วันแม่ อยากทานอาหารฝีมือแม่จังแฮะ


วันพิเศษๆ มีปีละครั้ง แต่วันที่รักแม่ มีทุกวัน

my mom

พรุ่งนี้เป็นวันแม่ รักแม่นะคะ นี่ถ้าอยู่เมืองไทย คงจะได้ทานอาหารอร่อยๆๆๆ แน่ๆ เลย เห็นว่าช่วงนี้ไปเรียนที่วีรสุมาอีกหลายเมนูเลย กลับไปเจออีกทีไม่รู้คุณแม่จะกลมขึ้นมั้ยน้า (คุณแม่มาอ่านคงงอน)

พรุ่งนี้จะว่าไปแล้ว ถึงไม่อยู่ใกล้ๆ แต่ก็รับรู้ได้ว่าคุณแม่เป็นห่วงเราแค่ไหน ก็ครอบครัวเราไม่ค่อยพูดอะไรกันหวานๆ ล่ะน้า แต่ก็รู้กันว่าคิดถึงกัน

ไม่รู้จะเป็นเหมือนกันทุกครอบครัวมั้ยนะ ครอบครัวผู้เขียน ช่วงเวลาวันหยุด แต่ละคนก็เดินป้วนเปี้ยน ทำกิจกรรมที่ชอบ ดูหนัง ทำอาหาร ล้างรถ รดน้ำต้นไม้ บางทีนั่งอยู่ในห้องรับแขกด้วยกันนี่แหละ แต่ไม่ได้พูดกันหร๊อก นั่งอ่านหนังสือที่ชอบ คุณพ่ออ่านหนังสือพิมพ์ คุณแม่อ่านนิยาย (กลางคืนก็ดูอ่ะ ยังจะอ่านอีก) คุณลูกก็ตรวจการบ้านนักศึกษา คุณน้องก็อ่านการ์ตูน แต่รับรู้ได้ด้วยสัมผัสผ่านความรู้สึกว่า เรารักกัน

จะว่าไป พอมาอยู่ที่นี่ เหมือนได้คุยกับคุณพ่อคุณแม่เยอะกว่าปกติอีก อาจจะเป็นเพราะต่างฝ่ายต่างหาเรื่องโม้ล่ะนะ คุณพ่อก็จะเล่าเรื่องสนามบิน ว่าเราคงได้กลับสุวรรณภูมิแน่ๆ คุณพ่อตามข่าวติดเลย คงเตรียมแผนการณ์ไปรับล่ะสิ คุณแม่ก็จะโม้ถึงเมนูใหม่ๆ ที่ไปเรียนมา และทดสอบทำ บางทีผู้เขียนก็อยากกินอะไรไทยๆ ค่อยก็ต้องโทรกลับมาถามสูตรคุณแม่ทุกที แต่ส่วนน้องชาย อาศัยคุยกันทางอินเตอร์เน็ตเอา

วันพิเศษๆ มีปีละครั้ง แต่วันที่รักแม่ มีทุกวัน

หมายเลขบันทึก: 44249เขียนเมื่อ 11 สิงหาคม 2006 09:21 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:30 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (26)

เป็นกำลังใจให้คุณ IS นะคะ  รีบเรียนจบไว ๆ และกลับมาประเทศไทยเร็ว ๆ นะคะ ....ถึงวันแม่คุณ IS จะไม่ได้อยู่เมืองไทย  แต่นิวก็เชื่อว่าคุณแม่ของคุณ IS ท่านก็รับรู้ได้ถึงความรัก ที่มีให้กันคะ  ขอให้เป็นลูกที่น่ารักตลอดไปเหมือนนิว  อิอิ....ว่าไปนู้นนน เลย ...อิอิ...โชคดีคะ 

  • ดีใจด้วยครับผม ที่ได้อ่านเรื่องแม่ กลับมาแกล้งน้องนิวเร็วๆนะครับ
  • ขอบคุณครับ

ขอขอบคุณอาจารย์ iS...                                  

  • ขออนุโมทนาในกุศลเจตนาของอาจารย์ iS ที่ระลึกถึงคุณแม่
  • ขอคุณความดีของอาจารย์โปรดปกป้องคุ้มครอง รักษาคุณแม่ของอาจารย์ให้มีสุขภาพดี เป็นร่มโพธิ์ ร่มไทรของลูกหลาน

ขอให้อาจารย์สำเร็จการศึกษามาช่วยคุณแม่ทำกับข้าว ล้างจาน ถูพื้น ทำงานบ้าน หรือบำรุงคุณแม่ เช่น บีบนวด ให้ปัจจัยสี่ พูดจาไพเราะกับคุณแม่ ฯลฯ เร็วๆ นะครับ

  • กลับมาแล้ว > เรียนเสนอให้ทำกับข้าวให้คุณแม่ทานบ้าง เพื่อเป็นบุญกิริยาวัตถุต่อไป...
  • ขอบคุณนิวจ๊ะ ...แต่จะให้น่ารักแบบนิวเนี่ย...ฮืม คิดดูก่อนนะ เฮ้ย...ไม่ใช่ จะให้น่ารักเท่านิวเนี่ย คงไม่ได้หรอก นิวน่ารัก น่าหยิกกว่าตั้งเยอะ ฮิฮิ
  • ขอบคุณอาจารย์ขจิตค่ะ (กระซิบ: ถ้าได้กลับไปเนี่ย ไปแกล้งนิวกันเลยดีมั้ยคะ นิวจะแอบได้ยินมั้ยคะ)
  • ขอบคุณคุณหมอค่ะ อ่านแล้วสะอึกนิดหน่อย แฮะๆ เพราะคิดแต่จะทานฝีมือของคุณแม่ ฮืม...อย่างงี้ ต้องเอาเมนูเจ๋งๆ ไปลองทำให้คุณแม่ทานด้วยแล้วล่ะ ผู้ใหญ่สอนมาแบบนี้ ต้องเชื่อฟัง ขอบคุณค่ะ

ตามหา...แต่หาไม่เจอ...

เพิ่งมาเจอ..ว่าอ๊ะ!...วันแม่ไม่เจอคุณ IS เลย...

เพิ่งมาทราบว่าเรา...เซ่อเองที่หาไม่เจอ(อิอิ)...

เมื่อมาเจอจึงขอมาทักทาย...รอบดึกคะ...

กะปุ๋ม

ขอบคุณคุณ Ka-Poom นะคะ แวะมาดึกเลย พักผ่อนให้เพียงพอด้วยนะคะ

สรุปว่าวันแม่ปีนี้ โทรกลับไปหาคุณแม่ แต่คุณแม่ไปเรียนทำอาหาร เลยคุยกับคุณพ่อให้คุณพ่อโม้เรื่องต่างๆ แทน แล้ววันอาทิตย์ค่อยโทรกลับไปโม้กับคุณแม่อีกที เย็นวันเสาร์เลยชักชวนเพื่อนมาทำอะไรทานกัน จะได้ไม่เหงา ก็สนุกสนานดีค่ะ
คุณแม่คุณ IS คงทำอาหารเก่ง และใจดี..
ลูกๆ ทุกคนคิดเหมือนคุณ IS นั่นแหละค่ะ ว่าอยากทานกับข้าวฝีมือแม่     กับข้าวของแม่อร่อยเสมอ..
พี่เองทำกับข้าวไม่เป็น   แต่กลับบ้านทีไร (นานๆ กลับที)   ก็ต้องรับหน้าที่ทำ   เข้าใจว่าแม่คงอยากพักบ้าง    หรือไม่ก็อยากทานฝีมือเรา    ทำไม่อร่อยหรอกค่ะ    แต่เห็นแม่ทานได้นะคะ     คงเพราะมีลูกๆ  อยู่ด้วย   ทำให้แม่อารมณ์ดีทานข้าวได้มากกว่าปกติ
กะปุ๋มอายุมากขนาดนี้แล้ว คุณแม่ยังทำกับข้าวให้ทานคะ...จนพี่สาวแอบค้อนให้หลายครั้งแล้ว...วันไหนที่อยู่บ้านวันนั้นที่บ้านจะมีกับข้าวเต็มตู้เลยคะ...โดยเฉพาะแกงไตปลาของโปรด....
ขอบคุณคุณ nidnoi นะคะ คุณแม่อารมณ์ดีแน่ค่ะถ้าคุณ nidnoi ทำให้ทาน คุณแม่นี่เหมือนกันทั้งโลกนะคะว่ามั้ย

คุณกะปุ๋มจะอายุมากสักเท่าไหร่เชียว หน้ายังใสๆ ตัวเล็กๆ ยังไงๆ ก็ดูเป็นเด็กไปจนแก่เลยล่ะ (ฮ่าฮ่า)

เป็นเหมือนกันเลยนะคะ คุณแม่ชอบทำอาหารเตรียมไว้ต้อนรับลูกๆ เวลาอยู่บ้าน คนไหนชอบอะไรมีหมด น่ารักจริงๆ

แม้ ๆ คุณ IS จะแกล้งนิวได้ลงคอเชียวเหรอคะ  อิอิ...

  • จะชวนคุณ IS ไปแกล้งน้องนิวเหมือนกัน
  • สนุกดีแกล้งน้องๆ เป็นอย่างไรบ้างครับเรื่องการเรียน เรื่องวิทยานิพนธ์
  • ขอบคุณมากครับที่ไปทักทาย

คุณแม่คุณ IS น่ารักนะคะ

confirm  ๆ อิอิ!!

คุณแม่ท่านต้องเป็นคนอารมณ์ดีแน่เลยค่ะ  และที่แน่ๆอีกคือทำอาหารอร่อย

คุณแม่ของครูอ้อยก็ทำอาหารเก่ง  ไม่ค่อยได้ทานเท่าไร  ตั้งแต่แยกครอบครัว  แต่ครูอ้อยก็ยังคงนึกถึงความอิ่มเอมจากรสฝีมือคุณแม่อยู่เสมอ

แกงส้มที่จัดจ้าน  ผัดปูม้าที่มือเลอะๆ  ผัดถั่วงอกเช้าวันเสาร์  ข้าวต้มผัดเอาไปโรงเรียน  และอะไรอะไรอีกหลายรายการ

ขอบคุณมากค่ะสำหรับช่วงเวลาที่ทำให้คิดถึงอดีตที่ดีค่ะ  คุณ IS

ขอบใจจ้า คุณ Smart Nurse อันนี้แน่นอนอยู่แล้ว ฮิฮิ

ขอบคุณค่ะ อาจารย์อ้อย

ใช่เลยค่ะ คุณแม่อารมณ์ดีมาก คุยไปหัวเราะไป จนคุณพ่อที่เป็นคนเงียบๆ มักจะแซวว่า หัวเราะอะไรเยอะแยะ ฮ่าฮ่า งอนกันไป

ดูเมนูของคุณแม่อาจารย์อ้อย แล้วคิดว่าต้องเป็นคนทำอาหารเก่งแน่ๆ เลย โดยเฉพาะแกงส้มที่จัดจ้าน (ได้อารมณ์คิดถึงอาหารไทยเลย)

คุณแม่ชอบทำผัดถั่วงอกกะเลือดเช้าวันอาทิตย์ มัสมั่นไก่ของโปรด ผัดพริกขิง ผัดถั่วฝักยาวแบบหวานๆ พิซซ่า และสารพัดขนม โอ้ย คิดแล้วหิว

  • แวะมาขอบคุณ
  • งานวิจัยเป็ยอย่างไรบ้างครับ

ขอบคุณค่ะอาจารย์ขจิต งานยังเครียดๆอยู่ค่ะ สู้ๆต่อไปค่ะ

 


ขอบคุณคุณปารินุชนะคะ รักคุณแม่กันให้มากๆ นะคะ ช่วงนี้คุณแม่จะย้อนวัยเป็นเด็กเล็กๆ ชอบให้คนดูแลค่ะ

  • แวะมาขอบคุณรอบสอง
  • ขอบคุณมากครับ กำลังอ่านหนังสือครับผม

อาจารย์ขจิตมารอบสองเลย ขอบคุณค่ะ อ่านหนังสือยังอุตส่าห์แวะมาทัก ขยันจริงๆ ^___^

ตามมาจากบันทึคุณกะปุ๋มค่ะ...แม่นี่เหมือนกันทั้งโลกเลย....ทำอาหารเก่งที่สุด....แต่ดิฉันชักสงสัยว่าลุกดิฉันจะคิดอย่างนี้หรือเปล่าเวลากินกับข้าวฝีมือเรา.....เดี๋ยวต้องไปถาม.....ให้กระจ่างใจ....

ขอบคุณคุณเมตตาที่แวะมาทักทายค่ะ

555 ไม่ต้องไปถามหรอกค่ะ ตอบให้ได้เลยว่าคุณลูกต้องบอกว่าคุณแม่เมตตาทำอาหารอร่อยที่สุ๊ดอยู่แล้วล่ะ เคยเป็นคุณลูกมาก่อนย่อมรู้ว่าการตอบแบบนี้จะได้กินของอร่อยๆ ต่อๆไป ฮิฮิ

จะว่าไปถึงคุณแม่จะทำอร่อยหรือไม่อร่อย แต่ด้วยความรักที่ใส่ไปปรุงรสในอาหาร ทำให้คุณลูกทุกคนอิ่มปาก อร่อยใจด้วยกันท้วนหน้า ประกอบกับ(ก็นะ) ทานกันมาตั้งแต่เล็กจนโต ด้วยความคุ้นเคยในรสสัมผัส และกลิ่นของครัวที่บ้าน จะไม่ให้ไม่อร่อยได้ยังไง

จะบอกว่าคุณพ่อทำอาหารไม่ค่อยเก่ง มักจะให้คุณแม่เป็นคนทำ แต่เวลาผู้เขียนกลับไปบ้านวันหยุด บางครั้งคุณพ่ออาสาต้มม่าม่าให้ทาน (คุณแม่ก็อยู่บ้านนะ) แค่ม่าม่าที่แสนง่าย แต่ทำไมเวลาทานแล้วอร่อยจัง ก็ปกติคุณพ่อไม่ใช่คนทำอะไรแบบนี้บ่อยๆ พูดน้อย ยิ้มน้อย แต่เวลายิ้มที คุณลูกยิ้มแก้มแทบปริกว่า ^____^ อีกอันที่คุณพ่อทำได้สุดยอดมาก คือ ทอดไข่เจียว ทอดได้ฟู เหลือง และอร่อย... อาหารง่ายๆ เนี่ย ทำให้อร่อยยากนะจะบอกให้ 555

คิดถึงคุณแม่มากเหมือนกันค่ะ เนื่องจากต้องมาทำงานที่ ก.ท.ม และต้องมาเรียนโท (ทุกอย่างที่ทำเพื่อแม่ค่ะ)

ขอบคุณคุณปารินุชนะคะ มาเรียนโทในกรุงเทพต้องห่างคุณแม่ก็คิดถึงกันเป็นธรรมดา แต่อยากจะบอกว่าในใจของคุณแม่เบิกบานมากๆ แน่ๆ ความสำเร็จของลูกเป็นของขวัญล้ำค่าของคุณแม่ทุกๆ คนเลย (เหมือนคุณแม่เรา)

สู้ๆ นะคะ เรียนโทไม่นานหรอกค่ะ เชียงใหม่กับกรุงเทพใกล้กันนิดเดียว ฮือ...ออสเตรเลียไกลกว่าตั้งเยอะ แต่เทคโนโลยีตอนนี้ทำให้โลกแคบขึ้น คนใกล้กันง่ายขึ้นค่ะ ^___^

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท