ชีวิตที่พอเพียง : ๑๒๙๗. อารมณ์ดีไร้กัญชา

         นิตยสาร Bloomberg Businessweek ฉบับวันที่ ๑๖ มิ.ย. ๕๔ ขึ้นปกว่า The Drug is Fake, The High is Real, The Money is Huge : The Unlicensed, Ingenious, and Increasingly Scary World of Synthetic Drugs.   แปลกที่ผมค้นเรื่องนี้ด้วย Google ไม่พบ   พบแต่เรื่องคล้ายคลึงกัน คือมีสารเคมีที่ออกฤทธิ์สร้างความเคลิบเคลิ้ม (high) หรืออารมณ์ดี   ดังบทความนี้   และบทความนี้   ซึ่งจะเห็นว่ายากระตุ้นอารมณ์ดีนี้ ทำเงินมหาศาล   ซึ่งก็แปลว่า มีคนยอมเสียเงินมากมายเพื่อให้ได้สภาพอารมณ์เช่นนี้

          บทความบอกว่ายากระตุ้นอารมณ์นี้ผสมสารเคมีสังเคราะห์ เรียกว่า synthetic cannabiniods   ที่ใช้กันมากชื่อสาร JWH ซึ่งมีหลายชนิด  JWH เป็นชื่อย่อของศาสตราจารย์ John W. Huffman ศาสตราจารย์ด้านเคมีแห่งมหาวิทยาลัย Clemson ในรัฐ South Carolina   ผู้สังเคราะห์สารออกฤทธิ์นี้ได้ในทศวรรษที่ ๑๙๙๐  นอกจากนั้นยังมีสารเคมีที่ชื่อย่อว่า CP (Charles Pfizer)

          นี่คือกัญชาเทียม หรือปลอม ที่เมื่อสูบก็ได้ผลคล้ายกัญชาตัวจริง   แต่หลบหลีกการจับกุมได้ดี เพราะสุนัขตำรวจนักดมกัญชาจับไม่ได้   มีผู้ประมาณว่า รายได้จากการขายกัญชาเทียมในทวีปอเมริกาเหนือเป็นเงินถึงปีละ ๑.๒๑ แสนล้านเหรียญสหรัฐ   และมีรายงานผู้เสพแล้วประสาทหลอนอย่างแรงจนก่ออาชญากรรมฆ่าผู้อื่นและฆ่าตัวเอง

          ผมไม่ส่งเสริม และห้ามปรามการเสพกัญชาเพื่อความสุขเทียมอย่างที่เขียนเล่าในบทความใน Businessweek   เพราะเป็นทางแห่งความเสื่อมในชีวิต

          ผมไตร่ตรองว่า สุดยอดอารมณ์ดีต้องไร้สารเคมีจากภายนอก   เพราะเราสร้างสารเคมีอารมณ์ดีได้เองภายในร่างกาย   เป็นอารมณ์ดีราคาถูก ได้จากทักษะชีวิต   ชีวิตที่พอเพียง

          เป็นสภาพที่อารมณ์ดีโดยไม่ต้องพึ่งพา ไม่ต้องเสียเงิน ไม่ต้องเสี่ยงถูกจับหรือเสียชื่อเสียง   เพราะเราสร้างของเราเองง่ายๆ   แต่ต้องฝึกฝนตนเอง 

          ง่ายที่สุดคือ ออกกำลังแบบ แอโรบิค  ได้แก่ว่ายน้ำ  วิ่งเหยาะ  เดินเร็ว  เต้นแอโรบิค   โดยต้องทำให้ถูกวิธี   เอ็นดอร์ฟินจะหลั่งตลอด ๒๔ ชั่วโมง   ให้ความรู้สึกสดชื่นอารมณ์ดีตลอดวัน และนอนหลับสนิท   ประสบการณ์ของผมสอนว่า คนที่จะปฏิบัติได้ต้องมีวินัยในตนสูง   ซึ่งก็ได้จากการฝึกฝนเช่นเดียวกัน

         การฝึกเจริญสติ ฝึกสมาธิภาวนา ฝึกแผ่เมตตา น่าจะเป็นอีกวิธีหนึ่งที่สร้างความชุ่มชื่นอารมณ์ดีแก่จิตใจ   นี่ก็เป็นทักษะ คือต้องฝึก   เมื่อฝึกจนทำเป็น ก็ง่าย ที่ไหนๆ เวลาใดๆ ก็ทำได้ 

          เป็นมิติหนึ่งของชีวิตที่พอเพียง   ไม่ต้องพึ่งพาเงินหรือวัตถุสิ่งของมากนัก ก็มีความสุขได้ 

          ผมเคยเขียนเรื่องกัญชาไว้ที่นี่ และที่นี่   เป็นการเขียนแบบมุมมองหลุดโลก   แต่ก็เพื่อประโยชน์ทางยาในรายที่เจ็บป่วยระยะสุดท้ายของชีวิต   ใช้เพื่อลดความทรมาน และปลูกใช้เองเพื่อลดค่าใช้จ่ายด้านสุขภาพ   แตกต่างจากการใช้เพื่อสร้างความเคลิบเคลิ้มอย่างที่เขียนในนิตยสาร Businessweek ที่กล่าวถึงข้างต้น

 

 

วิจารณ์ พานิช
๑๗ มิ.ย. ๕๔
เชียงใหม่

[Universal perspective]

เรียนท่านอาจารย์หมอที่เคารพ

      บางครั้ง คนเราก็ทำให้ตนเอง "เสียสติ" แล้วก็บอกว่าอารมณ์ดี การทำกิจกรรมดังกล่าวบ่อยๆนั้น กลับเป็นอารมณ์ดี ที่นับวันยิ่งทำร้าย ยิ่งเสื่อมทั้งต่อตนเองและสังคม สิ่งที่หนุนหรือการส่งเสริมให้คนเสียสติ ในระดับการค้าควรตระหนักให้ดีว่ามันเสียหายแค่ไหน อย่างไรต่อสังคมบ้าง อย่ามากจนสุดโต่งเลย

ด้วยความเคารพครับผม

  นิสิต

[นาย เพชร พรหมสูตร์]

อ่านดูแล้วรู้สึกธรรมดา เก็บอะไรไปไม่ได้ แต่ลองทำตัวสบายๆ แล้วคิดจากความเป็นเรา ว่าสิ่งใดก็ตามที่สร้างสุข สร้างความเคลิบคลื้มได้โดยไม่มีสารเคมีจากภายนอกเข้าไปแล้ว สิ่งต่างๆ ที่สามารถทำได้ นั่นก็คือสิ่งที่ได้ประโยชน์จากบันทึกนี้ เช่น การให้อาหารปลาแรดในแพปลาที่มากมายไปด้วยปลาสวาย เป็นความสุขจากการค้นหา ความสุขจากแง่มุมที่ต่างจากคนอื่นแล้วสร้างรอยยิ้มให้กับเราและสมาชิกของครอบครัว เป็นต้น

[beeman 吴联乐]

• มีนิสิตในชั้นเรียนคนหนึ่ง (วิชาวิทยาศาสตร์) พูด (นำเสนอ) เรื่องกัญชาในห้องเรียน มันแปลกดี
• ตอนแรกที่ได้ยิน รู้สึกตกใจ แต่อันที่จริงมันเป็นวิทยาศาสตร์ที่อธิบายได้
• ผลของกัญชา คือ มันทำให้มีความสุขแบบเทียม
• และหากมองทั้งสองด้าน กัญชาก็มีประโยชน์มากหลาย ขึ้นอยู่กับคนใช้ และคนควบคุมการใช้
• การเสพอะไรมากเกินไป เกินพอดี ล้วนเป็นการเสพติดทั้งสิ้น
• คนที่คิดเรื่องเงินทองมากเกินไป พวกนักเล่นหุ้นที่เฝ้ากระดานหุ้นทั้งวัน ทุกวัน หรือ คนเล่นเกมส์ทั้งวันทั้งคืน ก็ล้วนเป็นเรื่องเสพติดทั้งสิ้น อยู่ที่มุมมอง ทัศนคติของแต่ละคน ซึ่งเป็นผลจากการเรียนรู้ส่วนตัวตั้งแต่อดีต