ขี่จักรยานโบราณ ตอน 4 ขี่กันทั้งเมือง

แต่ละวันคนน่านใช้จักรยานในชีวิตประจำวันไม่น้อยกว่า 5,000 คัน เป็นประมาณการณ์จากการนับจักรยานซึ่งจอดที่ตลาดตั้งแต่ฟ้าสาง นับจักรยานที่โรงเรียน ในชั่วโมงเรียน นับตามสี่แยกช่วงคนไปทำงาน นับที่ร้านจักรยาน นับที่ทางออกนอกเมืองตอนคนขี่ออกกำลังกาย ผมเคยสำรวจคร่าวๆ เมื่อ พศ2548-2549 ณ วันนี้ตัวเลขดังกล่าวคงไม่เกินจริง

การขี่จักรยานอย่าง ปลอดภัย+สบายใจ ประกอบด้วยหลายปัจจัย คนขี่พร้อม - จักรยานพร้อม - คนที่ร่วมใช้ถนนพร้อม ถึงถนนจะแคบเล็ก ก็ยังพอขี่ไหว

พร้อมที่จะระมัดระวังและมีน้ำใจแก่กันครับ

ผมเคยเขียนบันทึกเกี่ยวกับ เมืองน่าน เมืองจักรยาน ไว้ตั้งแต่ พ.ศ.2549 สนใจอ่านได้ที่นี่ครับ

http://www.gotoknow.org/blog/c4hnews/15655

http://www.gotoknow.org/blog/c4hnews/12830

เขียนใน GotoKnow โดย นพ. ชาตรี เจริญศิริ
ใน สื่อสารสุข

คำสำคัญ (Tags): #จักรยาน#น่าน

หมายเลขบันทึก: 444752เขียนเมื่อ 19 มิถุนายน 2011 08:02 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:46 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (15)

นพ. ชาตรี เจริญศิริ

เขียนเมื่อ 19 มิถุนายน 2011 08:03 น. ()

คนเวียดนามกับจักรยานนั้นมีเสน่ห์ เพราะเขาใช้ในชีวิตประจำวัน

นพ. ชาตรี เจริญศิริ

เขียนเมื่อ 19 มิถุนายน 2011 08:13 น. ()

การดูแลจักรยานให้ใช้งานได้นานเท่านาน นั้นนานสี่สิบห้าสิบปียังขี่คันเดิมได้ ไฟล์ภาพนี้ มีผู้อ่าน 3,621 ครั้ง โปรดตามอ่านการดูแลจักรยานเก่า จักรยานโบราณนะครับ

คิม นพวรรณ

เขียนเมื่อ 19 มิถุนายน 2011 08:34 น. ()

สวัสดีค่ะ

ได้มีโอกาสไปน่านหลายครั้ง ไปแบบรีบเร่ง และคราวหลังสุดได้ไปจัดค่ายที่โรงเรียนบ้านเปียงซ้อ อ.เฉลิมพระเกียรติ ได้ความประทับใจกลับมา และมีความหวังว่าจะกลับไปทำประโยชน์ให้ที่น่านอีกสักครั้ง

ตอนนี้ที่สันติสุข กำลังชวนอยู่ แต่รอหาตังค์ก่อนค่ะ

คราวหน้าจะต้องไปขอชมจักรยานโบราณให้ได้ ขอขอบพระคุณที่แนะนำค่ะ

นพ. ชาตรี เจริญศิริ

เขียนเมื่อ 19 มิถุนายน 2011 09:39 น. ()

ฝากมาชวนอาจารย์คิมมาน่านอีกครั้ง ผมขี่จักรยานแวะไปเยี่ยม "เพื่อนเก่า" ที่กำแพงเมือง เพื่อนคนนี้เหนียมอายค่อยๆ งอกมาจากซอกอิฐโบราณ เฟิร์นก้านดำ หาดูยากครับ วันนี้เพิ่งแตกใบเล็กจิ๋วสองสามใบ

คิม นพวรรณ

เขียนเมื่อ 19 มิถุนายน 2011 10:20 น. ()

สวัสดีค่ะ

ขอขอบพระคุณคุณหมอค่ะ

ตอนนี้ได้ตอบรับพระคุณเจ้าที่วัดโป่งคำไปแล้ว แต่รอจังหวะหาตังค์กันก่อนค่ะ พวกเราจัดค่ายโดยไม่ใช้งบประมาณของทางราชการค่ะ

อยากให้ทุกอย่างเต็มไปด้วยจิตสาธารณะของผู้คนในสังคมค่ะ ทีมงานเรามี ๓ คน ๓ ขา ยังเข็มแข็งอยู่ค่ะ

เฟิร์นก้านดำ เคยเห็นในบ่อน้ำสมัยเมื่อยังเด็กค่ะ เอาก้านมันมาเสียบหูแทนตุ้มหูค่ะ ตอนนี้หายากขึ้นนะคะ

ในโอกาสหน้าหวังว่าคงได้คารวะคุณหมอและครอบครัวรักจักรยานค่ะ

มะปรางเปรี้ยว

เขียนเมื่อ 19 มิถุนายน 2011 14:52 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณหมอชาตรี

ได้อ่านบันทึกเรื่องเล่าเกี่ยวกับจักรยานเมื่อใด ก็ทำให้นึกถึงตอนยังเด็กที่มีจักรยานเป็นเพื่อนคู่ชีพ จะไปไหนมาไหนก็ปั่นจักรยานตลอด แต่สมัยนี้ ที่จ.ยะลา กลับไม่ค่อยเห็นเด็กๆ ปั่นจักรยานกันแล้ว ซึ่งจริงๆ แล้ว ถนนเส้นหลักในยะลามีช่องทางสำหรับให้จักรยานปั่นโดยเฉพาะเลยค่ะ แอบเสียดายเหมือนกันค่ะ