ก่อนที่ผมจะเล่าเรื่องราวต่อไปนี้ ผมอยากบอกว่า ภูมิใจเป็นที่สุดที่ "ชาวดิน" ยังยืนอยู่เคียงข้างคนทุกข์ยากเหมือนเดิม ชาวดิน คือกลุ่มนิสิต กลุ่มหนึ่งในมหาวิทยาลัยมหาสารคามครับ ตอนนี้ผมจบการศึกษาแล้ว แต่ก็ยังติดตามถามไถ่ สารทุกข์ น้องๆเหมือนเดิม ได้ข่าวว่าจะพากันไปทำกระท่อมให้ใครสักคน ที่ขาดการเหลียวแลจากสังคมและพี่น้อง ในส่วนรายละเอียดผมไม่ทราบแน่ชัด แต่เมื่อเห็นภาพที่น้องช่วยกันทำกระท่อมให้คุณตาแล้วอดเก็บมาเล่า ไม่ได้ บันทึกนี้ผมขอมอบให้น้องๆ
ชาวดินทุกๆคน
ในรายละเอียดผมไม่รู้มากครับ ให้ภาพถ่ายเล่าเรื่องดีกว่าครับ
สภาพ บ้านของคุณตา ที่น้องๆ อดสงสารไม่ได้
ช่วยกันทำกระท่อมให้คุณตา
แววตา........
คนละมือคนละไม้
และแล้วก็เสร็จจนได้ อย่างน้อยๆ คนที่ถูกคนอื่นมองข้าม ชาวดิน ยังไม่ลืม เสียสละเวลาแค่วันเดียวแต่สร้างประโยชน์ให้คุณตาไปอีกหลายวัน
ขอบคุณน้องๆ ที่แบ่งปัน ข่าวสาร เรื่องราวดีๆ ได้ข่าวว่าไปกันเองแบบเงียบๆ เพื่อสร้างกระท่อมให้คุณตาโดยเฉพาะ
"เป็นกำลังใจให้ในทุกๆการเดินทางของชีวิต"
"ศรัทธา เชื่อมั่น"
ขอยกย่องให้เป็นตัวอย่างแก่นักศึกษาของมหาวิทยาลัยอื่นได้พยายามทำต่อไปครับ
ขอบคุณ คุณ
เป็นกำลังใจให้น้องๆทำกิจกรรมดีๆต่อไปครับ
ฉันยินดีกับดินทุกก้อน
สวัสดีค่ะคุณน้อง
มาส่งกำลังใจ และความระลึกถึง เด้อค่า
เธอคือคนรุ่นใหม่ และตัวแทนแห่งความภาคภูมิใจของชาวดิน :)