การมาของผู้พิชิต
การมาของผู้พิชิต
๒๗ มิถุนายน ๒๕๕๔
ช่วงฝนตกน้ำท่วมเมื่อปลายเดือนมีนาปีนี้ ได้นำผู้พิชิตมาเพิ่มที่บ้านอีก ๑ ตัว โดยเริ่มเข้าคารวะทางพี่สาวก่อน ๑ อาทิตย์ที่เจ้าทองจะมาดักเจอพี่สาวตอนหลังเที่ยงคืน ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่กลับมาจากร้านอาหาร เพื่อขอเข้ากิน และไม่ยอมไปไหนอีกเลย
ช่วงก่อนหน้าฝนตกหนักประมาณ ๑ อาทิตย์ เจ้าทองก็เริ่มปรากฏกายแล้วหล่ะ แต่ฉันคิดว่าคงจะเป็นแมวสวนข้างๆ ที่ชอบมากร่างให้เจ้าแต้มจัดการ แต่ที่ไหนได้เป็นแมวเหลืองร่างใหญ่กว่าอีกหนึ่งตัว ที่พาร่างมาขอข้าวกิน และเริ่มมาปักหลักอยู่ตั้งแต่ช่วงฝนตกหนักน้ำท่วมนั้นเลย
พวกเราสันนิษฐานกันว่า เจ้าของอาจจะกลับประเทศ หรือ ย้ายบ้านไปแล้ว และไม่สามารถเอาสัตว์เลี้ยงไปได้ เพราะลักษณะที่เจ้าทองมานั้น คือ แมวตัวผู้ที่ทำหมันเรียบร้อยแล้ว อายุน่าจะประมาณ ๑ - ๒ ปีเท่าๆ กับเจ้าแต้ม มีปลอกที่ดูไฮไซมาก เพราะสายหนังเทียมและมีตัวอักษรว่า CAT ร้อยในสายหนัง พร้อมกระดิ่งกรุ๊งกริ๊ง ให้สัญญาณการปรากฏตัวเหมือนกับเจ้าแต้ม ส่วนท่าทีที่หาผู้คนนั้น ดูคุ้นเคยกว่าเจ้าแต้มมาก รู้จักนั่งคอยเวลาให้อาหาร และลักษณะที่เป็นสีเหลืองทองหยั่งกะเสือ พวกเราจึงตั้งชื่อว่า "สีทอง"
เจ้าทองนั้นมีเอกลัษณ์คือ จะยอมทุ่มตัวเอาแก้มก้มลงสีที่เท้า พร้อมกับม้วนตัวลงนอนทับเท้าของเราเลย ครือบอกว่า ผมยอมสิโรราบแล้วนะคร๊าบ รับผมอยู่ด้วยนะคร๊าบ ประมาณนั้น
ท่าทีแรกที่เข้ามาอยู่นั้น ด้วยความอ่อนน้อมมีทั้งต่อ เจ้าแต้ม ซึ่งเป็นผู้มาก่อน รวมทั้ง เจ้าแป ที่เป็นเจ้าบ้าน และต่อมาก็เริ่มแสดงฤทธิ์เดช ทุกที่ที่เจ้าแต้มไปนอน เจ้าทองจะย่องตามไปทีหลัง หลังจากเจ้าแต้มลุกไปแล้ว และดม ดม ดม จากนั้นก็ลงนอนทับที่ พร้อมกับนอนหงายเหงือก เหมือนกับจะบอกว่า ฉ้นสามารถนอนทับที่แกแล้วนะ จากที่ได้แต่นั่งจ้องมองทำตาปุลิบ ปุลิบ มานานสองนาน และหลังจากนั้น อย่าให้เจ้าแต้มปรากฏกายที่ไหน จะก้มหมอบกับพื้น พอเจ้าแต้มมาใกล้ก็ไล่ตะครุบทันที แต่ว่าสำหรับเจ้าแปนั้น ... เฮ๊อะ เฮ๊อะ ... เสร็จเจ้าแม่ค่ะ เพราะไม่สามารถเข้าใกล้ได้ โดนเจ้าแม่ตะปบซะ แพ้ราบคาบ จนพวกเราสงสัยกันว่า ตกลงใครเป็นใหญ่เนี่ย ... เจ้าแป แพ้ เจ้าแต้ม ... เจ้าแต้ม แพ้ เจ้าทอง ... เจ้าทอง แพ้ เจ้าแป ... ฮาาาาาาา..... เวทีต่อสู้ของพวกแมวๆ
ช่วงอาทิตย์แรกที่เจ้าทองเข้ามาอยู่และได้เริ่มไล่ตะครุบเจ้าแต้ม ฉันตัดสินว่าจะไม่เลี้ยงแล้ว เพราะคิดว่าเจ้าทองคงมีบ้านอยู่หล่ะ ไม่ให้อาหารกินเดี๋ยวก็คงไปเองแหล่ะ แต่ที่ไหนได้ ๑ อาทิตย์ที่ไม่ให้อาหารนั้น เจ้าทองก็ยังคงอยู่ ปีนขึ้นไปจับหนู ตุ๊กแก กินบนหลังคาบ้าง หรือถ้าเห็นฉัน หรือ พี่สาว ก็จะรีบวิ่งมาหา พวกเราใจแข็งได้อาทิตย์เดียว ก็ต้องรับเลี้ยงต่อไป เพราะเจ้าทองผอมลงอย่างถนัดใจ คาดว่าคงหาของกินไม่ได้จริงๆ และคงขอมาอยู่บ้านพวกเราแล้วหล่ะ
๒ เดือนแล้ว ที่เจ้าทองพาร่างอันอ้วนท้วนมาขอพำนัก และประกาศจับจองพื้นที่ทุกที่ที่เจ้าแต้มเคยครอบครอง แม้แต่ตัวฉันเอง เพราะเมื่อถึงเวลาออกสำรวจสวน ร้องเรียกแต้มทีไร เจ้าทองจะวิ่ง ปั๊ก ปั๊ก พาร่างอันใหญ่โต วิ่งมาอย่างสะเทือนเลื่อนลั่น ส่วนเจ้าแต้มก็ได้แต่นั่งมอง เพราะไม่สามารถถึงตัวฉันได้ จนฉันต้องเดินไปอุ้มพร้อมกับเอาเท้าเขี่ยเจ้าทอง...ไป๊ ไปไกลๆ หน่อย ... ฉันจะอุ้มลูกฉัน...ฮาาาาาาาาาาา
จากการที่เจ้าทองมาจับจองพื้นที่แทนเจ้าแต้มนั้น พวกเราได้แต่สรุปกันว่า กงกรรม กงเกวียน เพราะ เจ้าแต้มก็เคยมาจับจองพื้นที่เจ้าแป ตอนนี้ก็มีผู้พิชิตมาใหม่ มาจับจองพื้นที่เจ้าแต้มแทน ... ก็คือเจ้าทอง ... แต่นั่นแหล่ะ เจ้าทองก็ยังจะเจอผู้พิชิตรายต่อไปอีกนั่นแหล่ะ ... แล้วจะเล่าถึงผู้พิชิตรายไปค่ะ ... ฮาาาาาาาาาา
- บันทึกเดียวกับ
My Cat ; การมาของผู้พิชิต : 27 มิ.ย.'54 [In FB]
- ดูภาพประกอบบันทึกนี้ทั้งหมด In Picasa
ความเห็น (4)
เป็นเรื่องราวที่น่าตื่นเต้น และน่าติดตาม คิดว่าคงจะมีผู้กล้ามาเป็นรายต่อไปอีกแน่นอน พะยะค่ะ
แวะมาฟัง แล้วอดจะขำไม่ได้ เนื่องด้วยตัวผมเอง ในปัจจุบันนี้ก็อุปการะเจ้าแมวอ้วนหลง ที่มาขออยู่จนทุกวันนี้ รวมพลพรรคน้องเเมวทั้งสิ้น 19 ตัว ฮ่าๆๆๆ
มาขอบคุณสำหรับบันทึกดีๆของคุณแตงไทยนะคะ ได้ขอนำเรื่องราวเกี่ยวกับโยคะของคุณแตงไทยไปลิงค์ไว้ที่บันทึก โยคะอาสนะ...ช่วยให้หายปวดคอ ปวดไหล่ ด้วยความขอบคุณมากๆนะคะ
ลืมบอกว่าอ่านบันทึกนี้แล้ว อ่านไปยิ้มไปนะคะ คุณแตงไทยบรรยายได้เห็นภาพ น่ารักมากเชียวค่ะ นึกถึงสมัยเด็กๆที่บ้านคุณแม่จะเลี้ยงแมวเยอะมาก ทำให้นึกถึงอิริยาบถเขาได้เห็นภาพมากเลยค่ะ มีตัวโปรดที่เขาชอบมานอนทับหนังสือพิมพ์ตรงที่เราอ่าน อ่านตรงไหนเขาก็เลื่อนไปนอนตรงนั้น น่ารักน่าชังเป็นอย่างยิ่งค่ะ
ขอบคุณนะคะ ที่ทำให้ได้ยิ้มก่อนนอน