ชีวิต & หัวใจ ...ยังก้าวไป


ฝืนใจ ทำใจ กำลังใจ

ชีวิต & หัวใจ ...ยังก้าวไป

 

                         

                              ผ่านระทม  ข่มใจ จนไส้ขม

                        นั่งจ่อมจม  ความเศร้า เหงาใจหาย

                           กว่าจะฝืน  ยืนยั้ง  ซังกะตาย

                            พาร่างกาย  จิตใจ  ให้ฝืนทน

 

                 

                      

                      ปล่อยให้ใจ  หวั่นไหว จนอ่อนล้า

                      ปล่อยเวลา  ล่วงเลย จนใจหม่น

                       ปล่อยให้เป็น  เป็นไป ใจปะปน

                        หัวใจคน  ไม่ใช่   หิน เหล็ก ไฟ

                        

                            

                             กลับมายืน หยัดสู้  รู้หน้าที่

                              ทำใจดี  คิดสิ่งดี  ที่ทำได้

                               รับรู้ว่า  หน้าที่ ต้องทำใจ

                               สัจธรรม  ยิ่งใหญ่  ต้องรู้ดี

 

                                
                            

                             ยอมรับกับ  ความจริง  ทุกสิ่งสรร

                               ยอมรับมัน  เป็นไป  ไม่คงที่

                               ยอมรับความ  เจ็บจำ  ย้ำกลางใจ

                               ยอมรับไว้  เก็บงำ..ด้วยจำใจ

 

 

        รวบรวมสมาธิเรียงร้อย..ถ้อยคำ  ยังไม่ดีเลย  ฝันไม่ค่อยออกเลยนะ

หมายเลขบันทึก: 451121เขียนเมื่อ 27 กรกฎาคม 2011 19:20 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:49 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (16)

แวะมาทักทาย ... อยากให้ยิ้มได้ ... อยากให้คลายเศร้า ... อยากให้มีความสุข ...

อยากให้มองโลกอย่างสดใส ... ชีวิตและหัวใจ ของเรา ... ต้องเฝ้าดูแล ...

 ต้องก้าวไปข้างหน้า ... ข้างหน้า ต่อไป ๆๆๆๆ น่ะค่ะ  คนดี ^^ รักหน๊า จุ๊ บุ จุ๊ บุ...

Ico48

ขอบใจจ้า หนูรี

ทำใจ และจัดการกับใจได้แร่ะ

ฟ้ามืดหม่น  ย่อมมีสว่างได้..นิ

โอ้โห ขมใจสนไส้ขม

ไม่รู้จะขยายคำว่าขมต่อไปอย่างไรอีกแล้วครับ

นึกไม่ออกเลย อิอิ

ดอกไม้...สวย

กลอน...ไพเราะ

มีคำแปลกหลายคำ

สรุป....ชอบครับ

เป็นกำลังใจให้นะครับ

Ico48

สวัสดีค่ะ อ. โสภณ เปียสนิท

จำคำโบราณว่า"อกไหม้ ไส้ขม"

คือกินอะไรไม่ลง ไม่หิว ไม่สดชื่นเลยค่ะ

Ico48

สวัสดีค่ะ น้องทิมดาบ

วันนี้ยังตื้อๆ ตันๆ สมองไม่แล่น

พยายามปลิดทิ้งความหมองหม่นออกไป..

แท้จริงแล้ว อยากให้เป็นเพียงแค่บทร้อยกรอง

ไม่ใช่ส่วนหนึ่งของชีวิตจริง ที่มีฐานะ เป็นครู (คุณภาพ)

อยากรู้อยากเห็น การทำงานที่สนุก สุขใจ และได้รับเกียรติยศตามสมควร

ขอเป็นกำลังใจและติดตามคุณ ด้วยความจริงใจ ครับ

ฝันไม่ออก บอกไม่ถูก ลุกไม่ได้

หลับตาไว้ ในความฝัน ไม่ให้ตื่น

หากจะลุก ขึ้นมานั่ง ทำท่ายืน

อาจจะฝืน อายุขัย ใคร่ปวดเอว (หลังด้วย)

..........................................................

แวะมาเยี่ยมบันทึกนักกลอนครับ ;)...

สวัสดีค่ะก้าวไปเมื่อใจยังมีฝัน นะคะ อิอิ

  • กลอนของครูป.๑
  • ยังไพเราะงดงามเสมอ
  • ไม่ว่ายามสุขทุกข์เศร้า
Ico48

ขอบคุณค่ะ ผอ.ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

การรวบรวมกำลังใจให้ลุกขึ้นสู้ปัญหา

เมื่อประสบการณ์ชีวิตมากขึ้น มันจำเป็นมากขึ้นนะคะ

Ico48

สวัสดีค่ะ น้อง อ.Wasawat Deemarn

อายุและสังขารก็อาจมีส่วนนะคะ

อาจจะทำให้ท้อ  ล้าและเมื่อย

Ico48

ขอบใจน้องครู Rinda

เรียกว่าฝันแบบฝืดๆและฝืนๆค่ะ

Ico48

ขอบคุณค่ะพี่ ศน.ลำดวน

หลายเรื่อง หลายสาเหตุ ทั้งนอกใจและในใจ

ทำให้สมองไม่แล่นที่จะเขียนกลอนค่ะ..

 

  • บทกลอนสะท้อนอารมณ์ ความหมายที่เรียงร้อยบางครั้งอาจจะไม่เทียบเท่าถ้อยคำที่สื่ออารมณ์ออกมาอย่างเปิดเผยและตรงไปตรงมาค่ะ

กลับมายืน หยัดสู้  รู้หน้าที่

ทำใจดี  คิดสิ่งดี  ที่ทำได้

รับรู้ว่า  หน้าที่ ต้องทำใจ

สัจธรรม  ยิ่งใหญ่  ต้องรู้ดี

  • หน้าที่ทำให้เรามีลมหายใจอย่างมีคุณค่า ขอบคุณมากค่ะ
Ico48

ใช่ค่ะ คุณSila Phu-Chaya

จะให้อารมณ์มาทำให้งานเสียหายไม่ได้

จะท้อ จะเหนื่อยเพียงใด..ก็ต้องทำหน้าที่ต่อ..ให้ได้

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท