เลี้ยงลูกมาถูกทาง...ผลงานแห่งชีวิต
เมื่อวันที่ 27 พฤษภาคม 2554 ที่ผ่านมาได้ไปร่วมงานปฐมนิเทศน์ผู้ปกครองของนักศึกษาคณะนิติศาสตร์ ม.ธรรมศาสตร์ ได้นั่งฟังท่านคณบดีพูดคุยถึงชีวิตของนักศึกษาปีหนึ่งและเส้นทางอนาคตในอีก 4 ปีข้างหน้า นึกถึงเมื่อ 2 ปีก่อนที่ได้มาร่วมงานแบบนี้ของสถาบันเทคโนโลยีนานาชาติสิรินธร (SIIT) รู้สึกได้ถึงความแตกต่างระหว่างสองสถาบันที่ถือว่าอยู่ในรั้วธรรมศาสตร์เหมือนกัน เพราะที่ SIIT นักศึกษาจะต้องแต่งชุดนักศึกษามาเข้าเรียน มีกฎระเบียบหลายอย่างที่ต่างกันกับที่ได้ยินวันนี้
อาจารย์ให้ข้อคิดกับผู้ปกครองว่าให้ปล่อยให้ลูกมีอิสระในการจัดการกับชีวิตของตัวเอง ที่คณะนี้ไม่บังคับให้ต้องแต่งชุดนักศึกษามาเข้าเรียน ไม่มีการเช็คชื่อเข้าเรียน แต่อาจารย์ก็จะแนะนำนักศึกษาในสิ่งที่ต้องรับผิดชอบ
ได้เห็นพี่เหน่นในกลุ่มเพื่อนใหม่ๆ ได้ฟังสิ่งที่ลูกทำในการผุกมิตรกับเพื่อนใหม่ ได้รู้ว่าลูกวางแผนในการจะเรียนยังไงผ่านสิ่งที่ลูกเล่าให้ฟัง รับรู้ได้ว่าลูกเป็นผู้ใหญ่ที่เราไม่ต้องห่วงในเรื่องของการใช้ชีวิต เขารู้ว่าอะไรควรทำอะไรไม่ควรทำ เขามีความตั้งใจ มีการวางแผนของตัวเอง ไม่ห่วงลูกเลยในแง่ของการดูแลตัวเองในการเรียน ในการคบเพื่อน รู้แล้วว่าสิ่งที่เราหล่อหลอมเขามาตลอดเวลา 19 ปีที่ผ่านมาเพียงพอในการใช้ชีวิตด้วยตัวเองในอีก 4 ปีข้างหน้าและต่อๆไปได้แน่นอน
สำหรับพี่วั้น ซึ่งตอนนี้จะขึ้นปีสามแล้ว คุณแม่อย่างเราก็บอกได้ว่าเขาใช้ชีวิตได้อย่างคุ้มค่าน่าดีใจเป็นอย่างยิ่ง ยังคงเรียนอยู่ในเกณฑ์ดีมาก หากเทียบกับการแบ่งเวลาที่เขาทำ เพราะเห็นได้ว่าลูกทำกิจกรรมเยอะมาก แต่ก็รับผิดชอบกับงานที่เรียนและสิ่งที่เรียนได้ดี
บอกได้ว่า การได้เห็นลูกมีความสุขกับชีวิต รู้จักหน้าที่ มีวินัยในตัวเอง ไม่เคร่งเครียดกับการแข่งขันเอาชนะอะไรกับใคร รู้จักให้ รู้จักรับ พอจะประเมินได้ว่าลูกจะเป็นผู้ที่อยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุข และเป็นส่วนประกอบที่ดีของสังคมที่เขาอยู่ เป็นรางวัลของชีวิตที่ดีที่สุดอย่างหนึ่งทีเดียว รู้สึกว่าเวลา 10 กว่าปีที่เลี้ยงดู อยู่กับเขามาตลอดตั้งแต่ลูกเล็กๆ จัดกรอบให้ลูกในวัยที่เขายังคิดเองไม่ได้ สร้างวินัยให้เขา หัดให้เขารับผิดชอบ รู้หน้าที่ รู้จักหาความสุขจากสิ่งรอบตัวได้เสมอ ไม่ต้องเคร่งเครียดแข่งขันอะไรกับใคร สอนลูกด้วยเหตุผลและการทำเป็นตัวอย่าง ไม่ต้องบังคับเคี่ยวเข็นอะไรในเรื่องที่ควรจะเป็นหน้าที่ความรับผิดชอบของลูก ให้ความเข้าใจ รับฟัง เราก็จะได้ผู้ใหญ่ตัวน้อยที่รู้จักคิด รู้หน้าที่มีวินัยไปเองตามเวลาที่ผ่านไป ขอยืนยันว่าวิธีการนี้ใช้ได้ผลดีแน่นอนค่ะ
ความเห็น (7)
สวัสดีค่ะ
อ่านแล้วมีความสุขจังค่ะ
วันที่ ๑ จะไปจัดค่ายที่พังงาค่ะ ด้วยความระลึกถึงเสมอนะคะ
สุดยอด ประวัติพี่ ขอยกย่องค่ะ
พี่ค่ะน้องชาเพิ่งเข้ามาเล่นWWW.นี้ทำอะไนผิดพลาดช้วยกรุณาบอกกล่าวได้นะค่ะ
แจ่มมากครับ หากวัยรุ่น จะว่้า เมพ ขิงๆ
- พี่โอ๋ครับ
- เอามาจากอนุทินน้องนกโรงพยาบาลเทพา
- สวัสดีค่ะพี่โอ๋ อโณ ดีใจที่ได้รู้จักค่ะ อยากแลกเปลี่ยนเรียนรู้วิธีการเลี้ยงดูลูก ให้มีวินัย และประสบความสำเร็จทางการศึกษา ให้เค้ามีอิสระในการคิด การตัดสินใจ ไม่คาดหวังให้เค้าเป็นอย่างที่ใจเราต้องการ ให้เค้าเรียนรู้วิธีการดำเนินชีวิต สามารถดำรงชีวิตอยู่ในโลกนี้ได้อย่างมีความสุข ตอนนี้น้องตั้งใจอายุได้ 1 ขวบกับ 1 เดือน ค่ะ และหนูคงได้มีโอกาสขอคำปรึกษาพี่ในการดูแลผู้ป่วย เราอยู่ใกล้ๆกัน คงมีโอกาสได้เจอกันนะค่ะ
- ที่นี่ครับ http://www.gotoknow.org/journals/entries/89647
ขอบคุณทุกท่านที่มาแวะเยี่ยมเยียนและฝากข้อความไว้นะคะ เข้ามาอ่านทุกความเห็นด้วยความขอบคุณเสมอค่ะ
สำหรับอนุทินที่น้อง"จอมพลัง"อ.ขจิตเอามาฝากนี่ต้องขอบคุณอย่างแรงๆค่ะ น่ารักจริงๆ สมเป็น"ขวัญใจ"ชาว GotoKnow มากๆ พี่โอ๋เลยได้ทราบข่าวก่อนเวลา (เพราะปกติจะอ่านอนุทินตอนสิ้นวัน ก่อนจะนอนทุกวันค่ะ
ข้อมูลดีมากค่ะขอบคุณนะคะ