รูโหว่ของการพูดเหมารวมเรื่องเด็กติดเกม
ทำให้เรามองแต่มิติของ จำนวนเวลา ที่หายไปในการทำกิจกรรมอย่างอื่น
โดยลืมมองไปว่าได้สร้างเวลาจำนวนหนึ่งขึ้นเพื่อการเพาะอกุศลจิตในการทำลายฆ่าฟันอย่างต่อเนื่อง
นี่ถ้าเล่นเกมเฉลี่ยวันละ ๑ ชั่วโมง เท่ากับมีสมาธิอยู่กับอกุศลจิต = ๓๖๕ ชั่วโมงต่อปี
เป็น anti-matter กับการบวชเรียน ๑ พรรษาเลยเชียว (หากจำวัดวันละ ๔ ชั่วโมง)
หลายคนไม่ทันได้คิดเมื่อบอกว่าลูกหลานเล่นเกมแค่วันละ ๑๕ นาที จึงกล่าวด้วยความภูมิใจ แต่เมื่อโยนคำถามไปว่า เกมของการเพาะอกุศลจิต แค่ ๑๕ นาที หรือ ตั้ง ๑๕ นาที จึงได้ "เอ๊ะ" กัน
แต่คงไม่มีใครบ่นเรื่องเด็กติดเกมทางการศึกษาหรอกนะคะ ที่จะต้องกังวลก็คงมีแต่ผู้ใหญ่ติด blog แถวๆ นี้แหละค่ะ ที่น่าเป็นห่วงสุขภาพคอ หลัง เป็นอย่างยิ่ง
หากใครมีเคล็ดวิธีดูแลตัวเองอย่างไร นำมาแบ่งกันบ้างนะคะ
ไม่มีความเห็น