วิบากกรรมที่เกิดจากความรัก
วิบากกรรมที่เกิดจากความรัก
การที่เรารักใครสักคน หรือสิ่งของสิ่งใดสักอย่าง หากเราสามารถดูแลเขาได้ ย่อมทำให้ชีวิตเราเป็นสุขได้ตามอัตภาพ
แต่หากว่าเราไม่สามารถทำสิ่งนั้นได้ดีพอ หรือเราต้องมองไปข้างหน้าแล้ว ทั้งตัวเราและตัวเขาอาจจะลำบากทั้งคู่ คงจะไม่ดีแน่
อารัมภบทมาพอสมควร เดี๋ยวจะชวนให้จินตนาการไปไกล ผมขอวกเข้าเรื่องแล้วกันครับ
เรื่องราวที่ผมจะเล่านี้ บางท่านอ่านแล้วผ่านเลยไปไม่ต้องสนใจก้ได้นะครับ ไม่ว่ากัน แต่หากว่าได้อ่านแล้วพอจะมีคำแนะนำให้ตัวผมบ้าง ผมก็พร้อมที่จะทำตาม เท่าที่จะทำได้
เจ้าของบทความลำนำเรื่องนี้คือเรื่องของเจ้าเหมียวภายในบ้านผมเองครับ แรกเริ่มเดิมทีเมื่อประมาณกลางปี 2553 ผมได้รับอุปการะเจ้าเหมียวอ้วนพีตัวนึงที่ท้องแก่ และก็พเนจรมาขออยู่ด้วย และจนถึงกำหนดคลอด ก็ขอเข้ามาคลอดภายในบ้าน และก็คลอดลุกออกมาทั้งหมด 3 ตัว เป็นตัวเมีย2ตัว ผมตั้งชื่อว่า ดาด้า และสีนิล และมีตัวผู้ 1 ตัว ผมตั้งชื่อว่า เสือน้อย เพราะมันมีลายคล้ายเสือดาว ช่วงนั้นในบ้านจะครึกครื้นมาก หลังกลับจากทำงานหรือเลิกจากตลาดเห็นเจ้าเหมียวพวกนี้มารอรับ และรอกินอาหารที่เราหามาให้ทุกวัน บ้านดูมีสีสรร และไม่เหงา เพราะที่บ้านไม่มีเด้กอยู่ นอกจากผมและภรรยา ส่วนลูกสาว อยู่ที่ต่างจังหวัดกับคุณแม่ของผม ท่านเลี้ยงมาตั้งแต่เล้กๆแล้ว เลยได้อยู่เป็นเพื่อนกับยายที่นุ่น ปิดเทอมใหย่ทีถึงจะได้มาอยู่ที่บ้านหลังที่ผมอยู่ในปัจจุบัน
วันเวลาแห่งสีสรรก็ดำเนินมาจนถึงประมาณ 3-4 เดือนเห็นจะได้ เจ้าเหมียวสามตัวก็เริ่มเติบโตเป็นหนุ่มสาวรุ่นกระทง และในช่วงนั้นเอง เจ้าดาด้า และสีนิล ก็ได้ตั้งท้องขึ้นมาพร้อมกัน อย่างที่เราไม่ทันระวัง ผมก็เลยจับเอาตัวแม่ของมันซึ่งผมเรียกชื่อมันว่า “เหมียวอ้วน” เอาไปทำหมันที่คลีนิคในเมือง เรียบร้อย ปลอดภัยไม่ท้องไปแล้ว 1 ตัว แล้วผมก็เฝ้ารอวันที่สองสาวคลอด และเป็นที่น่าอัศจรรย์ว่าสองสาวทั้งสองตัวคลอดลูกในคืนวันเดียวกันรวมทั้งหมด 9 ตัว แต่เสียชีวิตไป 6 ตัวตั้งแต่คลอดออกมา เหลือรอดมาได้ทั้งหมด 3 ตัว เป็นเพศผู้ทั้งสามตัว ผมตั้งชื่อเจ้าสามเกรียนนี้ว่า พลอย ทับทิม และหยก จวบจนเจ้าสามเกรียนนี้อายุได้ประมาณ 1 เดือนเห็นจะได้ ผมไม่รู้ว่าเจ้าตัวผู้ตัวแสบมันแอบมาตีท้ายครัวเจ้าสองสาวนี้ตั้งแต่เมื่อไร ทำให้สองสาวนี้ตั้งท้องขึ้นมาอีก ดดยที่ผมคาดไม่ถึงและยังไม่ได้นำไปฉีดยาคุม
ผลก็คือในวันนี้สองสาวก็คลอดลูกออกมาเป็นท้องที่สอง ในเวลาห่างกันประมาณ 2 อาทิตย์ รวมเบ็ดเสร็จ 12ตัว โทรไปถามคลีนิคสัตว์ในเมืองคุณหมอเขาบอกว่าอย่างน้อยต้อง 1 เดือน หลังคลอด จึงจะฉีดยาคุม และทำหมันได้หลังจากนั้นอีก
และนี่ก็คือวิบากกรรมที่เกิดจากความรัก เนื่องด้วยว่าพอสมาชิกมีมากขึ้น ทำให้ผมต้องคิดหนัก 1 คือค่าอาหารที่ต้องจ่ายขึ้นเป็นเงาตามตัว แต่นั่นก็ไม่เท่ากับว่าถ้ามันโตขึ้นมาพร้อมกันทั้ง 19 ตัว มันจะอยู่ยังไงกับบ้านหลังเล็กๆของผมที่มีพื้นที่เพียงแค่ 22 ตารางวา แต่นั่นก็ไม่เท่ากับว่าสังคมเพื่อนบ้านรอบข้างเขาจะว่ายังไง เขาอาจจะไม่กล้าว่าเราตรงๆ แต่การที่เราอยู่รวมกันในสังคมเมืองทำให้ผมต้องคิดหนัก เกรงว่าพวกมันจะไปสร้างความรำคาญให้กับเพื่อนบ้านได้ และทำให้เขาไม่มีความสุข ผมครุ่นคิด อยู่หลายตลบว่าจะจัดการปัญหาเรื่องนี้ยังไงดี
- เอามันไปปล่อยวัด หรือที่ไหนก็ได้ ปัญหามันก็คงจะจบ (แต่วงเล็บมันคือว่าผมทำไม่ได้จริงๆครับ ทำไม่ลงจริงๆ และอีกอย่างกลัวบาปกรรมด้วยครับ)
- เอาข่าวเรื่องลูกแมวคลอดไปกระจายให้เพื่อนฝูงได้รับฟัง ว่ามีใครอยากอุปการะเจ้าเหมียวน้อย 12 ตัวหลังนี้บ้าง ก็มีแจ้งความจำนงมา2 ตัว จากเพื่อนของภรรยาผม และผมเอาไปฝากไว้ที่เว็บที่เกี่ยวกับแมว ก็มีคนแจ้งความจำนงมา 2 ตัว
- แล้วที่เหลือนี่ผมควรจะทำอย่างไรต่อดีครับ
ที่นำบทความนี้มาเล่าเพียงแค่อยากให้เพื่อนที่ชอบเลี้ยงสัตว์ ช่วยชี้นำหนทางเพิ่มเติมนี้ด้วยทีครับ
นี่กระมังที่เขาบอกว่า วิบากกรรมที่เกิดจากความรัก
ความเห็น (2)
แวะมาเยี่ยมให้กำลังใจค่ะ ...
ขอบคุณครับครูอัมพร คุณปภังกร วงศ์ชิดวรรณ, ยายธี, ที่แวะมาให้กำลังใจนะครับ
ตอนนี้ก็มีผู้ที่รักแมว แจ้งความจำนงที่จะขอรับไปอุปการะแล้ว หลายคน ขอบคุณครับ
เรื่องราวทุกอย่างต้องแก้กันไปจึงจะสำเร็จได้ ด้วยปัญญา และตัวเราเองนั่นแหละดีที่สุด