เด็ก อนาคตของโลก
เด็กคืออนาคตของโลก
ทุกวันนี้มีเด็ก ๆ จำนวนหนึ่งแวะเวียนเข้ามาหาเราหลังจากเลิกเรียน คงเหมือนกับช่วงแรก ๆ ที่เรามาอยู่ใหม่แล้วมีเด็ก ๆ มาขายของ ขายต้นไม้ เมล็ดดอกไม้ให้เราแทนคนที่บ้าน ตอนแรกรู้สึกหมดหวังมาก ๆ ที่นอกจากจะเสียความรู้สึกจากพวกผู้ใหญ่แล้วยังต้องมาเสียความรู้สึกกับผ้าขาวบางกลุ่มนี้อีก ถ้าสิ่งแวดล้อมของครอบครัว สังคม และสื่อ(ทีวี วิทยุ)ดี พวกผ้าขาวบางก็คงไม่เลอะเทอะเปื้อนสี(หากว่าเขารักดีอยู่แล้ว) การมาเที่ยวมาหาของผ้าขาวบางคือความสนใจ ตื่นเต้น ซุกซนของวัยเด็ก เราชวนให้เขาดูต้นไม้ที่แปลกใหม่สำหรับพวกเขา ชวนเพาะเมล็ดในถาดเพาะ และแบ่งต้นไม้บางส่วนที่เราเริ่มมีมากให้เด็ก ๆ ไปปลูกที่บ้าน สอนให้รดน้ำ ใส่ปุ๋ย และถ้าต้นไม้ของเขามีเมล็ดก็ให้แบ่งเพื่อน ให้เพื่อนปลูกบ้าง การให้ของเราไม่สิ้นสุดเพราะเด็กก็คือเด็กต้นไม้ของบางคนตายไปก็กลับมาขอใหม่ แล้วก็ชวนเพื่อนมาขอบ้างอีกเรื่อย ๆ คล้ายกับว่าเป็นการตามอย่างกันอินเทรนด์กันในหมู่พวกเขา รวมถึงผู้ใหญ่ที่ได้ยินเด็ก ๆ เล่าให้ฟังก็ฝากมาขอบ้าง เคยน้อยใจอยู่บ้างที่เด็กพูดถึงต้นไม้ที่เขามีที่บ้านแต่เขาก็ไม่มีวี่แววของการแบ่งปันให้เราบ้างเลย ถ้าเขาไม่รู้ผู้ใหญ่ที่บ้านก็น่าจะสอน ใจชื่นขึ้นมาครั้งหนึ่งที่เด็กน้อยผมม้าเด็ดดอกกุหลาบมาดอกหนึ่งส่งให้เรา เหมือนนางฟ้าแก้มป่องมาโปรดหัวใจของชาวไร่กลางดินแล้ง มีเธอคนเดียวที่นัดมาเก็บเมล็ดปอเทืองให้หมู่บ้านแล้วทำต่ออยู่คนเดียวขณะที่เพื่อนของเธออ้างว่าต้องไปทำอย่างอื่น การแบ่งปันครั้งสำคัญคือการมอบกล้าดอกไม้หลายชนิดให้คุณครูโรงเรียนที่ไม่ไกลจากไร่เรา เป็นเรื่องใหญ่ซิตอนนี้ มีเด็กเขามาหาเรามากขึ้นบอกว่าเห็นดอกที่ครูเอามาปลูกแล้วอิจฉาจนอยากได้ไปปลูกบ้าง เมื่องานเข้าเราก็ต้องวางแผนแบ่งให้เท่าที่ควรให้ การให้ก็ต้องเท่า ๆ กัน ถ้วนหน้ากัน เมื่อใกล้ไม่พอก็ต้องบอกว่าเก็บไว้ขยายพันธุ์เดี๋ยวมีมาก ๆ ค่อยแจกใหม่ คราวนี้มีเสียงตอบกลับมาว่า พี่ใจดีจังเลยที่ให้กล้าดอกไม้แก่เขา เราก็ตอบไปว่าพี่มีดอกไม้หลายต้นพี่ก็แบ่งให้น้องได้ น้องก็เหมือนกันถ้าของน้องเพิ่มมากขึ้นน้องก็แบ่งเพื่อนได้ ในใจคิดเฝ้ารอข่าวดีว่าพวกเขาเพิ่มจำนวนและแบ่งคนอื่นได้จริง ๆ และหัวใจสดชื่นอีกครั้งเมื่อเด็กน้อยเก็บชมพู่ที่บ้านมาฝากถุงหนึ่ง โดยไม่มีคำบอกถึงเหตุผลในการเอามา ไม่มีผู้ใหญ่สั่งให้เอามา เรารีบล้างน้ำ และชิมต่อหน้าเขา และบอกว่ารสชาติใช้ได้อยู่ เรื่องราวเรื่องนี้ ก็จบด้วยรอยยิ้มของเด็ก ๆ พร้อมกับความสุขใจเล็ก ๆ ที่เรารอคอยให้ผ้าขาวบางเหล่านี้เป็นคนมีน้ำใจ
ทุกวันนี้มีเด็ก ๆ จำนวนหนึ่งแวะเวียนเข้ามาหาเราหลังจากเลิกเรียน คงเหมือนกับช่วงแรก ๆ ที่เรามาอยู่ใหม่แล้วมีเด็ก ๆ มาขายของ ขายต้นไม้ เมล็ดดอกไม้ให้เราแทนคนที่บ้าน ตอนแรกรู้สึกหมดหวังมาก ๆ ที่นอกจากจะเสียความรู้สึกจากพวกผู้ใหญ่แล้วยังต้องมาเสียความรู้สึกกับผ้าขาวบางกลุ่มนี้อีก ถ้าสิ่งแวดล้อมของครอบครัว สังคม และสื่อ(ทีวี วิทยุ)ดี พวกผ้าขาวบางก็คงไม่เลอะเทอะเปื้อนสี(หากว่าเขารักดีอยู่แล้ว) การมาเที่ยวมาหาของผ้าขาวบางคือความสนใจ ตื่นเต้น ซุกซนของวัยเด็ก เราชวนให้เขาดูต้นไม้ที่แปลกใหม่สำหรับพวกเขา ชวนเพาะเมล็ดในถาดเพาะ และแบ่งต้นไม้บางส่วนที่เราเริ่มมีมากให้เด็ก ๆ ไปปลูกที่บ้าน สอนให้รดน้ำ ใส่ปุ๋ย และถ้าต้นไม้ของเขามีเมล็ดก็ให้แบ่งเพื่อน ให้เพื่อนปลูกบ้าง การให้ของเราไม่สิ้นสุดเพราะเด็กก็คือเด็กต้นไม้ของบางคนตายไปก็กลับมาขอใหม่ แล้วก็ชวนเพื่อนมาขอบ้างอีกเรื่อย ๆ คล้ายกับว่าเป็นการตามอย่างกันอินเทรนด์กันในหมู่พวกเขา รวมถึงผู้ใหญ่ที่ได้ยินเด็ก ๆ เล่าให้ฟังก็ฝากมาขอบ้าง เคยน้อยใจอยู่บ้างที่เด็กพูดถึงต้นไม้ที่เขามีที่บ้านแต่เขาก็ไม่มีวี่แววของการแบ่งปันให้เราบ้างเลย ถ้าเขาไม่รู้ผู้ใหญ่ที่บ้านก็น่าจะสอน ใจชื่นขึ้นมาครั้งหนึ่งที่เด็กน้อยผมม้าเด็ดดอกกุหลาบมาดอกหนึ่งส่งให้เรา เหมือนนางฟ้าแก้มป่องมาโปรดหัวใจของชาวไร่กลางดินแล้ง มีเธอคนเดียวที่นัดมาเก็บเมล็ดปอเทืองให้หมู่บ้านแล้วทำต่ออยู่คนเดียวขณะที่เพื่อนของเธออ้างว่าต้องไปทำอย่างอื่น การแบ่งปันครั้งสำคัญคือการมอบกล้าดอกไม้หลายชนิดให้คุณครูโรงเรียนที่ไม่ไกลจากไร่เรา เป็นเรื่องใหญ่ซิตอนนี้ มีเด็กเขามาหาเรามากขึ้นบอกว่าเห็นดอกที่ครูเอามาปลูกแล้วอิจฉาจนอยากได้ไปปลูกบ้าง เมื่องานเข้าเราก็ต้องวางแผนแบ่งให้เท่าที่ควรให้ การให้ก็ต้องเท่า ๆ กัน ถ้วนหน้ากัน เมื่อใกล้ไม่พอก็ต้องบอกว่าเก็บไว้ขยายพันธุ์เดี๋ยวมีมาก ๆ ค่อยแจกใหม่ คราวนี้มีเสียงตอบกลับมาว่า พี่ใจดีจังเลยที่ให้กล้าดอกไม้แก่เขา เราก็ตอบไปว่าพี่มีดอกไม้หลายต้นพี่ก็แบ่งให้น้องได้ น้องก็เหมือนกันถ้าของน้องเพิ่มมากขึ้นน้องก็แบ่งเพื่อนได้ ในใจคิดเฝ้ารอข่าวดีว่าพวกเขาเพิ่มจำนวนและแบ่งคนอื่นได้จริง ๆ และหัวใจสดชื่นอีกครั้งเมื่อเด็กน้อยเก็บชมพู่ที่บ้านมาฝากถุงหนึ่ง โดยไม่มีคำบอกถึงเหตุผลในการเอามา ไม่มีผู้ใหญ่สั่งให้เอามา เรารีบล้างน้ำ และชิมต่อหน้าเขา และบอกว่ารสชาติใช้ได้อยู่ เรื่องราวเรื่องนี้ ก็จบด้วยรอยยิ้มของเด็ก ๆ พร้อมกับความสุขใจเล็ก ๆ ที่เรารอคอยให้ผ้าขาวบางเหล่านี้เป็นคนมีน้ำใจ
หมายเลขบันทึก: 441786เขียนเมื่อ 1 มิถุนายน 2011 16:35 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:45 น. () สัญญาอนุญาต: ไม่สงวนสิทธิ์ใดๆจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (4)
เด็กเป็นเช่นไร โลกก็เป็นเช่นนั้น...
ชอบ น้ำใจใสสะอาดของผ้าขาวบาง
ขอบคุณหัวใจสีเขียว..
ที่จะสืบสานสายน้ำใจนี้ให้ยาวขึ้น ๆ
สวัสดีปีใหม่ 2555 นะคะ
แวะมาทักทายในยามดึก พร้อมกับสวัสดีปีใหม่ครับ คุณหัวใจ สีเขียว (ช้านิดแต่ก็มาด้วยใจครับ.. )
---------------------------------
แวะทัยทายด้วยใจคารวะ
หลายวาระคลาดด้วยเหตุการณ์พาห่างหาย
โนตบุ๊คเสียเน็ตเน่าบ่อยงานมากมาย
เลยทำให้อดติดตามงานดีดี
--------------------------------ปีใหม่นี้วอนไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ
จงสถิตประทานพรตัวท่านนี้
ทั้งหน้าที่การงานเงินมากมี
โรคอย่ามีภัยอย่ามาพาลลี้ไกล-------------------------------
ให้ท่านนั้นมีกำลังกายใจยิ่ง
สู้ทุกสิ่งอุปสรรค์อย่าหวั่นไหว
เป็นที่รักของประชามิตรมากมาย
ตลอดไปตลอดปีมะโรงเทอญ..