Thai 2011 General Election

Learning English by the situation is a meaningful way of learning.

จากการที่ "สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ (องค์การมหาชน) : National Institute of Educational Testing Service (Public Organization) : NIETS" ได้ทำการสอบวัดเพื่อประเมินคุณภาพการจัดการศึกษาของชาติ (Ordinary National Education Test : ONET) ในปีการศึกษา 2553 ในระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานซึ่งอยู่ในความรับผิดชอบของ "สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (Office of the Basic Education Commission : OBEC)" แล้วพบว่า คะแนนเฉลี่ยทั้งประเทศในวิชาภาษาอังกฤษต่ำมากและต่ำที่สุดเมื่อเทียบกับคะแนนวิชาอื่นๆ ทั้งผลการสอบของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 และชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 กล่าวคือ จากคะแนนเต็ม 100 คะแนน คะแนนเฉลี่ย (Mean) ทั้งประเทศของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 คือ 20.99 ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 คือ 16.19 และชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 คือ 19.22 (http://www.niets.or.th/upload-files/uploadfile/9/bdaea64f96d90aeca0bb751dc827ca60.pdf) คงจะเป็นสัญญาณให้ทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องหันมาพิจารณากันให้จริงจังขึ้นว่า เราจะหาทางเพิ่มผลสัมฤทธิ์ในวิชาภาษาอังกฤษ (Enhancing the English Achievement) ให้กับนักเรียนของเราได้อย่างไร

ใน "แผนยุทธศาสตร์ปฏิรูปการเรียนการสอนภาษาอังกฤษเพื่อเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันของประเทศ (พ.ศ.2549–2553)" นั้น กระทรวงศึกษาธิการ ได้กล่าวถึงปัญหาการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ สรุปได้ว่า 1) ด้านการเรียนการสอน (1) ยังไม่มีการบูรณาการทั้ง 4 ทักษะ และการฝึกปฏิบัติยังไม่เพียงพอ ส่วนใหญ่เน้นการสอนไวยากรณ์และท่องศัพท์ (2) วิธีการเรียนการสอนยังไม่หลากหลายและไม่สอดคล้องกับพื้นฐานของนักเรียน (3) นักเรียน (ในแต่ละห้อง-ผู้เขียน) มีมากเกินไป ทำให้ไม่สามารถดูแลหรือจัดให้ผู้เรียนฝึกปฏิบัติได้อย่างทั่วถึง 2) ด้านครู ครูส่วนใหญ่ขาดความรู้และทักษะในการสอนเพราะ (1) ครูสอนภาษาอังกฤษในระดับประถมศึกษากว่าร้อยละ 80 ไม่ได้จบวิชาเอกภาษาอังกฤษ และต้องสอนหลายกลุ่มสาระ รวมทั้งมีภาระงานอื่นที่นอกเหนือจากการสอนมาก (2) ครูส่วนใหญ่ยังด้อยทั้งทักษะภาษา โดยเฉพาะการสื่อสาร ทักษะการสอน และขาดเจตคติที่ดีต่อการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ (3) ผลการประเมินความสามารถของตนเองของครูสอนภาษาอังกฤษ โดยสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน พบว่า ครูร้อยละ 51.91 มีความสามารถในการใช้ภาษาอังกฤษในระดับที่ต้องปรับปรุง ดังนั้น ความคาดหวังที่จะให้ครูพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษา จัดทำแผนการสอน ผลิตสื่อ และจัดการเรียนการสอนตามที่กำหนดจึงไม่สอดคล้องกับสภาพความเป็นจริง (4) ครูสอนภาษาอังกฤษส่วนใหญ่สอนโดยยึดแบบเรียนเป็นหลัก และเลือกเฉพาะบางกิจกรรมที่สามารถสอนได้ (5) ครูขาดการสนับสนุนให้ได้รับการพัฒนาอย่างต่อเนื่องเป็นระบบ (6) ครูชาวต่างประเทศส่วนหนึ่งที่มาสอนในสถานศึกษา ขาดความสามารถในการสอน และมีปัญหาความประพฤติส่วนตัว (7) การประเมินและการพัฒนาศักยภาพของครูยังไม่เชื่อมโยงกับการประเมินวิทยฐานะและแรงจูงใจด้านอื่นๆ และ 3) ผู้เรียนไม่สามารถใช้ภาษาอังกฤษแบบสื่อสารได้ และ 4) ขาดบรรยากาศที่เอื้อต่อการใช้ภาษาอังกฤษในการสื่อสาร

http://blog.eduzones.com/anisada/81744

ตัวอย่างความเห็นของนักเรียนหลังสอบ ONET ภาษาอังกฤษในวันที่ 19 กุมภาพันธ์ 2554 ที่ Posted ทาง www.dek-d.com ชี้่ว่า แม้นักเรียนส่วนใหญ่จะทำไม่ได้ แต่ก็มีผู้ที่ทำได้ พิสัย (Range) ของคะแนนภาษาอังกฤษ ทั้งระดับป.6, ม.3 และ ม.6 คือ 0-100 แปลว่ามีผู้ที่ได้ 0 และผู้ที่ได้เต็ม 100 คะแนน แสดงว่านักเรียนมีความสามารถในวิชาภาษาอังกฤษแตกต่างกันมาก ซึ่งก็ตรงกับข้อมูลเชิงประจักษ์ในห้องเรียนวิชาภาษาอังกฤษชั้น ม.4 ที่โรงเรียนมัธยมประจำอำเภอใกล้ตัวจังหวัดอุบลฯ ซึ่งผู้เขียนได้นิเทศนักศึกษาฝึกประสบการณ์ในภาคเรียนที่ 1/2553 พบว่า นักเรียนบางคนทำแบบฝึกหัดที่ครูให้ทำในชั้นเรียนถูกทุกข้อ หลายๆ คนทำถูก 8 ใน 10 ข้อ แต่มีนักเรียนชาย 3-4 คนที่ไม่ยอมทำแม้แต่ข้อเดียว ชื่อตนเองก็ยังเขียนเป็นภาษาอังกฤษไม่ได้ และครูก็ไม่ได้ใส่ใจแก้ไข ...ตัวอย่างความเห็นที่ Posted มีดังนี้ ...yes no OK ได้แค่นี้อะภาษาอังกริด...O-net Eng ไม่ไหวจะ said!! ...ข้อสอบ อิ๊งปีนี้ยากมักมากคร้า...ยากสุดด 20 คะแนน ไม่รู้จะถึงปล่าว เล้ย แต่เพื่อนบางคนบอกทำได้ 70-80 % อ๊ากก! ...เต็มร้อยบวกเข้าข้างตัวเองแล้วได้ 16 ข้อ! มันจะยากกส์ไปใหนน อาเมนนน...ไม่ยากนะ อ่านพวก Relative Clause มะคืนไม่ได้นอน ดูติวเบรนกับครูสมศรีกับอ่านหนังสือทำย้อนหลัง โห เจอข้อสอบสบายเลย ตรงเป๊ะๆ ...Vocab ทำไมมันง่ายๆง๊าย...คะแนนต่ำสุดของประเทศ คงจะมาอยู่ที่เรานี่แหละ ยากมาก 20 คะแนน ก้อคงไม่ถึง ...ยากมากอ่ะ ข้อที่ว่าถูก พอมาดูในนี้ เราผิดไปตั้งหลายข้อ อุตส่าห์ตั้งใจทำอังกฤษอ่ะ ยากกว่าที่คิดไว้เยอะม๊ากก...เซ็งโว๊ย!ไม่ได้เกิดเมกานะเว๊ย จะออกข้อสอบอะไร ก็เกรงใจกันบ้าง แหม่ๆๆ...Passage กับ Situation โอเคนะ อ่านรู้เรื่องทำได้ หวังว่าคะแนนจะถึง 60%...(ผู้เขียนยกข้อความตามที่ Posted มาล้วนๆ ไม่ได้แก้ไขภาษา) จากสถานการณ์ดังกล่าว "สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน" ที่กำหนดเป้าประสงค์ไว้เลิศหรูว่า "ผู้เรียนทุกคนมีคุณภาพตามมาตรฐานการศึกษาขั้นพื้นฐาน และพัฒนาสู่ความเป็นหนึ่งในสองของภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้" ควรจะได้พิจารณาหาทางแก้ไขอย่างเร่งด่วน

ปัญหาผลสัมฤทธิ์ในการเรียนภาษาอังกฤษ มีในทุกระดับการศึกษา ดังที่นายอมเรศ ศิลาอ่อน ได้กล่าวถึงปัญหาใหญ่ของการพัฒนากำลังคนที่ผ่านมาสรุปได้ว่า โรงเรียนและมหาวิทยาลัยซึ่งอยู่ในความรับผิดชอบของกระทรวงศึกษาธิการถึง 90 % ไม่สามารถสอนให้คน 15 ล้านคนรู้ภาษาอังกฤษได้ สอดคล้องกับที่ ศ. ดร. อัจฉรา วงศ์โสธร ผู้อำนวยการศูนย์พัฒนาความสามารถในการใช้ภาษาอังกฤษ (ศสษ.) กล่าวไว้ว่า "ทั้งที่การสอนภาษาอังกฤษในปัจจุบัน มีทั้งทักษะการฟัง พูด อ่าน เขียน แต่กลับพบว่า ผู้สำเร็จการศึกษาก็ยังไม่สามารถใช้ภาษาอังกฤษในการสื่อสารได้อย่างมีประสิทธิภาพทุกทักษะ"และวิเคราะห์ว่า ที่เป็นเช่นนั้นเกิดจากสาเหตุหนึ่งคือ "หลักสูตรไม่สอดคล้องกับการใช้จริง" ซึ่งผู้เขียนเห็นด้วยในประเด็นนี้ เพราะ "เมื่อเรียนแล้วไม่ได้นำไปใช้ในชีวิตจริง ก็ไม่เกิดแรงจูงใจในการเรียน (Motivation to Learn)" ในทางจิตวิทยานั้น เชื่อว่า "แรงจูงใจในการเรียนรู้เป็นหัวใจในการเรียนรู้ให้ประสบความสำเร็จ และความสามารถของครูในการสร้างแรงจูงใจในการเรียนรู้ให้กับผู้เรียน ก็เป็นหัวใจของความสำเร็จในการจัดการเรียนรู้เช่นกัน" ผู้เขียนได้ทำการวิจัยและพัฒนา (R&D) เพื่อพัฒนาสมรรถภาพในการเรียนรู้ให้กับนักศึกษาระดับปริญญาตรีทุกสาขาวิชาจากทุกคณะที่เรียนวิชา "พฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตน : Human Behaviors and Self Development" กับผู้เขียน ในช่วงปีการศึกษา 2545-2552 สมรรถภาพด้านจิตใจ (Affective Competence) ที่พัฒนา คือ "แรงจูงใจภายใน ในการเรียนรู้" และสมรรถภาพเฉพาะสมรรถภาพหนึ่งที่เป็นจุดเน้นในการพัฒนาคือ "สมรรถภาพในการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ" เพราะความสามารถในการสื่อสารภาษาอังกฤษเป็นจุดอ่อนของบัณฑิต ที่มหาวิทยาลัยได้รับการสะท้อนมาตลอด ทั้งจากตัวบัณฑิตเองและนายจ้าง/ผู้บังคับบัญชาของบัณฑิต "การสร้างแรงจูงใจภายใน ในการเรียนรู้ (Intrinsic Motivation to Learn)" ทำได้โดย 1) การทำให้ผู้เรียนเห็นคุณค่า/คุณประโยชน์ของการเรียน (Value/Usefulness) 2) การทำให้ผู้เรียนรู้สึกว่า การเรียนมีความท้าทาย น่าสนใจ และสนุก (Enjoyment) และ 3) การทำให้ผู้เรียนมีความเชื่อว่าตนจะสามารถเรียนรู้ได้ (Self-efficacy Belief)" สำหรับการทำให้หลักสูตรการเรียนรู้ภาษาอังกฤษสอดคล้องกับชีวิตจริงนั้น ผู้เขียนได้มอบหมายงานตามสภาพจริง (Authentic Tasks)" ให้กับผู้เรียน คือ ผู้เรียนที่เรียนในภาคการศึกษาที่ 1 (Semester 1) จะได้ฝึกทักษะการอ่าน/เขียนโดยใช้ "Brochure ประชาสัมพันธ์งานประเพณีแห่เทียนฉบับภาษาอังกฤษ" เป็นสื่อ และได้ฝึกทักษะ การฟัง/พูด โดยนักศึกษาแต่ละคู่ (Pair Learning) จะได้ออกไปพูดคุยสนทนาสัมภาษณ์ชาวต่างชาติ ที่ไปรอชมงานประเพณีแห่เทียนเข้าพรรษาที่จังหวัดอุบลราชธานี หลังจากได้รับการเตรียมความพร้อมในชั้นเรียนแล้ว ดังตัวอย่างภาพข้างล่าง (ที่เห็นในภาพว่า มีนักศึกษาหลายคนไปรุมล้อมชาวต่างชาติ เพราะบางคนไปเชียร์เพื่อน ไปสังเกตการณ์ หรือไปร่วมแจม) และตัวอย่างหนึ่งของการเขียนบันทึกเพื่อสะท้อนความรู้สึกจากประสบการณ์ดังกล่าวเป็นรายบุคคล คือ...

ก่อนสัมภาษณ์พูดคุย : ข้าพเจ้ารู้สึกตื่นเต้นและคิดในใจอยู่เสมอว่า เราต้องทำให้ได้ พูดให้ได้ จะถูกหรือผิดหลักไวยากรณ์ก็ตาม (กฏข้อแรกที่ให้ไว้ คือ "ไม่ต้องกลัวว่าจะพูดผิด") แต่เราต้องสื่อสารกับเขาให้เข้าใจไว้ก่อน

ขณะสัมภาษณ์พูดคุย ความตื่นเต้นของข้าพเจ้ากำลังจะจากไปเมื่อข้าพเจ้าสัมภาษณ์ประโยคแรก ข้าพเจ้า ได้พยายามคิดหาคำถามต่างๆ มาถามชาวต่างชาติเพื่อไม่ให้การสนทนาขาดตอน และเราโชคดีที่ชาวต่างชาติคนนี้ใจดีมาก ไม่เรื่องมาก

หลังจากสัมภาษณ์เพูดคุย รู้สึกสนุก ชอบที่จะทักทาย และกล้าพูดกับชาวต่างชาติมากขึ้นเมื่อมีโอกาส เป็นประสบการณ์ที่ดีมากเลย ทำให้ข้าพเจ้าเกิดความมั่นใจมากขึ้นในการสนทนาภาษาอังกฤษกับชาวต่างชาติ ถ้าหากมีโอกาสได้ไปเที่ยว หรือไปที่ไหนก็ได้ที่มีชาวต่างชาติอยู่ข้าพเจ้าจะไม่ลังเลที่จะทักทาย

โดยทั่วไปแล้ว ครูมักจะประสบกับปัญหาผู้เรียนขาดแรงจูงใจในการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ และขาดความมั่นใจในการสื่อสารภาษาอังกฤษ ดังที่ อาจารย์ขจิต ฝอยทองได้ศึกษาพบว่า นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ในโรงเรียนมัธยมประจำตำบลหนองรี อำเภอบ่อพพลอย จังหวัดกาญจนบุรี ร้อยละ 70 ขาดแรงจูงใจในการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ คิดว่าวิชาภาษาอังกฤษน่าเบื่อ เรียนแล้วไม่เข้าใจ ไม่ชอบเรียน ร้อยละ 80 ขาดความมั่นใจในการพูดและการเขียนภาษาอังกฤษ เพราะแทบจะไม่ได้ใช้ในชีวิตประจำวัน เห็นเป็นเรื่องไกลตัว และร้อยละ 60 มีผลสัมฤทธิ์ในการเรียนต่ำ (ศึกษาจากนักเรียนจำนวน 715 คน) ซึ่งผู้วิจัยได้หาทางกระตุ้นแรงจูงใจโดยการจัดกิจกรรม "English Camp" ให้นักเรียนได้มีโอกาสฝึกทักษะทั้งการฟัง การพูด การอ่าน และการเขียน ผ่านการเล่มเกมภาษาอังกฤษอย่างหลากหลาย และต้องสื่อสารกันด้วยภาษาอังกฤษตลอดเวลาที่อยู่ในค่าย โดยมีวิทยากรชาวต่างชาติจากศูนย์ Greenway International Work Camp ไปช่วยจัดกิจกรรม (ซึ่งเป็นการใช้หลัก "Joyfulness" และหลัก "Self-efficacy Belief" ในการสร้างแรงจูงใจภายในในการเรียนรู้ภาษาอังกฤษนั่นเอง) ผลการศึกษาพบว่า หลังจากการร่วมกิจกรรม นักเรียนร้อยละ 90 มีแรงจูงใจในการเรียนรู้ภาษาอังกฤษเพิ่มขึ้น และกล้าพูดภาษาอังกฤษมากขึ้น (https://www.myfirstbrain.com/teacher_view.aspx?ID=15404)

(http://maizatulfaranaz.blogspot.com/2011/01/extrinsic-vs-intrinsic-motivation-which.html)

แรงจูงใจภายนอกในการเรียนรู้ (Extrinsic Motivation to Learn) เป็นแรงจูงใจหรือแรงกระตุ้นที่เกิดจากสิ่งภายนอก ไม่ใช่เกิดจากกิจกรรมการเรียนรู้ ที่ไปกระตุ้นความต้องการที่จะเรียนรู้ของผู้เรียน เช่น ความกลัวว่าจะถูกครูตำหนิหรือลงโทษ กลัวว่าจะไม่ได้คะแนน กลัวสอบตก ฯลฯ ในทางจิตวิทยาไม่สนับสนุนให้ใช้การกระตุ้นแรงจูงใจประเภทนี้ ถ้าจำเป็นจะต้องใช้ ก็ให้ใช้ได้บ้างในบางกรณี และกับผู้เรียนบางคน เท่านั้น

(http://www.englishisfunwhenitssung.net/index.htm.html)

นักจิตวิทยาการศึกษา (Educational Psychologist) จะสนับสนุนให้ครูอาจารย์ใช้การกระตุ้นแรงจูงใจภายในในการเรียนรู้ของผู้เรียนมากกว่า ซึ่งถ้าเป็นการเรียนภาษาอังกฤษก็ทำได้โดย 1) การทำให้ผู้เรียนเห็นประโยชน์ของการเรียนภาษาอังกฤษ 2) การทำให้ผู้เรียนรู้สึกสนุกในการเรียน เช่น ให้เรียนจากเพลง เกม หรือทำให้การเรียนน่าสนใจ ท้าทายความสามารถ และ 3) การทำให้ผู้เรียนเชื่อว่า ตนจะสามารถเรียนรู้ภาษาอังกฤษได้สำเร็จ

ในลำดับต่อไป ขอเชิญชวนท่านที่สนใจ "เรียนรู้ภาษาอังกฤษตามสถานการณ์" ร่วมเรียนรู้ภาษาอังกฤษจาก "Thai 2011 General Election" ที่ผู้เขียนได้ทำหน้าที่เป็น "English Learning Facilitator" โดยสรุปสารสนเทศ (Information) สำคัญเกี่ยวกับการเลือกตั้งมาให้ศึกษา และขอเชิญชวนครูอาจารย์ผู้สอนภาษาอังกฤษ/สังคมศึกษา ได้ประสานความร่วมมือกัน ในการจัดการเรียนรู้ทั้งสองกลุ่มสาระ โดยให้ผู้เรียนได้มีโอกาสฝึกทักษะการอ่าน การเขียน การฟัง และการพูดภาษาอังกฤษ และการเรียนรู้เนื้อหาเกี่ยวกับหน้าที่พลเมือง โดยใช้สารสนเทศที่ผู้เขียนจัดไว้ให้ ได้ผลอย่างไรเล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ

Learning English by the situation is a meaningful way of learning, which will stimulate learners' motivation to learn. I myself learned English from "Thai 2011 General Election" including : vocabularies, phrases, and sentences; both praticing listening, and reading skills.

THAI 2011 GENERAL ELECTION RESULTS PER REGION

Key: Pheu Thai = red, Democrat = blue, BhumjaiThai = green, Chartthai = purple, Palung Chon = orange, no majority = gray

Parties that won majority of seats per province. Each province consists of one or more single-seat constituencies; the color represents what party won the majority of seats in that province. This should not be interpreted as a winner-take-all result as some parties may have also won seats there.

Source : http://en.wikipedia.org/wiki/File:2011_Thai_general_election_results_per_region.png

Thai General Election, 2011

All 500 seats to the House of Representative

First Party Second Party

Leader Yinkluk Shinnawatra Abhisit Vejjajiva

Party Pheu Thai Democrat

Seats Won 265 159

Election result

Exit poll indicated that Pheu Thai had won the election outright, winning a majority of seats.

According to preliminary results Pheu Thai won 265 seats (204 constituency-based + 61 party-list), Democrats 159 (115 + 44), Bhumjai Thai 34 (29 + 5), Chartthaipattana 19 (15 + 4), Palung Chon 7 (6 + 1), Chart Pattana Puea Pandin 7 (5 + 2), Love Thailand 4 (all party-list), Matubhum 2 (1 + 1), New Democrat 1 (party-list) and Mahachon one party-list seat. Prime Minister Abhisit Vejjajiva has already conceded the victory of Puea Thai Party and congratulated Ms. Shinawatra as the designated Prime Minister.

According to preliminary figures from the Electoral Commission the voter turnout was at 65.99%.

Following the provisional results, Ms. Shinawatra said that "Puea Thai had already reached an agreement with one smaller party, Chart Thai Pattana, about joining a coalition, and was in negotiations with others."

Preliminary Results

Summary of the 3 July 2011 House of Representatives of Thailand Thai general election results

Party	Constituency			Proportional			TOTAL
Party	Votes	%	Seats	Votes	%	Seats	Seats	%
Pheu Thai			204			61	265	53%
Democrat			115			44	159	31.8%
Bhum Jai Thai			29			5	34	6.8%
Chart Thai Pattana			15			5	19	3.8%
Palung Chon			6			1	7	1.4%
Chart Pattana Puea Pandin			5			2	7	1.4%
Rak Thailand (Prathed Thai)			0			4	4	0.8%
Matu Bhum			1			1	2	0.4%
New Democrat			0			1	1	0.2%
Maha Chon			0			1	1	0.2%
Rak Santi			0			1	1	0.2%
Valid votes			375			125	500	100%
No Votes

Thanks for visiting.

เขียนใน GotoKnow โดย ไอดิน-กลิ่นไม้
ใน ภาษาไทย : ภาษาชาติ ; ภาษาอังกฤษ : ภาษานานาชาติ

คำสำคัญ (Tags): #Learning English by the situation#The meaningful way of learning#Thai 2011 General Election

หมายเลขบันทึก: 447203เขียนเมื่อ 4 กรกฎาคม 2011 08:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 สิงหาคม 2013 23:50 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (37)

ขจิต ฝอยทอง

เขียนเมื่อ 4 กรกฎาคม 2011 15:22 น. ()

เห็นคะแนนแล้วใจหาย
เชื่อว่าครูในโรงเรียนก็สอนเป็นอย่างดี
แต่ไม่รู้ว่า ข้อสอบสอดคล้องกับการสอนของครูหรือไม่
เอาเล่มเดิมมาฝาก

ดาวน์โหลดไฟล์ PDF

http://portal.in.th/blogtobook/pages/13298/

มาบอกอาจารย์แม่ว่า แรงจูงใจในการเรียนสำคัญมากในการเรียนภาษาอังกฤษ
ผมส่งหนังสือชื่อ ศิลปะการจัดกระบวนการเรียนรู้ เพื่อการเปลี่ยนแปลง: คู่มือกระบวนกรจิตตปัญญา ของนพ.ธนา นิลชัยโกวิทย์และอาจารย์ อดิศร จันทรสุข ไปให้ คาดว่าไม่เกินวันพุธ อาจารย์แม่คงได้รับ
เย้ๆๆ ดีใจได้ทำความดี
กำลังแต่งเพลงนี้อยู่ครับ
ไปเรียนภาษาอังกฤษกันไหม จะพาไปท่องศัพท์ ศัพท์ๆๆๆๆ
ฮ่าๆๆ

ไอดิน-กลิ่นไม้

เขียนเมื่อ 4 กรกฎาคม 2011 17:36 น. ()

ลูกขจิต " คะ

ขอบคุณนะคะที่คอยติดตามให้กำลังใจอาจารย์แม่ แม้บันทึกจะยังไม่จบ เออ! อาจารย์แม่มีข้อสงสัย เห็นมีข้อมูล ติดตาม ถูกติดตาม ถ้าอาจารย์แม่จะติดตามสมาชิกคนใด อาจารย์แม่จะต้องทำยังไงคะ
ตื่นเเต้นที่จะได้อ่านหนังสือที่ลูกขจิตเขียน เพลงแต่งเสร็จแล้วร้องบันทึกเสียงส่งให้ฟังบ้างนะคะ จะเป็นทำนองเพลงเหย่ย รึเปล่า
ให้อาจารย์แม่อีกแล้ว อาจารย์แม่เคยอบรมกับนพ.ธนา 3 วันค่ะ แต่ไม่มีเอกสารแจก มีแต่ปฏิบัติกิจกรรม ดีใจที่จะได้เรียนรู้เนื้อหาในหนังสือ วันพุธ พฤหัสฯ ศุกร์ อาจารย์แม่สอน จะรอรับหนังสือด้วยความขอบคุณนะคะ
เชื่อค่ะ ว่า ครูจำนวนไม่น้อยสอนดี (เขามีคะแนนเป็นรายโรงเรียนด้วย คะแนนของโรงเรียนที่ครูสอนดีก็คงสูง) แต่นี่เป็นค่าเฉลี่ยทั้งประเทศนะคะ ยังมีนักเรียนจำนวนมากค่ะที่ได้เรียนกับครูที่ไม่ได้จบวิชาเอกหรือสาขาวิชาภาษาอังกฤษมา (ลูกศิษย์ปริญญาโทสาขาวิจัยฯ ของอาจารย์แม่ก็จบป.ตรีวิชาเอกเกษตรแต่ต้องสอนภาษาอังกฤษด้วย) โดยเฉพาะอย่างยิ่งโรงเรียนขนาดเล็กที่ครูประจำชั้นคนเดียวสอนทุกวิชา (อาจารย์แม่เห็นคณะจัดอบรมการสอนภาษาอังกฤษให้คุณครูป. 1 ที่ไม่ได้จบวิชาเอกภาษาอังกฤษมา ส่วนใหญ่เป็นครูอาวุโส เห็นคุยกันว่า ตัวเองยังอ่านภาษาอังกฤษไม่ออกเลย แต่ต้องไปสอนภาษาอังกฤษ) แล้วยังมีปัญหาครูไม่ครบชั้นอีก ปัญหาครูต้องไปทำเอกสารรองรับการประเมินคุณภาพภายนอกและเอกสารอื่นๆ อีกมากมายก่ายกองต้องไปเบียดบังเวลาสอนอีก ลูกศิษย์ปริญญาโทภาคพิเศษที่อาจารย์แม่เคยสอน ซึ่งประมาณ 98 % เป็นครูในระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน บอกว่า แผนการจัดการเรียนรู้ที่เขียนกันขึ้นอย่างเลิศหรูนั้น เขียนเพื่อส่งให้ผู้บริหารตรวจเท่านั้น แต่สอนจริงเป็นอีกอย่าง อาจารย์แม่ฟังแล้วก็สะท้อนใจ (คงมีไม่น้อยเหมือนกันที่ครูไม่ได้จบวิชาเอกภาษาอังกฤษ แต่สอนได้ดีเพราะหาทางพัฒนาตนเอง อย่างน้อยก็มีครูที่เคยพักอยู่กับอาจารย์แม่ตอนที่อาจารย์แม่สอนโรงเรียนมัธยมในปีการศึกษา 2516 เธอจบป.ตรีชีววิทยาแต่ได้เป็นครูดีเด่นด้านการสอนภาษาอังกฤษชั้นป.6 และอาจหาญทำผลงานทางวิชาการประเภทหนังสืออ่านประกอบวิชาภาษาอังกฤษ 10 เล่ม เอาไปให้อาจารย์แม่ช่วยตรวจแก้ไข ถามว่าเขียนเองเหรอ เธอบอกว่า เขียนเองแล้วให้หลานที่จบป.โทภาษาอังกฤษ ซึ่งสอนอยู่ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งช่วยแก้ไข อาจารย์แม่อ่านดูแล้ว เป็นการเขียนแบบแปลภาษาไทยเป็นภาษาอังกฤษตรงๆ เลยบอกว่าถ้าแก้ต้องแก้ใหม่ประมาณ 80 % และไม่มีเวลาแก้ให้ทั้งหมด (แก้ให้ครึ่งหนึ่ง) แนะนำให้ไปทำผลงานแบบอื่นที่ง่ายกว่า แต่เธอได้ส่งไป และไม่ผ่าน ต้องกลับไปทำประเภทอื่นจึงผ่าน)
ที่ลูกขจิตบอกว่า "มาบอกอาจารย์แม่ว่า แรงจูงใจในการเรียนสำคัญมากในการเรียนภาษาอังกฤษ" ตรงกับอาจารย์แม่เลยค่ะ ในบันทึกของอาจารย์แม่เนื้อหาตอนต่อก็ได้กล่าวถึงเรื่องนี้เป็นประเด็นหลักค่ะ พอดีเพิ่งลงส่วนหนึ่งของ "Introduction" เท่านั้น เมื่อเช้าดูข่าวจากสื่อต่างประเทศหลายประเทศที่ลงข่าวการเลือกตั้งของไทย ก็เลยจะเข้าไปสืบค้นและนำมาเสริมบันทึกนี้ เลยพักไว้ก่อนค่ะ พอดีมีงานที่คณะด้วย
นังลูกสาวอาจารย์แม่ไปทำบุญถวายพระประธาน โทรฯ บอกอาจารย์แม่ว่า จะไปถวายบ้านหัวขวา ที่ยโสธร เหมารถทัวร์ไป ชวนอาจารย์แม่ไปร่วม อาจารย์แม่ถามว่าบ้านนั้นอยูตำบล อำเภออะไร เธอบอก อ.เขื่องใน อาจารย์แม่บอกว่าถ้าเป็นอำเภอนี้ก็จะอยู่ในอุบลฯ ห่างออกไป 36 กม. จะไปร่วมเพราะไม่ไกล เธอบอกให้ไปรอที่เขื่องในหกโมงเช้าวันนี้ พออาจารย์แม่โทรถามตอนตีห้าครึ่งกลายเป็น อ.คำเขื่อนแก้ว จ.ยโสธร เลยยกเลิกไม่ไปร่วมเพราะห่างจากอุบลฯประมาณ 80 กม.
ถ้าอาจารย์แม่จะฝากแก้วมังกรไปให้ คงไม่มีปัญหาใช่ไหมคะ (มะม่วงหมดแล้วค่ะ พรุ่งนี้พ่อใหญ่สอจะเข้าเมืองไปขายแก้วมังกร อาจารย์แม่ไม่ได้ออกไปฟาร์มเลยช่วงนี้ ถามถึงจามจุรีสีทอง แกบอกไม่ได้ดูสามวันแล้ว อาจารย์แม่เลยบอกให้ถ่ายรูปไปให้ดูด้วย)

ไอดิน-กลิ่นไม้