สิ้นตำนานชีวิตแม่แต้ม
อีกครั้งที่เขียนบันทึกพร้อมน้ำตาเช่นเดียวกับครั้งที่เจ้าเชพตายไป
สองอาทิตย์ที่แล้วแม่แต้มหายไป และแม่แต้มก็กลับมาอีกครั้งหนึ่งเมื่อวานซืน แม่แต้มไม่ยอมให้ใครๆ เข้าใกล้แม้แต่มะขามลูกของแม่แต้มเอง
ขาแต้มเจ็บ แต่ก็ไม่ซืมเท่าไรและยังกินข้าวได้เหมือนปกติ และซักพักหนึ่งแม่แต้มก็ยอมให้ครอบครัวเราจับต้องลูบตัวได้ และให้ลูกเข้าใกล้และให้กินนมแม้ว่ามะขามจะมีอายุได้สามเดือนที่พร้อมหย่านมก็ตาม
แต่เมื่อวานแม่แต้มมีเลือดออกที่อวัยวะเพศอยู่เรื่อยๆ เมื่อได้ลองโทรไปหาหมอ ก็คาดว่าน่าจะเป็นเพราะแม่แต้มมีประจำเดือน เนื่องจากแม่แต้มไม่ซืมกินข้าวได้
เช้าวันนี้มองลงมาจากระเบียงบ้านเรา เมื่อมองเข้าผ่านกำแพงไปก็เห็นแม่แต้มนอนอยู่ที่ลานบ้านอีกหลังที่อยู่ติดกัน เห็นเลือดออกเยอะ แต่ก็ยังไม่นึกว่าแม่แต้มเป็นอะไรมากเพราะไม่เคยมีแมวมีประจำเดือน เมื่อพาน้องไปโรงเรียนแล้ว ก็เลยเดินไปดู แต่แม่แต้มก็สิ้นใจไปเสียแล้ว
ใจหายเพราะนึกไม่ถึง แม่แต้มถูกตีหรือเปล่า ถูกวางยาหรือเปล่า ตกเลือดหรืออย่างไร จิตใจคอยค้นหาต้นเหตุต่างๆ นาๆ ลืมคิดไปว่ามันเป็นสัจธรรมของชีวิตทุกชีวิต
ครอบครัวเราพาแม่แต้มไปฝังที่สวนยางหน้าบ้าน จุดธูปเทียนแผ่เมตตาให้ไปสู่สุขคติ กะไว้ว่าพรุ่งนี้เช้าจะไปสังฆทานให้แม่แต้ม
ลาก่อนแม่แต้มยอดนักสู้ โชคดีที่ได้มาเจอกัน และจะเลี้ยงมะขามให้ดีที่สุดนะ
รักและสงสาร...
ตำนานแม่แต้ม
ความเห็น (10)
เสียใจด้วยนะครับ
ขอให้แม่แต้มไปที่ดี ๆ นะครับ
และขอให้ความทรงจำ
ระหว่างแม่แต้มและครอบครัวอาจารย์
มีความงดงามเสมอ
'แค่ได้คิดถึง'
ก็เป็นสุขใจครับ
มอบเพลงนี้ให้อาจารย์นะครับ
มอบเพลงนี้ให้อาจารย์นะครับ
ขอร่วมแสดงความเสียใจ ต่อการจากไปของสิ่งมีชีวิต ที่มีค่าในความรู้สึกของอาจารย์ด้วย นะครับ
อาจารย์ที่เคารพครับ
ผมเอาเพลงลงไม่ได้ เพลงนั้นคือ 'แค่ได้คิดถึง' ร้องโดยคุณ 'ญารินดา'
ผู้แต่ง คือ 'คุณสีฟ้า' เป็นเพลงอันดับต้น ๆ ของชีวิตผม แต่ชอบมากครับ
ตอนแรก ๆ ผมเดาว่า คุณสีฟ้า มีแรงบันดาลใจกับการสูญเสีย คนที่รักครับ
แต่จริง ๆ แล้ว คุณสีฟ้า แต่งให้ แมวสุดรัก (ซึ่งคุณสีฟ้าชอบเลี้ยงแมว และมีของสะสมเกี่ยวกับแมวมาก)
แมวสุดที่รักที่เสียชีวิตไปครับ
นี้คือ เนื้อเพลงครับอาจารย์
ตั้งแต่ครั้งที่เราจากกันแสนไกล
เหตุและผลมากมายไม่เคยสำคัญ
เท่ากับความรู้สึกที่ใจของฉันนั้นเก็บให้เธอ
แต่ละครั้งที่เราผ่านมาพบกัน
อาจบังเอิญได้ยินข่าวคราวของเธอ
นั่นคือความรู้สึกที่ใจของฉันคอยอยู่เสมอ
ขอบฟ้าที่เรานั่งบอกคราวนั้นยังมีความหมาย
ต้นไม้ลำธารยิ่งมองยิ่งคิดถึงเธอมากมาย
ชีวิตที่มันขาดเธอวันนี้ยังเดินต่อไป
แค่ได้คิดถึงก็เป็นสุขใจ
หยิบเอาภาพที่เรากอดคอด้วยกัน
ได้แต่ยิ้มกับมันด้วยความชื่นใจ
และก็ยังเสียดายกับการสูญเสียเธออยู่เรื่อยมา
ได้ยินเสียงบทเพลงที่เธอชอบฟัง
และทุกครั้งยังแอบมีน้ำตา
ยิ่งเวลารู้สึกไม่มีไม่เหลือใครอยู่ตรงนี้
ขอบฟ้าที่เรานั่งบอกคราวนั้นยังมีความหมาย
ต้นไม้ลำธารยิ่งมองยิ่งคิดถึงเธอมากมาย
ชีวิตที่มันขาดเธอวันนี้ยังเดินต่อไป
แค่ได้คิดถึงก็เป็นสุขใจ
ขอบฟ้าที่เรานั่งบอกคราวนั้นยังมีความหมาย
ต้นไม้ลำธารยิ่งมองยิ่งคิดถึงเธอมากมาย
ชีวิตที่มันขาดเธอวันนี้ยังเดินต่อไป
แค่ได้คิดถึงก็เป็นสุขใจ
และจะคิดถึงเธอตลอดไป
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ อาจารย์
ทุกอย่างตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป
"ลาก่อนแม่แต้มยอดนักสู้ โชคดีที่ได้มาเจอกัน และจะเลี้ยงมะขามให้ดีที่สุดนะ"
อ่านประโยคนี้ก็น้ำตาไหล จับใจจังค่ะอาจารย์
เพิ่มเพิ่ม vdo แม่แต้มกับมะขาม ไว้ในบันทึกนี้คะ
พี่ใหญ่อุ้มน้องเหมียว "กรุ๊งกริ๊ง"..มาเป็นกำลังใจค่ะ..
