"นอนวัดกับค่ายธรรมทายาท 2 ...9 มิ.ย. 54"


"คนที่ไม่ฝันเลยในโลกนี้มีสองประเภท หนึ่งคือพระอรหันต์ สองคือคนที่ตายแล้ว

04.30 น. เสียงพี่เลี้ยงปลุกเด็ก ๆ ให้ลุกขึ้นจากการนอนแบบสลบไสลจากความเหน็ดเหนื่อยมาทั้งคืน เพื่อทำธุระส่วนตัวก่อนออกไปทำกายบริหารและทำวัดเช้า เด็ก ๆ บางคนก็ออกอาการงอแงและงัวเงียด้วยความที่ไม่อยากจะตื่นสักเท่าไหร่นักแต่ก็ไม่สามารถขัดขืนได้เช่นเดียวกับคุณครุแบบเรานั่นเองที่เด็กตื่นกันหมดแล้วก็คงไม่สามารถมานอนตื่นสาย ๆ แล้วปล่อยให้เด็กทำกิจกรรมเองโดยที่ไม่ไปอยู่ด้วยก็เลยมาล้างหน้าแปรงฟันและออกไปพร้อมเด็ก ๆ 

07. 00 น.หลังจากที่เด็ก ๆ สวดมนต์ทำวัดเช้า เจริญจิตภาวนา เดินจงกรมฝึกสติเจริญปัญญา เราก็ดูแลความร้อยและถ่ายภาพกิจกรรมช่วยพระอาจารย์วิทยากรอีกแรงหนึ่ง หลังจากนั้นก็ก็ถึงเวลารับประทานอาหาร เช้านี้ก็ได้บุญอีกรอบเพราะต้องถวายภัตตาหารเช้าก็เป็นอาหารชุดเดียวกับที่เด็กต้องรับประทาน เรากํบคุณครูชฎาพรและเด็ก ๆ พี่เลี้ยงก็ช่วยกันแบ่งออกมาต่างหาก และก็ตักอาหารให้เด็ก ๆ ได้รับประทานกันจนครบทุกคน แต่คุณครูทั้งสองก็ต้องกินแค่กับข้าวไปก่อนเพราะอาหารไม่พอ แต่ก็ไม่เป็นไรให้พระฉันก่อน เด็กกินก่อน (เดี๋ยวจะดูไม่ดีนักถ้าขาดตกบกพร่อง เราสามารถออกไปรับประทานอาหารข้างนอกได้)

สาย ๆ คุณครูพรรณีี คุณครูประทินและพี่โอ และน้อง ๆ อีกสองคนที่สอนชั้น ม. 2 ก็ตามมาสมทบ(นักศึกษาฝึกประสบการณ์จาก ม. ฟาร์อีสเทอร์นและ ม. เชียงใหม่ตามลำดับ) เราก็เลยได้พักบ้างเพราะมีน้อง ๆ ช่วยถ่ายภาพแทน

11.00 น. ได้ทำบุญอีกครั้งด้วยการถวายเพล และรับประทานอาหาร วันนี้รู้สึกว่าอาหารการกินจะอิ่มหนำสำราญเพราะเป็นวันศีลข้าวปลาอาหารผลไหม้ อิ่มทั้งพระทั้งญาติโยม แต่เด็ก ๆ ก็กินอาหารที่โรงเรียนนำมาให้ตามเดิม แต่ไม่ต้องน้อยใจเพราะมีขนมแจกให้รับประทาน 

13.00 น. เมื่อเด็ก ๆ รับประทานอาหารกลางวันแล้วพระวิทยากรท่านก็ให้เด็กๆ ได้นอนหลับพักผ่อนก่อนเข้าเรียนกิจกรรมฐานความรู้สักประมาณหนึ่งชั่วโมง เพราะเห็นว่าเด็กตื่นเช้า ก็เป็นโอกาสทองของเราเลยสิคราวนี้ก็เลยแอบนอนหลับบ้าง แต่ครั้นจะนอนลงไปแบบเด็ก ๆ เลยก็ดูไม่ค่อยดีเลยนั่งพิงผนังหลับ ระหว่างนั้นคุณครูชฎาพรก็คงทำหน้าที่เก็บภาพอยู่ พอตื่นมาก็ได้ดื่มกาแฟเย็น ๆ เลยทำให้รู้สึกหายง่วงขึ้นบ้าง

16. 00 น. วันนี้ก็นึกว่าจะได้กลับบ้านแล้ว เพราะคิดว่าน้องนักศึกษาคนอื่นจะมานอนดูแลเด็ก ๆ แทนแต่ปรากฏว่าไม่มีใครว่างเลย คุณครูพรรณีกับพี่โอจะอยู่ดูแลผู้หญิงแต่ไม่มีครูผู้ชายนี่สิ ทำงัยละทีนี้...ก็เรางัยต้องนอนอีกคืนแต่ก็ช่างมันเถอะไม่ลำบากอะไร เราก็เลยกลับมาส่งคุณครูชฎาพรและกลับมาเอาสัมภาระที่หอพักแล้วกลับเข้าไปใหม่แต่ก็เตรียมตัวรีดผ้าไว้แล้วเพราะพรุ่งนี้ต้องออกมาเรียนแต่เช้า 

18.00 น. กลับเข้าไปในวัดอีกครั้งโดยซื้ออาหารและน้ำเต้าหู้ญี่ปุ่นเข้าไปใ้ห้คุณครูพรรณีและพี่โอ (วันนี้พี่โอกินเจ) คุณครูพรรณีใจดีมากตลอดเวลาทั้งวันก็ช่วยกันดูแลเด็ก ๆ และชวนออกมาซื้ออาหารใ้นักเรียนพี่เลี้ยง ก็อุ่นใจเหมือนมีแม่มาช่วยเราดูแลนักเรียน ก็เลยปรึกษาคุณครูเสียเลยว่าถ้าสอนไม่ทันจะทำยังงัย คุณครูก็บอกว่าสามารถนัดมาเรียนวันเสาร์อาทิตย์ได้เพราะเป็นโรงเรียนประจำ โล่งอกไปทีจะได้หาเวลามาสอนเรื่องที่ตกหล่นเพราะกลัวสอนไม่ทันมาก

19. 00 น. ระหว่างที่นั่งรอนักเรียนทำกิจกรรมเราก็ได้สนทนากับอาจารย์ธนาทิพย์ ลอแก้ว หรือพี่หนานติ๊บ อาจารย์ที่มาช่วยพระอาจารย์จัดกิจกรรมก็ทราบว่าได้มีกิจกรรมแบบนี้บ่อยๆ  ก็ได้คุยกับพระอาจารย์บางรูปในช่วงที่ท่านรอปฏิบัติหน้าที่ในส่วนของท่านก็ทราบว่าพระอาจารย์ที่มามีรายนามดังต่อไปนี้

พระสมยศ ติสสวังโส, พระอธิการทองพูน สุทธจิตโต, พระสุรินทร์ อินทวังโส, พระทองหล่อ อริยวังโส, พระฉัตรชัย กตปุญโญ, และพระอัษฎาวุธ เอกัคคจิตโต

พระแต่ละรูปมีความสามารถในการถ่ายทอดกิจกรรมที่แตกต่างกัน บางครั้งเรานั่งดูท่านสอนเด็กก็ยังรู้ึกว่า ท่านก็มีความเป็นครูที่ไม่ได้ต่างจากครูที่เป็นฆราวาสเลย การนำเสนอพระบางรูปก็ใช้สื่อที่เป็นรูปภาพ เพลง วีดิทัศน์ การเข้าฐานทำกิจกรรม กิจกรรมกลุ่มระดมความคิด บางกิจกรรมเรียกน้ำตาไหลออกมาเป็นสายธาราเลยทีเดียว เป็นการใช้จิตวิทยาการสอนและสื่อโดยรวม ๆ แล้วก็เหมือนที่เราเรียนวิชา ETI 5701 ของ อ. Ongkuleemarn มาเลย เพื่อให้นักเรียนเข้าถึงวัตถุประสงค์ที่ต้องการสื่อให้นักเรียนทราบ

พี่หนานติ๊บก็ได้แนะนำว่าว่าง ๆ ก็ลองเข้าอ่านเวปไซต์หนึ่งที่พระสมยศ ติสสวังท่านเป็นผู้ดูแลอยู่คือ  http://www.tamdee.net เพราะเป็นเวปไซต์ที่มีกิจกรรมการจัดค่ายทางลักษณะนี้ และมีข้อคิดต่าง ๆ ให้ติดตาม 

22.00 น. ก่อนนอนให้เด็ก ๆ ยกรถมอเตอร็ไซต์ขึ้นไปไว้บนหอประชุมเพราะว่าไม่อย่างนั้นอาจต้องมานั่งเสียใจเพราะขโมยแถวนี้ชุกชุมมาก ทราบมาว่าของวัดหายไปเยอะเลย ก็เลยป้องกันไว้ก่อนดีกว่า 

"คนที่ไม่ฝันเลยในโลกนี้มีสองประเภท หนึ่งคือพระอรหันต์ สองคือคนที่ตายแล้ว เพราะฉะนั้นถ้าคุณเป็น ๆ อยู่แล้วไม่มีความฝันเลยนี่แย่เลยนะ..."

ท่าน ว. วิชระเมธี ใน THE IDOL คนบันดาลใน
http://www.tamdee.net/main/read.php?tid-420.html 

 

ผมไม่เคยฝันว่าอยากจะเป็นครู แต่พอมีโอกาสได้สัมผัสและเข้ามาอยู่ในชีวิตครูตอนนี้ผมฝันแล้ว ฝันว่า "ผมจะเป็นครูที่สามารถสอนคนให้เป็นคนได้ดีคนหนึ่ง..."

หมายเลขบันทึก: 443399เขียนเมื่อ 11 มิถุนายน 2011 04:22 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 19:38 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท