เจอบทกลอนที่ชอบ...อ่านแล้วทำให้มีกำลังใจลุกขึ้นสู้ได้อีกครั้ง...
ถ้าล้มจงลุกอย่าทุกข์ท้อ
จงสานต่อความฝันอันยิ่งใหญ่
แม้วันนี้ไม่มีสิทธิ์พิชิตชัย
ก็ยังมีวันใหม่ให้ท้าทาย
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
ขอชีวิตงดงามตามที่ฝัน
ขอทุกวันเป็นวันอันสดใส
ขอทุกก้าวคือก้าวที่มั่นใจ
ขอวันใหม่ก้าวไกลไปกว่าเดิม
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
เราหยุดเพื่อคิดผิดแล้วแก้
จงดูแลหัวใจไว้ให้มั่น
วันพรุ่งนี้ยังไม่สายเกินแก้ทัน
สู้ต่อไปให้ถึงฝันอย่างตั้งใจ
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
เดินผ่านไปแล้วมีรอยเท้า
ผิดมาแล้วเป็นทางยาวก้าวไม่ไหว
อย่ากลัวเดินอีกก้าวบนทางไกล
รอยเท้าเก่าสอนเราไว้เป็นบทเรียน
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
บางที....จุดหมายยังไกลห่าง
อาจต้องล้มลงกลางทางอีกหลายหน
เป็นบทเรียนที่ดี...ชีวิตคน
ต้องฝ่าฟันทุกข์ทน...จึงสุขใจ
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
เสียใจเสียเวลาในวันนี้
ก็เพื่อวันที่ดีในวันหน้า
ทุกครั้งที่ต้องเสียน้ำตา
โปรดจงคิดเสียว่าเป็นยาใจ
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
ก็ขอให้กำลังตัวเอง ต่อสู้ ฝ่าฟันกับปัญหา อุปสรรคต่างๆที่เข้ามาในชีวิต ... แต่ก็ยังมีกำลังใจที่ดีที่จะต่อสู้กับปัญหาต่างๆ เหล่านั้นด้วยความหวังว่า สักวัน ปัญหา่ต่างๆ นั้นจะเบาบาง หายไป อาจจะไม่หมดเสียทีเดียว แต่ให้น้อยลง พอให้ได้หายใจ เพราะ ณ เวลานี้ บางทีรู้สึกว่า มันใหญ่มาก... แต่ก็พยายามตั้งสติ มีสมาธิค่อยๆ แก้ปัญหาไป เร่งด่วน ไม่เร่งด่วน ปล่อยวางได้ วาง....มีหลากหลายวิธี เกิดมา...ยังไม่มีวันไหนเลยที่จะไม่ต้องคิด ไม่ต้องแก้ปัญหา แต่มันก็ทำให้เราแกร่งขึ้น เป็นผู้ใหญ่ขึ้น มีประสบการณ์ชีวิตมากขึ้น ปัญหาหนักๆ เจอมาหมดแล้ว(มั้ง) แต่ก็มีสติ ไม่ประมาท ยึดมั่นในคุณงามความดี ทั้งในที่ลับและที่แจ้ง ทำอะไรถูกต้อง โปร่งใส อธิบายได้ ไม่เอาเปรียบใคร มีโอกาสก็ช่วยเหลือคนที่อ่อนแอกว่า...วันนี้ขอรักตัวเองมากๆสักวัน .....
ไม่มีความเห็น