เสมอว่าให้ “ตั้งใจเรียน” ซึ่งผมก็จะพยายามถึงแม้ว่าผมจะเป็นคนเรียนไม่ค่อยเก่ง อย่างคนอื่นเขา ในตอนเด็กในเวลาที่ผมทำการบ้านไม่ได้แม่ก็จะพยายามบอกหรือพยายามหาคนมาช่วยสอนถึงแม้ว่าแม่ผมจะไม่ได้จบการศึกษา ขั้นสูงๆ แต่ก็พอจะทำให้คนอย่างผมทำงานที่ครูสั่งมาได้ และพอผมโตขึ้นหน่อยแม่ก็มีความรู้ไม่พอที่จะสอนแม่จึงได้บอกผมว่า แม่จบมาน้อยจึงไม่มีความรู้พอที่จะสอน ท่านเลยบอกให้ เรียนรู้ให้เข้าใจและเรียนให้สูงๆ จะได้มีงานดีๆ ทำไม่เหมือนแม่ที่ต้องเหนื่อยทุกวัน เวลาผมนึกคำพูดคำนี้ของแม่ทีไรผมก็รู้สึกมีแรงบันดาลใจและคิดว่าจะพยายามตั้งใจให้มากขึ้นเพื่ออนาคตของตัวผมเอง แม่ของผมเป็นคนใจดี แต่ปากร้ายแม่ผมชอบบ่งบันสิ่งต่างๆ ตั้งแต่เด็กๆ แม่ผมสอนว่าการที่เราจะเป็นคนดีไม่จำเป็นต้องให้ใครมาสอน แต่จำเป็นที่ต้องรู้จักตนเองว่าเป็นอย่างไร ไม่จำเป็นต้องให้ใครมาชื่นชมเวลาเราทำความดีหรือว่าทำอะไร ให้รู้ว่าเราทำก็พอ แม่บอกการทำบุญนั้นเป็นการให้ที่ดีต่อเขาและเรา ไม่ว่าจะทำแบบใด หรือที่ไหนก็ตาม แม่ผมในตอนนี้ท่านพยายามอย่างหนักเพื่อให้ผมได้มีการศึกษาและเป็นพลเมืองที่ดีต่อสังคม เวลาผมบอกแม่ว่าอยากกินอะไร แม่ก็พยายามหามาให้แม้ว่าบางทีอาจหาไม่ได้ เวลาผมป่วยแม่ก็จะคอยหายามาให้มารักษาอาการต่างๆ หาโน้นหานี่มาให้กิน และตอนนี้ผมก็จะพยายามดั่งที่แม่ต้องการให้ดีที่สุด
ถึงแม้วันนี้ผมอาจจะทำได้เพียงเท่านี้แต่วันต่อๆ ไปผมก็จะพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อแม่ และตัวผมเองวันนี้ผมอาจจะหาอะไรให้ไม่ได้ เพราะผมยังไม่มีงานทำ แต่ผมก็จะขอทำตามสิ่งที่แม่พูด และผมขอโทษในสิ่งที่ทำพลาดไป สุดท้ายผมก็มีแค่คำพูดสั้นๆว่า รักแม่นะครับ