คำพ่อสอน...ความงดงามของน้องเณวา
ข้าพเจ้าไม่เคยคิดว่า...คุณหนานเกียรติได้จากไป
เขายังดำรงอยู่...ในห้วงแห่งความคำนึงของครอบครัวและผู้คนตลอดกาล
คนเรานั้นมักให้ความหมายของการจากไปด้วยความตาย แต่สำหรับข้าพเจ้าแล้วมองว่านี่เป็นเพียงการผ่องถ่ายแห่งความเป็นชีวิตและการเรียนรู้ หากไม่มีการละร่าง เราจะยากต่อการแสดงออกถึงสิ่งที่มีคุณค่าของความหมายแห่งคำว่า "ชีวิต"
การลับร่าง...และการทำสลายลงของร่างกายของคุณหนานเกียรติเมื่อวันที่ ๒๔ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๕๔ เป็นเพียงบทเรียนหนึ่งที่สอนให้เราได้เรียนรู้คุณค่าของความเป็นปัจจุบัน เรานั้นมักคล้อยเคลื่อนสภาวะแห่งจิตไปที่อดีต และอนาคต แต่ความเป็นอยู่ ณ ขณะเรานั้นมักหลงลืม และเรามักให้คุณค่ากันเมื่อไร้ร่างนี้ไปแล้ว
คุณหนานเกียรติคือ ความงามของชีวิต ทำให้ข้าพเจ้านึกไปถึงการจากไปของพี่นกเมื่อหลายปีก่อน...หากไม่จากคนจะไม่ตื่นรู้ เรานั้นมักตื่นรู้เมื่อไม่มีกันและกัน
นี่คือความงามและร่องรอย
ข้าพเจ้าเชื่อว่า...คุณหนานเกียติยังคงอยู่ โดยเฉพาะในหน่อเนื้อที่ได้บ่มเพาะลงไปในชีวิตและจิตวิญญาณของน้องเณวา
ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว อันเป็นความนานที่ข้าพเจ้าแทบจะจำไม่ได้...มีเพียงสิ่งเดียวเท่านั้นที่ยังก้องอยู่ในดวงจิตดวงใจของข้าพเจ้าจนคิดว่าน่าจะแทรกซึมเข้าไปในทุกอณูแห่งความเป็นชีวิต...
"อย่าดูถูกคนนะลูก...เราเกิดเป็นคนอย่าไปดูถูกใคร ทุกคนเกิดมาลำบาก"
เป็นคำพ่อสอน ซึ่งสอนเมื่อใด ข้าพเจ้าไม่สามารถที่จะนึกย้อนความทรงจำได้ รับรู้แต่เพียงว่าเกิดมาพร้อมประโยคนี้ของพ่อ ...พ่อสอนและพ่อทำให้ดูทำให้เห็นจนซึมซับเข้าไปในจิตวิญญาณของลูก
ทุกๆ อารมณ์ของลูกคือ การรับรู้ถึงซึ่งความทุกข์
คำสอนของพ่อทำให้ลูกได้ตระหนักรู้ว่าอย่าได้ไปซ้ำเติมความทุกข์ของผู้คน สิ่งใดที่เราสามารถช่วยเหลือเขาได้แม้เราจะลำบากแต่สามารถช่วยให้เขาดีขึ้นได้นั้น อย่ารีรอที่จะลงมือทำ ...
คำสอนของคุณหนานเกียรติที่มีต่อลูกสาว"เฉวา" ...ไม่ต่างจากเด็กเล็กๆ คนหนึ่งเมื่อสามสิบกว่าปีก่อนที่ได้รับการบ่มเพาะมาจากพ่อของเธอเช่นกัน ...
ณ วันหนึ่งในอีกหลายปีผ่านไป รอยชีวิตของผู้เป็นพ่อจะปรากฏผ่านชีวิตและจิตวิญญาณของลูกสาวตัวน้อยๆ เฉวา...ที่ได้เติบกล้าตามกาลเวลา
...
ขอบพระคุณเรื่องราวของคุณหนานเกียรติที่ได้มอบให้กับโลกและกัลยาณมิตรให้ได้ตื่นรู้ ...และซึมซับห้วงแห่งความหมายของชีวิต
๒๕ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๕๔
ความเห็น (3)
สวัสดีค่ะ
"....อย่าซ้ำเติมความทุกข์ของคนอื่น ..."
ข้แความนี้ให้ความรู้สึกว่า...หากทุกคนในสังคมไทยเป็นเช่นนี้...
ทุกสังคม ชุมชนในประเทศไทยคงอยู่กันอย่างเข้าใจ เห็นใจกัน และมีความสุขนะคะ
ขอบคุณเรื่องดีๆที่นำมาหยิบยกค่ะ
ที่นี่..เราไม่ทิ้งกันนะคะ..
ตกแต่งจากไฟล์ภาพ คุณสิงห์ ป่าสัก
ขอบคุณที่เตือนสติค่ะ