วันที่อ่อนเพลีย และ ง่วงมาก...14 มิ.ย. 54

06.00 น. วันนี้ตื่นสายกว่าเมื่อวานเพราะไม่ต้องรีบไปรับผิดชอบเรื่องเวรก็เลยค่อนข้างเกิดอาการขี้เกียจแต่เช้าเลย รู้สึกเพลีย ๆ คงเพราะเมื่อคืนอ่านหนังสือนอนดึกไปหน่อย...

07.00น. ออกเดินทางไปโรงเรียน แวะรับประทานอาหารประมาณสิบนาทีที่ร้านข้าวแกงร้านเดิม เพราะรู้แล้วว่ามีอะไรอร่อย ๆ รอให้ดูแลร่างกายอยู่ เช้านี้เลยขอเป็นแกงเนื้อกับชะอมทอดน้ำพริกกะปิก็แล้วกัน ฟังดูแล้วกลิ่นแรง ๆ ทั้งนั้น แต่ก็มีหมากฝรั่งไว้เคี้ยวหลังอาหารก็แล้วกัน

08.00 น. เข้าแถวเคารพธงชาติ อากาศตอนเช้าวันนี้แดดแรงมาก เด็ก ๆ คงได้วิตามิน D จากแสงแดดกันถ้วนหน้า แต่คงร้อนน่าดูเพราะขนาดเรายังเหงื่อซึมเลย กิจกรรมวันนี้ก็เรียบง่ายไม่มีอะไรมากมาย เป็นไปตามปกติ แต่ก็อดขำเด็ก ๆ ประถมที่หยอกล้อเล่นกันประสาเด็ก ตบหัวกันเล่นแม้จะเป็นเวลาที่ร้องเพลงสรรเสริญพระบารมี เด็กเอ๋ยเด็กน้อยช่างไร้เดียงสาจริง ๆ ...

08.30 น. สอนชั้น ม. 2/4 เรื่องระบบขับถ่าย สอนเนื้อหาช้าไปสามคาบเรียนเนื่องจากการเข้าค่ายในสัปห์ดาที่แล้ว เนื้อหาจึงไม่เป็นไปตามที่คาดการณ์ไว้ ตอนหนึ่งขณะโดยให้เขียนสรุปก็ได้ทราบว่ามีนักเรียนคนหนึ่งอ่านหนังสือไม่ได้ เขียนหนังสือไม่ได้แต่เขียนตามบนกระดานหรือลอกตามหนังสือได้ ทำเอาเราตกใจเหมือนกันว่ามีนักเรียนที่มีปัญหาแบบนี้ด้วยเหรอ เด็กก็บอกว่าครูก็ให้เรียนเสริมวิชาภาษาไทยครับ แต่ถ้ายังไม่พัฒนาอาจจะให้กลับไปเรียนในชั้นอื่นอาจหมายถึงไปเรียนพัฒนาภาษาจนกว่าจะเข้าใจ สามารถเขียนได้ อ่านได้ก่อน แล้วค่อยกลับเข้ามาเรียนตามปกติ เห็นแบบนี้แล้วนึกสงสารนักเรียนคนนี้เพราะอายุขนาดนี้แล้วยังมีปัญหาแบบนี้ เขาน่าจะได้รับการแก้ไขให้เร็วกว่านี้ 

การวันนี้สอนเป็นการเสริมความรู้ที่มีนอกเหนือจากในหนังสือ เราก็เขียนกระดานและให้เด็ก ๆ จดเนื้อหาที่นำมาเพิ่มเติม เด็ก ๆ บางคนก็บ่นว่าขี้เกียจจด (เฮ้อ...! เซ็งจริง ๆ ) เราก็เลยถามย้อนกลับไปว่า ครูจดไหม ? ครูอ่านและสอนพวกเธอไหม?  เธอนั่งเก้าอี้แต่ครูยืนสอนจะสองชั่วโมงแล้วใช่ไหม? แล้วทำไมเธอถึงขี้เกียจทั้งที่สิ่งที่เธอทำครูทำมากกว่าและครูก็ทำเพื่อพวกเธอ....(เหนื่อยใจ เพราะไม่ใช่ครั้งแรกในชีวิตที่ได้ยินเด็ก ๆ นักเรียนที่สอนพูดแบบนี้)

10.10 น. สอนชั้น ม. 2/1 เรื่องระบบสืบพันธุ์เพศชาย เด็ก ๆ วัยนี้ให้ความสนใจมากกับเนื้อหาในบทนี้คงเพราะกำลังอยากรู้อยากเห็น

13.50 น. สอนชั้น ม. 2/2 เรื่องระบบประสาท ปัญหาเดิม ๆ ที่เกิดขึ้นก็คือเด็ก ๆ ขอไปดื่มน้ำ ขอเข้าห้องน้ำ ทั้งที่เพิ่งเรียนคาบบ่ายไปเพียงหนึ่งคาบ ทำให้เรารู้สึกหงุดหงิดและอดที่จะว่ากล่าวซ้ำอีกไม่ได้ว่าทำไม ? และ ทำไม ? เพราะเสียเวลาในการเรียนการสอน...

17.00 น. หน้าดำคร่ำเครียด ลงชื่อ กลับบ้าน