31 พ.ค.54 : วันทีสองของการฝึกสอน
หลังจากได้ฝึกสอนไปแล้ว 1 วันซึ่งเป็นครั้งแรกในชีวิตของการเป็นครูซึ่งก็เจอนักเรียนมาสารพัดรูปแบบจนทำให้เกือบท้อไปเลย แต่ก็ยังไม่ถ้อย
จากที่ได้เจอปัญหามาวันนี้จึงนำมาปรึกษาครูพี่เลี้ยง พี่เขาได้ให้คำแนะนำว่าเราควรจะตั้งข้อกำหนดก่อนการสอน ซึ่งเป็นข้อกำหนดต่าง ๆ เช่น การเข้าเรียน การทำใบความรู้และการคุยกันเสียงดังในห้องระหว่างสอน จะทำการหักคะแนน และให้สอนความเป็นระเบียบในการเก็บห้องคอมให้เรียบร้อยหลังจากใช้งานเสร็จแล้ว ฯลฯ เป็นต้น
ซึ่งหลังจากได้ฟังแล้วก็ทำการปฏิบัติตามทันที ตั้งข้อกำหนดขึ้นมาเองเลย
และแล้วเวลาที่จะสอนก็มาถึง ห้อง 4/5 ห้องร้ายของโรงเรียนเลย หนักใจมากแต่ก็ต้องเข้าไปเจอนักเรียน
สิ่งที่เจอก็เหมือนวันเแรกคือนักเรียนเสียงดังมาก ผมก็เลยใช้วิธีเงียบแล้วมองหน้าเหมือนเดิม หน้าผมดุมาก
จากนั้นก็ทำการเช็คชื่อ และทำข้อตกลงระหว่างนักเรียน แต่เมื่อนักเรียนได้ฟังข้อตกลงเสร็จ ถึงกับบอกว่า ครูโหดจัง ดุจัง ฯลฯ ซึ่งผมก็แอบยิ้มในใจ
แต่สิ่งที่ผมเห็นในระหว่างการสอนคือ นักเรียนเงียบหมดเลย จนไม่มีการคุยหรือเล่นและไม่มีปฏิสัมพันธ์กับครูระหว่างสอน คือถามไม่ยอมตอบ คือกลัวกันหมด
เป็นอย่างนี้จนหมดคาบ หลังจากสอนเสร็จผมกลับมาพิจารณาว่า เราขาดอะไรไปเหรอทำไมนักเรียนเครียดจัง ไม่สนุกกับการสอนเลย
สุดท้ายวันนี้ผมก็ต้องกลับบ้านไปด้วยความผิดหวังอีกวันหนึ่ง เราสามารถที่จะควบคุมนักเรียนได้แต่ ทำไมเรารู้สึกไม่สบายใจ มันเป็นความชนะบนความเศร้าจริง ๆ
......31 พ.ค.54
ใน บันทึกการฝึกสอนของ..นายบทมากร ฤกษ์อภิวาทย์..ประจำภาคเรียนที่ 1/2554
ความเห็น (4)
วิธีนี้น่าจะดีน่ะค่ะ
จะลองใช้ด้วย
เป็นกำลังใจให้น่ะคะ
การสอนเป็นศาสตร์และศิลป์ที่ต้องใช้ประสบการณ์มาช่วย
ฝึกฝนดูครับ ;)...
สวัสดีครับ คุณ k.เมฆขาว ดุไปไม่ดีครับเด๋วเด็กกลัวครับ
สวัสดีครับ อาจารย์ Ongkuleemarn การสอนต้องมีทั้งศาสตร์และศิลป์การขาดสิ่งใด ๆ สิ่งหนึ่งไปส่งผลให้การสอนไม่มีประสิทธิภาพจริง ๆ ครับ ขอบคุณมากครับสำหรับคำแนะนำดี ๆ ครับ สวัสดีครับ