เมื่โอกาสมาถึงเราทั้งสี่ได้พากันมาชมการแสดงของช้างที่
หมู่บ้านช้าง จังหวัดสุรินทร์ โดยเข้าใจว่าลูกดิวและลูกเบียร์คง
จะสนุกสนานและเพลิดเพลินในการชม ระหว่างการแสดง
สังเกตอาการของลูกชายทั้งสอง ไม่ได้สนุกในการแสดงของ
ช้างเลยจะมีรอยยิ้มก็เฉพาะตอนให้อาหารช้างเท่านั้น อะไร
ทำให้ลูกๆเป็นเช่นนั้น ในที่สุดก็ความรู้สึกที่แท้จริงก็เผยออก
มาว่า ลูกชายทั้งสองต่างสงสารช้าง ที่ต้องถูกฝึกโดยผ่านการ
ถูกบังคับมาตลอด ..น่าสงสารช้างจัง..ชีวิตของพวกเขาถูกให้
ออกจากธรรมชาติอย่างถาวร ..แล้วใครล่ะจะทนยิ้มได้..
สงสารช้างจริง ๆ ค่ะ
เมื่อวานไปเที่ยวงานในอำเภอ ก็เห็นคนเอาช้างออกมาเดินตามถนน
เพื่อให้คนลอดท้องช้าง ฉันได้แต่คิด ไม่น่าเอาช้างมาทรมานเล้ย
ขอเป็นกำลังใจให้ช้าง..จาก..ลิง ผู้อยู่เคียงข้าง..
อ้าว...ใครเป็นลิงเป็นช้างค่ะ 5555