จันทร์เจ้าขา
เธอเคยพรอดใต้เงาจันทร์กับฉันว่า
มอบชีวากายใจไม่หน่ายหนี
แต่รักหวานซ่านซึ้งแค่หนึ่งปี
เธอก็มีรักใหม่คนใจ.........ว
จันทร์เจ้าขา………
เจ้าจะมาเมื่อใดกันนะจันทร์เอ๋ย
คืนนี้เดือนมืดยืดยาวหนาวจริงเอย
จันทร์เจ้าเคยคอยใคร มั่งไหมจันทร์
ก็..วันนี้มิใช่วัยเยาว์แล้ว
ยังไม่แคล้วคอยจันทร์เฝ้าฝันหา
คืนเดือนมืดยืดยาวร้าวอุรา
ไม่ต่อว่า แต่ก็แอบแปลบฤทัย
ทะเลงามยามค่ำดูล้ำลึก
ความรู้สึกซ่อนไว้มิให้เห็น
ใต้ความงามทะเลซ้ำไหลฉ่ำเย็น
.........กลัดหนองต้องมนตรา
คำสำคัญ (Tags): #จันทร์เจ้าขา
หมายเลขบันทึก: 447141เขียนเมื่อ 3 กรกฎาคม 2011 19:45 น. ()ความเห็น (7)
หวานจังครับ
ปนเศร้าอีกด้วย
คราวหน้าจะลดหวานลงค่ะ
ไม่ห็นดอกไม้เลย..ให้ไว้ตรงไหนนะ
ชอบถ่ายรูปพระจันทร์ค่ะ
พระจันทร์สวยมากค่ะ ขอบคุณมากนะคะ ที่แบ่งมาให้ชม มันคงจะเป็นแรงบันดาลใจให้บทต่อไป หวานจนคุณโสภณอาจจะเป็นลม
บทกลอนไพเราะมากค่ะ
อ่านแล้วมีความสุขไปด้วยค่ะ
แต่แฝงเศร้านิดๆนะคะ