เช้า…วันใหม่
เมื่อคืนต้องอยู่เวรฯ ที่สำนักงาน (สสจ.พัทลุง) ซึ่งช่วงเช้าก่อนออกเวร จะต้องทำหน้าที่สุดท้ายของการอยู่เวรฯ ในแต่ละครั้ง คือ การเชิญธงขึ้นสู่เสาในเวลา 08.00 น. นาน ๆ จะได้ทำครับ เพราะโดยส่วนใหญ่จะเป็นหน้าที่ของน้องที่เป็นคู่เวรฯ ของผมเสียมากกว่าครับ
เช้านี้เมื่อได้ทำหน้าที่นี้ นอกจากจะรู้สึกเหมือนกลับไปเป็นเด็กนักเรียนชั้นประถมแล้วที่ต้องคอยเชิญธงขึ้นไปพร้อม ๆ เพลงชาติที่เทศบาลเปิดเสียงตามสายไว้ ก็ได้เห็นดอกไม้สวย ๆ ที่ชุ่มชื่นไปด้วยหยาดน้ำฝนที่ตกลงมาเมื่อหัวรุ่ง พอประมาณทีเดียว "เขียวและขาว"สลับกัน สวยมาก ผมใช้กล้องจากมือถือถ่ายไว้ ไม่ค่อยชัดนัก แต่เห็นความเขียวและขาวที่งามตา อยากเก็บไว้และอวดบ้างว่าเช้า...วันใหม่สดใสจริง ๆ
ความเห็น (11)
ตื่นเช้า...อากาศบริสุทธิ์ ดอกใม้ใบหญ้าดูงามตา สดชื่นเบิกบานใจ ได้สูดกลิ่นหอมอ่อน ๆ ก็เริ่มเช้าวันใหม่ที่สดใสสนุกกับการทำงานได้ทั้งวัน อยู่กับธรรมชาติจะได้เรียนรู้อะไรดี ๆ มากมายจากความเป็นธรรมชาติ
แต่พอมานึกภาพ "เด็กชายขอบ" เชิญธงชาติขึ้นสู่ยอดเสา แล้วอดยิ้ม ๆ ไม่ได้ น่าถ่ายภาพมาให้ดูบ้างนะคะ ทั้งหมดแถวตรง "ประเทศไทย รวมเลือดเนื้อเป็นชาติเชื้อไทย....."
น้องโนว์
ขอบคุณมากครับที่แวะมาทักทายกัน ตามไปดูแล้วยังไม่เห็นมี Blog เลย รีบ ๆ เปิด และเขียนบันทึกมาปันกันอ่านมั่งนะครับ (ยิ้ม ๆ)
ไม่เขียนหรอก แวะมาอ่านของคุณชายขอบ มีความสุขกว่ากันเยอะเลย เขียนเยอะนะ จะติดตามอ่าน
ขอบคุณนะครับน้องโนว์ที่ติดตามอ่าน และได้ทิ้งรอย คห.ไว้ให้เห็นต่างหน้า (อิๆๆ)
น้องโนว์
คล้าย ๆ ใครคนหนึ่งที่คะยั้นคะยอให้เขียนตั้งนานไม่เขียน เอาแต่ให้ คห. (แต่ก็ดีนะ) พอได้เขียน เขียนไม่เลิกเลย จนทุกวันนี้เขียนจัง...คนนั้นต่อไปคงจะเป็นน้องโนว์...อีกคนมั้ง
อาจารย์น้อง Vij
ที่บอกว่า "เด็กชายขอบ" เชิญธงชาติขึ้นสู่ยอดเสา แล้วอดยิ้ม ๆ ไม่ได้ น่าถ่ายภาพมาให้ดูบ้างนะคะ
แล้วใครจะถ่ายให้ล๊ะครับ เชิญธงอยู่คนเดียวเนี่ยนะ
อยากดูนิ...จ้างถ่ายใหมคะ รูปละ 5 บาท ทั่วเมืองลุง (เก็บตังค์จ่ายค่าเทอมนิ)
อาจารย์น้อง Vij
ผมอ่านหลายครั้งแล้ว งง ๆ กับ คู่กรรม...คู่แบ เพิ่งนึกได้ครับว่า คู่กำ-คู่แบ (อยากจะขำ แต่กลัวช้าไปเสียแล้ว...ครับ)