หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ

พระอริยะเจ้าผู้ทรงคุณอันประเสริฐ

                  31  ก.ค. 2542     

วันนี้เราเดินทางไปที่วัดพระศรีมหาธาตุเพื่อไปฟังสวดพระอภิธรรมของผู้ใหญ่ใจบุญท่านหนึ่งซึ่งท่านเสียชีวิตลง และอีกนัยหนึ่งเราตั้งใจจะไปฟังธรรม จากหลวงปู่เหรียญ  วรลาโภ ด้วย  โดยเฉพาะหลวงปู่นั้นท่านเป็นพระอริยะเจ้าผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบองค์สำคัญองค์หนึ่ง เป็นศิษย์องค์สำคัญของ  หลวงปู่มั่น  

     พอเข้าไปในวัด  เราจึงตรงเข้าไปยังศาลา  8/1 พอไปถึงนับว่าเราโชคดีมาก เพราะหลวงปู่เหรียญ  วรลาโภ  ท่านลงมาจากรถพอดี  ตอนแรกเรายังไม่แน่ใจว่าเป็นองค์หลวงปู่ แต่พอได้ยินคนหนึ่ง พูดขึ้นว่า '' นั่นไง  หลวงปู่เหรียญมาแล้ว'' เราจึงวิ่งเข้าไปกราบเท้าท่าน  ท่านหยุดมองดูเรากราบสักครู่ แล้วจึงเอามือท่านมาจับมือเรา และยิ้มอย่างมีเมตตา   หลังจากนั้นเราจึงเข้าไปนั่งในศาลาและฟังธรรม ของหลวงปู่ ซึ่งมีเนื้อหาธรรมดังนี้

 

                ธรรม ของหลวงปู่เหรียญ  วรลาโภ

   คนเราเกิดมานั้นย่อมมีการแตกดับไปตามธรรมดา  บางคนอายุมาก บางคนอายุน้อย  นับแต่สมัยพระพุทธเจ้าเป็นต้นมาก็ล่วงมาเป็นเวลา  2500 กว่าปีแล้ว ตอนนี้ท่านว่าอายุเฉลี่ยของมนุษย์เราเหลือประมาณ  75 ปี แต่อย่างไรก็ตาม คนเราจะมีอายุมากหรือน้อยไม่สำคัญ สำคัญที่บุญกุศล  ผลบุญที่ทำไว้เมื่อมีชีวิตอยู่  ที่เราเกิดมาเป็นมนุษย์นี้นับว่าเรามีบุญมาก ทีบุญมากพราะเรามีเครื่องมือ  คือ ตา หู   จมูก  มือ  เท้า  อวัยวะครบ  32  ประการ ไม่พิกลพิการ  เราควรที่จะใช้บุญที่เราได้มานี้มาทำบุญกุศล  เพราะไม่รู้จะตายไปตอนไหน  เมื่อตายแล้ว  จะได้ไม่ตายเปล่า  ยังมีเครื่องประกันไปภพหน้า แล้วหลวงปู่ก็ยกตัวอย่างผู้ตาย ว่าเป็นคนที่ทำบุญกุศลมาก ถึงแม้จะตายไปแต่ไม่ตายเปล่ายังมีเครื่องค้ำประกัน แล้วท่านยังเทศน์ต่อว่าคนเราตายไปนั้นตายแตกต่างกัน บางคนตายไปเฉยๆไม่มีอะไรติดตัวไปเลย  บางคนตายไปแล้วคนห่วงหาอาลัย เพราะเมื่อมีชีวิตอยู่ เป็นคนชอบธรรมะ   มีประโยชน์ต่อพระพุทธศาสนา  และต่อผู้อื่น เมื่อตายไปย่อมสบายใจไม่กลัวตายเพราะมีหลักประกันดีแล้ว

 

                บันทึกธรรมโดยนายวรากรณ์  งามศรีนวสกุล 31 ก.ค.2542 กรุงเทพ

[บัวชมพู]

สาธุ สาธุ

...............

อนุโมทนาด้วยค่ะ